Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Ο μέγας Θουκυδίδης είχε διασαλπίσει πριν από 2500 χρόνια πως ο ισχυρός πράττει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποτάσσεται σε ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του. Έκτοτε, στρατιές φιλοσόφων έκτισαν πάνω στην ορθή επισήμανση του Θουκυδίδη, όπως ο Μακιαβέλι, ο Καντ, ο Χομπς, ο Μόργκενταου, ο Καρ, ο Γκριέγκο, ο Γουόλτς, ο Μπουλ και πολλοί άλλοι. Ρεαλιστές, νεο-ρεαλιστές, φιλελεύθεροι, νεο-φιλελεύθεροι, κονστρουκτιβιστές, κ.ά. δεν παραλείπουν να υπογραμμίσουν τη σημασία της ισχύος ως μέσου για την υποστήριξη της πολιτικής ή να συνταυτίσουν πολιτική, οικονομία και ισχύ ως προαπαιτούμενα για την επιβίωση ενός κράτους. Αφού ισχύει η αρχή ότι ζούμε σε έναν άναρχο κόσμο, η επιβίωση κάθε κράτους στηρίζεται στα μέσα που διαθέτει για την υπεράσπιση της ασφάλειας, της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της ελευθερίας του. Αυτά τα μέσα είναι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Ψιλά γράμματα για την κυπριακή πολιτική ηγεσία που, διαχρονικά, έχει υιοθετήσει την ολέθρια θέση ότι η Κύπρος, μετά από μια λύση του Κυπριακού, πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθεί. Δηλαδή να γίνει βορά και λεία στην αρπακτικότητα της Τουρκίας.
Κι αν μεν, μέχρι πρότινος, καγχάζαμε για την απίστευτη και εγκληματική ασχετοσύνη της ηγεσίας μας και την ανεκδιήγητη μυωπία της, σήμερα, μετά την ανακάλυψη υδρογονανθράκων και όσων δραματικά συντελούνται στην περιοχή μας -και στην Τουρκία- αναιρούν την πιο πάνω θέση. Ευτυχώς, πέραν του Φ. Κλόκκαρη και πολλών άλλων που, διαλεκτικά, ανέλυσαν το ολέθριο της αποστρατιωτικοποίησης, και ένας γνωστός διπλωμάτης, ο πρέσβης Τάσος Τζιωνής, τάσσεται αναφανδόν εναντίον της. Είναι γνωστό ότι συνέβαλε τα μέγιστα στην εμβάθυνση των σχέσεων της Κύπρου με το Ισραήλ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον εκλεκτό συνάδελφο Κώστα Βενιζέλο («Φιλελεύθερος», 1/1/2014), είπε τα εξής σημαντικά:
«ΕΡ.: Η ανακάλυψη και η ανάγκη αξιοποίησης του φυσικού αερίου διαφοροποιεί τις προσεγγίσεις για το περιεχόμενο της λύσης; Κοντολογίς, μπορούμε να συζητούμε με όρους των περασμένων δεκαετιών; Ή κάτι αλλάζει στο Κυπριακό;
»-Βεβαιότατα δεν μπορούμε να συζητούμε με όρους προηγουμένων δεκαετιών. Στο Κυπριακό πολλά αλλάζουν -κι όχι μόνο λόγω της ανακάλυψης φυσικού αερίου-, τα οποία υπαγορεύουν να αλλάξουμε την προσέγγισή μας σε σχέση με το περιεχόμενο της επιδιωκόμενης λύσης. Ένα παράδειγμα: Μέχρι και την προηγούμενη διαπραγματευτική διαδικασία υπήρξε σύγκλιση ανάμεσα στις δύο πλευρές στο ότι η Κύπρος θα αποστρατιωτικοποιηθεί. Η Τουρκία θεωρεί δεδομένο ότι θα συνεχισθεί η ισχύς των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας, προσαρμοσμένων στη νέα κατάσταση πραγμάτων. Με ή χωρίς τις Συνθήκες, η Κύπρος δεν θα είχε στρατό. Αυτό, τώρα, συνδέεται με την ανακάλυψη φυσικού αερίου. Στο ερευνητικό τεμάχιο 12 της κυπριακής ΑΟΖ έχει ήδη ανακαλυφθεί ένα παγκοσμίου κλάσεως κοίτασμα φυσικού αερίου.
