«Πολιτικό κόστος και πολιτική απραξία» ως παράγοντες της χρεοκοπίας!

Ο  πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός άρθρου μου, το οποίο δημοσιεύθηκε εδώ και 22 χρόνια στην «Ελευθεροτυπία» της 19 Ιανουαρίου 1990.

Διαπιστώνοντας, από τότε, ο γράφων την πλήρη πολιτική απραξία των εναλλασσομένων κυβερνήσεων στη λήψη επιβαλλομένων διαρθρωτικών μέτρων, στο όνομα του πολιτικού κόστους, ανέδειξε το εθνικό αυτό ζήτημα κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την πορεία της εθνικής μας πορείας.

Έγραφα τότε και τα εξής: «Πρόκειται για ένα «κόστος», στο όνομα του οποίου θυσιάζεται η πολύπλευρη ανάπτυξη και ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας και των κρατικών δομών. Πρόκειται για ένα κόστος στο όνομα του οποίου ο ελληνικός λαός αφέθηκε να ζει με αισιόδοξες αυταπάτες και να περιμένει τα πάντα από την οποιαδήποτε κυβέρνηση. Με τη «λογική» του «κόστους» πορεύθηκαν όλες ή σχεδόν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις...».

Καταλήγοντας εκείνο το κείμενο, έλεγε: «Πρόκειται για μία «πολιτική» πρακτική, η οποία υποσκάπτει μεθοδικά και εσκεμμένα τα συνολικά συμφέροντα ολοκλήρου της Ελλάδας».

Αυτές οι τελευταίες γραμμές υποδηλώνουν σαφέστατα ότι πρόκειται για εθνική προδοσία, την οποία αποδέχθηκε σύσσωμος, σχεδόν, ο πολιτικός κόσμος, οι επιστήμονες, οι δημοσιογράφοι και ο ελληνικός λαός! Τότε δεν μιλούσαν γιατί τα οικονομούσαν ενώ τώρα βγαίνουν σαν διαμαρτυρόμενες μυξοπαρθένες!

Όταν βλέπεις και όταν διαπιστώνεις ότι η λόγω πολιτικού κόστους απραξία των κυβερνώντων οδηγεί ευθέως και μετά βεβαιότητος στην εθνική χρεοκοπία και δεν μιλάς και δεν εναντιώνεσαι, προδίδεις  την πατρίδα σου.

Αυτή η σιωπή ενός τέταρτου του αιώνος οδήγησε την Ελλάδα στην απόλυτη χρεοκοπία, που υπήρξε απότοκος της παντελούς απραξίας λόγω πολιτικού κόστους, δηλαδή λόγω της πρόστυχης και εθνοκτόνου και κοινωνιοκτόνου ψηφοθηρίας!

Πρόκειται για μία «πολιτική» την οποία συνέχισαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ακομη και την ύστατη ώρα του εθνικού κινδύνου.

Αποκορύφωμα η κυβέρνηση του ΓΑΠ, η οποία ενώ μας οδήγησε δόλια στο ΔΝΤ και τα κοινωνιοκτόνα μνημόνια, απέφυγε ενόχως να πάρει τα πιο στοιχειώδη μέτρα για την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας. Έβαλε το πρόστυχο πολιτικό κόστος πάνω από το συμφέρον της Ελλάδας!

Έβαλε το συμφέρον των κοπριτών-ψηφοφόρων πάνω από τη συνέχιση της εθνικής μας υποστάσεως.

Έβαλε το προσωπικό συμφέρον της εξουσιαστικής καρέκλας πάνω από την εθνική μας Ιστορία!

Ατόφια εσχάτη προδοσία!

Ένα Γουδί, ένα Γουδί, ένα Γουδί!