Ο ευνουχισμός της Ιστορίας μας: Ιδού οι αποδείξεις

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα


Όταν λέγεται και γράφεται ότι το δραγώνιο «εκπαιδευτικό» σύστημα του χυδαίου πολιτικού «μας» συστήματος ευνουχίζει και παραχαράσσει την ελληνική ιστορία, οι δήθεν προοδευτικοί λοιδορούν τους επικριτές για εθνικισμό,... ρατσισμό και αρχαιολατρία.
Αυτό το... αντιπροοδευτικό σχόλιο αποτελεί απότοκο των όσων σχετικά γράφει ο διακεκριμένος ιστορικός και φιλόλογος καθηγητής Α. Αντωνάκος, ο οποίος, αφού μας γνωρίζει την... ρατσιστική άποψη του διασήμου Γερμανού Ελληνιστή Β. Γέγκερ (1868-1961) που στο κλασικό του έργο «PAIDEIA» έγραψε: «Παιδεία είναι η μόρφωση του Έλληνος ανθρώπου», έρχεται στο θέμα μας γράφοντας: «Στο βιβλίο της Α’ Λυκείου, οι σημαντικότεροι πόλεμοι της ιστορίας, οι περσικοί πόλεμοι, αυτοί που έσωσαν την Ελλάδα αλλά και κατ’ επέκτασιν ολόκληρη την Ευρώπη από τους βαρβάρους αναφέρονται στα παιδιά στην... εκτενέστατη αφήγηση των 7 σειρών του σχολικού βιβλίου: Η μάχη του Μαραθώνος καταλαμβάνει τον εκπληκτικό χώρο των 2 και ½ γραμμών, η δε μάχη των Θερμοπυλών καταλαμβάνει κάτι λιγότερο από μισή γραμμή, του ονόματος του Λεωνίδα συμπεριλαμβανομένου» (βλ. το μηνιαίο περιοδικό «Ελληνόραμα» τεύχ. 68ο (Φεβρουαρίου 2010 όπου η «Προφυλλίς» του Αντωνάκου).
Είναι προφανέστατο ότι οι πολλαπλώς ξεπεσμένοι... προοδευτικοί της παρακμής έχουν την τάση όχι να παραχαράξουν αλλά και ν’ ανασκολοπίσουν και την Ελληνική ιστορία και παν το ελληνικό, εκτελώντας τη γνωστή επιταγή του διαβόητου Κίσσινγκερ, που έλεγε: Βαράτε τους Έλληνες στην Ιστορία, στη γλώσσα, στον πολιτισμό τους και στη θρησκεία τους!!
Αυτή την εντολή, αυτό το βαράτε, κάνουν πράξη οι γιαλατζί προοδευτικοί, οι οποίοι ενώ διασπείρουν το σκοτάδι, ομνύουν όρκους στο... σοσιαλισμό και στο φως!
Αυτοί οι εθνικοί τερμίτες σκόπιμα αγνοούν τους ύμνους της παγκόσμιας διανόησης για την προσφορά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στην οικοδόμηση του πανανθρώπινου πολιτισμού. Θα χρειαζόταν τόμοι για να καταγραφούν οι ύμνοι ξένων στοχαστών και φιλοσόφων για την προσφορά αυτή.Περιορίζουμαι μόνο σε δύο, ξεκινώντας από το Γάλλο στοχαστή Α. ντε Τοκβιλ (1805-1859), ο οποίος στο κλασικό του έργο: «Η δημοκρατία στην Αμερική», εκδ. «Στοχαστής», Αθήνα, 2001, σελ. 485, αναφερόμενος στη σπουδαιότητα της αχαιοελληνικής γραμματείας, έγραφε και τα εξής: «Όλοι όσοι φιλοδοξούν να διαπρέψουν στα γράμματα, σε δημοκρατικά έθνη οφείλουν ν΄ αντλούν συχνά τροφή από τα έργα της ελληνικής αρχαιότητας διότι πρόκειται για σωτηρία δίαιτα».
Ένας άλλος διανοητής, ο Φ. Ένγκελς, τον οποίο υποθέτω ότι θα έχουν ακουστά οι «σοσιαλιστές», έλεγε για τη βαρύνουσα σημασία του αραιοελληνικού πολιτισμού: «Είμαστε υποχρεωμένοι, τόσο στη φιλοσοφία όσο και σε τόσες άλλες περιοχές, να επιστρέφουμε ασταμάτητα στα επιτεύγματα αυτού του μικρού λαού, που τα καθολικά του ταλέντα και η δραστηριότητά του εξασφάλισαν μια τέτοια θέση που δεν μπορούσε ποτέ να τη διεκδικήσει άλλος λαός» (βλ. το έργο του: «Διαλεκτική της φύσης», Αθήνα, 1984, σελ. 28-29).
Θα πρέπει να παίρνει κάποιος πολλά λεφτά – δεν ξέρω από πού – για να έχει ως αποστολή τη συμπόρευση με τον Κίσσινγκερ (Το σχετικό ντοκουέντο του ανθελληνισμού του βλ. «Ελληνόραμα» τεύχ. Δεκεμβρίου 2007, όπου το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του καθηγητού Α. Στάμου).
Αυτά προς το παρόν.