»Αναμένονται κι άλλες τέτοιες ανακαλύψεις στα επόμενα λίγα χρόνια, ακόμα και πετρελαίου. Αποφασίστηκε να δημιουργήσουμε τερματικό υγροποίησης φυσικού αερίου στο Βασιλικό. Υποθαλάσσιοι αγωγοί θα μεταφέρουν σ’ αυτό φυσικό αέριο από το κοίτασμα και, στο μέλλον, ίσως και από άλλα, δικά μας και γειτονικών χωρών. Πώς θα προστατεύσουμε αυτές τις υποδομές για να φέρουν ευημερία και ισχύ στο κράτος; Μας συμφέρει να συνεχίσουμε το τροπάρι της αποστρατιωτικοκοποίησης; Να συζητούμε διατήρηση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας; Να δεχόμαστε στο πλαίσιο λύσης μια χωρίς άμυνα Κύπρο; Μια Κύπρο που θα τελεί υπό τις θανατηφόρους εγγυήσεις της Τουρκίας;
»Ποιος θα προστατεύει τον λαό μας, τη γη, τις θάλασσες και τους φυσικούς μας πόρους; Θα εναποθέσουμε την ασφάλεια και την άμυνά μας, δηλαδή το παρόν και το μέλλον μας, σε άλλους; Γίνονται τέτοια πράγματα; Και θα νομίζουμε κιόλας ότι έχουμε κράτος, και πλούτο, και πως είναι κιόλας δικά μας; Αυτά, θα πρέπει πλέον να τα ξανασκεφτούμε: Κράτος αποστρατιωτικοποιημένο δεν είναι κράτος». Με απλά λόγια θα είναι έρμαιο και βορά, θήραμα και λεία σε κάθε επιδρομέα. Αυτήν την Κύπρο οραματίζεται ακόμα μια πολιτική ηγεσία ημιμαθής, άσχετη με όσα τεκταίνονται στην περιοχή μας, την πιο ευπαθή, την πιο ασταθή και την πιο επικίνδυνη στον κόσμο. Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία, με επικεφαλής τον ΔΗΣΥ, που τορπίλισε ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, σε πρώτο στάδιο, με δύο πυραυλακάτους. Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία, που δεν δίνει λογαριασμό για τα 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ, που έπρεπε να δοθούν για να φτιάξουμε άμυνα, για την ενεργειακή μας ασφάλεια και την εθνική μας επιβίωση, αλλά… χάθηκαν! Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία που έμεινε κολλημένη σε δεδομένα προ 40ετίας και είναι η ίδια που εγκληματεί σταθερά κατά της ασφάλειας του τόπου. Ανέκαθεν άσχετη, ανεύθυνη, επικίνδυνη, αγνοούσα πού στηρίζονται οι διακρατικές και διεθνείς σχέσεις και με ποιους τρόπους προασπίζονται τα συμφέροντα του κράτους, η ασφάλεια και η επιβίωση του λαού. Ο εχθρός είναι εντός! Οι έξω εχθροί απλώς εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες μας.
Κι αν μεν, μέχρι πρότινος, καγχάζαμε για την απίστευτη και εγκληματική ασχετοσύνη της ηγεσίας μας και την ανεκδιήγητη μυωπία της, σήμερα, μετά την ανακάλυψη υδρογονανθράκων και όσων δραματικά συντελούνται στην περιοχή μας -και στην Τουρκία- αναιρούν την πιο πάνω θέση. Ευτυχώς, πέραν του Φ. Κλόκκαρη και πολλών άλλων που, διαλεκτικά, ανέλυσαν το ολέθριο της αποστρατιωτικοποίησης, και ένας γνωστός διπλωμάτης, ο πρέσβης Τάσος Τζιωνής, τάσσεται αναφανδόν εναντίον της. Είναι γνωστό ότι συνέβαλε τα μέγιστα στην εμβάθυνση των σχέσεων της Κύπρου με το Ισραήλ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον εκλεκτό συνάδελφο Κώστα Βενιζέλο («Φιλελεύθερος», 1/1/2014), είπε τα εξής σημαντικά:
«ΕΡ.: Η ανακάλυψη και η ανάγκη αξιοποίησης του φυσικού αερίου διαφοροποιεί τις προσεγγίσεις για το περιεχόμενο της λύσης; Κοντολογίς, μπορούμε να συζητούμε με όρους των περασμένων δεκαετιών; Ή κάτι αλλάζει στο Κυπριακό;
»-Βεβαιότατα δεν μπορούμε να συζητούμε με όρους προηγουμένων δεκαετιών. Στο Κυπριακό πολλά αλλάζουν -κι όχι μόνο λόγω της ανακάλυψης φυσικού αερίου-, τα οποία υπαγορεύουν να αλλάξουμε την προσέγγισή μας σε σχέση με το περιεχόμενο της επιδιωκόμενης λύσης. Ένα παράδειγμα: Μέχρι και την προηγούμενη διαπραγματευτική διαδικασία υπήρξε σύγκλιση ανάμεσα στις δύο πλευρές στο ότι η Κύπρος θα αποστρατιωτικοποιηθεί. Η Τουρκία θεωρεί δεδομένο ότι θα συνεχισθεί η ισχύς των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας, προσαρμοσμένων στη νέα κατάσταση πραγμάτων. Με ή χωρίς τις Συνθήκες, η Κύπρος δεν θα είχε στρατό. Αυτό, τώρα, συνδέεται με την ανακάλυψη φυσικού αερίου. Στο ερευνητικό τεμάχιο 12 της κυπριακής ΑΟΖ έχει ήδη ανακαλυφθεί ένα παγκοσμίου κλάσεως κοίτασμα φυσικού αερίου.
»Αναμένονται κι άλλες τέτοιες ανακαλύψεις στα επόμενα λίγα χρόνια, ακόμα και πετρελαίου. Αποφασίστηκε να δημιουργήσουμε τερματικό υγροποίησης φυσικού αερίου στο Βασιλικό. Υποθαλάσσιοι αγωγοί θα μεταφέρουν σ’ αυτό φυσικό αέριο από το κοίτασμα και, στο μέλλον, ίσως και από άλλα, δικά μας και γειτονικών χωρών. Πώς θα προστατεύσουμε αυτές τις υποδομές για να φέρουν ευημερία και ισχύ στο κράτος; Μας συμφέρει να συνεχίσουμε το τροπάρι της αποστρατιωτικοκοποίησης; Να συζητούμε διατήρηση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας; Να δεχόμαστε στο πλαίσιο λύσης μια χωρίς άμυνα Κύπρο; Μια Κύπρο που θα τελεί υπό τις θανατηφόρους εγγυήσεις της Τουρκίας;
»Ποιος θα προστατεύει τον λαό μας, τη γη, τις θάλασσες και τους φυσικούς μας πόρους; Θα εναποθέσουμε την ασφάλεια και την άμυνά μας, δηλαδή το παρόν και το μέλλον μας, σε άλλους; Γίνονται τέτοια πράγματα; Και θα νομίζουμε κιόλας ότι έχουμε κράτος, και πλούτο, και πως είναι κιόλας δικά μας; Αυτά, θα πρέπει πλέον να τα ξανασκεφτούμε: Κράτος αποστρατιωτικοποιημένο δεν είναι κράτος». Με απλά λόγια θα είναι έρμαιο και βορά, θήραμα και λεία σε κάθε επιδρομέα. Αυτήν την Κύπρο οραματίζεται ακόμα μια πολιτική ηγεσία ημιμαθής, άσχετη με όσα τεκταίνονται στην περιοχή μας, την πιο ευπαθή, την πιο ασταθή και την πιο επικίνδυνη στον κόσμο. Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία, με επικεφαλής τον ΔΗΣΥ, που τορπίλισε ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, σε πρώτο στάδιο, με δύο πυραυλακάτους. Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία, που δεν δίνει λογαριασμό για τα 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ, που έπρεπε να δοθούν για να φτιάξουμε άμυνα, για την ενεργειακή μας ασφάλεια και την εθνική μας επιβίωση, αλλά… χάθηκαν! Είναι η ίδια πολιτική ηγεσία που έμεινε κολλημένη σε δεδομένα προ 40ετίας και είναι η ίδια που εγκληματεί σταθερά κατά της ασφάλειας του τόπου. Ανέκαθεν άσχετη, ανεύθυνη, επικίνδυνη, αγνοούσα πού στηρίζονται οι διακρατικές και διεθνείς σχέσεις και με ποιους τρόπους προασπίζονται τα συμφέροντα του κράτους, η ασφάλεια και η επιβίωση του λαού. Ο εχθρός είναι εντός! Οι έξω εχθροί απλώς εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες μας.
www.sigmalive.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου