Του Νίκου Κοτζιά
Kάθε πολιτική εμπεριέχει επιλογές, προτεραιότητες κοινωνικές ή μη ευαι σθησίες. Επί παραδείγματι, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι ευαί σθητη για τα δικαιώματα των ξένων δανειστών, όχι, όμως, για εκείνα των Ελλήνων πολιτών. Δίνει προτεραιότητα στη διασφάλιση των συμφερόντων των τραπεζιτών και καταργεί το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των μισθωτών. Δείχνει σκληρή απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας και ευαίσθητη απέναντι στους ισχυρούς. Οι επιλογές αυτές σφραγίζουν τον κοινωνικά άδικο χαρακτήρα της πολιτικής της και υπογραμμίζουν τις πολλαπλές διασυνδέσεις της κυβέρνησης με τους έχοντες και κατέχοντες. Προκειμένου ο κόσμος να μην κατανοήσει το με ποιον πάει και ποιον αφήνει η κυβέρνηση, τα μέλη της ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών με δακρύβρεχτες ομιλίες και κείμενα που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ενώ εκείνοι που ετοιμάζονται να ανατρέψουν τον Παπανδρέου εκ των έσω, αν και υπουργοί, παριστάνουν τις ανεύθυνες παρθένες ως προς την οικονομική πολιτική που ποικιλότροπα υποστήριξαν μέχρι και σήμερα.
Η κυβέρνηση ανήγγειλε κι άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων των Ελλήνων πολιτών. Επίσης, το κόψιμο του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση δεν θεωρεί ότι έχει οποιαδήποτε υποχρέωση να εξηγήσει αυτές τις επιλογές της. Κι όμως εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα: Οι μισθωτοί έχουν προπληρώσει τις επικουρικές συντάξεις που έχουν λαμβάνειν, όπως και το εφάπαξ. Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός, ενώ καθημερινά δίνει εγγυήσεις στους ξένους τοκογλύφους, καμώνεται ότι δεν γνωρίζει το γεγονός ότι κλέβει χρήματα που έχουν επενδύσει και προπληρώσει οι μισθωτοί. Απέναντι στους τελευταίους είναι σκληρός. Δεν κάνει, όμως, το ίδιο ως προς τους ξένους δανειστές της χώρας. Με δάκρυα στα μάτια τούς διαβεβαιώνει ότι δεν θα χάσουν ούτε ένα σεντ.
Ο πρωθυπουργός της χώρας χρησιμοποιεί μια γλώσσα που αναγνωρίζει δικαιώματα μόνο στους ξένους και όχι στους Έλληνες. Τα δάνεια των ξένων με όρους τοκογλυφίας τα εμφάνισε στις δηλώσεις του ως χρηματοδότηση της Ελλάδας, που πρέπει να επιστραφεί ακέραια στο μέλλον. Στην ουσία, υιοθετεί τα επιχειρήματα των ξένων και μας εμφανίζει τους τοκογλύφους ως αγγέλους που εγκατέλειψαν για χάρη μας τον παράδεισο. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τους συναντά για να συμφωνήσει μαζί τους, δεν τους αντιμετωπίζει ως δανειστές που βγάζουν χρήματα εις βάρος μας, αλλά σαν φιλεύσπλαχνους φιλάνθρωπους. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που ξένοι αρμόδιοι ομολογούν δημόσια ότι βγάζουν παραπάνω απ’ ό,τι δίνουν!...
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο και δεν κατανοεί –τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζει– τα σχέδια των ξένων. Από το Φεβρουάριο του 2010 γράφω ότι οι ξένοι θέλουν να μας πάνε σε ελεγχόμενη χρεοκοπία ή/και αναδιάρθρωση, αφού πρώτα πάρουν πίσω όσα περισσότερα δανεικά μπορέσουν. Αφού προηγούμενα συσσωρεύσουν όσους περισσότερους τόκους τούς επιτρέψουμε από την τοκογλυφία και, το κυριότερο, αφού αγοράσουν φτηνά και με τα κέρδη από την τοκογλυφία τους το δημόσιο πλούτο της Ελλάδας. Μάλιστα, αν δεν υπήρχαν οι κριτικές φωνές και οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού, θα μας λεηλατούσαν ακόμη πιο εντατικά.
Ο πρωθυπουργός παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι τρέχει και, κάθε φορά που εμφανίζεται στη Βουλή, μας διηγείται τι κακό θα παθαίναμε εμείς, οι μισθωτοί, αν δεν τριγύρναγε εκείνος σε διεθνείς περιοδείες επαιτείας. Στην πραγματικότητα, όπως απέδειξαν και οι λογαριασμοί που έκανε ο παλιός υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας, τα δύο τρίτα του όλου δανεισμού της Ελλάδας αφορούν σε τόκους! Δηλαδή, έχουμε ένα χρέος 130 δις από δάνεια και ένα χρέος 215 δις από τόκους! Με άλλα λόγια, το Μνημόνιο 1 και 2 είναι ο καταστατικός χάρτης διασφάλισης πληρωμής της τοκογλυφίας. Εκείνη σώζει ο πρωθυπουργός και με το δικό της στόμα ομιλεί.
Πηγή : http://www.epikaira.gr/
Kάθε πολιτική εμπεριέχει επιλογές, προτεραιότητες κοινωνικές ή μη ευαι σθησίες. Επί παραδείγματι, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι ευαί σθητη για τα δικαιώματα των ξένων δανειστών, όχι, όμως, για εκείνα των Ελλήνων πολιτών. Δίνει προτεραιότητα στη διασφάλιση των συμφερόντων των τραπεζιτών και καταργεί το νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των μισθωτών. Δείχνει σκληρή απέναντι στους αδύναμους της κοινωνίας και ευαίσθητη απέναντι στους ισχυρούς. Οι επιλογές αυτές σφραγίζουν τον κοινωνικά άδικο χαρακτήρα της πολιτικής της και υπογραμμίζουν τις πολλαπλές διασυνδέσεις της κυβέρνησης με τους έχοντες και κατέχοντες. Προκειμένου ο κόσμος να μην κατανοήσει το με ποιον πάει και ποιον αφήνει η κυβέρνηση, τα μέλη της ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών με δακρύβρεχτες ομιλίες και κείμενα που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ενώ εκείνοι που ετοιμάζονται να ανατρέψουν τον Παπανδρέου εκ των έσω, αν και υπουργοί, παριστάνουν τις ανεύθυνες παρθένες ως προς την οικονομική πολιτική που ποικιλότροπα υποστήριξαν μέχρι και σήμερα.
Η κυβέρνηση ανήγγειλε κι άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων των Ελλήνων πολιτών. Επίσης, το κόψιμο του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων. Η κυβέρνηση δεν θεωρεί ότι έχει οποιαδήποτε υποχρέωση να εξηγήσει αυτές τις επιλογές της. Κι όμως εδώ υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα: Οι μισθωτοί έχουν προπληρώσει τις επικουρικές συντάξεις που έχουν λαμβάνειν, όπως και το εφάπαξ. Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός, ενώ καθημερινά δίνει εγγυήσεις στους ξένους τοκογλύφους, καμώνεται ότι δεν γνωρίζει το γεγονός ότι κλέβει χρήματα που έχουν επενδύσει και προπληρώσει οι μισθωτοί. Απέναντι στους τελευταίους είναι σκληρός. Δεν κάνει, όμως, το ίδιο ως προς τους ξένους δανειστές της χώρας. Με δάκρυα στα μάτια τούς διαβεβαιώνει ότι δεν θα χάσουν ούτε ένα σεντ.
Ο πρωθυπουργός της χώρας χρησιμοποιεί μια γλώσσα που αναγνωρίζει δικαιώματα μόνο στους ξένους και όχι στους Έλληνες. Τα δάνεια των ξένων με όρους τοκογλυφίας τα εμφάνισε στις δηλώσεις του ως χρηματοδότηση της Ελλάδας, που πρέπει να επιστραφεί ακέραια στο μέλλον. Στην ουσία, υιοθετεί τα επιχειρήματα των ξένων και μας εμφανίζει τους τοκογλύφους ως αγγέλους που εγκατέλειψαν για χάρη μας τον παράδεισο. Αυτό σημαίνει ότι, όταν τους συναντά για να συμφωνήσει μαζί τους, δεν τους αντιμετωπίζει ως δανειστές που βγάζουν χρήματα εις βάρος μας, αλλά σαν φιλεύσπλαχνους φιλάνθρωπους. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που ξένοι αρμόδιοι ομολογούν δημόσια ότι βγάζουν παραπάνω απ’ ό,τι δίνουν!...
Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο και δεν κατανοεί –τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζει– τα σχέδια των ξένων. Από το Φεβρουάριο του 2010 γράφω ότι οι ξένοι θέλουν να μας πάνε σε ελεγχόμενη χρεοκοπία ή/και αναδιάρθρωση, αφού πρώτα πάρουν πίσω όσα περισσότερα δανεικά μπορέσουν. Αφού προηγούμενα συσσωρεύσουν όσους περισσότερους τόκους τούς επιτρέψουμε από την τοκογλυφία και, το κυριότερο, αφού αγοράσουν φτηνά και με τα κέρδη από την τοκογλυφία τους το δημόσιο πλούτο της Ελλάδας. Μάλιστα, αν δεν υπήρχαν οι κριτικές φωνές και οι αντιστάσεις του ελληνικού λαού, θα μας λεηλατούσαν ακόμη πιο εντατικά.
Ο πρωθυπουργός παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι τρέχει και, κάθε φορά που εμφανίζεται στη Βουλή, μας διηγείται τι κακό θα παθαίναμε εμείς, οι μισθωτοί, αν δεν τριγύρναγε εκείνος σε διεθνείς περιοδείες επαιτείας. Στην πραγματικότητα, όπως απέδειξαν και οι λογαριασμοί που έκανε ο παλιός υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας, τα δύο τρίτα του όλου δανεισμού της Ελλάδας αφορούν σε τόκους! Δηλαδή, έχουμε ένα χρέος 130 δις από δάνεια και ένα χρέος 215 δις από τόκους! Με άλλα λόγια, το Μνημόνιο 1 και 2 είναι ο καταστατικός χάρτης διασφάλισης πληρωμής της τοκογλυφίας. Εκείνη σώζει ο πρωθυπουργός και με το δικό της στόμα ομιλεί.
Πηγή : http://www.epikaira.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου