Θα σας πάρουν με τις πέτρες...

του Γιάννη Τριάντη



Το ΠΑΣΟΚ ξόφλησε νωρίς. Και το εκπληρωμένο όνειρο του Γιώργου Παπανδρέου να γίνει πρωθυπουργός, κινδυνεύει να μεταβληθεί σε δεινό εφιάλτη. Η πτώση του, οψέποτε γίνει, δεν θα είναι συνήθης: Το καθεστώς Παπανδρέου θα σωριαστεί σαν ψεύτικος πύργος μέσα σε συνθήκες αναταραχής και συγκρούσεων. Και ο σημερινός πρωθυπουργός θα περάσει στην Ιστορία ως επικίνδυνος ερασιτέχνης που παρέδωσε επαγγελματικά τη χώρα στο ΔΝΤ και στους ιδιώτες...
Η ως άνω εισήγηση θα μπορούσε να θεωρηθεί κινδυνολογική πρόβλεψη. Το στοιχείο του ρίσκου υπάρχει, αλλά η πραγματικότης, όπως διαμορφώνεται, προστατεύει την πρόβλεψη από την πιθανότητα σοβαρής αυθαιρεσίας. Ας δούμε λοιπόν την πραγματικότητα:
1. Η σιδηρά πειθαρχία που επέβαλαν οι δανειστές (ΕΕ και ΔΝΤ) και τα σκληρά μέτρα που εφαρμόζει η υποταγμένη κυβέρνηση, δεν φαίνεται να αποδίδουν τα προσδοκώμενα. Γι' αυτό και ουδόλως αποκλείονται νέες δέσμες μέτρων... Το αναπόφευκτο ερώτημα, «τι άλλο θα αφαιρέσουν και θα περικόψουν;», συνοδεύεται από μια αναμενόμενη απάντηση: «Τα πάντα!» Ταυτόχρονα, στην ελληνική κοινωνία έχει φωλιάσει ο φόβος της πτώχευσης, γεγονός παραλυτικό για την οικονομία και ολέθριο για την ψυχολογία των Ελλήνων... Εν τω μεταξύ, και οι υπόλοιπες δυσοίωνες προβλέψεις επαληθεύονται πλήρως: οι άνεργοι πληθαίνουν, η αγορά παραμένει ημιθανής, ο τουρισμός φθίνει και η ακρίβεια, μολυσματικό κατάλοιπο της εγκληματικής εποχής Σημίτη και της εισδοχής στην ΟΝΕ, διατηρείται σε επίφοβα ύψη, διαβρώνοντας το γλίσχρο εισόδημα των Ελλήνων... Ας μου επιτραπεί εδώ μια παρέκβαση: Αν υποτεθεί ότι επανέρχεται η δραχμή, η ελληνική κοινωνία θα υποστεί μεγάλο σοκ. Θα διαπιστώσει, δηλαδή, ότι καλείται να πληρώσει 1.400 δρχ. για έναν καφέ ή ένα πεντακοσάρικο για ένα κουτάκι τσίχλες, κάτι που σήμερα φαίνεται να το έχει αποδεχτεί... Πριν από το ευρώ, αν υπήρχαν 15.000 δρχ. στην τσέπη μιας οικογένειας για να περάσει ένα σαββατοκύριακο, κανένα πρόβλημα ανασφάλειας ή πίεσης δεν ανέκυπτε. Σήμερα, με 50 ευρώ διαθέσιμα, ποιος μπορεί να πει το ίδιο; Επιμύθιον: Ένα από τα ειδεχθή εγκλήματα της δυσώδους εποχής Σημίτη ήταν η παντελής απουσία σχεδίου για την αντιμετώπιση του προβλήματος που θα προέκυπτε με την αλλαγή του νομίσματος. Κι έτσι η χώρα, η πιο φθηνή της Ευρώπης, παραδόθηκε στο έλεος της ακρίβειας, με τραγικά αποτελέσματα...
2. Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι είχε επεξεργαστεί αναπτυξιακό σχέδιο το οποίο θα έθετε άμεσα σε εφαρμογή, προκειμένου να επουλώσει κάποιες πληγές που δημιούργησαν τα σκληρά μέτρα...
Αντ' αυτού, το οικονομικό επιτελείο σφίγγει περισσότερο τον βρόχο στον λαιμό των επιχειρήσεων (με τη μη επιστροφή ΦΠΑ) και ταυτόχρονα αδυνατεί –ή αδιαφορεί– να παρέμβει δραστικά σε μείζονος σημασίας πεδία όπως ο τουρισμός, μπας και περισωθεί ό,τι είναι δυνατόν... Ως δραστική παρέμβαση θα μπορούσε να θεωρηθεί μια εντυπωσιακή μείωση των τιμών, η οποία θα διαφημιστεί στο εξωτερικό και η οποία θα μπορούσε να προέλθει από την εγρήγορση των αρμόδιων υπουργών και τη συνεργασία τους με τους τουριστικούς παράγοντες υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργού... Λεπτομέρειες, προφανώς, για τους κυβερνητικούς εγκεφάλους...
3. Όμως οι κατήφορος δεν έχει τέλος: Το ΠΑΣΟΚ, που ως αντιπολίτευση κατηγορούσε τον Αλογοσκούφη ότι εκποιεί «τα ασημικά του κράτους», τώρα παραδίδει τα πάντα στους ιδιώτες. Χωρίς καμιά αιδώ και συστολή... Συνεπείς διάδοχοι του Μητσοτάκη, οι κυβερνώντες ξεπουλάνε τα τιμαλφή, σε μια αγχώδη προσπάθεια εξεύρεσης πόρων. Και πάλι, δίχως κανένα σχέδιο, χωρίς στοιχειώδη προετοιμασία, χωρίς αναπτυξιακή προοπτική. Αυτό φάνηκε καθαρά στην τρικυμιώδη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Επισημαίνοντας τον εισπρακτικό χαρακτήρα των μέτρων, αρκετοί υπουργοί καταφέρθηκαν εναντίον του τραγικού κυρίου Παπακωνσταντίνου, σημειώνοντας ότι πρέπει να αξιοποιηθούν αναπτυξιακά οι αποκρατικοποιήσεις, διότι διαφορετικά «είναι σαν να δίνεται η εντύπωση ότι πωλείται η Ελλάς»...
4. Θα περίμενε κανείς από μια κυβέρνηση που λειτουργεί σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», να επιταχύνει τους ρυθμούς της, να δρα καίρια και αποτελεσματικά, να αποφεύγει τις φωτοβολίες και τις πρόσκαιρες εντυπώσεις, να περιορίζει τις αρρυθμίες και να αποφεύγει τη φλυαρία και τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας... Αντ' αυτών, η κυβέρνηση Παπανδρέου πελαγοδρομεί, τα μέλη της ερίζουν και ο πρωθυπουργός αρκείται σε αφ' υψηλού υποδείξεις, όταν συμμετέχει στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ταυτόχρονα, το τραγικό κενό που επισημαίνεται στην παραγωγή κυβερνητικού έργου, επιχειρείται να καλυφθεί με συνεχείς κουραστικές υπομνήσεις για τις ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή, καθώς και με ιλαροτραγικές κατασκευές του ΠΑΣΟΚ στην Εξεταστική, που προκαλούν γέλωτες και θυμηδία (υπόθεση... «ντουλάπα»)... Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας. Και δεν αντιλαμβάνονται ότι το τίμημα που θα πληρώσουν για τη συμπεριφορά τους δεν περιορίζεται στην πολιτική αποδοκιμασία και στην εκλογική τιμωρία... Όπως πάνε, θα δικαιώσουν τη ρήση του πρωθυπουργού, ο οποίος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο και για άλλη υπόθεση: «Θα μας πάρουν με τις πέτρες»...
Αν τα προεκτεθέντα συνιστούν μια στοιχειώδη ανάγνωση της σημερινής πραγματικότητας, προβάλλει σαφές το συμπέρασμα ότι η χώρα ζει στιγμές αγωνίας, σύγχυσης και κατάρρευσης, χωρίς να διαφαίνεται ούτε ίχνος φωτός... Σε άλλες χώρες, όπως η Ουγγαρία και η Τσεχία, οι σοσιαλδημοκράτες που κυβερνούσαν υποταγμένοι στις εντολές του ΔΝΤ ή προσανατολισμένοι σε «ελληνικές συνταγές» για την έξοδο από την κρίση, τιμωρήθηκαν παραδειγματικά στις εκλογές... Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στη χώρα μας: Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός, παρεκτός και γίνει κάποιο θαύμα, δεν θα χάσουν απλώς την εξουσία, αλλά θα εκδιωχθούν βιαίως και θα δουν τα έργα και τις ημέρες τους να καταχωρίζονται στις μαύρες σελίδες της νεώτερης πολιτικής ιστορίας... Με μια διαφορά: Ουδόλως είναι βέβαιο ότι θα επαναληφθεί το γνώριμο σκηνικό και θα επανέλθει πλησίστιο στην εξουσία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης... Η περίοδος αυτή είναι γκαστρωμένη, που θα 'λεγε κι ο Χαρίλαος Φλωράκης. Και δεν αποκλείεται το παιδί που θα γεννηθεί να είναι νόθο...
 
Πηγή : http://www.paron.gr/