Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Επιστρατεύοντας την πατρίδα και το έθνος, που με τόση εμπάθεια πολέμησε το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ όλα ετούτα τα χρόνια της εθνικής μειοδοσίας, προσπάθησε να κρούσει τις ευαίσθητες χορδές των Ελλήνων, προκειμένου να δεχθούν αδιαμαρτύρητα τον ατομικό και οικογενειακό ανασκολοπισμό τους από το ΔΝΤ, το οποίο έμπασε στην Ελλάδα, υιοθετώντας τη «μπλόφα» του όψιμου συμμάχου του κ.Γ.Καρατζαφέρη!
«Όλοι μαζί για την Ελλάδα» ωρύεται ο Πρόεδρος της κυβέρνησης και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ακροβατώντας πάνω σε ιστορικές και κοινωνιολογικές κατηγορίες στις οποίες δεν πιστεύει.
Για την απόδειξη αυτού του ισχυρισμού δεν θ’ ανατρέξω στις απόψεις που διατύπωσε εγγράφως, εδώ και πολλά χρόνια, ο σύντροφός του στο «κίνημα» που του έδωσε και το δαχτυλίδι της ηγεσίας, εκεί, κάπου στο... σοσιαλιστικό Κολωνάκι.
Αυτός, λοιπόν, ο πολιτικός του μέντορας τον δίδαξε ότι «η ιδέα του έθνους και της πατρίδας είναι ξεπερασμένες έννοιες» (βλ. τη μπροσούρα του Κ. Σημίτη: «Εθνικιστικός Λαϊκισμός» (εκδ. «Γνώση», 1992). Έκτοτε ολόκληρο το κίνημα βάδισε πάνω στις ράγες του αντιπατριωτικού και του αντιεθνικού, όπως εξάλλου επιτάσσει και ο μαρξικός σοσιαλισμός ήδη από την εποχή του «Μανιφέστου» του 1848 με τη διαφορά ότι ο «σοσιαλισμός» του «κινήματος» αποδείχθηκε κακέκτυπος.
Είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία των ταγών του «κινήματος», οι οποίοι δεν παραλείπουν να κατακεραυνώνουν όλους εκείνους που τολμούν ν ‘αναφέρονται στην πατρίδα και το έθνος, μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης πολιτικής τους.
Όλοι αυτοί χαρακτηρίζονται αθρόως ως ρατσιστές και καθυστε¬ρημένοι πολιτικά και για να τους «ανεβάσει» πολιτικά, η σημερινή κυβέρνηση, με την πρώτη της πράξη κατάργησε από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας τον επιθετικό προσδιορισμό «εθνικής».
Αυτό είναι ένα και μόνο παράδειγμα, το οποίο συνάδει προς την συνολική... πολιτική φιλοσοφία του... εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, για το οποίο: όπου πατρίδα = καθυστέρηση και όπου έθνος = ρατσισμός!
Βαθύτατα ανιστόρητες απόψεις που αγνοούν (εσκεμμένα;) ότι ήδη ο Σωκράτης διακήρυσσε, δια μέσου του Πλάτωνος, ότι η πατρίδα είναι το τιμιώτερο και αγιώτερο των πραγμάτων.
Αγνοούν (ιστορικά) ότι η Β’ Σοσιαλιστική Διεθνής διέλυσε γιατί με την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα μέλη της έσπευσαν να υπερασπίσουν την πατρίδα τους.
Ξεχνούν ότι ο Στάλιν, για να διασώσει τη Σοβιετική Ένωση από την ναζιστική επίθεση επικαλέστηκε τον πατριωτισμό του λαού.
Τώρα, ο Πρωθυπουργός «μας», για να καταπραΰνει την πείνα του «κυρίαρχου» λαού, για να παραμείνει στο θώκο, επιστρατεύει τον πατριωτισμό και το έθνος, δηλαδή τις υπέροχες κοινωνικές κατηγορίες στις οποίες δεν πιστεύει! (Για την έννοια και τη σημασία του έθνους και τα είδη του εθνικισμού βλ. την εισαγωγή μου στη μελέτη του Α. Παπαναστασίου: «Εθνικισμός», στο μηνιαίο περιοδικό «Ελληνόραμα», του Απριλίου 2008).
Καταλήγοντας θα έλεγα στον «πρωθυπουργό» - ο οποίος παραπέμπει την υποβολή των αιτημάτων των Ελλήνων στο ΔΝΤ – ότι οι έννοιες τις πατρίδας και του έθνους δεν ενδείκνυνται για την εξυπηρέτηση ατομικών και κομματικών σκοπιμοτήτων.
Είναι πάνω απ’ αυτά και πάνω απ΄όλα, αν η Ελλάδα προορίζεται να ζήσει και να μεγαλουργήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου