ΣΠΟΝΔΗ ΣΤΟ 2014 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ "Κ Α Τ Ι"

Του ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου

*Εδώ που λες, ήτανε κάποτε μια χώρα,
Με όνειρα χίλια, ζωντανά και μυροφόρα
,Με αληθινούς ιππότες και άγιους στρατηλάτες,
Και ξακουσμένους Διγενήδες Απελάτες!

*Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Ήταν η ζωή μου, παραλίγο Κάτι….

*Εδώ που λες, άνθιζαν κάποτε κουβέντες,
που τις τυλίγανε ο μαΐστρος κι ο πουνέντες,
Και τις ξαπόστελναν ψηλά στα πέρα ουράνια,
Λογοδοσμένες με μαγιάτικα στεφάνια..

*Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Όλα εδώ μέσα, μαρτυράνε Κάτι..

*Εδώ που λες, φώτιζε κάποτε ένας λύχνος,
Μια περιπέτεια που άφησε άγιο ίχνος,
Που ζωγραφίστηκε σε μύρια παλικάρια,
Και που δε χώρεσε ποτέ της στα συρτάρια..

*Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Δεν τελειώνουν όλα, αν υπάρχει Κάτι..

*Εδώ που λες, κάποτε θάρθει ένας κόσμος,
Δυο λόγια έρωτας κι ένα κλαδάκι δυόσμος,
Και σαν προβάλει απ την αρχή, όλη την ταινία,
όλες οι τύψεις θα καθίσουν στα θρανία..

*Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Όλα, μέρα-νύχτα, περιμένουν Κάτι..

*Εδώ που λες, θ’ ανοίξει κάποτε η πόρτα,
Πελεκημένη από μαστόρια σαν και πρώτα,
Αυτή που βγάζει στο δωμάτιο το μεγάλο,
Εδώ που λες, θα γίνει ΑΥΤΟ, και τίποτ’ άλλο!

* Κλείνω το βιβλίο, φεύγω απ το κρεβάτι,
για να ξημερώσει, το Μεγάλο Κάτι!