του Φώτη Πλιάτσικα
Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στην επερχόμενη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι ήδη προ των πυλών. Εφόσον δεν υπάρξουν άμεσες και συνταρακτικές αλλαγές στη γερμανική πολιτική έναντι της πατρίδας μας, οι εξελίξεις θα λάβουν σύντομα ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα προεόρτια παρατηρούνται ήδη σε δύο βασικούς τομείς: στον τομέα της υγείας και στον τομέα της ενέργειας. Οι δύο τομείς οδηγούνται σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο θα έχει δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις. Δεδομένου ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας – δεν τολμούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «ελίτ», διότι θα ήταν ανέκδοτο - είναι ανίκανο να αντιληφθεί και πολύ περισσότερο να επιλύσει την κρίση, την οποία το ίδιο δημιούργησε, είμαστε αναγκασμένοι να υπομείνουμε την αποσύνθεση μέχρι τέλους. Στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες ακόμη και όταν το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών, αναλαμβάνει η πνευματική και η επιχειρηματική ελίτ να καλύψει το κενό της πολιτικής ανεπάρκειας.
Στην Ελλάδα ούτε αυτό είναι δυνατό. Το ανορθολογικό ελληνικό υπόδειγμα (μοντέλο για τους λαϊκίζοντες ξενομανείς προοδευτικούς) των τελευταίων 40 ετών έχει «καταστρέψει» κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ως εκ τούτου είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχθούμε ότι προς το παρόν η ελληνική κοινωνία «αδυνατεί» να αναδείξει υγιείς, ικανές και πλειοψηφικές πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα συντάξουν, θα πείσουν και εν τέλει θα κληθούν από την πλειοψηφία των Ελλήνων να εφαρμόσουν ένα αποτελεσματικό Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης για την ανόρθωση του ελληνικού κράτους αλλά και του ελληνικού έθνους. Πάρα ταύτα από την άλλη πλευρά υποχρεούμαστε, εφόσον αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα ενός τέτοιου σχεδίου να επιχειρήσουμε να διατυπώσουμε τις βασικές παραμέτρους – διεθνείς και εσωτερικές – του προβλήματος.
Βασικές γεωπολιτικές παράμετροι
Το πρώτο ζήτημα το οποίο πρέπει να διερευνηθεί είναι οι διεθνείς αλλά και οι τοπικές γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές συνθήκες. Με άλλα λόγια η τρέχουσα φάση της «παγκοσμιοποιήσεως». Σε ότι αφορά τις διεθνείς συνθήκες εκτιμούμε ότι πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν ο διεθνής ανταγωνισμός των σύγχρονων υπερδυνάμεων. Η.Π.Α., Ευρωζώνη, Κίνα και δευτερευόντως η Ρωσία ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο οικονομικό πεδίο, στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πληγών (πετρέλαιο και άλλες πρώτες ύλες) αλλά και των ναυτικών ή άλλων οδών μεταφοράς τους. Σε ότι αφορά τον έλεγχο των υδρογονανθράκων και των οδών μεταφοράς τους διεξάγεται εδώ και έναν αιώνα ένας αδυσώπητος πόλεμος των ισχυρών κρατών. Ο πόλεμος αυτός δεν σταμάτησε ποτέ. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Β. Αφρική και στη Μ. Ανατολή αποτελούν τις τελευταίες πράξεις του. Η Ελλάδα λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης εμπλέκεται είτε θέλει είτε όχι σε αυτήν περίπλοκη κατάσταση. Και θα κληθεί εξαιτίας τούτου να λάβει σημαντικές αποφάσεις!
Πηγή : www.elkosmos.gr
Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στην επερχόμενη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι ήδη προ των πυλών. Εφόσον δεν υπάρξουν άμεσες και συνταρακτικές αλλαγές στη γερμανική πολιτική έναντι της πατρίδας μας, οι εξελίξεις θα λάβουν σύντομα ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τα προεόρτια παρατηρούνται ήδη σε δύο βασικούς τομείς: στον τομέα της υγείας και στον τομέα της ενέργειας. Οι δύο τομείς οδηγούνται σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο θα έχει δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις. Δεδομένου ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας – δεν τολμούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «ελίτ», διότι θα ήταν ανέκδοτο - είναι ανίκανο να αντιληφθεί και πολύ περισσότερο να επιλύσει την κρίση, την οποία το ίδιο δημιούργησε, είμαστε αναγκασμένοι να υπομείνουμε την αποσύνθεση μέχρι τέλους. Στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες ακόμη και όταν το πολιτικό προσωπικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών, αναλαμβάνει η πνευματική και η επιχειρηματική ελίτ να καλύψει το κενό της πολιτικής ανεπάρκειας.
Στην Ελλάδα ούτε αυτό είναι δυνατό. Το ανορθολογικό ελληνικό υπόδειγμα (μοντέλο για τους λαϊκίζοντες ξενομανείς προοδευτικούς) των τελευταίων 40 ετών έχει «καταστρέψει» κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ως εκ τούτου είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχθούμε ότι προς το παρόν η ελληνική κοινωνία «αδυνατεί» να αναδείξει υγιείς, ικανές και πλειοψηφικές πολιτικές δυνάμεις οι οποίες θα συντάξουν, θα πείσουν και εν τέλει θα κληθούν από την πλειοψηφία των Ελλήνων να εφαρμόσουν ένα αποτελεσματικό Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης για την ανόρθωση του ελληνικού κράτους αλλά και του ελληνικού έθνους. Πάρα ταύτα από την άλλη πλευρά υποχρεούμαστε, εφόσον αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα ενός τέτοιου σχεδίου να επιχειρήσουμε να διατυπώσουμε τις βασικές παραμέτρους – διεθνείς και εσωτερικές – του προβλήματος.
Βασικές γεωπολιτικές παράμετροι
Το πρώτο ζήτημα το οποίο πρέπει να διερευνηθεί είναι οι διεθνείς αλλά και οι τοπικές γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές συνθήκες. Με άλλα λόγια η τρέχουσα φάση της «παγκοσμιοποιήσεως». Σε ότι αφορά τις διεθνείς συνθήκες εκτιμούμε ότι πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν ο διεθνής ανταγωνισμός των σύγχρονων υπερδυνάμεων. Η.Π.Α., Ευρωζώνη, Κίνα και δευτερευόντως η Ρωσία ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο οικονομικό πεδίο, στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πληγών (πετρέλαιο και άλλες πρώτες ύλες) αλλά και των ναυτικών ή άλλων οδών μεταφοράς τους. Σε ότι αφορά τον έλεγχο των υδρογονανθράκων και των οδών μεταφοράς τους διεξάγεται εδώ και έναν αιώνα ένας αδυσώπητος πόλεμος των ισχυρών κρατών. Ο πόλεμος αυτός δεν σταμάτησε ποτέ. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Β. Αφρική και στη Μ. Ανατολή αποτελούν τις τελευταίες πράξεις του. Η Ελλάδα λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης εμπλέκεται είτε θέλει είτε όχι σε αυτήν περίπλοκη κατάσταση. Και θα κληθεί εξαιτίας τούτου να λάβει σημαντικές αποφάσεις!
Πηγή : www.elkosmos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου