Ξαφνικός πατριωτικός ρατσισμός, για τη χαμένη αξιοπρέπεια

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα


Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια ετούτη η χώρα, μ’ αυτό το λαό και αυτούς τους απατεώνες πολιτικούς, πορεύτηκαν αγκαλιά μέσα σε πελάγη πολιτικής προστυχιάς, απόλυτης διαφθοράς και ασύνορης αρπαχτής.Φαγώθηκαν δις και τρις με το έτσι θέλω από πλείστους όσους «ταγούς» που χειρίστηκαν από διάφορα πόστα το χρήμα του «κυρίαρχου» λαού και τα χοντρά πακέτα της Ε.Ε.
Αποτέλεσμα: Η Ελλάδα πτώχευσε χωρίς να πάει κάποιος αρπάχτρας ούτε μια μέρα φυλακή. Αντίθετα, όλοι τους δοξάστηκαν, ξαναδοξάστηκαν, εκλέχτηκαν και ξαναεκλέχτηκαν από τον διεφθαρμένο λαό που ξανά θα τους εκλέξει.
Έτσι, οι σεσημασμένοι εθνικοί απατεώνες απαντούν με τούτο το ανατριχιαστικά χυδαίο επιχείρημα: «Κριθήκαμε από το λαό»!!!
Τώρα, όλοι τους ωρύονται για την προσβολή της αξιοπρέπειας από τους ξένους δανειστές και χορηγούς, την οποία όλα αυτά τα χρόνια της ντροπής είχαν απεμπολήσει για ένα βρώμικο παντεσπάνι.
Τώρα τους έπιασε ξαφνικά η «εθνική περηφάνια» αξιώνοντας να δανείζεται ή να επιχορηγείται η Ελλάδα του πλιάτσικου από το υστέρημα των Ευρωπαίων εργαζομένων. Πρόκειται για το αποκορύφωμα της αναξιοπρέπειας. Εθνικής και ατομικής.Κανένας δεν παρακαλά τα αρπαχτικά της Ελλάδας να την δανείσει.
Αντίθετα, η κυβέρνηση της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών(;) εκλιπαρεί με απλωμένο χέρι.
Οι πάντες, σχεδόν, αγνοούν σκόπιμα και υποκριτικά αυτή την αλήθεια και μεταξύ αυτών και πολλοί τηλεοπτικοί αστέρες της «ενημέρωσης», οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια γονάτιζαν, έτρωγαν και σιωπούσαν.Τώρα, ξαφνικά, πολιτικάντηδες και οι ψηφοφόροι τους ανακάλυψαν την ανυπαρξία αξιοπρέπειας, την οποία για δεκαετίες είχαν απεμπολήσει στο όνομα της δανειοδοτούμενης ευημερίας.
Η διατήρηση της ατομικής και εθνικής αξιοπρέπειας είναι κάτι που έχει μεγάλο κόστος, το οποίο δεν είναι εύκολο να καταβάλλεται από όλους. Η αξιοπρέπεια, έγραφε στον περίφημο «Φάουστ», ο Γερμανός διανοητής Γκαίτε (1749-1832) ισούται με το μεγαλείο των θεών! Τι σχέση, λοιπόν, μπορούν να έχουν γι’ αυτό το υπέροχο συναίσθημα και γι’ αυτή τη λεβέντρα στάση ζωής, όλα τα τρωκτικά και όλα τα ανθρωπάκια που κυκλοφορούσαν και κυκλοφορούν μέσα στους εξουσιαστικούς υπονόμους;
Η ατομική και η εθνική αξιοπρέπεια κατακτώνται με τη στάση ζωής. Δεν την εκλιπαρείς. Σου την αναγνωρίζουν οι άλλοι, όταν αυτή η αναγνώριση είναι προϊόν μιας στάσης ζωής!