Κούβα: Η επανάκαμψη του καπιταλισμού με ομόφωνη απόφαση του κομμουνιστικού συνεδρίου.

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Τα όσα δρομολογήθηκαν πρόσφατα στην Κούβα επιβεβαιώνουν απόλυτα την επανάκαμψη του άθλιου καπιταλισμού και μάλιστα με ομόφωνη έγκριση των συνέδρων του κομμουνιστικού κόμματος! Μισό αιώνα επανάστασης, μισό αιώνα καστρικής δικτατορίας, μισό αιώνα δελτία τροφίμων αρχίζουν ν' αλλάζουν. Τριακόσια νέα μέτρα που εισηγήθηκε ο κληρονόμος του αποχωρούντος μονάρχη και αδερφός του Ραούλ αποτελούν τη δομή του νέου "φιλελεύθερου" οικονομικού συστήματος.

Δεν γνωρίζω αν ο νέος κληρονομικός μονάρχης έχει παιδιά για να τα ορίσει από τώρα κληρονόμους της εξουσίας, όπως καλή ώρα οι τρεις οικογένειες στην Ελλάδα (για το ζήτημα αυτό βλ. τα άρθρα μου "Ιδιωτικοποιημένη εξουσία" στα "Πολιτικά Θέματα" της 17-4-1992, και το έργο μου: "Αρχαία και Σύγχρονη Δημοκρατία. Από την Αθηναϊκή Δημοκρατία στη Σύγχρονη Οικογενειοκρατία", εκδ. "Πελασγός", 2007).

Εκείνο το οποίο θέλω να σχολιάσω, ως προς την Κούβα, είναι πρώτο η μοφωνία" των συνέδρων – δεν ξέω πόσοι ήταν – και δεύτερο, αυτό που διαβάζω στο ρεπορτάζ και θεωρώ  ανατριχιαστικό: "Πηγή δολαρίων (στην Κούβα) είναι βέβαια και τα διάφορα "negocios" – οι "μαύρες" δεύτερες δουλειές του δρόμου που ξεκινούν από το λαθρεμπόριο αγαθών και υπηρεσιών και καταλήγουν, για χιλιάδες νέους και νέες, στην πορνεία …" (βλ. "Το Βήμα", 24-4-2011, σελ. Α-32).

Αυτά, λοιπόν, συμβαίνουν στον … κομμουνισμό, αυτά γινόταν και στον "υπαρκτό" σοσιαλισμό,  που αυτοκατέρρευσε αδόξως, και αυτά και χειρότερα γίνονται στο σύστημα το καπιταλιστικό που διαρκώς και περισσότερο εκφυλλίζεται σε "σύστημα" χρηματοπιστωτικό και αεριτζίδικο, το οποίο "πουλάει κοπανιστό αέρα και θησαυρίζει" (Για τη δημιουργία του τοκοφόρου αεριτζίδικου τραπεζικού συστήματος βλ. σειρά επιστημονικών μελετών του Σ. Λαβδιώτη στο περιοδικό "NEXUS", του Μαρτίου και Απριλίου 2011).

Ερώτημα: Που οδηγείται λοιπόν η ανθρωπότητα; Από εδώ η Σκύλλα (που πέθανε πλέον) και απ' εκεί η Χάρυβδης που δείχνει ακόμη τ' αρπακτικά της ένστικτα. Απότοκο αυτού του αγωνιώδους ερωτήματος είναι το ακόλουθο: Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ποιο είναι το μέλλον της πολιτικής; Μπορεί αυτή να λειτουργήσει ακηδεμόνευτη από τα υπερεθνικά – καπιταλιστικά μονοπώλια τα οποία κινούν τους πολιτικούς σαν τις μαριονέτες στα θέατρα σκιών;

Στην Ελλάδα των "τίποτα" και του τίποτα ούτε καν που τίθενται ανάλογα προβλήματα για προβληματισμό και συζήτηση.

Το βόλεμα, με κάθε τρόπο,  και η αρπαγή, ό,τι και νάναι, αποτελούν τη θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας των σύγχρονων "ιδεολόγων", έως ότου αρχίσουν να τρώει ο ένας τον άλλο (Όσο για το μέλλον του κομμουνισμού, ο γράφων έθεσε το θέμα με το πρόσφατο έργο του: "Η Κομμουνιστική Ουτοπία", εκδ. "Κάδμος", 2010. Έργο 600 σελίδων με 13 σελ. βιβλιογραφία. Την έφαγε η συνομωσία της σιωπής! Όλα στο όνομα της δημοκρατίας και της ιμιτασιόν ελευθερίας.!).

Άντε ρε Έλληνες. Βγέστε λίγο έξω από τα μαντριά και το θανατηφόρο "εγώ" σας, αν και αυτό διέπει τη ζωή μας και κατ' εξοχήν του Έλληνα. Για τη λειτουργία του "Εγώ" στον άνθρωπο βλ. το πιο πάνω έργο μου σελ. 147 επ.,  όπου το κεφάλαιο "Η ανθρώπινη φύση διαχρονικά με το "εγώ" να δεσπόζει").