Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, τα οποία για ολόκληρες δεκαετίες τα εύρισκαν όλα καλά, δοξάζοντας τις διεφθαρμένες εξουσίες, κάνοντας καριέρα και οικονομώντας τρελά, το ρίχνουν ξαφνικά στο καλαματιανό καλώντας όλους να πληρώσουν τις λαμογιές των κάθε λογής εξουσιαστών. Αναπτύσσουν την αντικατάσταση της εξωκοινωνικής θεωρίας του «Εγώ» από τη θεωρία και πρακτική του «Εμείς» ώστε ν’ αντιμετωπίσουμε την κρίση.
Μία κρίση, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική αλλά ηθική, κοινωνική και αξιών, που τα ίδια λοιδορούσαν όλα αυτά τα χρόνια της πολιτικής χολέρας.
Πρόκειται για καθυστερημένα ευχολόγια, τα οποία λέγονται για να γεμίζει ο ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός χρόνος και ο έντυπος χώρος.
Όταν ένας λαός για ολόκληρες δεκαετίες διδάχθηκε από τους κυβερνώντες να λατρεύει τον αρχηγό, το κόμμα, την καριέρα και το «εγώ» είναι αδύνατο να πάει στα εμείς.
Πρόκειται για ατόφια ουτοπία, γιατί η υπεράσπιση και η προβολή του «Εγώ» αποτελεί σύμφυτο στοιχείο του ανθρωπίνου είδους, όπως αυτό αποδεικνύεται από το έργο μου που μόλις κυκλοφόρησε και έχει ως τίτλο: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία» (εκδ. «Κάδμος», 2010). Το κάθε ανθρώπινο ον έχει τη συνείδηση, η οποία αλλάζει ανάλογα με την κοινωνική του θέση. Το θεμελιώδες αυτό κοινωνικό και ιστορικό γεγονός ανέδειξε ο Κ. Μαρξ από το 1859 γράφοντας: «Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους αλλά, αντίθετα, το κοινωνικό τους είναι καθορίζει τη συνείδησή τους».
Των πραγμάτων ούτως εχόντων, η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει από την προγραμματισμένη κρίση με παπαρολογίες αλλά με συνειδητό αγώνα των πεινασμένων για ανατροπή του διεφθαρμένου συμμοριακού συστήματος και την τιμωρία των ενόχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου