«Η κατάθεση στεφάνων με λουλούδια, στο μνημείο που είναι αφιερωμένο στον Έλληνα Στρατιώτη, στο μνημείο που είναι χτισμένο δίπλα στους νεκροταφείο του χωριού Boboshticë, έχει προκαλέσει ένταση στους αλβανούς κατοίκους του χωριού, αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ της, η αλβανική τηλεόραση ‘Top Channel’.
Οι κάτοικοι του χωριού διίστανται σχετικά με την ανέγερση του ελληνικού μνημείου που ενώ άλλοι υποστηρίζουν την πρωτοβουλία των Ελλήνων, ενώ άλλοι αντιτίθενται σε αυτήν.
Η τελετή της κατάθεσης των στεφάνων με τα λουλούδια διεξήχθη υπό της παρουσίας της «Ομόνοιας», ενώ αντέδρασαν κάτοικοι της Boboshticë, με τη δικαιολογία ότι παραβιάζονται οι τάφοι των Αλβανών, με την …προσέλευση των Ελλήνων για την τοποθέτηση των στεφανιών στο Μνημείο.
Οι εκπρόσωποι όμως της «Ομόνοιας» διατείνονται ότι είναι νεκροταφείο των Ελλήνων Στρατιωτών (και όχι κάποιου παλαιού νεκροταφείου πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- όπως υποστηρίζουν οι Αλβανοί του χωριού), χθες μάλιστα, οι Έλληνες μειονοτικοί ξέθαψαν τα οστά και τα τοποθέτησαν εκεί που θα κατασκευαστεί το ελληνικό μνημείο.
Και το σοβαρότερο: «Λίγο μετά την τελετή και την αναχώρηση των συμμετασχόντων σε αυτήν, άγνωστα άτομα , έβαλαν φωτιά στα στεφάνια που κατατέθηκαν από τους Έλληνες», αναφέρει το αλβανικό κανάλι.
Η οργάνωση ‘Ομόνοια’ κατάγγειλε το περιστατικό με γραπτή έκθεση στην Αστυνομία της Κορυτσάς.
Επιπρόσθετα η αλβανική ‘Start’ , αναφέρει ότι για την εκδήλωση αυτή, στο ελληνικό μνημείο του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, έφθασαν Έλληνες με λεωφορείο από την Ελλάδα, εκτός από τους Έλληνες της Κορυτσάς και της οργάνωσης της ‘Ομόνοιας’.
Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com/
Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΙΜΒΡΟΥ (Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών )
Το Δ.Σ. της Οι.Ομ.Κω έχοντας ενημερωθεί για τους εκτεταμένους βανδαλισμούς σε τάφους στο Ελληνικό Κοιμητήριο της Ίμβρου εκφράζει με τον πλέον έντονο τρόπο τον αποτροπιασμό και καταδίκη του.
Επιθέσεις κατά των Νεκροταφείων αποτελούν βαρύτατες πράξεις βίας κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθόσον συναντώνται σε περιπτώσεις βάναυσων αντιμειονοτικών πράξεων αφού κίνητρο των βανδάλων είναι η βαρύτατη προσβολή και ταπείνωση της Κοινότητας από την οποία προέρχονται οι νεκροί. Θα πρέπει η Τουρκική Κυβέρνηση άμεσα να ενεργήσει στα πλαίσια του Νόμου προβαίνοντας στις απαιτούμενες ενέργειες εύρεσης των υπαιτίων και την παραδειγματική τους τιμωρία.
Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε ότι παρόμοιοι βανδαλισμοί συνέβησαν στις 2 Σεπτεμβρίου 2009 στο Ελληνικό Κοιμητήριο του Βαλουκλή και δυστυχώς η σοβαρότητα του γεγονότος είχε αγνοηθεί τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και τις Κυβερνήσεις που έχουν δεσμευτεί με την συνθήκη της Λωζάννης να προστατεύσουν τα δικαιώματα της Ελληνικής Μειονότητας της Τουρκίας με πρώτες την Κυβέρνηση της Τουρκίας και της Ελλάδος.
Η ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ, ως ο Ομοσπονδιακός Φορέας των εκπατρισμένων Κωνσταντινουπολιτών σε όλη την γη, έχει επισημάνει στο παρελθόν προς την Τουρκική Κυβέρνηση και τους Διεθνείς Οργανισμούς την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για την εξάλειψη των πράξεων φυλετικού μίσους στη Τουρκία. Καλούμε την Τουρκική κυβέρνηση να εξαλείψει τους μηχανισμούς παραγωγής και άσκησης βίας που στρέφονται κατά των μειονοτικών δικαιωμάτων, όπως αυτά περιγράφονται στη Συνθήκη της Λωζάννης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και άλλες συναφείς διεθνείς συνθήκες.
Το Δ.Σ. της ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ. 30 Οκτωβρίου 2010
Πηγή : http://anatoliblog.blogspot.com/
Η ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΚΙ Ο «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ»
Ζώντας στη διαλυμένη Ελλάδα του 2010, με πρωθυπουργό τον ΓΑΠ και κυβέρνηση ΔΝΤ, είναι δύσκολο να μείνει ένας ενεργός πολίτης με σταυρωμένα τα χέρια. Κάπως έτσι προέκυψε ο «Σπάρτακος» στην Κομοτηνή, με την ανθρώπινη μαγιά, κυρίως, του «Αντιφωνητή» και με κίνητρο την απελπισία που πνίγει τη χώρα και την πόλη.
Στο πρωτοφανές αυτό σκηνικό, οι υπεύθυνοι της καταστροφής έχουν το θράσσος να ζητάνε και την ψήφο μας στις 7 του Νοέμβρη! Όλοι όσοι τόσα χρόνια εξευτέλισαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τα «χρίσματα» και τους κομματάνθρωπους, με την τοπική διαπλοκή και τα ρουσφέτια, με τους πρασινογάλαζους χάρτες τις βραδυές των εκλογών, όλοι αυτοί – ακόμα κι αυτή την κρίσιμη ώρα για την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας – ούτε που διανοούνται ότι θα χάσουν το τσιφλίκι που τους κληροδότησε ο μπάρμπας τους ή κάποια κομματική «συμμορία».
Μέσα στην τραγική συγκυρία που έρχεται, μέσα στην κομματοκρατία που ακόμη αλωνίζει, μέσα στην απραξία του βουβού πλήθους, βγήκαμε μπροστά για λογαριασμό της κοινωνίας. Δεν σκοπεύουμε να υποκαταστήσουμε κανέναν: καλούμε όλους τους ενεργούς πολίτες να συστρατευτούν μαζί μας. Πρέπει να σπάσουν τα κομματικά δεσμά και να απελευθερωθούν όσες δυνάμεις ακόμη μένουν ζωντανές στο κοινωνικό σώμα.
Αυτή τη φορά ΔΕΝ θα πάμε στην κάλπη με το πρόβλημα «τι να ψηφίσουμε». Θα είμαστε όλοι εκεί, με τον Σπάρτακο, κόντρα στους επαγγελματίες πολιτικάντηδες και στους καριερίστες των εξουσιών.
Ή αυτοί ή όλοι εμείς!
Πηγή : http://www.antifonitis.gr/
To βραβείο του Γ.Α.Π. και οι πολιτικά ηλίθιοι ψηφοφόροι του
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ενώ πριν από λίγους μήνες οι Γερμανοί μας χλεύαζαν παντοιοτρόπως για τα χάλια της Ελλάδας, στα οποία την έφεραν οι εναλλασσόμενοι ανίκανοι και δόλιοι πρωθυπουργοί, τώρα έδωσαν βραβείο στον εθνικό νεκροθάφτη κ. Τζέφρη.
Γιατί τον βράβευσε ο Γερμανός μεγαλοτραπεζίτης, που τον μήνα Μάιο "αμφισβητούσε κατά πόσον η χώρα μας θα μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος του"; (βλ. σχετικό ρεπορτάζ στην "Καθημερινή" (φ. της 5/10/2010).
Να γιατί: "Για το θάρρος, την ειλικρίνειά του και την αποφασιστικότητά του με την οποία πήρε σκληρά μέτρα αψηφώντας το πολιτικό κόστος".
Η Ελλάδα στον γκρεμό, ο λαός της στην πείνα, οι ερχόμενες γενιές είναι υποθηκευμένες, η εθνική της κυριαρχία είναι ανύπαρκτη, ο εθνικός της πλούτος εκχωρημένος και τα εθνικά της θέματα στο σφυρί.
Κι όμως, ο ιπτάμενος "πρωθυπουργός" συνεχίζει το παιχνίδι της πολιτικής απάτης, χαρίζοντας το εθνοκτόνο βραβείο "στον ελληνικό λαό για τις θυσίες του"!!
Ευτυχώς, ο γράφων δεν ανήκει σ' αυτό το λαό, μολονότι πληρώνει τους τυχοδιωκτισμούς του και τον κομματικό του μαζοχισμό, αφού ήδη από το 1992 διαχώρισε τη θέση του γράφοντας: "Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί, χρησιμοποιούν τον όρο "ο λαός", στο όνομα του οποίου μιλούν όλη την ημέρα και κάθε μέρα, να προσθέτουν και τη φράση: "πλην του πολίτη Π. Παπαγαρυφάλλου... Δεν θέλω ν' αποτελώ το γράσο στην πολιτική τους μηχανή. Θέλω να είμαι και να παραμείνω ΠΟΛΙΤΗΣ" (βλ. το άρθρο μου: "Συμπεράσματα και συνέπειες της ανυπαρξίας πολιτών στην Ελλάδα", στα "Πολιτικά Θέματα" της 19/6/1992).
Όσοι ανήκουν στο "λαό", όπως τον εννοούν και όπως τον συμπεριφέρονται οι βιολογικοί νεκροθάφτες του δεν ντρέπονται; Αν όχι, που κατατάσσονται; Στους πολιτικούς πιθήκους ή στους πολιτικούς ηλιθίους;
Ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Σ Τ Η Ν ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του λαού, όπως αυτή διαπιστώνεται από τις διαδοχικές δημοσκοπήσεις, ανήκει το καθήκον (και της αξίζει επιτέλους) να έχει, έναν πολύ ικανότερο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται σε λειτουργία οι διαδικασίες αναζήτησης του ικανότερου υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Εκείνου που με την ψήφο του λαού θα εκτοπίσει από την εξουσία τον κ. Χριστόφια και θ’ αποκλείσει τον κ. Αναστασιάδη. Εκείνου που θ’ αναστηλώσει την Κυπριακή Δημοκρατία, θ’ ανορθώσει τον κυπριακό Ελληνισμό και θα «εισβάλει» στην Αθήνα, μαζί με την πλειοψηφία του ελλα-δικού μας λαού, για τη διάσωση της μητέρας πατρίδας, της Ελλάδος. Για την αναγκαία πανεθνική στρατηγική του Ελληνισμού, απέναντι στον νεο-οθωμανισμό της Άγκυρας.
Π Ω Σ ΒΡΕΘΗΚΕ το 1910 στην Αθήνα, στο τιμόνι του Έθνους, ο ηγέτης της αγωνιζόμενης Κρήτης Ελευθέριος Βενιζέλος και ανόρθωσε την Ελλάδα; Πώς την κατέστησε ικανή για τα τρόπαια της απελευθέρωσης του 1912-13; Πώς επικράτησε στο Έθνος, όχι μόνο η πανεθνική ενότητα, αλλά προπάντων η ελληνική Στρατηγική: Ικανή να ιεραρχήσει τους στόχους. Να υπηρετήσει τις προτεραιότητες. Να οργανώσει, να μαζέψει, να νοικοκυρέψει, να αναπτύξει, να επιστρατεύσει όλες τις αναγκαίες και απαιτούμενες δυνάμεις: Οικονομικές, στρατιωτικές, διπλωματικές, πνευματικές - φρονηματικές, πρωτίστως πολιτικές, για να μεγαλουργήσει ο Ελληνισμός;
Τ Ρ Ι Α Ν Τ Α ΕΞΙ χρόνια είναι πάρα πολλά για να ανέχεται ακόμα ο λαός να κυβερνάται και να έχει ηγέτες με Ηττημένα Μυαλά. Και σ’ όλο αυτό το διάστημα, οι μόνες πραγματικά «χαμένες ευκαιρίες», ήσαν μόνο εκείνες που ίσως μπορούσε αλλά δεν είχε την τόλμη ο λαός -εγκλωβισμένος στην κομματική του «κυτταρίτιδα»- ν’ απαλλαγεί από τα Ηττημένα Μυαλά. Που, παρασυρόμενος από τις δήθεν «αγωνιστικές» δημαγωγίες τους, αναδείκνυε ως ηγέτες του. Τα 36 χρόνια, θα αυξηθούν φευ σε τριάντα εννέα: Το 2013 λήγει η προεδρική θητεία του κ. Χριστόφια. Ακριβώς τότε, τον Φεβρουάριο του 2013 θα πρέπει να τερματιστεί οριστικά και να ανατραπεί ανεπιστρεπτί η πολιτική της συνθηκολόγησης, της υποταγής, του «οδυνηρού συμβιβασμού», της υποτέλειας στις «Ευαίσθητες Ισορροπίες» και του άφωνου «επαρχιωτισμού» έναντι των εν Αθήναις ομοίων και χειροτέρων Ηττημένων Μυαλών. Ζητείται λοιπόν νέος ηγέτης. Ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Με πανεθνικό όραμα και πρόγραμμα Ανόρθωσης και Στρατηγικής. Με πανελλήνιο βεληνεκές, στρατηγικής νοοτροπίας, στρατηγικού σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης, ικανό να αποκρούσει το «Στρατηγικό Βάθος» των νέο-σουλτάνων της Άγκυρας…
Πηγή : http://www.sigmalive.com/
Παραμένει το casus belli της Αγκυρας
Σε πλήρη ισχύ διατηρεί η κυβέρνηση Ερντογάν το casus belli εναντίον της Ελλάδας, στη νέα «Κόκκινη Βίβλο Ασφαλείας» την οποία ενέκρινε το πανίσχυρο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας την Τετάρτη.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, το νέο δόγμα ασφαλείας της Τουρκίας, παρά τις περί του αντιθέτου σκόπιμες διαρροές, συνεχίζει να θεωρεί αιτία πολέμου το ενδεχόμενο άσκησης από την Ελλάδα του δικαιώματός της για επέκταση των χωρικών υδάτων της έως τα 12 ναυτικά μίλια.
Τουρκικές πηγές επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη συγκεκριμένη απόφαση με το επιχείρημα ότι πρόκειται για απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και μόνο με μια νέα απόφασή της μπορεί να καταργηθεί το casus belli και προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την απειλή πολέμου λέγοντας ότι θα αρθεί μόνον όταν και η ελληνική Βουλή αναθεωρήσει την απόφασή της για τη δυνατότητα επέκτασης των χωρικών υδάτων της.
Η εξέλιξη αυτή προσγειώνει τις υψηλές προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί από τον εντατικό ρυθμό των ελληνοτουρκικών επαφών, ενώ εκθέτει και τα κυβερνητικά στελέχη που είχαν σπεύσει να χαιρετίσουν τη, σύμφωνα με τις επιλεκτικές διαρροές, υποτιθέμενη πρόθεση του κ. Ερντογάν να άρει το casus belli.
Συγχρόνως δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών, καθώς έτσι η Ελλάδα εμφανίζεται να συμμετέχει σε μια διαδικασία χάραξης της υφαλοκρηπίδας, που απαιτεί την ύπαρξη σαφών ορίων των χωρικών υδάτων, διαπραγματευόμενη με την Τουρκία για το πού και πόσο θα επεκταθούν τα χωρικά ύδατά της, τη στιγμή που άλλη πλευρά απλώς έχει βάλει στο τραπέζι το «πιστόλι» του casus belli.
Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι, ενώ η απόφαση για τη διατήρηση του casus belli λαμβάνεται λίγες ημέρες πριν από τη δημοσιοποίηση της ετήσιας έκθεσης της Κομισιόν για την Τουρκία, δεν έχει υπάρξει η οποιαδήποτε προσπάθεια από την Ελλάδα για να καταδειχθεί η απολύτως αρνητική στάση της Αγκυρας, ενώ αντίθετα δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει η διάθεση να προβληθεί κυρίως η «θετική πλευρά» των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Πηγή : http://www.ethnos.gr/
Ο ελιγμός του κ. Γ. Παπανδρέου
Tου Σταυρου Λυγερου
Μέχρι πριν από ένα μήνα, όλα έδειχναν ότι βαίνουν καλώς για το κυβερνών κόμμα. Η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν έβρισκε διέξοδο προς τις αυτοδιοικητικές κάλπες. Προβάλλοντας γραμμικά εκείνη την εικόνα, στο Μαξίμου προεξοφλούσαν άνετη νίκη. Νίκη, η οποία θα επιβεβαίωνε τον πρωθυπουργικό ισχυρισμό ότι η κοινωνία στηρίζει την κυβερνητική πολιτική και η οποία θα ενίσχυε τη θέση της κυβέρνησης.Τα πράγματα άλλαξαν όταν φάνηκε ότι ο Γιάννης Σγουρός χάνει την Αττική, την περιφέρεια όπου ψηφίζει ένας στους τρεις Ελληνες. Η υποψηφιότητα Δημαρά απέκτησε δυναμική επειδή λειτουργεί σαν προνομιακό δοχείο για την ψήφο διαμαρτυρίας. Επιπροσθέτως, διαφοροποιήθηκαν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ οι εκλογικοί συσχετισμοί και στις υπόλοιπες περιφέρειες.
Η δυσμενής εξέλιξη έθεσε τον πρωθυπουργό ενώπιον διλήμματος: Η πρώτη επιλογή ήταν να πάρει ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις από τις αυτοδιοικητικές εκλογές αποσυνδέοντάς τις από την κυβερνητική πολιτική. Η άλλη επιλογή, την οποία και προτίμησε, ήταν να κάνει ρελάνς στον Αντώνη Σαμαρά και να ξανασερβίρει προσαρμοσμένο στην περίσταση τον εκβιασμό «Μνημόνιο ή χρεοκοπία».
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είπε ρητά ότι εάν αποδοκιμασθούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ θα προκηρύξει βουλευτικές εκλογές. Το άφησε, όμως, σαφώς να αιωρείται. Στόχος του είναι να τρομοκρατήσει τους πολίτες, να κάμψει τη δυσαρέσκειά τους και να τους υποχρεώσει να ψηφίσουν τους εκλεκτούς του, προκειμένου να αποφύγουν μια πολιτική περιπέτεια με πιθανολογούμενες καταστροφικές οικονομικές επιπτώσεις.Είναι αξιοσημείωτο και απόδειξη ερασιτεχνισμού ότι ο πρωθυπουργός άσκησε τον πολιτικό εκβιασμό του προς το εκλογικό σώμα με επικοινωνιακά λάθος τρόπο. Αντί για ένα επιγραμματικό δραματικό διάγγελμα, επέλεξε τη διακαναλική. Η αναπόφευκτη πολυλογία, όμως, «νέρωσε» το μήνυμα και αποδυνάμωσε την πολιτική εμβέλειά του.
Ο πρώτος απολογισμός των αντιδράσεων δείχνει ότι ο ελιγμός Παπανδρέου μάλλον πέφτει στο κενό. Κάποιοι ψηφοφόροι βεβαίως θα επηρεασθούν, αλλά –σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις– δεν θα είναι αρκετοί για να αλλάξουν το κλίμα. Εάν οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιωθούν, το πολιτικό τίμημα γι’ αυτό το σχετικά μικρό εκλογικό όφελος θα είναι δυσανάλογα βαρύ.Ο πρωθυπουργός ποντάρισε τα ρέστα του κι αν τα εκλογικά αποτελέσματα είναι δυσμενή, θα βρεθεί ταπί. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα έχει ο ίδιος ακρωτηριάσει πολιτικά τη δυνατότητά του να κυβερνάει όπως μέχρι τώρα. Από θεσμικής απόψεως, βεβαίως, δεν θα αλλάξει τίποτα, αλλά η κυβέρνηση θα τεθεί σε τροχιά αποσταθεροποίησης. Εκ των πραγμάτων θα πυροδοτηθούν διαφοροποιήσεις όχι μόνο στο εκλογικό σώμα, αλλά πιθανότατα και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό, με τη σειρά του, ενδεχομένως να δρομολογήσει εξελίξεις και στην πολιτική σκηνή.
Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ο Παπανδρέου δεν επέλεξε να ποντάρει τα ρέστα του μόνο για εκλογικούς λόγους. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η εκτίμηση ότι η «συνταγή δεν βγαίνει», σύμφωνα με έκφραση κυβερνητικού παράγοντα. Λόγω της μεγάλης υστέρησης εσόδων, η τρόικα πιέζει για λήψη νέων μέτρων. Ο πρωθυπουργός απέκλεισε πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων, αλλά όχι περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των μικρομεσαίων στρωμάτων.Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη σε συμπληγάδες. Από τη μια πλευρά τη δεσμεύει το Μνημόνιο κι από την άλλη έχει επίγνωση ότι η κοινωνία έχει φθάσει στα όρια αντοχής της. Αυτό συρρικνώνει τα περιθώρια ελιγμών του πρωθυπουργού.
Η έμμεση απειλή για προκήρυξη εκλογών έχει νόημα ως πολιτική μπλόφα, εκτός κι αν ο Παπανδρέου έχει επιλέξει να τα παρατήσει. Η προσφυγή στις κάλπες δεν προσφέρει πραγματική διέξοδο. Είναι απίθανο το ΠΑΣΟΚ να αποσπάσει παρόμοια κοινοβουλευτική πλειοψηφία και πιθανότατα δεν θα κερδίσει ούτε αυτοδυναμία.Εκτός αυτού, η τρόικα έχει καταστήσει σαφή την κατηγορηματική αντίθεσή της στο ενδεχόμενο εκλογών, γιατί εκ των πραγμάτων θα έμπαινε σε κίνδυνο η εφαρμογή του Μνημονίου. Ο πρωθυπουργός μπορεί να την αγνοήσει μόνο εάν έχει επιλέξει την έξοδο και επιπροσθέτως έχει παραιτηθεί από την πιθανολογούμενη φιλοδοξία του να καταλάβει ηγετική θέση σε διεθνή οργανισμό. Τέτοιου είδους επιβράβευση δεν δίνεται σε πολιτικούς που εγκαταλείπουν στη μέση την αποστολή τους.
Το πιθανότερο είναι ότι ο Παπανδρέου θα «καταπιεί» τα όποια αυτοδιοικητικά αποτελέσματα και θα προσπαθήσει να συνεχίσει όπως πριν. Επειδή όμως η κυβέρνησή του θα αποσταθεροποιείται, εκ των πραγμάτων, θα αρχίσει συζήτηση για εναλλακτικές μορφές διακυβέρνησης. Σε μια προσπάθεια διεξόδου, ενδεχομένως να αναθέσει χαρτοφυλάκια σε προσωπικότητες και σε στελέχη όμορων κομμάτων. Ισως τεθεί ζήτημα σχηματισμού ημιοικουμενικής κυβέρνησης, δεδομένου ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απίθανο να συμμετάσχουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως η σεναριολογία θα φουντώσει. Προς το παρόν, όμως, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.
Πηγή : http://www.kathimerini.gr/
Μέχρι πριν από ένα μήνα, όλα έδειχναν ότι βαίνουν καλώς για το κυβερνών κόμμα. Η λαϊκή δυσαρέσκεια δεν έβρισκε διέξοδο προς τις αυτοδιοικητικές κάλπες. Προβάλλοντας γραμμικά εκείνη την εικόνα, στο Μαξίμου προεξοφλούσαν άνετη νίκη. Νίκη, η οποία θα επιβεβαίωνε τον πρωθυπουργικό ισχυρισμό ότι η κοινωνία στηρίζει την κυβερνητική πολιτική και η οποία θα ενίσχυε τη θέση της κυβέρνησης.Τα πράγματα άλλαξαν όταν φάνηκε ότι ο Γιάννης Σγουρός χάνει την Αττική, την περιφέρεια όπου ψηφίζει ένας στους τρεις Ελληνες. Η υποψηφιότητα Δημαρά απέκτησε δυναμική επειδή λειτουργεί σαν προνομιακό δοχείο για την ψήφο διαμαρτυρίας. Επιπροσθέτως, διαφοροποιήθηκαν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ οι εκλογικοί συσχετισμοί και στις υπόλοιπες περιφέρειες.
Η δυσμενής εξέλιξη έθεσε τον πρωθυπουργό ενώπιον διλήμματος: Η πρώτη επιλογή ήταν να πάρει ακόμα μεγαλύτερες αποστάσεις από τις αυτοδιοικητικές εκλογές αποσυνδέοντάς τις από την κυβερνητική πολιτική. Η άλλη επιλογή, την οποία και προτίμησε, ήταν να κάνει ρελάνς στον Αντώνη Σαμαρά και να ξανασερβίρει προσαρμοσμένο στην περίσταση τον εκβιασμό «Μνημόνιο ή χρεοκοπία».
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είπε ρητά ότι εάν αποδοκιμασθούν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ θα προκηρύξει βουλευτικές εκλογές. Το άφησε, όμως, σαφώς να αιωρείται. Στόχος του είναι να τρομοκρατήσει τους πολίτες, να κάμψει τη δυσαρέσκειά τους και να τους υποχρεώσει να ψηφίσουν τους εκλεκτούς του, προκειμένου να αποφύγουν μια πολιτική περιπέτεια με πιθανολογούμενες καταστροφικές οικονομικές επιπτώσεις.Είναι αξιοσημείωτο και απόδειξη ερασιτεχνισμού ότι ο πρωθυπουργός άσκησε τον πολιτικό εκβιασμό του προς το εκλογικό σώμα με επικοινωνιακά λάθος τρόπο. Αντί για ένα επιγραμματικό δραματικό διάγγελμα, επέλεξε τη διακαναλική. Η αναπόφευκτη πολυλογία, όμως, «νέρωσε» το μήνυμα και αποδυνάμωσε την πολιτική εμβέλειά του.
Ο πρώτος απολογισμός των αντιδράσεων δείχνει ότι ο ελιγμός Παπανδρέου μάλλον πέφτει στο κενό. Κάποιοι ψηφοφόροι βεβαίως θα επηρεασθούν, αλλά –σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις– δεν θα είναι αρκετοί για να αλλάξουν το κλίμα. Εάν οι εκτιμήσεις αυτές επιβεβαιωθούν, το πολιτικό τίμημα γι’ αυτό το σχετικά μικρό εκλογικό όφελος θα είναι δυσανάλογα βαρύ.Ο πρωθυπουργός ποντάρισε τα ρέστα του κι αν τα εκλογικά αποτελέσματα είναι δυσμενή, θα βρεθεί ταπί. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα έχει ο ίδιος ακρωτηριάσει πολιτικά τη δυνατότητά του να κυβερνάει όπως μέχρι τώρα. Από θεσμικής απόψεως, βεβαίως, δεν θα αλλάξει τίποτα, αλλά η κυβέρνηση θα τεθεί σε τροχιά αποσταθεροποίησης. Εκ των πραγμάτων θα πυροδοτηθούν διαφοροποιήσεις όχι μόνο στο εκλογικό σώμα, αλλά πιθανότατα και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό, με τη σειρά του, ενδεχομένως να δρομολογήσει εξελίξεις και στην πολιτική σκηνή.
Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ο Παπανδρέου δεν επέλεξε να ποντάρει τα ρέστα του μόνο για εκλογικούς λόγους. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η εκτίμηση ότι η «συνταγή δεν βγαίνει», σύμφωνα με έκφραση κυβερνητικού παράγοντα. Λόγω της μεγάλης υστέρησης εσόδων, η τρόικα πιέζει για λήψη νέων μέτρων. Ο πρωθυπουργός απέκλεισε πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων, αλλά όχι περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των μικρομεσαίων στρωμάτων.Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη σε συμπληγάδες. Από τη μια πλευρά τη δεσμεύει το Μνημόνιο κι από την άλλη έχει επίγνωση ότι η κοινωνία έχει φθάσει στα όρια αντοχής της. Αυτό συρρικνώνει τα περιθώρια ελιγμών του πρωθυπουργού.
Η έμμεση απειλή για προκήρυξη εκλογών έχει νόημα ως πολιτική μπλόφα, εκτός κι αν ο Παπανδρέου έχει επιλέξει να τα παρατήσει. Η προσφυγή στις κάλπες δεν προσφέρει πραγματική διέξοδο. Είναι απίθανο το ΠΑΣΟΚ να αποσπάσει παρόμοια κοινοβουλευτική πλειοψηφία και πιθανότατα δεν θα κερδίσει ούτε αυτοδυναμία.Εκτός αυτού, η τρόικα έχει καταστήσει σαφή την κατηγορηματική αντίθεσή της στο ενδεχόμενο εκλογών, γιατί εκ των πραγμάτων θα έμπαινε σε κίνδυνο η εφαρμογή του Μνημονίου. Ο πρωθυπουργός μπορεί να την αγνοήσει μόνο εάν έχει επιλέξει την έξοδο και επιπροσθέτως έχει παραιτηθεί από την πιθανολογούμενη φιλοδοξία του να καταλάβει ηγετική θέση σε διεθνή οργανισμό. Τέτοιου είδους επιβράβευση δεν δίνεται σε πολιτικούς που εγκαταλείπουν στη μέση την αποστολή τους.
Το πιθανότερο είναι ότι ο Παπανδρέου θα «καταπιεί» τα όποια αυτοδιοικητικά αποτελέσματα και θα προσπαθήσει να συνεχίσει όπως πριν. Επειδή όμως η κυβέρνησή του θα αποσταθεροποιείται, εκ των πραγμάτων, θα αρχίσει συζήτηση για εναλλακτικές μορφές διακυβέρνησης. Σε μια προσπάθεια διεξόδου, ενδεχομένως να αναθέσει χαρτοφυλάκια σε προσωπικότητες και σε στελέχη όμορων κομμάτων. Ισως τεθεί ζήτημα σχηματισμού ημιοικουμενικής κυβέρνησης, δεδομένου ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απίθανο να συμμετάσχουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως η σεναριολογία θα φουντώσει. Προς το παρόν, όμως, κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.
Πηγή : http://www.kathimerini.gr/
Το "ΜΝΗΜΟΝΙΟ" και οι εκλογές
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Όσοι ψήφισαν το εθνοκτόνο και Ελλαδοκτόνο "Μνημόνιο", μαζί με τα κόμματά τους, πρέπει να θαφτούν, με την ψήφο μας, στα ερείπια της εθνικής λήθης. Μαύρο στους "μαύρους". Όλα τ' άλλα ισοδυναμούν με δοσιλογισμό.
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
Επίθεση βανδάλων στο ελληνικό νεκροταφείο της Ίμβρου
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια που σημειώνεται τέτοιας έκτασης επίθεση με στόχο την ελληνική κοινότητα της Ίμβρου.
Οι καταστροφές σημειώθηκαν την 29η Οκτωβρίου, ημέρα εθνικής εορτής στην Τουρκία για την επέτειο της ανακήρυξης της Δημοκρατίας το 1923.
Οι τουρκικές Αρχές διενήργησαν αυτοψία στο χώρο του νεκροταφείου προκειμένου να διαπιστώσουν την έκταση των καταστροφών.
Την οργή και αγανάκτησή τους εκφράζουν μέσω του Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών οι απόδημοι Ίμβριοι, δηλώνουν συγκλονισμένοι και ζητούν από την τουρκική κυβέρνηση τη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των δραστών.
Πηγή : http://www.newsroom.gr/
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΣΑΠΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΟΥΝ
Από το 1985, πολύ περισσότερο το 1990, η Θράκη αποτελούσε πλεονέκτημα του eλληνικού Συστήματος. Έπρεπε να εξελιχθεί στην πρώτη ατμομηχανή της Ελληνικής ανάπτυξης. Αυτήν την δυναμική της κεντρικότητας και του πρωταγωνιστισμού της Θράκης, αγωνίστηκα διανοητικά και πολιτικά να αναδείξω – να εξοπλίσω θεσμικά και σε υποδομές με μια ομάδα νέων ανθρώπων. Τα μέτωπα των πολλών πρωτοβουλιών και των στόχων είναι γνωστά. Ήταν υψηλού επιπέδου, υψηλής πολιτικής, πολλών διαστάσεων, όχι μόνο Θρακικών αλλά Βαλκανικών, Ευρωπαϊκών, Παγκόσμιων. Έτσι το Θρακικό τμήμα της Εγνατίας υλοποιήθηκε πρώτο ενώ δεν προβλέπονταν καν στους σχεδιασμούς του Κέντρου. Είναι γνωστές οι άλλες ιστορικού τύπου πρωτοβουλίες.
Την ίδια περίοδο ο υιός Παπανδρέου συμπρωθυπουργεύων μετά του Κ. Σημίτη, διαμόρφωνε, έδινε σάρκα στο δικό του πρότυπο για τη Θράκη. Αυτό που ως γνωστόν ονομάστηκε πρότυπο Σαππών.
Αυτό το πρότυπο είχε και άλλες αποκρουστικές πλευρές τις οποίες αποπειράθηκαν και οι οποίες ευτυχώς δεν υλοποιήθηκαν. Όπως η κοινή πορεία Ελληνίδων Γυναικών με αυτές της ρατσιστικής κεμαλικής Εργκένεκον, την 19η Μαίου. Μια πορεία των δυνάμεων του ρατσισμού και μάλιστα γυναικών, μητέρων, αδελφών, συζύγων. Τόσο μεγάλος ήταν ο εκφυλισμός τους. Τόσο μεγάλη η ύβρις προς τους νεκρούς.
Το μοντέλο αυτό, αντί την ανάδειξη του Θρακικού πλεονεκτήματος μετέβαλε τη Θράκη σε μειονέκτημα. Σε περιθωριακή αντί κεντρική δυναμική περιοχή. Τους προειδοποίησα ότι θα ξανακάνουν την Αλεξανδρούπολη Δεδέαγατς. Παραμένει μαζί με την Καβάλα ένα τυφλό αζήτητο λιμάνι και εκτός προορισμών ως πόλη. Εκτός από τις ροές των χειραγογούμενων μεταναστών.
Είναι γνωστοί οι νέοι άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τη Θράκη. Από τον συναθλητή μου και φίλο Ηλία Ευαγγελίδη έως τον Πασχάλη Χριστοδούλου. Είναι γνωστοί αυτοί που είπαν ΠΡΩΤΑ Η ΘΡΑΚΗ. Όπως είναι πολύ γνωστοί αυτοί που είπαν πρώτα ο εαυτός μας, η καρέκλα, τα προνόμια, οι μισθοί, η ιδιωτική συσσώρευση, η πολιτική ως μονιμουπαλληλία, οι καριέρες, η φωτό ως οικογενειακό κειμήλιο, ο μικρόκοσμος μας. Αυτά που δημιούργησαν μια οικονομία πληρωμής χρεών.
Με αφορμή τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, παρατηρώ στη Θράκη ένα αποκρουστικό φαινόμενο πολιτικού μεταμορφισμού και χαμαιλεοντισμού που χαρακτηρίζει τις υπανάπτυκτες κοινωνίες και τα υπανάπτυκτα πολιτικά συστήματα. Εκφράζεται μάλιστα με μια ιδιαίτερη θρασύτητα ολοκληρωτικού τύπου, λόγω απουσίας δημοκρατικού διαλόγου. Όπως γράφω στο βιβλίο μου «Από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΚΚΑΣΟΡ, ο εκφυλισμός ενός ιστορικού εγχειρήματος», ο χαμαιλεοντισμός είναι κυρίαρχο ενδημικό χαρακτηριστικό της σημερινής ηγεσίας του ΚΚΚΑΣΟΡ. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, όχι στην cosco ναι στην cosco, λεφτά υπάρχουν λεφτά δεν υπάρχουν κλπ.
Σπάνια τα συναντά η πολιτική επιστήμη,
Έτσι οι επιφανείς εκπρόσωποι υποβάθμισης της Θράκης και υπονόμευσης του γεωοικονομικού πλεονεκτήματος της, οι πλάστες του μοντέλου των Σαππών, μπορεί να ονομαστεί και των πεχλιβάνηδων, παρουσιάζονται δεκαετίες μετά, το 2010, ως υπερασπιστές της κεντρικότητας της.
Ως γνωστόν ο άξονας Αλεξανδρούπολη, Μπουργκάς, Δούναβης, Βουκουρέστι, Οδησσός, Κίεβο απετέλεσε επί δεκαετίες θεμελιώδες στοιχείο της ταυτότητας μου. Πολύ περισσότερο από τους Γάλλους και τους Ιταλούς που αγωνίστηκαν πολύ αργότερα για τον άξονα Λυών, Τορίνο, Κίεβο και τον πέτυχαν. Τι έκαναν εδώ και δεκαετίες αυτά τα εγχώρια πρόσωπα; Τίποτα. Καταδίκασαν, επιδεικνύοντας ένα υψηλό επίπεδο ανευθυνότητας και ιδιωτισμού, την πλέον δυναμική περιφέρεια της χώρας στο τέλμα μιας υπανάπτυκτης οικονομίας, στον μικρόκοσμο της μικροπολιτικής, παρακμιακής αναπαραγωγής τους. Υφιστάμενο παθητικό πεδίο πρωτοβουλιών ξένων δυνάμεων.
Το πρώτο που χρειάζεται η Θράκη αλλά και η Ελλάδα για να συγχρονιστεί με την ευνοϊκή γι αυτήν ιστορική εξέλιξη, είναι μια άλλη δημόσια πολιτική ηθική. Ο μεταμορφισμός και ο χαμαιλεοντισμός δεν αποτελούν εφόδια για το μέλλον. Αντίθετα.
Γι αυτό το λόγο οι καθεστωτικές δυνάμεις του μεταμορφισμού, της πολιτικής ως απάτη και του χαμαιλεοντισμού πρέπει να ηττηθούν στις προσεχείς εκλογές.
Αυτή είναι μια στάση μιας κοινωνίας, ενός τόπου που σέβεται τον εαυτό του και προσδοκά έναν πρωταγωνιστικό ιστορικό ρόλο. Αυτό ήθελα να κάνω οργανώνοντας το πρώτο συνέδριο Θρακών στις Φέρρες το 1994, που αυτές οι ίδιες παρακμιακές δυνάμεις εκφύλισαν.
Το τρις εξ αμαρτείν ουκ λαού σοφού.
Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com/
Το κατηγορώ του Α. Αντωνάκου κατά του γονατισμένου λαού
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Σε τούτη τη χώρα της πολυεπίπεδης αποσύνθεσης, του ωχαδερφισμού του γονατισμένου λαού και της μεθοδευμένης εθνομειοδοσίας, υπάρχουν – ευτυχώς – και κάποιες απειροελάχιστες πατριωτικές και καθάριες φωνές, που αντιστέκονται στην επιχειρούμενη γενική αποσάθρωση της πατρίδας.
Ανάμεσα σ' αυτές τις εθνωφελείς κραυγές και αυτή του Ιστορικού-καθηγητού και συγγραφέα Αντώνη Αντωνάκου, ο οποίος μαστιγώνει κυριολεκτικά τον φαύλο Ελληνικό λαό για την πατριδοκτόνο και εθνοκτόνο σιωπή του και ανοχή για τα όσα δεινά σώρευσαν και σωρεύουν οι εναλλασσόμενες εξουσιαστικές ληστοσυμμορίες σε βάρος της πατρίδος.
Έτσι, από την πνευματική και πατριωτική του έπαλξη του μηνιαίου περιοδικού "ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ", του οποίου έχει την ευθύνη της αρχισυνταξίας, ανασκοπώντας τα εις βάρος της Ελλάδας ενεργήματα και αναδεικνύοντας την νοσηρή απάθεια του "κυρίαρχου" λαού γράφει και τα εξής για τους προσκυνημένους Έλληνες: "Διαμαρτυρηθήκατε όταν τουρκικά πλοία έφθαναν ανεμπόδιστα μέχρι το Σούνιο... Συμπαρασταθήκατε μήπως στους Ευέλπιδες που τραγουδούσαν το "Μακεδονία ξακουστή" ή μήπως εκφράσατε την αντίθεσή σας για το παρουσιασθέν από τους Σκοπιανούς ως "Μακεδονικό Λεξικό"... Οθρώσατε το ανάστημά σας όταν οσφυοκάμπτες τουρκολάγνοι κατέβαζαν τον πίνακα της Σφαγής της Χίου, για να μη θιγεί ο Τούρκος υπουργός. Διαμαρτυρηθήκατε εμπράκτως, όταν υπέκλεψαν με ψέματα την ψήφο σας με την υπόσχεση ότι θα πάρετε τα χρήματα... και στη συνέχεια σας ωδήγησαν στην αγκάλη του ΔΝΤ;"
Συνεχίζοντας το "Κατηγορώ" του ο αληθινός πνευματικός άνθρωπος γράφει τον αληθινό λόγο με παρρησία: "ΟΧΙ ελληνικέ λαέ δεν έκανες τίποτα, οξειδώθηκες, διαβρώθηκες, σκούριασες χάνοντας την αξία σου. Είσαι ένας λαός "γιαλαντζί". Σου αξίζει λοιπόν το ΔΝΤ... Πώς έγινες έτσι ατρόμητε Έλληνα... Μην αποχαυνώνεσαι από την τηλοψία... Κι όπως έλεγε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός: "Κλείσε μέσα στην καρδιά σου την Ελλάδα, και θα νοιώσεις κάθε είδους μεγαλείο"! (Βλ. "ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ", τεύχ. Σεπτεμβρίου, στήλη "Προφυλίς".
Αυτά και άλλα πολλά και εύστοχα και αληθινά καταμαρτυρεί ο ασυμβίβαστος Μανιάτης για τον αλλοτριωμένο ελληνικό λαό.
Προσωπικά προσυπογράφω το κείμενο με την υπενθύμιση ότι εδώ και πολλά χρόνια καυτηρίασα τα συμβαίνοντα εν Ελλάδι και στο λαό της με ένα κείμενό μου πολυσέλιδο, το οποίο είχε ως τίτλο: "Το κατηγορώ ενός πολίτη" (βλ. "Πολιτικά Θέματα", της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992).
Αντιγράφω μερικές φράσεις: "Κατηγορώ τον Ελληνικό λαό γιατί... αναπαράγει ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο είναι πια φανερό ότι οδηγεί και τον ίδιο και την Ελλάδα στην εθνική καταστροφή... Τον κατηγορώ γιατί δέχθηκε να μετατραπεί σε χειροκροτητή και άβουλο θεατή μιας πολιτικής και κοινωνικής ζωής της οποίας οι πρωταγωνιστές ξεπέρασαν τα όρια του ποινικού νόμου και των ηθικών αρχών της κοινωνίας... Κατηγορώ τον ελληνικό λαό γιατί αφέθηκε να χάσει την υπερηφάνεια του και την αξιοπρέπειά του, την ατομική του υπόσταση ως ελεύθερου ανθρώπου, ακολουθώντας χρεοκοπημένες πολιτικές και χρεοκοπημένους πολιτικούς μεσσίες...".
Από τότε πέρασαν δύο, σχεδόν, δεκαετίες και η συντριπτική πλειοψηφία του διεφθαρμένου λαού συνεχίζει την ίδια εθνοκτόνο πορεία η οποία πλέον οδηγεί την Ελλάδα στον οικονομικό και εθνικό ανασκολοπισμό της.
Έκτοτε αποπειράθηκα μ' άλλα κείμενά μου να τον συγκρατήσω από την προγραμματισμένη καταστροφή αλλά αυτός το χαβά του! Παλαμάκια, ψηφαλάκια, δωράκια και αλισβερίσι με τη διεφθαρμένη εξουσία. Τώρα δεν τον σώζει τίποτα!
(Ανάμεσα στα κείμενα βλ. π.χ. "Κομματικός Ραγιαδισμός", στην "Καθημερινή" της 20/7/1991, - "Η ιδεολογία ως εμπόρευμα", στην "Καθημερινή" της 16/3/1990 – "Η ευθύνη του λαού", στα "Πολιτικά Θέματα" (Π.Θ.) της 5/2/1993 – "Ο δοσίλογος λαός" στα "Π.Θ." της 18/6/1993 – "Η διαφθορά, το "πόθεν έσχες" και η συμπεριφορά του λαού", στα "Π.Θ." της 2/2/2001 – "Η συνταγματική απεμπόληση της εθνικής μας ανεξαρτησίας" στα "Π.Θ." της 16/2/2001 – "Εξουσία – Αρπαχτή –Μάσα" στα "Π.Θ." της 23/3/2001 – "Οι λογαριασμοί της αμαρτίας και τα καθήκοντα των πιστών" – "Οι μυστικές καταθέσεις στις τράπεζες" στα "Π.Θ." της 8/5/2001 – "Η μετάλλαξη των Ελλήνων και ο επερχόμενος εθνικός αφανισμός" στα "Π.Θ." της 7/12/203 κ.τλ.).
Εκατοντάδες κριτικά και πατριωτικά κείμενα 30 χρόνων για τα οποία κανείς δεν ψέλλισε κάτι. Κανείς δεν αντέκρουσε κάτι. Ο διεφθαρμένος λαός προσέχει τι λένε οι ληστοσυμμορίτες της εξουσίας. Γλείφει κι αυτός με τον τρόπο του. Τώρα τι θα γλείψει και τι θα βουτήξει;
Τα ταμεία άδειασαν.
Μαζοχιστή λαέ! Καλά σου τα καταμαρτυρεί και ο Αντωνάκος.
Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010
Χωρίς πλοίο για Ρόδο οι κάτοικοι του Καστελλόριζου, στράφηκαν εξ ανάγκης προς την Τουρκία
Στην Τουρκία αναγκάζονται να μεταβούν οι κάτοικοι του Καστελλόριζου για να εφοδιαστούν με είδη πρώτης ανάγκης και κυρίως τρόφιμα, καθώς εδώ και 15 ημέρες το επιβατηγό-οχηματαγωγό «Πρωτεύς» διέκοψε τα ταξίδια που εκτελούσε τρεις φορές την εβδομάδα και συνδέουν το ακριτικό νησί με τη Ρόδο.
Τα δρομολόγια διακόπηκαν διότι σταμάτησε η επιχορήγησή τους από το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων. Οι λόγοι είναι σχετικοί µε τη χορήγηση τραπεζικής εγγύησης στην ιδιοκτήτρια εταιρεία του εν λόγω πλοίου, που ανήκει κυρίως στον Δήµο Σύµης και που συνδέει τη Ρόδο, εκτός από το Καστελλόριζο, µε τη Σύµη, την Τήλο και την Κω, όπως αναφέρουν «Τα Νέα».
Οι κάτοικοι στα νησιά αντιµετωπίζουν τις τελευταίες εβδοµάδες σοβαρά προβλήµατα. Μέχρι τώρα δεν έγινε αντικατάσταση του «Πρωτέα» µε άλλο πλοίο, µε αποτέλεσµα οι κάτοικοι του Καστελλόριζου να καταφεύγουν στην απέναντι τουρκική πόλη Αντίφυλο (Κας) για να εφοδιάζονται µε είδη πρώτης ανάγκης, κυρίως τρόφιµα.
Μάλιστα σήµερα, Παρασκευή, προβλέπεται ένας σηµαντικός αριθµός κατοίκων από το Καστελλόριζο να µεταβεί στην Αντίφυλο, όπου λειτουργεί η καθιερωµένη µεγάλη λαϊκή αγορά για να εφοδιαστούν µε φρούτα, λαχανικά και άλλα είδη διατροφής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την περίοδο, καιρού επιτρέποντος γίνεται ένα μόνο δρομολόγιο την εβδομάδα με το πλοίο «Διαγόρας», ενώ οι περισσότερες πτήσεις με τα μικρά αεροπλάνα συνήθως ματαιώνονται εξαιτίας των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή.
Αλλά και για τις µετακινήσεις τους οι κάτοικοι είναι υποχρεωµένοι να µεταβούν στην τουρκική πόλη Φετιγέ και από εκεί προς τη Ρόδο, όπου υπάρχει τακτική συγκοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι προ ηµερών ένα ζευγάρι τουριστών από τη Σουηδία που περνούσε τις διακοπές του στο Καστελλόριζο, επειδή δεν µπορούσε να πάει στη Ρόδο ελλείψει συγκοινωνιακού µέσου, αναγκάστηκε να ναυλώσει ταχύπλοο σκάφος για να πάει στην απέναντι τουρκική πόλη κι από εκεί έφτασε στο αεροδρόµιο του Ντάλαµαν προκειµένου να πάρει το αεροπλάνο και να επιστρέψει.
«Τέτοιες συµπεριφορές εκ µέρους του κράτους µάς κάνουν να αισθανόµαστε πολίτες άλλης χώρας» υπογραµµίζει ο δήµαρχος του νησιού Παύλος Πανηγύρης, ο οποίος απευθύνθηκε χτες µε επιστολή του στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, ζητώντας την παρέµβασή του.
Πηγή : http://www.newsroom.gr/
Τα δρομολόγια διακόπηκαν διότι σταμάτησε η επιχορήγησή τους από το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων. Οι λόγοι είναι σχετικοί µε τη χορήγηση τραπεζικής εγγύησης στην ιδιοκτήτρια εταιρεία του εν λόγω πλοίου, που ανήκει κυρίως στον Δήµο Σύµης και που συνδέει τη Ρόδο, εκτός από το Καστελλόριζο, µε τη Σύµη, την Τήλο και την Κω, όπως αναφέρουν «Τα Νέα».
Οι κάτοικοι στα νησιά αντιµετωπίζουν τις τελευταίες εβδοµάδες σοβαρά προβλήµατα. Μέχρι τώρα δεν έγινε αντικατάσταση του «Πρωτέα» µε άλλο πλοίο, µε αποτέλεσµα οι κάτοικοι του Καστελλόριζου να καταφεύγουν στην απέναντι τουρκική πόλη Αντίφυλο (Κας) για να εφοδιάζονται µε είδη πρώτης ανάγκης, κυρίως τρόφιµα.
Μάλιστα σήµερα, Παρασκευή, προβλέπεται ένας σηµαντικός αριθµός κατοίκων από το Καστελλόριζο να µεταβεί στην Αντίφυλο, όπου λειτουργεί η καθιερωµένη µεγάλη λαϊκή αγορά για να εφοδιαστούν µε φρούτα, λαχανικά και άλλα είδη διατροφής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την περίοδο, καιρού επιτρέποντος γίνεται ένα μόνο δρομολόγιο την εβδομάδα με το πλοίο «Διαγόρας», ενώ οι περισσότερες πτήσεις με τα μικρά αεροπλάνα συνήθως ματαιώνονται εξαιτίας των ισχυρών ανέμων που πνέουν στην περιοχή.
Αλλά και για τις µετακινήσεις τους οι κάτοικοι είναι υποχρεωµένοι να µεταβούν στην τουρκική πόλη Φετιγέ και από εκεί προς τη Ρόδο, όπου υπάρχει τακτική συγκοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι προ ηµερών ένα ζευγάρι τουριστών από τη Σουηδία που περνούσε τις διακοπές του στο Καστελλόριζο, επειδή δεν µπορούσε να πάει στη Ρόδο ελλείψει συγκοινωνιακού µέσου, αναγκάστηκε να ναυλώσει ταχύπλοο σκάφος για να πάει στην απέναντι τουρκική πόλη κι από εκεί έφτασε στο αεροδρόµιο του Ντάλαµαν προκειµένου να πάρει το αεροπλάνο και να επιστρέψει.
«Τέτοιες συµπεριφορές εκ µέρους του κράτους µάς κάνουν να αισθανόµαστε πολίτες άλλης χώρας» υπογραµµίζει ο δήµαρχος του νησιού Παύλος Πανηγύρης, ο οποίος απευθύνθηκε χτες µε επιστολή του στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, ζητώντας την παρέµβασή του.
Πηγή : http://www.newsroom.gr/
Διαφύλαξη του εθνικού συμφέροντος
Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων - Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.
Με ιστορικούς όρους η παρούσα οικονομική κρίση είναι ασήμαντη. Δεν δικαιολογεί την παραμικρή ολιγωρία, ενδοτισμό, κατευνασμό και αδιαφορία μπροστά στο ενδεχόμενο εκχώρησης εθνικής ανεξαρτησίας, που η Ιστορία και η διεθνής νομιμότητα κατοχυρώνουν στους Ελληνες τον ελλαδικό και τον κυπριακό χώρο. Η Εθνική Ανεξαρτησία, κοντολογίς, είναι αδιαπραγμάτευτη.
Εντούτοις, πολλοί εκτιμούν πλέον ότι προ των θυρών τίθενται ως ενδεχόμενα: α) κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας για να δημιουργηθεί ένα προβληματικό κρατίδιο εγγενώς συγκρουσιακό και υπό τουρκική επικυριαρχία, β) «κυπροποίηση» της Θράκης με εξωγενώς υποκινούμενες δραστηριότητες, γ) απώλεια πλούτου και κυριαρχίας στο Αιγαίο, όπου η αποτρεπτική ισχύς μας μπορεί εντούτοις να διασφαλιστεί αδιατάραχτα. Για να παραφράσω τον Ανδρέα Παπανδρέου, πρόκειται για πλούτο και κυριαρχία που ανήκουν στα παιδιά και στα εγγόνια των σημερινών Ελλήνων και που δεν δικαιούμαστε να εκχωρήσουμε κάτω από θλιβερές μεταμφιέσεις, όπως «συνεκμετάλλευση» στο Αιγαίο ή «συνομοσπονδία» στην Κύπρο. Κυριαρχία χάνεται μόνον όταν ένα κράτος ηττηθεί έπειτα από έναν επιθετικό πόλεμο. Οι Ελληνες, όμως, δεν επιτέθηκαν ποτέ σε κανέναν.
Η πίστη-νομιμοφροσύνη στο ελληνικό εθνικό συμφέρον αποτελεί, εξάλλου, νομική και ηθική υποχρέωση όλων. Ακόμη και πάμπτωχη να είναι μια χώρα, επιπλέον, οι ηγέτες και ο λαός αντιτάσσουν πάντοτε «ΟΧΙ» κατά όσων απειλούν την επικράτειά της και την εθνική ανεξαρτησία τους. Απώλεια του Αιγαίου, της Θράκης και της Κύπρου θα είναι η αρχή του τέλους της εθνικής ανεξαρτησίας μας. Η οικονομική κρίση σίγουρα δεν δικαιολογεί την παραμικρή βιασύνη.
Είναι λοιπόν καιρός οι Ελληνες να εκσυγχρονιστούν ως προς τουλάχιστον ένα ζήτημα: Οπως και στον υπόλοιπο κόσμο, να σταθεροποιήσουν κρίσιμες κοινωνικές και πολιτικές συγκλίσεις για το εθνικό συμφέρον, που θα οριοθετούν θέσφατα, έσχατες λογικές και αδιαπραγμάτευτες στάσεις. Χωρίς ορισμό και οριοθέτηση του εθνικού συμφέροντος, εξάλλου, εθνική στρατηγική δεν μπορεί να υπάρξει.
Τελειώνω λοιπόν αναφέροντας τους ορισμούς και τις ιεραρχήσεις εθνικού συμφέροντος, σύμφωνα με την τυπολογία που όλα τα υπόλοιπα κράτη ρητά θεωρούν αυτονόητη. Οι ακριβείς ορισμοί και οριοθετήσεις, ασφαλώς, εξαρτώνται από τις ιδιαίτερες περιστάσεις κάθε κράτους.
Τα ιεραρχημένα μεν, αλλά αλληλένδετα δε εθνικά συμφέροντα είναι τα εξής: Συμφέρον επιβίωσης: Ακεραιότητα της επικράτειας και όταν υπάρχει απειλή, αποτρεπτική στρατηγική που αντιμετωπίζεται με επαρκή στρατιωτική-διπλωματική ισχύ. Ζωτικό συμφέρον: Ισορροπία δυνάμεων, διασφάλιση κατά εξωγενών διαβρώσεων που ροκανίζουν την οικεία πολιτεία, οικονομική ισχύς, συμμετοχή σε διεθνείς θεσμούς, συμμαχίες, ομογενείς του εξωτερικού. Μείζον συμφέρον: Διαφύλαξη των πνευματικών αγαθών, του πολιτισμού, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των πολιτών. Δευτερογενή συμφέροντα: δραστηριότητες ιδιωτών, εξωτερικό εμπόριο και επενδύσεις.
Πηγή : http://www.ifestos.edu.gr/
‘Канал 5’: Το ‘Ουράνιο Τόξο’ δεν θα συμμετάσχει στις τοπικές εκλογές της Ελλάδας .Εχει ήδη υποψηφίους σε συνδυασμούς που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ.
Το κόμμα των σλαβόφωνων στην Ελλάδα, «Ουράνιο Τόξο» αποφάσισε να μην συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές, για οικονομικούς λόγους αλλά και γιατί οι εκλογές αυτές είναι νέες και δεν έχουν ετοιμάσει καταλόγους υποψηφίων για υποψήφιους δημάρχους.
«Από τη μια πλευρά, είναι οικονομικά αδύνατο για ένα μικρό κόμμα να συμμετάσχει στη διαδικασία μιας εκλογικής εκστρατείας, από την άλλη, υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες για τη συμμετοχή μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με το νέο σχηματισμό που ψηφίστηκε πρόσφατα. Μεσολαβεί μια πολύ μικρή χρονική περίοδος και ένα μικρό κόμμα δεν μπορεί να προετοιμαστεί επαρκώς, ώστε να ενημερωθούν οι ψηφοφόροι για τους υποψηφίους», δήλωσε εκπρόσωπος του «Ουράνιου Τόξου».
Τα μέλη του κόμματος αυτού, θεωρούν ότι το νέο αυτοδιοικητικό σύστημα ‘Καλλικράτης’ στην Ελλάδα, όπου πολλοί μικροί δήμοι συγχωνεύονται σε έναν Δήμο, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συμμετάσχουν τα μικρά πολιτικά κόμματα που είναι εκτός κοινοβουλίου, σημειώνει το σκοπιανό δημοσίευμα.
Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές ιστοσελίδες αναφέρουν κι άλλους λόγους. Σύμφωνα με αυτές, πολλά μέλη του ‘Ουράνιου Τόξου’ έχουν ήδη υποψηφίους σε συνδυασμούς που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ. Η περίπτωση αυτή δεν αναφέρεται μόνον στην περιοχή της Φλώρινας, αλλά και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας, αναφέρει το κανάλι ‘5’.
Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com/
«Από τη μια πλευρά, είναι οικονομικά αδύνατο για ένα μικρό κόμμα να συμμετάσχει στη διαδικασία μιας εκλογικής εκστρατείας, από την άλλη, υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες για τη συμμετοχή μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με το νέο σχηματισμό που ψηφίστηκε πρόσφατα. Μεσολαβεί μια πολύ μικρή χρονική περίοδος και ένα μικρό κόμμα δεν μπορεί να προετοιμαστεί επαρκώς, ώστε να ενημερωθούν οι ψηφοφόροι για τους υποψηφίους», δήλωσε εκπρόσωπος του «Ουράνιου Τόξου».
Τα μέλη του κόμματος αυτού, θεωρούν ότι το νέο αυτοδιοικητικό σύστημα ‘Καλλικράτης’ στην Ελλάδα, όπου πολλοί μικροί δήμοι συγχωνεύονται σε έναν Δήμο, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συμμετάσχουν τα μικρά πολιτικά κόμματα που είναι εκτός κοινοβουλίου, σημειώνει το σκοπιανό δημοσίευμα.
Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές ιστοσελίδες αναφέρουν κι άλλους λόγους. Σύμφωνα με αυτές, πολλά μέλη του ‘Ουράνιου Τόξου’ έχουν ήδη υποψηφίους σε συνδυασμούς που υποστηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ. Η περίπτωση αυτή δεν αναφέρεται μόνον στην περιοχή της Φλώρινας, αλλά και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας, αναφέρει το κανάλι ‘5’.
Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com/
Καταργήθηκε η απαλλαγή φόρου α’ κατοικίας για ομογενείς, ισχύει για αλλοδαπούς!
Του Χρήστου Ηλιόπουλου*
Οι Έλληνες ομογενείς που ζουν στο εξωτερικό συχνά εκφράζουν το παράπονο ότι δεν τυγχάνουν της αρμόζουσας προστασίας από το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που δεν μπόρεσε να τους διατηρήσει στην αγκαλιά του πριν από αρκετές δεκαετίες, αφήνοντάς τους να μεταναστεύσουν σε ξένες χώρες, όπου η επιβίωση δεν ήταν ποτέ εύκολη.
Πολλοί ομογενείς σήμερα πιστεύουν ότι το ίδιο ελληνικό κράτος δεν τους αναγνωρίζει όχι μόνο τους κόπους, τον ιδρώτα, τις στερήσεις και τις αντιξοότητες που έζησαν στην ξενιτιά, αλλά και κάτι πιο απλό και αγνό. Δεν τους αναγνωρίζει την αγάπη για την Πατρίδα και εξακολουθεί να τους αντιμετωπίζει στην καλύτερη περίπτωση με αδιαφορία, ίσως και αχαριστία, εάν λάβουμε υπόψη μας τα κεφάλαια, την προοδευμένη νοοτροπία, την πρόθεση για συνέχιση της δημιουργίας, την τεχνογνωσία και την εμπειρία που φέρνουν οι ομογενείς στην Ελλάδα και την διάθεσή τους να επανεγκατασταθούν στην Πατρίδα, έχοντας πλέον εξασφαλίσει τα μέσα για μία σχετικώς άνετη ζωή.
Κατά μία παράξενη σύμπτωση, εκεί ακριβώς που επιχειρεί κανείς να αντικρούσει τέτοιους ισχυρισμούς, έρχεται η επίσημη Ελλάδα να δείξει για μία ακόμη φορά στους ομογενείς το παγερό και αδιάφορο πρόσωπό της.
Μέχρι προ ολίγων μηνών ο Έλληνας ομογενής ετύγχανε κι αυτός, μαζί με τους αλλοδαπούς της Ελλάδος (Αλβανούς, Πακιστανούς, Αφρικανούς κλπ.), της απαλλαγής πρώτης κατοικίας. Εάν δηλαδή αγόραζε ένα ακίνητο στην Ελλάδα (διαμέρισμα, μονοκατοικία, ή οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο), απαλλασσόταν από τον φόρο μεταβιβάσεως, αρκεί ο ίδιος, ο σύζυγος και οποιοδήποτε από τα ανήλικα τέκνα αυτού να μην είχε δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε κατοικία ή σε ιδανικό μερίδιο αυτής, ούτε σε οικοδομήσιμο οικόπεδο, που πληρούσε τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειάς του.
Για να τύχει της απαλλαγής του φόρου χρειαζόταν επιπλέον να είναι εγγεγραμμένος σε Δημοτολόγιο κάποιου Δήμου στην Ελλάδα, δηλαδή να είχε επισήμως την ελληνική ιθαγένεια.
Δυστυχώς, με το άρθρο 23 του Ν. 3842/2010, που ισχύει από τον Απρίλιο του 2010, η απαλλαγή που διδόταν στους Έλληνες ομογενείς καταργήθηκε ειδικά γι’αυτούς, ενώ εξακολουθεί να ισχύει για τους επί μακρόν διαμένοντες στην Ελλάδα αλλοδαπούς. Χωρίς καμία διάθεση διακρίσεως εις βάρος των αλλοδαπών που μένουν στην Ελλάδα (κατατρεγμένοι άλλωστε είναι και οι περισσότεροι εξ αυτών), δεν μπορεί κανείς να μην στηλιτεύσει την δυσμενή αυτή διάκριση που κάνει το ελληνικό κράτος εις βάρος των Ελλήνων ομογενών.
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι πάρα πολλοί ομογενείς δεν αφήνουν πλέον να περάσουν πολλά χρόνια για να επισκευθούν την Πατρίδα. Οι περισσότεροι έρχονται συχνά στην Ελλάδα, σχεδόν κάθε χρόνο, μένουν από λίγες εβδομάδες έως πέντε ή έξι μήνες και μετέχουν της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, αγοράζουν ακίνητα, συμμετέχουν σε επιχειρήσεις κλπ. έστω κι αν δεν έχουν εγκατασταθεί επισήμως μονίμως στην Ελλάδα με μετοικεσία.
Σ’ αυτούς τους ομογενείς, στο παιδί τους που θέλει να αγοράσει ένα σπίτι στην Ελλάδα μήπως κι εγκατασταθεί μόνιμα κάποια στιγμή, ή σ’ εκείνον τον ομογενή που θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα σε ένα σπίτι για να έρχεται ο ίδιος και οι ξένοι φίλοι του να περνούν ωραία στην όμορφη Ελλάδα, το επίσημο ελληνικό κράτος δείχνει το πιο ψυχρό και αρνητικό πρόσωπό του, δυσχεραίνοντας την επιθυμία και την φιλοδοξία τους να αποκτήσουν σπίτι, δηλαδή τον πιο σταθερό δεσμό με την Πατρίδα των ιδίων και των προγόνων τους. Κατά τα άλλα, το ίδιο ελληνικό κράτος κοιτάζει πώς να τους πουλήσει ομογενειακά ομόλογα στο εξωτερικό για να υφαρπάξει για μία ακόμη φορά τα λεφτά των ομογενών και να τα διαχειρισθεί όπως μόνο οι έλληνες κρατικοδίαιτοι γραφειοκράτες τόσο καλά γνωρίζουν.
Ακούγεται συνεπώς παράδοξο και άδικο η μητέρα Πατρίδα να μεταχειρίζεται δυσμενώς τους Έλληνες ομογενείς, όπως συμβαίνει με την στέρηση της απαλλαγής του φόρου πρώτης κατοικίας, ενώ την απαλλαγή αυτή την παρέχει στους αλλοδαπούς που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και οι οποίοι ασφαλώς δεν αγαπούν την Πατρίδα μας περισσότερο από τους ομογενείς.
*Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
Οι Έλληνες ομογενείς που ζουν στο εξωτερικό συχνά εκφράζουν το παράπονο ότι δεν τυγχάνουν της αρμόζουσας προστασίας από το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που δεν μπόρεσε να τους διατηρήσει στην αγκαλιά του πριν από αρκετές δεκαετίες, αφήνοντάς τους να μεταναστεύσουν σε ξένες χώρες, όπου η επιβίωση δεν ήταν ποτέ εύκολη.
Πολλοί ομογενείς σήμερα πιστεύουν ότι το ίδιο ελληνικό κράτος δεν τους αναγνωρίζει όχι μόνο τους κόπους, τον ιδρώτα, τις στερήσεις και τις αντιξοότητες που έζησαν στην ξενιτιά, αλλά και κάτι πιο απλό και αγνό. Δεν τους αναγνωρίζει την αγάπη για την Πατρίδα και εξακολουθεί να τους αντιμετωπίζει στην καλύτερη περίπτωση με αδιαφορία, ίσως και αχαριστία, εάν λάβουμε υπόψη μας τα κεφάλαια, την προοδευμένη νοοτροπία, την πρόθεση για συνέχιση της δημιουργίας, την τεχνογνωσία και την εμπειρία που φέρνουν οι ομογενείς στην Ελλάδα και την διάθεσή τους να επανεγκατασταθούν στην Πατρίδα, έχοντας πλέον εξασφαλίσει τα μέσα για μία σχετικώς άνετη ζωή.
Κατά μία παράξενη σύμπτωση, εκεί ακριβώς που επιχειρεί κανείς να αντικρούσει τέτοιους ισχυρισμούς, έρχεται η επίσημη Ελλάδα να δείξει για μία ακόμη φορά στους ομογενείς το παγερό και αδιάφορο πρόσωπό της.
Μέχρι προ ολίγων μηνών ο Έλληνας ομογενής ετύγχανε κι αυτός, μαζί με τους αλλοδαπούς της Ελλάδος (Αλβανούς, Πακιστανούς, Αφρικανούς κλπ.), της απαλλαγής πρώτης κατοικίας. Εάν δηλαδή αγόραζε ένα ακίνητο στην Ελλάδα (διαμέρισμα, μονοκατοικία, ή οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο), απαλλασσόταν από τον φόρο μεταβιβάσεως, αρκεί ο ίδιος, ο σύζυγος και οποιοδήποτε από τα ανήλικα τέκνα αυτού να μην είχε δικαίωμα πλήρους κυριότητας ή επικαρπίας ή οίκησης σε κατοικία ή σε ιδανικό μερίδιο αυτής, ούτε σε οικοδομήσιμο οικόπεδο, που πληρούσε τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειάς του.
Για να τύχει της απαλλαγής του φόρου χρειαζόταν επιπλέον να είναι εγγεγραμμένος σε Δημοτολόγιο κάποιου Δήμου στην Ελλάδα, δηλαδή να είχε επισήμως την ελληνική ιθαγένεια.
Δυστυχώς, με το άρθρο 23 του Ν. 3842/2010, που ισχύει από τον Απρίλιο του 2010, η απαλλαγή που διδόταν στους Έλληνες ομογενείς καταργήθηκε ειδικά γι’αυτούς, ενώ εξακολουθεί να ισχύει για τους επί μακρόν διαμένοντες στην Ελλάδα αλλοδαπούς. Χωρίς καμία διάθεση διακρίσεως εις βάρος των αλλοδαπών που μένουν στην Ελλάδα (κατατρεγμένοι άλλωστε είναι και οι περισσότεροι εξ αυτών), δεν μπορεί κανείς να μην στηλιτεύσει την δυσμενή αυτή διάκριση που κάνει το ελληνικό κράτος εις βάρος των Ελλήνων ομογενών.
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι πάρα πολλοί ομογενείς δεν αφήνουν πλέον να περάσουν πολλά χρόνια για να επισκευθούν την Πατρίδα. Οι περισσότεροι έρχονται συχνά στην Ελλάδα, σχεδόν κάθε χρόνο, μένουν από λίγες εβδομάδες έως πέντε ή έξι μήνες και μετέχουν της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, αγοράζουν ακίνητα, συμμετέχουν σε επιχειρήσεις κλπ. έστω κι αν δεν έχουν εγκατασταθεί επισήμως μονίμως στην Ελλάδα με μετοικεσία.
Σ’ αυτούς τους ομογενείς, στο παιδί τους που θέλει να αγοράσει ένα σπίτι στην Ελλάδα μήπως κι εγκατασταθεί μόνιμα κάποια στιγμή, ή σ’ εκείνον τον ομογενή που θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα σε ένα σπίτι για να έρχεται ο ίδιος και οι ξένοι φίλοι του να περνούν ωραία στην όμορφη Ελλάδα, το επίσημο ελληνικό κράτος δείχνει το πιο ψυχρό και αρνητικό πρόσωπό του, δυσχεραίνοντας την επιθυμία και την φιλοδοξία τους να αποκτήσουν σπίτι, δηλαδή τον πιο σταθερό δεσμό με την Πατρίδα των ιδίων και των προγόνων τους. Κατά τα άλλα, το ίδιο ελληνικό κράτος κοιτάζει πώς να τους πουλήσει ομογενειακά ομόλογα στο εξωτερικό για να υφαρπάξει για μία ακόμη φορά τα λεφτά των ομογενών και να τα διαχειρισθεί όπως μόνο οι έλληνες κρατικοδίαιτοι γραφειοκράτες τόσο καλά γνωρίζουν.
Ακούγεται συνεπώς παράδοξο και άδικο η μητέρα Πατρίδα να μεταχειρίζεται δυσμενώς τους Έλληνες ομογενείς, όπως συμβαίνει με την στέρηση της απαλλαγής του φόρου πρώτης κατοικίας, ενώ την απαλλαγή αυτή την παρέχει στους αλλοδαπούς που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα και οι οποίοι ασφαλώς δεν αγαπούν την Πατρίδα μας περισσότερο από τους ομογενείς.
*Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
Αν ο Παπανδρέου είναι σοσιαλιστής, εγώ είμαι αστροναύτης
Γράφει ο Σεμπαίδήν Καραχότζα
Κλείσαμε ένα χρόνο από την ιστορική εκείνη μέρα που οι Έλληνες, απογοητευμένοι από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Καραμανλή ο οποίος την περίοδο εκείνη, έκανε κάτι που δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία, είπε ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό και ενώ βρισκόμασταν σε μια προεκλογική περίοδο, ότι δε θα υπάρξουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ότι για δύο χρόνια τα πάντα θα είναι παγωμένα και γενικά ότι το κράτος δεν έχει χρήματα, και εμπιστεύτηκαν την τύχη της πατρίδας μας στα χέρια του σοσιαλιστή Γιώργου Παπανδρέου, ένας Παπανδρέου που ακόμα κι εκείνοι που πάσχουν από αμνησία, θυμούνται ότι έταζε τα πάντα, έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά και γενικά παρουσίαζε την ακριβώς αντίθετη από του Κώστα Καραμανλή εικόνα. Βέβαια για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημερινό πρωθυπουργό μας αφού την ώρα ακόμα που έλεγε τη συγκεκριμένη φράση, προφανώς είχε στο μυαλό του τα λεφτά του διεθνούς νομισματικού ταμείου, απλά δεν τολμούσε να το πει γιατί αν το έλεγε, σήμερα δε θα ήταν πρωθυπουργός.
Ένα χρόνο μετά, τα πράγματα στη χώρα δε θα μπορούσε να γίνουν χειρότερα και φυσικά τα μέτρα που το διάστημα αυτό ψηφίστηκαν και ήδη εφαρμόζονται, μόνο σοσιαλιστή πρωθυπουργό δε θυμίζουν. Μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, αυξήθηκε ραγδαία ο αριθμός των ανέργων, καταργήθηκαν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων όπως τα διάφορα επιδόματα και δώρα που για να αποκτηθούν χύθηκε ακόμα και αίμα, ακρίβυναν τα πάντα, δόθηκε στους εργοδότες το ελεύθερο να απολύουν όποτε και όσους εργαζόμενους θέλουν, ότι ακριβώς ορίζει δηλαδή ο σοσιαλισμός.
Σήμερα, και ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι αμέσως μετά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου έρχονται νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να παίζει το ίδιο παιχνίδι, να υπόσχεται δηλαδή ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα προκειμένου να ξαναπάρει την ψήφο μας. Μα τα ίδια δε μας έλεγαν και τόσο καιρό αλλά πάντα έκαναν τα ακριβώς αντίθετα; Δεν ήταν οι ίδιοι που έλεγαν ότι δεν πρόκειται να αυξήσουν τον συντελεστή του φόρου προστιθεμένης αξίας και την επόμενη μέρα τον αύξησαν; Δεν ήταν αυτοί που μας έλεγαν ότι δε θα υπάρξει καμιά περικοπή σε μισθούς, συντάξεις και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και αμέσως μετά πήραν το τσεκούρι και έκοβαν ότι έβρισκαν μπροστά τους; Ο κύριος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που από το πρωί μέχρι το βράδυ έλεγε και ξανάλεγε ότι δε θα προσφύγουμε ποτέ στο διεθνές νομισματικό ταμείο κι ότι θα βγούμε από την κρίση μόνοι μας και τώρα έχουμε την περίφημη τρόικα να αποφασίζει για όλα στη χώρα μας; Της φαντασίας μου είναι όλα αυτά κι όχι η πραγματικότητα;
Γιατί λοιπόν τώρα προσπαθούν με την ίδια υποκρισία να πάρουν την ψήφο μας; Μόνο η καρέκλα τους ενδιαφέρει; Να δεχτώ ότι υπήρχαν περιπτώσεις εργαζομένων που πληρώνονταν πολύ περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε, αλήθεια, οι εργαζόμενοι αυτοί μόνοι τους τα πήραν αυτά τα λεφτά; Μόνοι τους μπήκαν στις συγκεκριμένες θέσεις; Δεν ήταν το κράτος αυτό που τους έδωσε θέσεις και μισθούς;
Τώρα μάθαμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δε ξέρω τι προσπαθώντας να καταφέρει, έλεγε ότι κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα, όχι ότι μας είπε κάτι το καινούριο, ο λαός το ξέρει εδώ και χρόνια αυτό, ο ίδιος όμως γιατί το θυμήθηκε τώρα; Προσπαθώντας βέβαια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός μας αναφέρθηκε στα στοιχεία εκείνα που θέλουν τη χώρα μας να έπεσε στην θέση 71 των διεφθαρμένων χωρών από τη θέση 47 που κατείχε στην προ Καραμανλή εποχή. Ωραία, έχει δίκιο σ’ αυτό ο κύριος Παπανδρέου, μόνο που δεν μας είπε τίποτα απολύτως για το πώς η χώρα μας έφτασε μέχρι τη θέση 47 της διαφθοράς μέχρι να έρθει η ώρα του Καραμανλή να την ανεβάσει στη θέση 71. δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ αυτό που κυβερνούσε μέχρι τότε; Δεν ήταν υπουργός στις κυβερνήσεις αυτές ο κύριος Παπανδρέου; Εκτός κι αν στα δικά σχολεία που σπούδασε εκείνος, η αριθμητική ξεκινάει από το 47 και όχι από το 1 και ο ίδιος έχει σαν αριθμό εκκίνησης το 47.
Επίσης δε μπορώ να εξηγήσω την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, να ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα οικονομικά της χώρας μας κατά την περίοδο 2007-2009 και όχι για όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή. Μήπως το έκανε αυτό για τα πρώτα χρόνια του Κώστα Καραμανλή υπήρχαν ήδη σε εξέλιξη πολλά σκάνδαλα τα οποία είχαν ξεκινήσει από το ΠΑΣΟΚ κι απλά η Νέα Δημοκρατία, ως καλός συνεχιστής του σπουδαίου μέχρι τότε έργου, τα ολοκλήρωσε;
Φυσικά δε θα συμφωνήσω και με την τακτική που ακολουθεί για τις ερχόμενες εκλογές της 7ης Νοεμβρίου η Νέα Δημοκρατία η οποία προσπαθεί με το σύνθημα «απαλλαγή της χώρας μας από το μνημόνιο» να τις μετατρέψει σε ένα δημοψήφισμα το οποίο θα καταδικάσει τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ, εδώ μιλάμε για αυτοδιοικητικές και όχι για εθνικές εκλογές. Όχι ότι αν τελικά τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές αυτές, δε θα έχει σταλεί από το λαό ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, απλά δε θα έχει αλλάξει και τίποτα, ο κύριος Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να κάνει όλα όσα πρέπει ή μάλλον όλα όσα τον προστάζουν οι ξένες δυνάμεις να κάνει. Γι’ αυτό έγινε πρωθυπουργός, γι’ αυτό στις προηγούμενες εθνικές εκλογές είχαν ξεσηκωθεί ακόμα και οι πέτρες να τον στηρίξουν. Έπρεπε με κάθε τρόπο να γίνει πρωθυπουργός, αυτόν ήθελε το σύστημα, αυτός εξυπηρετούσε με τον καλύτερο τρόπο τους σκοπούς και τα παιχνίδια των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον αστείο να μιλάνε ορισμένοι για σοσιαλιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα, τα μέτρα που έχουν παρθεί και οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο, δε θα μπορούσαμε να τα δούμε ούτε κι από μια ακροδεξιά κυβέρνηση, κι όμως, τα είδαμε από τον πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς, τον άνθρωπο που ήρθε για να μας δώσει τα πάντα και τελικά μας πήρε τα πάντα, ακόμα και την αξιοπρέπεια μας κι αυτό το τελευταίο είναι που μας πονάει πιο πολύ απ’ όλα.
Το ανησυχητικό βέβαια στην περίπτωση μας δεν είναι που θα έρθουν ακόμα πιο σκληρά μέτρα, είναι που ο λαός δε φαίνεται να έχει καν το κουράγιο να αντιδράσει, ένας λαός που το 1940 είπε το μεγάλο όχι σε ξένες υπερδυνάμεις, τώρα δεν έχει δύναμη να πει ένα ανάλογο ΟΧΙ στον κύριο «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ».
Πηγή : http://www.xronos.gr/
Κλείσαμε ένα χρόνο από την ιστορική εκείνη μέρα που οι Έλληνες, απογοητευμένοι από τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Κώστα Καραμανλή ο οποίος την περίοδο εκείνη, έκανε κάτι που δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία, είπε ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό και ενώ βρισκόμασταν σε μια προεκλογική περίοδο, ότι δε θα υπάρξουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ότι για δύο χρόνια τα πάντα θα είναι παγωμένα και γενικά ότι το κράτος δεν έχει χρήματα, και εμπιστεύτηκαν την τύχη της πατρίδας μας στα χέρια του σοσιαλιστή Γιώργου Παπανδρέου, ένας Παπανδρέου που ακόμα κι εκείνοι που πάσχουν από αμνησία, θυμούνται ότι έταζε τα πάντα, έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά και γενικά παρουσίαζε την ακριβώς αντίθετη από του Κώστα Καραμανλή εικόνα. Βέβαια για το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημερινό πρωθυπουργό μας αφού την ώρα ακόμα που έλεγε τη συγκεκριμένη φράση, προφανώς είχε στο μυαλό του τα λεφτά του διεθνούς νομισματικού ταμείου, απλά δεν τολμούσε να το πει γιατί αν το έλεγε, σήμερα δε θα ήταν πρωθυπουργός.
Ένα χρόνο μετά, τα πράγματα στη χώρα δε θα μπορούσε να γίνουν χειρότερα και φυσικά τα μέτρα που το διάστημα αυτό ψηφίστηκαν και ήδη εφαρμόζονται, μόνο σοσιαλιστή πρωθυπουργό δε θυμίζουν. Μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, αυξήθηκε ραγδαία ο αριθμός των ανέργων, καταργήθηκαν βασικά δικαιώματα των εργαζομένων όπως τα διάφορα επιδόματα και δώρα που για να αποκτηθούν χύθηκε ακόμα και αίμα, ακρίβυναν τα πάντα, δόθηκε στους εργοδότες το ελεύθερο να απολύουν όποτε και όσους εργαζόμενους θέλουν, ότι ακριβώς ορίζει δηλαδή ο σοσιαλισμός.
Σήμερα, και ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι αμέσως μετά τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου έρχονται νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να παίζει το ίδιο παιχνίδι, να υπόσχεται δηλαδή ότι δε θα υπάρξουν νέα μέτρα προκειμένου να ξαναπάρει την ψήφο μας. Μα τα ίδια δε μας έλεγαν και τόσο καιρό αλλά πάντα έκαναν τα ακριβώς αντίθετα; Δεν ήταν οι ίδιοι που έλεγαν ότι δεν πρόκειται να αυξήσουν τον συντελεστή του φόρου προστιθεμένης αξίας και την επόμενη μέρα τον αύξησαν; Δεν ήταν αυτοί που μας έλεγαν ότι δε θα υπάρξει καμιά περικοπή σε μισθούς, συντάξεις και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και αμέσως μετά πήραν το τσεκούρι και έκοβαν ότι έβρισκαν μπροστά τους; Ο κύριος Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που από το πρωί μέχρι το βράδυ έλεγε και ξανάλεγε ότι δε θα προσφύγουμε ποτέ στο διεθνές νομισματικό ταμείο κι ότι θα βγούμε από την κρίση μόνοι μας και τώρα έχουμε την περίφημη τρόικα να αποφασίζει για όλα στη χώρα μας; Της φαντασίας μου είναι όλα αυτά κι όχι η πραγματικότητα;
Γιατί λοιπόν τώρα προσπαθούν με την ίδια υποκρισία να πάρουν την ψήφο μας; Μόνο η καρέκλα τους ενδιαφέρει; Να δεχτώ ότι υπήρχαν περιπτώσεις εργαζομένων που πληρώνονταν πολύ περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε, αλήθεια, οι εργαζόμενοι αυτοί μόνοι τους τα πήραν αυτά τα λεφτά; Μόνοι τους μπήκαν στις συγκεκριμένες θέσεις; Δεν ήταν το κράτος αυτό που τους έδωσε θέσεις και μισθούς;
Τώρα μάθαμε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δε ξέρω τι προσπαθώντας να καταφέρει, έλεγε ότι κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα, όχι ότι μας είπε κάτι το καινούριο, ο λαός το ξέρει εδώ και χρόνια αυτό, ο ίδιος όμως γιατί το θυμήθηκε τώρα; Προσπαθώντας βέβαια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός μας αναφέρθηκε στα στοιχεία εκείνα που θέλουν τη χώρα μας να έπεσε στην θέση 71 των διεφθαρμένων χωρών από τη θέση 47 που κατείχε στην προ Καραμανλή εποχή. Ωραία, έχει δίκιο σ’ αυτό ο κύριος Παπανδρέου, μόνο που δεν μας είπε τίποτα απολύτως για το πώς η χώρα μας έφτασε μέχρι τη θέση 47 της διαφθοράς μέχρι να έρθει η ώρα του Καραμανλή να την ανεβάσει στη θέση 71. δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ αυτό που κυβερνούσε μέχρι τότε; Δεν ήταν υπουργός στις κυβερνήσεις αυτές ο κύριος Παπανδρέου; Εκτός κι αν στα δικά σχολεία που σπούδασε εκείνος, η αριθμητική ξεκινάει από το 47 και όχι από το 1 και ο ίδιος έχει σαν αριθμό εκκίνησης το 47.
Επίσης δε μπορώ να εξηγήσω την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, να ζητήσει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα οικονομικά της χώρας μας κατά την περίοδο 2007-2009 και όχι για όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης Καραμανλή. Μήπως το έκανε αυτό για τα πρώτα χρόνια του Κώστα Καραμανλή υπήρχαν ήδη σε εξέλιξη πολλά σκάνδαλα τα οποία είχαν ξεκινήσει από το ΠΑΣΟΚ κι απλά η Νέα Δημοκρατία, ως καλός συνεχιστής του σπουδαίου μέχρι τότε έργου, τα ολοκλήρωσε;
Φυσικά δε θα συμφωνήσω και με την τακτική που ακολουθεί για τις ερχόμενες εκλογές της 7ης Νοεμβρίου η Νέα Δημοκρατία η οποία προσπαθεί με το σύνθημα «απαλλαγή της χώρας μας από το μνημόνιο» να τις μετατρέψει σε ένα δημοψήφισμα το οποίο θα καταδικάσει τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ, εδώ μιλάμε για αυτοδιοικητικές και όχι για εθνικές εκλογές. Όχι ότι αν τελικά τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές αυτές, δε θα έχει σταλεί από το λαό ένα ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, απλά δε θα έχει αλλάξει και τίποτα, ο κύριος Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να κάνει όλα όσα πρέπει ή μάλλον όλα όσα τον προστάζουν οι ξένες δυνάμεις να κάνει. Γι’ αυτό έγινε πρωθυπουργός, γι’ αυτό στις προηγούμενες εθνικές εκλογές είχαν ξεσηκωθεί ακόμα και οι πέτρες να τον στηρίξουν. Έπρεπε με κάθε τρόπο να γίνει πρωθυπουργός, αυτόν ήθελε το σύστημα, αυτός εξυπηρετούσε με τον καλύτερο τρόπο τους σκοπούς και τα παιχνίδια των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον αστείο να μιλάνε ορισμένοι για σοσιαλιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα, τα μέτρα που έχουν παρθεί και οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί στη χώρα μας τον τελευταίο χρόνο, δε θα μπορούσαμε να τα δούμε ούτε κι από μια ακροδεξιά κυβέρνηση, κι όμως, τα είδαμε από τον πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς, τον άνθρωπο που ήρθε για να μας δώσει τα πάντα και τελικά μας πήρε τα πάντα, ακόμα και την αξιοπρέπεια μας κι αυτό το τελευταίο είναι που μας πονάει πιο πολύ απ’ όλα.
Το ανησυχητικό βέβαια στην περίπτωση μας δεν είναι που θα έρθουν ακόμα πιο σκληρά μέτρα, είναι που ο λαός δε φαίνεται να έχει καν το κουράγιο να αντιδράσει, ένας λαός που το 1940 είπε το μεγάλο όχι σε ξένες υπερδυνάμεις, τώρα δεν έχει δύναμη να πει ένα ανάλογο ΟΧΙ στον κύριο «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ».
Πηγή : http://www.xronos.gr/
Ήξεραν τα πάντα! Απάτη το Μνημόνιο!
του Γιώργου Δελαστίκ
Τίναξε στον αέρα τη βάση όλης της πολιτικής του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου η δημόσια ομολογία του προέδρου του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ ότι οι ηγέτες της ΕΕ ήξεραν επί δεκαετίες τα πάντα για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά δεν μιλούσαν και δεν πίεζαν να αλλάξει τίποτα, επειδή η Γερμανία και η Γαλλία επωφελούνταν τα μέγιστα από τις εξαγωγές τους στη χώρα μας!
Καταρρέει με την παραδοχή του Γιουνκέρ όλο το οικοδόμημα της πολιτικής απάτης, στην οποία ο Γιώργος Παπανδρέου στήριξε το παραμύθι ότι δήθεν το καθεστώς υποτέλειας στην ΕΕ και στο ΔΝΤ που υπήγαγε την Ελλάδα μέσω του Μνημονίου υπήρξε απόρροια της αποκάλυψης της άθλιας κατάστασης που άφησε την οικονομία μας η κυβέρνηση Καραμανλή στα μάτια των «εμβρόντητων» Ευρωπαίων.Αφού ο Γιουνκέρ δηλώνει ευθαρσώς ότι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν την κατάσταση εδώ και δεκαετίες, ασχέτως του ότι δεν μιλούσαν γι’ αυτή δημοσίως, είναι προφανές ότι μόνο έκπληκτοι δεν έμειναν όταν ανέλαβε πέρσι τον Οκτώβριο πρωθυπουργός της χώρας ο Γιώργος Παπανδρέου και άρχισε να διαλαλεί ότι «η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην Εντατική», συνοδευόμενος από τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου που διατυμπάνιζε ότι «η Ελλάδα είναι “Τιτανικός”»!
Παράλληλα, έχουμε πλέον και επίσημη επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ψεύδεται ασύστολα, όταν ισχυρίζεται ότι έλαβε γνώση της κατάστασης της οικονομίας της χώρας αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνησή της.Ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο σοσιαλδημοκράτης Πέερ Στάινμπρικ αποκάλυψε σε άρτι εκδοθέν βιβλίο του ότι είχε ο ίδιος πλήρως ενημερώσει τον Γιώργο Παπανδρέου για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ήδη από τον Ιανουάριο του 2009, πολύ πριν από τις περσινές βουλευτικές εκλογές που έφεραν το ΠΑΣΟΚ θριαμβευτικά στην εξουσία. Μάλιστα, κατά το Γερμανό τέως υπουργό, ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε προβληματισμένος μετά την ενημέρωση και του εξέφρασε την ταλάντευσή του για το εάν έπρεπε ή όχι να επιδιώξει να κερδίσει την πρωθυπουργία υπ’ αυτές τις συνθήκες.Δεν τόλμησε φυσικά ο Γιώργος Παπανδρέου να προβεί σε οποιαδήποτε διάψευση των ισχυρισμών του Πέερ Στάινμπρικ, αλλά κατά τα άλλα έκανε προεκλογική σημαία του το σύνθημα… «Λεφτά υπάρχουν», αποδεικνύοντας πόσο υποκριτικοί ήταν οι δήθεν δισταγμοί του να κατακτήσει την εξουσία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήξεραν από πριν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αποκάλυψε ο Γιουνκέρ. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήξερε από πριν τα πάντα, αποκάλυψε ο Στάινμπρικ. Άρα και οι μεν και ο δε εξαπάτησαν ασύστολα τον ελληνικό λαό με την κωμωδία που έστησαν από πέρσι τον Οκτώβριο, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να αποκαλύπτει, δήθεν, τα σημεία και τέρατα της οικονομικής διακυβέρνησης Καραμανλή και τους Ευρωπαίους ηγέτες να πέφτουν, δήθεν, από τα σύννεφα και να αποφασίζουν να στερήσουν την οικονομική ανεξαρτησία της χώρας μας.Υπό το φως αυτών των αποκαλύψεων αποκτά νέα διάσταση η ειλικρινέστατη, όπως αποδεικνύεται, δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ήδη αποφασίσει την προσφυγή στο ΔΝΤ από την επομένη των εκλογών που την έφεραν στην εξουσία.Η δήλωση Σαχινίδη μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα την πραγματική φύση και τους πραγματικούς στόχους της κυβέρνησης Παπανδρέου και να αντιληφθούμε πού θέλει να οδηγήσει τη χώρα ο πρωθυπουργός, ανεξάρτητα από τα όσα διακηρύσσει δημοσίως.Η κυβέρνηση και η ΕΕ συνεργάστηκαν για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό. Έστησαν το παραμύθι με τη δήθεν απειλούμενη χρεοκοπία, προκειμένου να παραλύσουν τις αντιδράσεις του τρομοκρατημένου ελληνικού λαού, πετυχαίνοντας έτσι να τον μετατρέψουν σε «πειραματόζωο» πανευρωπαϊκής χρησιμότητας. Μελετούν τις –ουσιαστικά ανύπαρκτες μέχρι τώρα– αντιδράσεις των Ελλήνων σε ακραία μέτρα περικοπής μισθών και συντάξεων, αγριότατης φορολόγησης, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, υποβάθμισης της υγείας, της παιδείας, των κρατικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας…
Προκειμένου να υλοποιήσει τον προεκλογικά αποφασισμένο στόχο του να οδηγήσει την Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας στο ΔΝΤ που ελέγχεται από τους Αμερικανούς, ο Γιώργος Παπανδρέου, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, αποκάλυψε δημόσια την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που όλοι οι ηγέτες της ΕΕ ήξεραν αλλά όλοι έκρυβαν – άλλοι για λόγους συμφέροντος και άλλοι για λόγους σκοπιμότητας που αφορά την ίδια τη λειτουργία της ΕΕ.
Καθώς τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται ένα ένα με την πάροδο του χρόνου και καθώς ολοένα και περισσότερα στόματα ανοίγουν, μπορούμε τώρα να πούμε ότι αρχικά η στάση του Γιώργου Παπανδρέου αιφνιδίασε τους ηγέτες της ΕΕ. Όχι φυσικά γιατί ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, αλλά γιατί ανάλογη συγκάλυψη της κατάστασης επικρατούσε κοινή συναινέσει για πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ. Γι’ αυτό και η αρχική στάση των Ευρωπαίων ηγετών ήταν αμήχανη, μουδιασμένη. Δεν ήξεραν ακόμη πώς να χειριστούν το θέμα.Ο Γιώργος Παπανδρέου πολιορκούσε φορτικά ήδη από τον Οκτώβριο το διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν για να υπαγάγει αμέσως την Ελλάδα σε καθεστώς Μνημονίου, παρόλο που ο τελευταίος τον παρέπεμπε συστηματικά στην Ευρωζώνη. Η αντίφαση λύθηκε, όταν τελικά οι Γερμανοί αποφάσισαν να χρησιμοποιηθεί το ΔΝΤ ως «σκουπιδοτενεκές» για τα δεύτερης κατηγορίας μέλη της ΕΕ και, ταυτόχρονα, ως μοχλός επιβολής εξοντωτικής λιτότητας και κατάλυσης των κοινωνικών κατακτήσεων των ευρωπαϊκών κρατών, στο πλαίσιο μιας πανευρωπαϊκής υστερίας πολιτικής λιτότητας σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ και πρωτίστως της Ευρωζώνης.
Σίγουρα έχει την αυτοτελή, δική της σημασία το γεγονός της αποκάλυψης ότι τόσο η ΕΕ όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου ήξεραν εκ των προτέρων την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και εξαπατούσαν το λαό της υποκρινόμενοι τους αδαείς. Σοβαρό θέμα, αλλά το σημαντικότερο είναι άλλο.Αφού επί δεκαετίες γνώριζαν την κατάσταση οι Ευρωπαίοι εταίροι της ΕΕ και δεν έκαναν τίποτα, είναι προφανές ότι καμιά «αδήριτη ανάγκη» δεν υπήρχε για καθεστώς Μνημονίου. Αν ήταν αναγκαίο, θα μας το είχαν επιβάλει νωρίτερα.Ας μην γελιόμαστε. Το Μνημόνιο δεν είναι φάρμακο θεραπείας των μακροοικονομικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας. Το Μνημόνιο συνιστά αυτοτελές επιθετικό σχέδιο αναμόρφωσης της ελληνικής κοινωνίας. Σημασία για τον Γιώργο Παπανδρέου και την ΕΕ έχουν αυτοτελώς τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο – η μείωση μισθών και συντάξεων, το φορολογικό «γδάρσιμο» όλων των Ελλήνων που ήδη πληρώνουν φόρους, η κατάλυση του κοινωνικού κράτους.
Το Μνημόνιο Παπανδρέου – ΕΕ – ΔΝΤ έχει στόχο την επιβολή ενός κοινωνικού Μεσαίωνα. Το ένα εκατομμύριο άνεργοι που θα προκαλέσει φέτος θα είναι μόνο η αρχή. Το Μνημόνιο αποσκοπεί στη διαρκή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, εδραζόμενο στην ακραία νεοφιλελεύθερη αντίληψη ότι όσο πιο πολύ φτωχαίνουν οι Έλληνες και πέφτουν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα εισοδήματά τους, τόσο πιο… «ανταγωνιστική» θα γίνεται η ελληνική οικονομία. Όσο πιο φτηνά δηλαδή αγοράζουν τις υπηρεσίες μας, τις επιχειρήσεις μας ή τη γη μας οι Γερμανοί, τόσο καλύτερα, πιστεύει η κυβέρνηση Παπανδρέου.Είναι προφανές ότι από το εάν θα επιβληθεί τελικά ή θα ανατραπεί το Μνημόνιο θα κριθεί το μέλλον της πατρίδας μας. Αν, δηλαδή, θα μετατραπεί η Ελλάδα σε μια εξαρτημένη, ξεπουλημένη χώρα, η οποία από τα ταχυδρομεία και τα τρένα έως το ηλεκτρικό και το νερό θα βρίσκεται στα χέρια ξένων δυναστών, όπως επιδιώκει ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ή αν θα ξαναζήσουμε ημέρες εθνικής αξιοπρέπειας ανατρέποντας το Μνημόνιο και τους φορείς του.
Πηγή : http://www.m-epikaira.gr/
Τίναξε στον αέρα τη βάση όλης της πολιτικής του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου η δημόσια ομολογία του προέδρου του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ ότι οι ηγέτες της ΕΕ ήξεραν επί δεκαετίες τα πάντα για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά δεν μιλούσαν και δεν πίεζαν να αλλάξει τίποτα, επειδή η Γερμανία και η Γαλλία επωφελούνταν τα μέγιστα από τις εξαγωγές τους στη χώρα μας!
Καταρρέει με την παραδοχή του Γιουνκέρ όλο το οικοδόμημα της πολιτικής απάτης, στην οποία ο Γιώργος Παπανδρέου στήριξε το παραμύθι ότι δήθεν το καθεστώς υποτέλειας στην ΕΕ και στο ΔΝΤ που υπήγαγε την Ελλάδα μέσω του Μνημονίου υπήρξε απόρροια της αποκάλυψης της άθλιας κατάστασης που άφησε την οικονομία μας η κυβέρνηση Καραμανλή στα μάτια των «εμβρόντητων» Ευρωπαίων.Αφού ο Γιουνκέρ δηλώνει ευθαρσώς ότι οι Ευρωπαίοι γνώριζαν την κατάσταση εδώ και δεκαετίες, ασχέτως του ότι δεν μιλούσαν γι’ αυτή δημοσίως, είναι προφανές ότι μόνο έκπληκτοι δεν έμειναν όταν ανέλαβε πέρσι τον Οκτώβριο πρωθυπουργός της χώρας ο Γιώργος Παπανδρέου και άρχισε να διαλαλεί ότι «η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην Εντατική», συνοδευόμενος από τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου που διατυμπάνιζε ότι «η Ελλάδα είναι “Τιτανικός”»!
Παράλληλα, έχουμε πλέον και επίσημη επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ψεύδεται ασύστολα, όταν ισχυρίζεται ότι έλαβε γνώση της κατάστασης της οικονομίας της χώρας αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνησή της.Ο τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο σοσιαλδημοκράτης Πέερ Στάινμπρικ αποκάλυψε σε άρτι εκδοθέν βιβλίο του ότι είχε ο ίδιος πλήρως ενημερώσει τον Γιώργο Παπανδρέου για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας ήδη από τον Ιανουάριο του 2009, πολύ πριν από τις περσινές βουλευτικές εκλογές που έφεραν το ΠΑΣΟΚ θριαμβευτικά στην εξουσία. Μάλιστα, κατά το Γερμανό τέως υπουργό, ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε προβληματισμένος μετά την ενημέρωση και του εξέφρασε την ταλάντευσή του για το εάν έπρεπε ή όχι να επιδιώξει να κερδίσει την πρωθυπουργία υπ’ αυτές τις συνθήκες.Δεν τόλμησε φυσικά ο Γιώργος Παπανδρέου να προβεί σε οποιαδήποτε διάψευση των ισχυρισμών του Πέερ Στάινμπρικ, αλλά κατά τα άλλα έκανε προεκλογική σημαία του το σύνθημα… «Λεφτά υπάρχουν», αποδεικνύοντας πόσο υποκριτικοί ήταν οι δήθεν δισταγμοί του να κατακτήσει την εξουσία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήξεραν από πριν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αποκάλυψε ο Γιουνκέρ. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήξερε από πριν τα πάντα, αποκάλυψε ο Στάινμπρικ. Άρα και οι μεν και ο δε εξαπάτησαν ασύστολα τον ελληνικό λαό με την κωμωδία που έστησαν από πέρσι τον Οκτώβριο, με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να αποκαλύπτει, δήθεν, τα σημεία και τέρατα της οικονομικής διακυβέρνησης Καραμανλή και τους Ευρωπαίους ηγέτες να πέφτουν, δήθεν, από τα σύννεφα και να αποφασίζουν να στερήσουν την οικονομική ανεξαρτησία της χώρας μας.Υπό το φως αυτών των αποκαλύψεων αποκτά νέα διάσταση η ειλικρινέστατη, όπως αποδεικνύεται, δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ήδη αποφασίσει την προσφυγή στο ΔΝΤ από την επομένη των εκλογών που την έφεραν στην εξουσία.Η δήλωση Σαχινίδη μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα την πραγματική φύση και τους πραγματικούς στόχους της κυβέρνησης Παπανδρέου και να αντιληφθούμε πού θέλει να οδηγήσει τη χώρα ο πρωθυπουργός, ανεξάρτητα από τα όσα διακηρύσσει δημοσίως.Η κυβέρνηση και η ΕΕ συνεργάστηκαν για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό. Έστησαν το παραμύθι με τη δήθεν απειλούμενη χρεοκοπία, προκειμένου να παραλύσουν τις αντιδράσεις του τρομοκρατημένου ελληνικού λαού, πετυχαίνοντας έτσι να τον μετατρέψουν σε «πειραματόζωο» πανευρωπαϊκής χρησιμότητας. Μελετούν τις –ουσιαστικά ανύπαρκτες μέχρι τώρα– αντιδράσεις των Ελλήνων σε ακραία μέτρα περικοπής μισθών και συντάξεων, αγριότατης φορολόγησης, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, υποβάθμισης της υγείας, της παιδείας, των κρατικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας…
Προκειμένου να υλοποιήσει τον προεκλογικά αποφασισμένο στόχο του να οδηγήσει την Ελλάδα σε καθεστώς υποτέλειας στο ΔΝΤ που ελέγχεται από τους Αμερικανούς, ο Γιώργος Παπανδρέου, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, αποκάλυψε δημόσια την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που όλοι οι ηγέτες της ΕΕ ήξεραν αλλά όλοι έκρυβαν – άλλοι για λόγους συμφέροντος και άλλοι για λόγους σκοπιμότητας που αφορά την ίδια τη λειτουργία της ΕΕ.
Καθώς τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται ένα ένα με την πάροδο του χρόνου και καθώς ολοένα και περισσότερα στόματα ανοίγουν, μπορούμε τώρα να πούμε ότι αρχικά η στάση του Γιώργου Παπανδρέου αιφνιδίασε τους ηγέτες της ΕΕ. Όχι φυσικά γιατί ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, αλλά γιατί ανάλογη συγκάλυψη της κατάστασης επικρατούσε κοινή συναινέσει για πολλές χώρες-μέλη της ΕΕ. Γι’ αυτό και η αρχική στάση των Ευρωπαίων ηγετών ήταν αμήχανη, μουδιασμένη. Δεν ήξεραν ακόμη πώς να χειριστούν το θέμα.Ο Γιώργος Παπανδρέου πολιορκούσε φορτικά ήδη από τον Οκτώβριο το διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν για να υπαγάγει αμέσως την Ελλάδα σε καθεστώς Μνημονίου, παρόλο που ο τελευταίος τον παρέπεμπε συστηματικά στην Ευρωζώνη. Η αντίφαση λύθηκε, όταν τελικά οι Γερμανοί αποφάσισαν να χρησιμοποιηθεί το ΔΝΤ ως «σκουπιδοτενεκές» για τα δεύτερης κατηγορίας μέλη της ΕΕ και, ταυτόχρονα, ως μοχλός επιβολής εξοντωτικής λιτότητας και κατάλυσης των κοινωνικών κατακτήσεων των ευρωπαϊκών κρατών, στο πλαίσιο μιας πανευρωπαϊκής υστερίας πολιτικής λιτότητας σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ και πρωτίστως της Ευρωζώνης.
Σίγουρα έχει την αυτοτελή, δική της σημασία το γεγονός της αποκάλυψης ότι τόσο η ΕΕ όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου ήξεραν εκ των προτέρων την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και εξαπατούσαν το λαό της υποκρινόμενοι τους αδαείς. Σοβαρό θέμα, αλλά το σημαντικότερο είναι άλλο.Αφού επί δεκαετίες γνώριζαν την κατάσταση οι Ευρωπαίοι εταίροι της ΕΕ και δεν έκαναν τίποτα, είναι προφανές ότι καμιά «αδήριτη ανάγκη» δεν υπήρχε για καθεστώς Μνημονίου. Αν ήταν αναγκαίο, θα μας το είχαν επιβάλει νωρίτερα.Ας μην γελιόμαστε. Το Μνημόνιο δεν είναι φάρμακο θεραπείας των μακροοικονομικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας. Το Μνημόνιο συνιστά αυτοτελές επιθετικό σχέδιο αναμόρφωσης της ελληνικής κοινωνίας. Σημασία για τον Γιώργο Παπανδρέου και την ΕΕ έχουν αυτοτελώς τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο – η μείωση μισθών και συντάξεων, το φορολογικό «γδάρσιμο» όλων των Ελλήνων που ήδη πληρώνουν φόρους, η κατάλυση του κοινωνικού κράτους.
Το Μνημόνιο Παπανδρέου – ΕΕ – ΔΝΤ έχει στόχο την επιβολή ενός κοινωνικού Μεσαίωνα. Το ένα εκατομμύριο άνεργοι που θα προκαλέσει φέτος θα είναι μόνο η αρχή. Το Μνημόνιο αποσκοπεί στη διαρκή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, εδραζόμενο στην ακραία νεοφιλελεύθερη αντίληψη ότι όσο πιο πολύ φτωχαίνουν οι Έλληνες και πέφτουν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα εισοδήματά τους, τόσο πιο… «ανταγωνιστική» θα γίνεται η ελληνική οικονομία. Όσο πιο φτηνά δηλαδή αγοράζουν τις υπηρεσίες μας, τις επιχειρήσεις μας ή τη γη μας οι Γερμανοί, τόσο καλύτερα, πιστεύει η κυβέρνηση Παπανδρέου.Είναι προφανές ότι από το εάν θα επιβληθεί τελικά ή θα ανατραπεί το Μνημόνιο θα κριθεί το μέλλον της πατρίδας μας. Αν, δηλαδή, θα μετατραπεί η Ελλάδα σε μια εξαρτημένη, ξεπουλημένη χώρα, η οποία από τα ταχυδρομεία και τα τρένα έως το ηλεκτρικό και το νερό θα βρίσκεται στα χέρια ξένων δυναστών, όπως επιδιώκει ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, ή αν θα ξαναζήσουμε ημέρες εθνικής αξιοπρέπειας ανατρέποντας το Μνημόνιο και τους φορείς του.
Πηγή : http://www.m-epikaira.gr/
"Αναδρομές στην "Ελεύθερη" αυτοδιοίκηση των αρχών της δεκαετίας του ’50.
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Από το τεκμηριωμένο έργο του Τ. Τρίκκα: "ΕΔΑ (1951-1967), τόμ. Α΄, εκδ. "Θεμέλιο", 2009, σελ. 250) αντιγράφω τα εξής για την "ελεύθερη" λειτουργία του θεσμού: "Στην Καισαριανή, ο απόστρατος συνταγματάρχης Λ. Μανωλίδης, που ανέβηκε στο βουνό με τον ΕΛΑΣ στην Κατοχή, και έμεινε μετά χρόνια στην εξορία, επανεκλέχθηκε δήμαρχος (το 1954) με υψηλότερο ποσοστό από εκείνο που είχε λάβει στις εκλογές του 1951".
Συνεχίζοντας ο Τρίκκας γράφει: "Ο Μανωλίδης παύθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών το 1953, επειδή είχε υπογράψει την Έκκληση της Στοκχόλμης για την Ειρήνη. Επικράτησε σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (1951, 1954, 1959) ενώ: "Σε μία από αυτές – γράφει ο ιστορικός Β. Τσοκόπουλος – ο υποψήφιος δήμαρχος μίλησε στην κεντρική πλατεία της Καισαριανής χωρίς ακροατήριο. Κανείς δεν τόλμησε να πάει"! Ελευθερία!
Όμως "Σύμφωνα με τις προφορικές μαρτυρίες, όλοι οι γύρω δρόμοι της πλατείας ήταν γεμάτοι από κόσμο που έκανε τον περίπατό του με τα αυτιά τεντωμένα".
Το γεγονός υποδηλώνει όχι μόνο το αγωνιστικό μεγαλείο του άνδρα αλλά και τον αναμφισβήτητο πολιτικό χαρακτήρα των δημοτικών εκλογών εν μέσω αφάτου τρομοκρατίας.
Για λόγους ιστορικούς σημειώνω ότι αυτό το καθεστώς της τρομοκράτησης των τοπικών αρχόντων συνεχίστηκε – άκουσον άκουσον – και μετά τη μεταπολίτευση του 1974, οπότε ο τότε υπουργός των Εσωτερικών Κ. Στεφανόπουλος, εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία απαγόρευσε στους εκπροσώπους του Δημότη-Λαού να εκφράζουν γνώμη για γενικά εθνικά και πολιτικά ζητήματα. Το θεωρούσε "πολιτικολογία".
Κατά της τερατώδους αυτής Εγκυκλίου (4873/10.9.1975) τάχθηκε ο γράφων σε δύο συνεχόμενα άρθρα του στην "ΑΥΓΗ" της 13 και 16 Ιουνίου 1976, με τίτλο: "Το δικαίωμα γνώμης των δημοτικών αρχόντων". Έτσι, ο.... προοδευτικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετέπειτα, έκανε πίσω και απέσυρε την κατάπτυστη Εγκύκλιο.
Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλης ποιότητας αγωνιστές του θεσμού και άλλος, εντελώς άλλος λαός.
Τώρα οι πάντες κολυμπούν στη διαφθορά και επιβιώνουν με το εκφυλισμένο σύστημα της κομματικής και δημοτικής πελατείας, εξ ου και η βοθροποίηση του θεσμού, ο οποίος κατά κανόνα, αποτελεί το εφαλτήριο ασχέτων καριεριστών.
Όταν ένας λαός ξεπέφτει, ξεπέφτει σε όλα τα επίπεδα και με την ενεργό συμπαράσταση των κυβερνώντων οι θεσμοί μετατρέπονται σε αγωγούς ανομίας και ανηθικότητας.
Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Αντιδράσεις για την παρουσία Frontex στον Έβρο.ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Δεν άρεσε τελικά η παρουσία που θα έχει η FRONTEX στον Έβρο, γιατί πλέον θα γίνεται γνωστή η ανοχή του Τούρκων στο θέμα της προώθησης λαθρομεταναστών προς την χώρα μας. Έτσι λοιπόν επιφυλάξεις για το έργο που αναλαμβάνει η FRONTEX στα ελληνοτουρκικά σύνορα διατύπωσε χθες ο Μετίν Τσοράμπατιρ, εκπρόσωπος της αρμοστείας UNHCR των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες, στην Τουρκία.
«Αυτοί που διαφεύγουν από βασανιστήρια και αυτοί που φεύγουν για οικονομικούς λόγους ταξιδεύουν όλοι μαζί στα πλοία, αλλά η FRONTEX τους μεταχειρίζεται ως οικονομικούς μετανάστες», παρατήρησε ο κ. Μετίν Τσοράμπατιρ και τόνισε ότι «δεν πρέπει να επαναπροωθούμε αυτούς που προσπαθούν να γλιτώσουν από τα βασανιστήρια».
Ο Τσοράμπατιρ διευκρίνισε ότι έχουν γίνει επαφές με την Ε.Ε. για αυτό το θέμα, ενώ πρόσθεσε ότι η «Ε.Ε. ζητεί από την Τουρκία ο έλεγχος των συνόρων της να μην γίνεται από στρατιωτικές μονάδες».
«Η φύλαξη των συνόρων είναι δικαίωμα κάθε χώρας, αλλά στη φύλαξη των συνόρων προτεραιότητα έχουν οι άνθρωποι που διαφεύγουν από πιέσεις και βασανιστήρια. Δεν πρέπει αυτή η αρχή να καταπατείται», σημείωσε ακόμα ο Τσοράμπατιρ.
Πηγή : http://www.xronos.gr/
«Αυτοί που διαφεύγουν από βασανιστήρια και αυτοί που φεύγουν για οικονομικούς λόγους ταξιδεύουν όλοι μαζί στα πλοία, αλλά η FRONTEX τους μεταχειρίζεται ως οικονομικούς μετανάστες», παρατήρησε ο κ. Μετίν Τσοράμπατιρ και τόνισε ότι «δεν πρέπει να επαναπροωθούμε αυτούς που προσπαθούν να γλιτώσουν από τα βασανιστήρια».
Ο Τσοράμπατιρ διευκρίνισε ότι έχουν γίνει επαφές με την Ε.Ε. για αυτό το θέμα, ενώ πρόσθεσε ότι η «Ε.Ε. ζητεί από την Τουρκία ο έλεγχος των συνόρων της να μην γίνεται από στρατιωτικές μονάδες».
«Η φύλαξη των συνόρων είναι δικαίωμα κάθε χώρας, αλλά στη φύλαξη των συνόρων προτεραιότητα έχουν οι άνθρωποι που διαφεύγουν από πιέσεις και βασανιστήρια. Δεν πρέπει αυτή η αρχή να καταπατείται», σημείωσε ακόμα ο Τσοράμπατιρ.
Πηγή : http://www.xronos.gr/
O OMΠΑΜΑ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ.
Απόσπασμα απο την ομιλία:
......"ΔΗΛΑΔΗ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ . Και ο Καλλικράτης έρχεται να συστηματοποιήσει αυτή την ενδοτική πολιτική , αυτή τη κατάργηση της εθνικής ανεξαρτησίας , όπου σκεφτείτε τον ίδιο τον προϋπολογισμό του κράτους τώρα ,ΘΑ ΤΟΝ ΦΤΙΑΞΟΥΝΕ ΟΙ ΞΕΝΟΙ σε συνδυασμό λέει με τους Έλληνες………
Οι έλληνες θα τον παρουσιάσουνε . Στη Βουλή οι υπουργοί θα παρουσιάσουν τον οικονομικό προϋπολογισμό που θα έχουνε ετοιμάσει οι ΞΕΝΟΙ!!.
ΤΕΤΟΙΑ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΔΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΕ ΕΒΡΙΣΚΕ ΕΝΑ ΒΟΛΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ …. ΝΑ ΧΑΝΟΜΟΥΝΑ ΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ …. ΕΙΤΕ ΜΕΤΑ .. ΠΑΡΑ ΝΑ ΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Τη κατάντια αυτή του Ελληνικού Λαού.Που αγωνίστηκε , που έδωσε πρώτος το σύνθημα εναντίον των ξένων ,που νίκησε πρώτος το φασισμό στην Ευρώπη ολόκληρη ,ΝΑ ΔΩ ΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ,το λαό που λευτέρωσε την πατρίδα να δω να υποφέρει ξανά από ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ και το λέω καθαρά ,
ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΚΛΙΝΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ .
Και αν υπάρχει αντίρρηση για το πώς θα βρίσκαμε τα λεφτά ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΔΩ να σας πώς θα βρίσκαμε τα λεφτά χωρίς να είχαμε ανάγκη τους ξένους.
Σας ευχαριστώ."
Πηγή : http://kepparou.blogspot.com/2010/10/o-om.
E OXI KAI ΕΛΛΗΝΕΣ !!!!
Η κρίση με τα ποιήματα κινητοποίησε και τον σύλλογο αποφοίτων της Ε.Π.Α.Θ. Ο πρόεδρος του συλλόγου Μεχμέτ Ντερντιμάν στην επιστολή που απέστειλε στην υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, αναφέρει πως τέτοιου είδους ακραίες πρακτικές διαταράσσουν την ομαλή συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων και ζητά από την υπουργό να επέμβει στο θέμα. Σχετικά με το θέμα ο σύλλογος αποφοίτων της Ε.Π.Α.Θ. έστειλε το ακόλουθο γράμμα στο υπουργείο :
ΘΕΜΑ : ¨ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ¨
Κομοτηνή, 21-10-2010, αρ. πρωτ. Νο 59
Κυρία Υπουργέ
Όπως ενημερώθηκε ο σύλλογος μας από τους κηδεμόνες του μειονοτικού δημοτικού Λυκείου του νομού Ροδόπης, κάποιοι δάσκαλοι του ελληνικού προγράμματος, επ΄ευκαιρία της γιορτής της 28ης Οκτωβρίου έδωσαν στους μειονοτικούς μαθητές ποιήματα που περιλαμβάνουν τους στοίχους ¨Έλληνας γεννήθηκα και Έλληνας θα πεθάνω¨ και ¨Ελληνάκι¨. Αυτή η απαράδεκτη συμπεριφορά προκάλεσε αγανάκτηση στα μέλη μας. Τέτοιου είδους κινήσεις είναι απαράδεκτες.Οι ταυτότητες των κοινοτήτων δεν πρέπει να περιλαμβάνονται στις επιλογές των δασκάλων . Όπως και η συμμετοχή στην προσευχή της εκκλησίας δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στις επιλογές των γραμματέων των δήμων και κοινοτήτων.Συμφωνώντας με τις παραπάνω αρχές, προσδοκούμε την βοήθεια σας για την διασφάλιση της τάξης ώστε στο μέλλον αυτοί οι δάσκαλοι να μην διαταράσσουν την ομαλή συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή, και θέλουμε να αναφέρουμε πως πρόκειται για παιδιά και είναι ανάγκη να αντιμετωπίζονται με ευαισθησία. Ελπίζουμε στην άμεση επέμβαση του υπουργείου στο θέμα αυτό. Παρακαλούμε ως σύλλογος να ενημερωθείτε για το θέμα αυτό
Εξ ονόματος του συλλόγου αποφοίτων ΕΠΑΘ
Ο Γενικός Γραμματέας Ο πρόεδρος
Ιμπραίμ Μεμέτ Μεχμέτ Ντερντιμάν
****ΣΧΌΛΙΟ : Επειδή κάποιοι μουσουλμάνοι φέρονται να έχουν δυσανασχετήσει με κάποια από τα ποιήματα που δόθηκαν σε μαθητές μειονοτικών σχολείων, αλλά και επειδή ο σύλλογος των αποφοίτων της ΕΠΑΘ διαμαρτυρήθηκε για αυτό τους αφιερώνουμε το παρακάτω βίντεο. Το ποίημα αυτό λέγεται κάθε Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη σε όλα τα σχολεία της Τουρκίας και φυσικά και στα μειονοτικά-ελληνικά. Δευτέρα και Παρασκευή είναι ο εθνικός ύμνος. Η μετάφραση αυτού που θα ακούσετε είναι η εξής :
Είμαι Τούρκος, είμαι σωστός,είμαι εργατικός, είμαι κύριος
Αρχή μου : Προστατεύω τους μικρότερους μου, σέβομαι τους μεγαλύτερους,
και την πατρίδα μου και το έθνος μου το αγαπώ πιο πολύ από τον εαυτό μου.
Ιδανικό μου :Να προοδεύω και να αναπτύσσομαι.
Η ισχυρότερη είναι η Τουρκία ! Δεν υπάρχει όμοια της.
Ορκίζομαι να προχωρώ χωρίς σταματημό στον δρόμο που άνοιξες, προς τον στόχο που έδειξες
Η ύπαρξη μου αφιερωμένη στην Τουρκική υπόσταση
Τι ευτυχία να λέω ότι είμαι Τούρκος !
http://www.youtube.com/watch?v=bKtoMy8dmv0&feature=related
Και εδώ τους πείραξε αυτό που λένε τρεις φορές το χρόνο… Αλλά έτσι είναι, δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ΄ανέβει στο κρεβάτι !
Πηγή : http://tourkikanea.wordpress.com/
ΠΣΕΒΑ Οι άταφοι νεκροί του Έπους του ΄40 περιμένουν ακόμη να δικαιωθούν.
Η Εποποιία του 1940 ήτο μία σύγχρονη Γιγαντομαχία και Τιτανομαχία σαν αυτές που αναφέρει η Ελληνική Αρχαιολογία. Ας σημειωθεί δε ότι η Ελλάς είναι η μοναδική χώρα που αντιμετώπισε τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας, και Βουλγαρίας.
Έπος θα πει Ιστορία και Ιστορία έγραψε ο Ένδοξος Ελληνικός Στρατός, στα Ελληνικά βουνά, της Ελληνικής Βορείου Ηπείρου.
Εμείς πάντα λέμε «και ούτος ο αριθμός ικανός εστί » και χυνόμαστε στην μάχη. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι οι Έλληνες , γινόμαστε αήττητοι.
Έπος θα πει Ιστορία και Ιστορία έγραψε ο Ένδοξος Ελληνικός Στρατός, στα Ελληνικά βουνά, της Ελληνικής Βορείου Ηπείρου.
Μαχόμενοι οι Έλληνες εναντίον του κοινού εχθρού θα μοιρασθούν μαζί μας τα αγαθά της ειρήνης ( δηλώσεις του Winston Churchil Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ) . Δυστυχώς όμως όλος αυτός ο ενθουσιασμός και οι δηλώσεις έμειναν μόνον ευχολόγια και αντί να μοιρασθούμε τα Αγαθά, μας μοίρασαν τον εμφύλιο πόλεμο.
Για αποκατάσταση της Δικαιοσύνης, Ηθικής τάξεως και Ιστορικής ευθύνης πρέπει η Γερμανία να εξοφλήσει το χρέος της εις το ακέραιο προς την χώρα μας, που φθάνει σε πολλά δις Ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται οι αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων του πολέμου. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη, που δεν έχει αποζημιωθεί από τους Γερμανούς. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, κάηκαν 2,500 χωριά και εξοντώθηκε το 10 τοις εκατό του πληθυσμού της Ελλάδος, κοντά ένα εκατομμύριο Έλληνες. Εάν αυτό δεν είναι Ολοκαύτωμα τότε τι είναι;
Πανάρχαιο Ελληνικό Έθιμο ο Σεβασμός των Νεκρών. Η περισυλλογή των οστών των νεκρών του 1940 δεν είναι εμπορική συναλλαγή, αλλά ανθρωπιστικό ζήτημα. Οι άταφοι 5,000 νεκροί περιμένουν ακόμη να δικαιωθούν.
Στην παρατήρηση ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί που τα βέλη τους κρύβουν τον ήλιο:
Ένας Σπαρτιάτης πολεμιστής απάντησε
"Καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιάν!"
Αισχύλος είπε: «Γιατί μόνον εμείς, (οι Έλληνες) αντίθετα από τους βαρβάρους δεν μετράμε ποτέ το πλήθος του εχθρού»
Εμείς πάντα λέμε «και ούτος ο αριθμός ικανός εστί » και χυνόμαστε στην μάχη. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι οι Έλληνες , γινόμαστε αήττητοι.
H ρήση του μεγάλου φιλόσοφου Φρειδερίκου Νίτσε για τους Έλληνες:
"Δεν υπάρχει λαός εις τον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα εις την ανθρωπότητα όσα ο Ελληνικός και έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα εις αυτήν" –
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
P.O. BOX 6434, CLEARWATER, FL 33758 USA dodonaios@aol.comΟι παραβιάσεις της 27ης Οκτωβρίου
Πηγή : http://www.defencenet.gr/
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ
Καθηγητού – Φιλολόγου
Ιστορικού – Συγγραφέως
Β΄ Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων
Αντιπροέδρου του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων «Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ»
Αρχισυντάκτου του Περιοδικού «ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ»
Σήμερα που οι ταγοί της Ελλάδος οδήγησαν την πατρίδα μας με τις κλεψιές, τα σκάνδαλα, τον αφελληνισμό και τόσες άλλες άτιμες, ανέντιμες και ανθελληνικές ενέργειες, και με την ευκαιρία της 70ης επετείου από την ημέρα της Δόξας, την 28η Οκτωβρίου 1940, και του δημιουργού της Ιωάννου Μεταξά, οφείλουμε να κάνουμε κάποιες σκέψεις και κάποιους παραλληλισμούς, οι οποίοι θα μας οδηγήσουν σε ωρισμένα πολύ σπουδαία συμπεράσματα...Πολλοί έμειναν με ανοικτό το στόμα, όταν είδαν την περηφανή Νίκη των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών το 1940. Απόρησαν πως ήταν δυνατόν να νικήσουν μία χούφτα Έλληνες την μεγάλη πολεμική μηχανή των Ιταλών με τα εκατοντάδες αεροπλάνα, κανόνια, τανκς κ.λπ. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως εμείς που πολεμήσαμε με τα αεροσκάφη του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, που ήσαν γεμάτα ποντίκια, τα οποία σε κάθε στροφή του αεροσκάφους έκαναν θόρυβο πέφτοντας στην μία η την άλλη μεριά, διαλύσαμε, με ένα από αυτά, τα αεροπλάνα διώξεως της ιταλικής αεροπορίας στο αεροδρόμιο της Κορυτσάς! (Ο πιλότος που έκανε αυτήν την ανδραγαθία, είναι ο αδελφός του πατρός μου, τότε νεαρός Ανθυποσμηναγός και μετέπειτα αρχηγός της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας, πτέραρχος Γεώργιος Ν. Αντωνάκος).Ο σχεδιασμός της Νίκης, όμως, είχε γίνει από τον πρωτεργάτη της Ιωάννη Μεταξά, εμπρός στον οποίον υπεκλίθησαν άπαντες! Και τούτο, διότι ο Ιωάννης Μεταξάς διέψευσε τις Κασσάνδρες για την αδυναμία της Ελλάδος να αντιμετωπίση τους Ιταλούς. Αυτό είναι πλέον ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός!
Το τι νόμιζαν οι μυστικές υπηρεσίες για την προετοιμασία της Ελλάδος και την δυνατότητά της να αντιμετωπίση έναν πόλεμο, φαίνεται από τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφις, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν από τις Εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ το 1971 (σελ. 64). Γράφουν λοιπόν τα εξής:
«Υπάρχει εν τούτοις μία άλλη κατάστασις, η οποία δυνατόν να απεδεικνύετο σοβαρωτέρα, εάν ο στρατηγός Μεταξάς έλεγεν, ως είπε το 1910, ότι ο στρατός δεν ήταν εις θέσιν να συμμετάσχη στην εκστρατεία, την οποία οι Σύμμαχοι ενδέχεται να υποχρεωθούν να αρχίσουν στα Βαλκάνια. Θα ηδύνατο και πάλιν, και δικαιολογημένως, να πη ότι οι Σύμμαχοι έχουν παραγνωρίσει τις ελληνικές εκκλήσεις για εξοπλισμό και πρέπει να υποστούν τις συνέπειες. Υπάρχουν εκείνοι, ιδία μεταξύ των συγχρόνων και των πολιτικών αντιπάλων του Προέδρου της Κυβερνήσεως, που είναι πεπεισμένοι ότι θα υιοθετούσε, εάν ήταν δυνατόν, μίαν παρομοίαν στάσιν.Και πάλιν, εάν η ελληνική κυβέρνησις διέτασσε επιστράτευσιν χωρίς να υπάρξη επίθεσις και εάν η επιστράτευσις αύτη διαρκούσε επί πολύ, όπως κατά τον τελευταίο πόλεμο, ενδέχεται και είναι πιθανώτατο ότι θα υπήρχαν σοβαρές διαταραχές λόγω κακής διοργανώσεως. Η χώρα αυτή, και σε ομαλούς ακόμη καιρούς, ζη απρογραμμάτιστα και δεν υπάρχει λόγος να πιστεύσωμε ότι μία επιστράτευσις δεν θα εσήμαινε περαιτέρω ταλαιπωρίες για τους στρατιώτες. Η Ελλάς είναι μία πτωχή χώρα και ο στρατός δεν ημπορεί να είναι καλώς εξωπλισμένος για πόλεμο. Οι επικοινωνίες είναι ελλιπείς και οι διοικητικές υπηρεσίες ακόμη και ενός πρώτης τάξεως στρατού θα υφίσταντο δοκιμασίαν».
Αυτήν την εντύπωση, αγαπητοί φίλοι, ήθελε ο Μεταξάς να έχουν οι άλλοι για την Ελλάδα. Ο ίδιος βεβαίως, μέσα από το δίκτυο επιστράτευσης που είχε εκπονήσει, ήξερε ότι μπορούσε να στείλη σε λίγες ημέρες πολλές δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στα σύνορα, όπως το έκανε. Οι άλλοι δεν το ήξεραν και έγραφαν «εάν η επιστράτευσις αύτη διαρκούσε επί πολύ, όπως κατά τον τελευταίο πόλεμο, ενδέχεται και είναι πιθανώτατο ότι θα υπήρχαν σοβαρές διαταραχές λόγω κακής διοργανώσεως»... Και λίγο μετά «...δεν υπάρχει λόγος να πιστεύσωμε ότι μία επιστράτευσις δεν θα εσήμαινε περαιτέρω ταλαιπωρίες για τους στρατιώτες». Ο Μεταξάς, όμως, κατάφερε και τους κορόϊδεψε όλους. Κορόϊδεψε τις μυστικές υπηρεσίες των Άγγλων. Είχε γύρω του ανθρώπους έμπιστους και φιλοπάτριδες και όχι μίσθαρνα όργανα ξένων συμφερόντων. Έπαιρνε πληροφορίες από παντού και μεθόδευε τα πάντα, έχοντας ο ίδιος τον τελικό έλεγχο. Για την ακρίβεια των όσων αναφέρω θα παραθέσω ένα περιστατικό από το εξαίρετο σύγγραμμα του Κωνσταντίνου Πλεύρη «Ιωάννης Μεταξάς - Βιογραφία», εκδόσεις «Νέα Θέσις», με τίτλο κεφαλαίου «Προγραμματισμένο δείπνο για τον Γκράτσι». Το περιστατικό αυτό δείχνει ότι ο Μεταξάς είχε πάντα τον τελικό έλεγχο! Γράφει λοιπόν ο Κ. Πλεύρης.
«Από τις εγγραφές στο «Ημερολόγιο» του μηνός Οκτωβρίου 1940 φαίνεται καθαρά, ότι ο Μεταξάς εγνώριζε ότι επίκειται επίθεση και την περίμενε.Πέραν από τις πληροφορίες των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών υπήρξε κάποιο συναρπαστικό γεγονός που εδραίωσε την πεποίθηση του Μεταξά ότι οι Ιταλοί θα επιτεθούν εναντίον μας μέσα στον 'Οκτωβριο.Ο Μανιαδάκης προκειμένου να συγκεντρώση πληροφορίες επενόησε το ακόλουθο τέχνασμα. Παρεκάλεσε την κοσμική κυρία Ρετσίνα, της μεγάλης βιομηχανίας υφασμάτων, να παραθέση προς τιμήν του Ιταλού Πρεσβευτού Γκράτσι δείπνο και να βάλη δίπλα στον Ιταλό στρατιωτικό ακόλουθο να καθήση κάποιος Έλλην της κατασκοπείας.Πράγματι η κυρία Ρετσίνα ωργάνωσε στο «Μαξίμ» δεξίωσιν στην οποίαν προσεκλήθησαν οι Ιταλοί επίσημοι και πολύς κόσμος. Καθώρισε τις θέσεις στο τραπέζι έτσι όπως της εζήτησε ο Μανιαδάκης.Ο Παξινός (Δ/ντης κατασκοπείας) εκάλεσε τον νεαρό υπαστυνόμο Ε. Σπηλιόπουλο, που ήξερε Ιταλικά, και τον διέταξε να πάρη για συνοδό του μία ωραία δεσποινίδα από νυκτερινό κέντρο, δήθεν ως μνηστή του, και να παρακολουθή προσεκτικά τις συζητήσεις μεταξύ των Ιταλών.Κατά την διάρκειαν του δείπνου η κυρία Ρετσίνα έκανε πρόποσιν υπέρ του Μουσσολίνι και της Ιταλίας κ.λπ. Μετά σηκώθηκε ο Ιταλός Πρεσβευτής Γκράτσι και με υψωμένο το ποτήρι ανταπέδωσε ευχόμενος ευτυχία στον Ελληνικό λαό. Εκείνη ακριβώς την στιγμή, ο Ιταλός στρατιωτικός ακόλουθος σκύβει δίπλα και λέγει χαμογελώντας στον βοηθό του. «Να δούμε τι θα πη ο Ελληνικός λαός τον Οκτώβριο».
Ο Σπηλιόπουλος, που φυσικά ουδείς εγνώριζε ότι ήτο αξιωματικός της κατασκοπείας, άκουσε όσα είπε ο Ιταλός στρατιωτικός ακόλουθος και, εύγε του, τα εθεώρησε άξια να αναφερθούν στους ανωτέρους του. Αργά την νύχτα τελείωσε η δεξίωση και αρχίζει μία κινηματογραφική περιπέτεια, που θα την αναφέρω χάριν του ενδιαφέροντός της. Ο νεαρός υπαστυνόμος, αφού πλήρωσε την δεσποινίδα για την συνεργασία θέλησε να συνεχίσουν την διασκέδαση. Εκείνη αρνήθηκε, λογόφεραν σφοδρά και ο νεαρός της έδωσε ένα χαστούκι. «Αυτό που έκανες θα μου το πλήρωσης. Θα δης ποιά είμαι εγώ», τον απείλησε και έφυγε.Η ώρα ήταν περασμένη. Ο Σπηλιόπουλος πηγαίνει στο γραφείο του, γράφει λεπτομερώς την αναφορά του, τι άκουσε δηλαδή να λέγη ο Ιταλός αξιωματικός, την αφήνει στο υπασπιστήριο του προϊσταμένου του και φεύγει να κοιμηθή όχι στην οικία του, αλλά στον πατέρα του.
Το πρωϊ ο προϊστάμενός του διαβάζει την αναφορά, εκτιμά την σοβαρότητά της και την παραδίδει στον Παξινό, ο οποίος με την σειρά του, δίχως καθυστέρηση, την πηγαίνει στον Μανιαδάκη. Ο δαιμόνιος Υπουργός Ασφαλείας αποφασίζει ότι πρέπει να την μάθη ο Μεταξάς αμέσως. Ο Μεταξάς, καθώς μου είπε ο Μανιαδάκης, διάβασε προσεκτικά την αναφορά του Σπηλιόπουλου. «Πρόκειται για σημαντική πληροφορία», σχολίασε. «Φέρτε μου τώρα τον Αξιωματικό που την συνέταξε, θέλω να μιλήσω μαζί του».Ο Μανιαδάκης τηλεφωνεί στον Παξινό και τον διατάσσει να έλθη στο γραφείο του μαζί με τον Σπηλιόπουλο, τον οποίον αναζητούν, αλλά δεν βρίσκουν διότι είχε όπως είπαμε κοιμηθη στον πατέρα του. Ο χρόνος περνά κι όλοι ανησυχούν. Κατά τις ένδεκα εμφανίζεται ανύποπτος ο Σπηλιόπουλος στην υπηρεσία του. Μόλις τον βλέπει ο προϊστάμενός του αρχίζει τις παρατητήσεις. «Που είσαι;», «Έλα, σε θέλει ο Διευθυντής, πρόκειται για τα χθεσινά». Ο Σπηλιόπουλος, μου διηγείται, ενόμισε ότι επρόκειτο για το χαστούκι που έδωσε στην δεσποινίδα και νόμιζε ακόμη ότι αυτή τον κατήγγειλε, ότι θα ’χε κάποιον ισχυρό γνωστό και ότι θα του ζητούσαν τον λόγο για την πράξι του.Μπαίνει στο γραφείο του Παξινού ο οποίος αμέσως σηκώνεται και του λέγει: «Πάμε γρήγορα, μας περιμένει ο Μανιαδάκης». Ο Σπηλιόπουλος τα έχασε. Ο Μανιαδάκης δεν ήταν μικρό πράγμα. Το ζήτημα λοιπόν έλαβε τέτοια έκταση. Εξακολουθεί να πιστεύη ότι ο Μανιαδάκης τον θέλει για το χαστούκι. Μέσα στο αυτοκίνητο σκέφτεται πόση δύναμη είχε εκείνη η γυναίκα για να φθάση μέχρι τον Μανιαδάκη. Προετοιμάζεται τι περίπου θα πη. Φθάνουν στο γραφείο του Μανιαδάκη. Στέκεται προσοχή μπροστά στον πανίσχυρο Υπουργό Ασφαλείας. «Κύριε Υπουργέ να σας αναφέρω ότι...», «Άστα, άστα», τον διακόπτει ο Μανιαδάκης, «θα τα πης στον Μεταξά, πάμε». Ο Σπηλιόπουλος κατέρρευσε. Στον Μεταξά! Πότε πρόλαβε η... Εξακολουθεί να νομίζη ότι πρόκειται για το χαστούκι.
Ενθυμούμαι τον Σπηλιόπουλο να μου περιγράφη συγκινημένος πως εισήλθε με τον Μανιαδάκη στο γραφείο του Μεταξά. Ο Εθνικός Κυβερνήτης τον χαιρέτησε, του έδειξε να καθήση. Στα χέρια του κρατούσε την αναφορά και τότε ο Σπηλιόπουλος κατάλαβε γιατί τον ήθελαν. «Εσύ έγραψες αυτό;» ρώτησε ο Μεταξάς. «Μάλιστα κ. Πρωθυπουργέ». «Θέλω να θυμηθής ακριβώς τι συζήτησαν οι δύο Ιταλοί, πως ακριβώς το άκουσες στα Ιταλικά». Ο Σπηλιόπουλος αναφέρει λεπτομερώς τα λεχθέντα. Ο Μεταξάς τον πλησιάζει, του σφίγγει το χέρι: «Να ξέρης, παιδί μου, ότι προσέφερες μεγάλη υπηρεσία στην Πατρίδα». Προ ετών, όταν μου διηγείτο την σκηνή αυτή ο Σπηλιόπουλος έβλεπα δάκρυα στα μάτια του».
Ο Μεταξάς, ο μεγάλος αυτός Έλληνας, κατηγορήθηκε από αυτούς που υπονόμευσαν την Ελλάδα προς χάριν ξένων συμφερόντων ως «στυγνός δικτάτωρ». Κατηγορήθηκε και από άλλους, πραγματικούς δημοκράτες, οι οποίοι, όμως, αργότερα θα ανασκευάσουν την γνώμη τους γι’ αυτόν. Όμως ο Μεταξάς δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ενεργή για το καλό της πατρίδος του. Δεν έκλεψε, δεν ζούσε στην χλιδή, και κυρίως δικαιώθηκε από αυτούς που τον κατηγόρησαν. Το πως ζούσε το αναφέρει ο Γκράτσι στο βιβλίο του, όταν λέη «Επί τέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, που έκαμε την εμφάνισή του σε μία μικρή πλαϊνή πόρτα και αναγνωρίζοντάς με, με άφησε να περάσω. Ο Μεταξάς φορούσε μία μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό»...
Η ανάλυση της ιστορικής στιγμής αλλά και της προσωπικότητος του Ιωάννου Μεταξά από τον ίδιο τον αντίπαλό του είναι δηλωτική της προσωπικότητος του μεγάλου Ανδρός.
Μου έσφιξε το χέρι, γράφει ο Γκράτσι, και με έβαλε να καθίσω σε ένα μικρό φτωχικό σαλόνι του σπιτιού. Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να του εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζη. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε:
"Alors c’ est la guerre" Λοιπόν, είναι πόλεμος.
Και κατέληξε: ... "Vous êtes les plus forts" (είσθε οι πιο ισχυροί).
Με την σειρά μου, γράφει ο Γκράτσι, δεν ήξερα τι να απαντήσω στα λόγια αυτά και στην βαθιά λύπη που τα δονούσε. Νομίζω δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος μία τουλάχιστον φορά στην ζωή του, να μην αισθάνθηκε απέχθεια για το επάγγελμά του. Αν στην μακράν σταδιοδρομίαν μου στην υπηρεσία του κράτους υπήρξε ποτέ μία στιγμή κατά την οποίαν εμίσησα το δικό μου, μία στιγμή κατά την οποίαν το καθήκον του αξιώματός μου, μου φάνηκε σταυρός και όχι μόνο θλιβερός, αλλά και ταπεινωτικός, η στιγμή αυτή ήταν, όταν άκουσα εκείνα τα αποκαρδιωμένα λόγια που πρόφερε ο πρεσβύτης εκείνος, που είχε καταναλώσει ολόκληρη την ζωή του αγωνιζόμενος και υποφέροντας για την χώρα του και που, και κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή, προτιμούσε να διαλέξη για την πατρίδα του τον δρόμο της θυσίας και όχι τον δρόμο της ατιμώσεως. Υποκλίθηκα μπροστά του με τον βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του".
Αλλά και αυτοί που τον κατηγόρησαν κάποτε, έγραψαν, προς τιμήν τους, μετά, ύμνους υπέρ του Μεταξά.
Ο σπουδαίος διανοούμενος Παναγιώτης Κανελλόπουλος, στο βιβλίο του «Τα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου» (σελ. 19) γράφει: «Χωρίς καν να εξέλθη η Τουρκία εις τον πόλεμον, εδέσμευσεν, εις πολλά σημεία θίγοντα την Ελλάδα, την Μεγάλην Βρετανίαν (όπως είναι πλέον τώρα γνωστόν και όπως ειδικώτερα θα ίδη ο αναγνώστης, εάν διάβαση όσα γράφω κατωτέρω σχετικά με τας εν Μέση Ανατολή και Λονδίνω εμπειρίας μου). Φαντασθήτε, λοιπόν, τι θα επαθαίναμε, εάν εξήρχετο η Τουρκία εκ της ουδετερότητος παρά το πλευρόν των Συμμάχων! Εάν εξήρχετο, δεν θα μας εδίδετο ούτε και αυτή η Δωδεκάνησος. Ας μη αποδώσουν, λοιπόν, οι δήθεν σώφρονες αναγνώσται τας τολμηράς συστάσεις, που περιλαμβάνει το υπόμνημά μου, εις απλούν και άκριτον ενθουσιασμόν ενός σχετικώς νέου, τότε, πολιτικού. Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο, ευγνώμονες εις τον Ιωάννην Μεταξά, διότι είπε, ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός, το μέγα «Όχι».
Λέγουν, όσοι αντικρύζουν με εμπάθειαν και αυτά τα ανάγλυφα γεγονότα της Ιστορίας, ότι το «Όχι» δεν το είπεν ο Μεταξάς· ότι το είπεν ο Ελληνικός Λαός. Ναι, το είπεν ο Ελληνικός Λαός, αλλά αφού το είχε είπη ο Μεταξάς. Ο ατυχής και συμπαθής Emanuele Grazzi, εκτελών εντολήν που δεν του άρεσε διόλου (βλ. το βιβλίον του: Ιl principle della fine, Ρώμη 1945), εξύπνησε, την 3ην πρωϊνήν, τον Μεταξά και όχι τον Ελληνικόν Λαόν. Εάν έλεγεν ο Μεταξάς «Ναι», πώς θα έλεγεν «Όχι» ο Ελληνικός Λαός, που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε, βέβαια, μέσα του και θα το εξεδήλωνε και έμπρακτα, όταν θα ωργάνωνε μυστικά την αντίστασίν του, αλλά η Αλβανική Εποποιΐα δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμεθα, λοιπόν, τίμιοι απέναντι της Ιστορίας. Το μέγα «Όχι» είναι πράξις του Ιωάννου Μεταξά».
Αλλά και ο εκδότης της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, Γεώργιος Α. Βλάχος, ο οποίος υπήρξε πολέμιός του και είχε επιτεθή πολλάκις κατά του Μεταξά κατά το παρελθόν, σε απολογητικό άρθρο του, το οποίο γράφει στην εφημερίδα και περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Άρθρα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (1919-1951)», (σελ. 414 - 417) ανασκευάζει και γράφει:
«Η στήλη αύτη έχει απέναντι του κ. Ιωάννου Μεταξά παλαιάν οφειλήν. Όταν προ είκοσι δύο ετών ηκολούθει μίαν πολιτικήν, μίαν παράταξιν, και με τους κακούς της ενθουσιασμούς μίαν άτυχη εκστρατείαν, συνήντησε εις τον δρόμον της η στήλη αύτη αντίπαλον και της πολιτικής και της παρατάξεως και της εκστρατείας τον κ. Μεταξάν, τον πρώην αρχηγόν του Επιτελείου: «Η εκστρατεία», έλεγεν ο κ. Μεταξάς, «θα αποτύχη. Η πολιτική σας, η στρατιωτική και η εξωτερική, είναι στραβή...» Στραβή;... Εκείνην την εποχήν επεκράτει το ρητόν: «Πας ο μη μεθ’ ημών, καθ’ ημών».Και καταλήγει...
«Και έφθασε τότε η μεγάλη στιγμή. Είκοσι οκτώ ‘Οκτωβρίου, Δευτέρα, τρεις το πρωΐ. Ο Μεταξάς, μόνος, κοιμάται. Το τηλέφωνον. Μία ομιλία. Ο Γκράτσι. Γύρω του δεν έχει κανένα. Δεν έχει καν το γραφείον του, δεν έχει ένα κλητήρα. Κανένα. Η υπηρεσία, όπως όλη η Ελλάς την ώραν εκείνην, κοιμάται.
Προς στιγμήν, ας κρατήσωμεν την αναπνοήν μας, διότι εδώ πλησιάζομεν τον μεγαλύτερον σταθμόν της Ελληνικής Ιστορίας. Η Ιταλική Αυτοκρατορία, με τα σαράντα οκτώ της εκατομμύρια, με τον πλούτον της, με τους στρατούς της, με τα αεροπλάνα της, με τα άρματά της, εξύπνησε αιφνιδιαστικώς ένα άνθρωπον και του εζήτησε εντός τριών ωρών την Ελλάδα. Και ο άνθρωπος αυτός —τις εξ ημών, μη γνωρίζων ακόμη αν ζη πραγματικότητα η εφιάλτην, δεν θα εδίσταζε, δεν θα εζήτει ολίγων ωρών προθεσμίαν, δεν θα προσεπάθει ν’ αποφύγη το γεγονός; ... και ο άνθρωπος αυτός είπεν: Όχι! Αμέσως, άνευ συζητήσεως, άνευ ενδοιασμού! Δεν είπεν «όχι» απλώς. Εντός λεπτού, όπως εξύπνησεν αυτός εντός λεπτού, εξύπνησε την Ελλάδα. Διαταγαί, σχέδια, τηλεφωνήματα, γενική επιστράτευσις, κήρυξις Στρατιωτικού Νόμου, επιτάξεις, προκηρύξεις, αγγέλματα έγιναν πριν ανατείλη ο ήλιος και, όταν ανέτειλε, ήδη εμάχετο η Ελλάς.
Εζήσαμεν έκτοτε ώρας ανησυχιών, αγωνίας, ενθουσιασμού και χαράς. Είδομεν την Δόξαν ασθμαίνουσαν να παρακολουθή τα στρατεύματά μας. Ηκούσαμεν τους ανέμους να μεταφέρουν το όνομά μας εις όλους τους κόσμους και να διαλαλούν, γη, θάλασσα, ως και τα άστρα, την νίκην μας. Εφέραμεν έως εδώ, εις τας Αθήνας, τα όπλα των εισβολέων και εσύραμεν ως εδώ αόπλους τους εισβολείς. Προς στιγμήν μας εφάνη ότι η Πλάσις ολόκληρος με τους ηλίους της, με τους κόσμους της, εστάθη όλη δια να προσέξη την μικροσκοπικήν αυτήν γωνίαν της γης, η οποία και πάλιν εμεγαλούργει. Και εζήσαμεν ευτυχείς. Τόσον ευτυχείς όσον ποτέ. Τόσον ευτυχείς ώστε το τι θα γίνη αύριον δεν ενδιαφέρει. Έχομεν κεφάλαια δια την Ιστορίαν τας Νίκας μας, κεφάλαιον για τα παιδιά μας το «Όχι».
Τώρα η Α.Ε. ο κ. Ιωάννης Μεταξάς, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, έφθασεν εις το ακρότατον σημεϊον της δόξης του. Έγινε Γιάννης. Δεν είναι ούτε η Αυτού Εξοχότης ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε ο Πρόεδρος. Εις το στρατιωτικόν Νοσοκομείον, όταν ο τραυματίας είχε γείρει εις το προσκέφαλόν του βαρύς και τον ηρώτησε η αδελφή νοσοκόμος τι θέλει, εκείνος απήντησε:
Θέλω τον Γιάννη...
Όπως αι μελωδίαι δια να ζήσουν πρέπει να κατέβουν εις τους δρόμους, ούτω και των δημοσίων ανδρών τα ονόματα θα ζητήσουν εις τους δρόμους, μεταξύ του λάου, την αθανασίαν. Ο κ. Μεταξάς έχει απέναντι της αθανασίας κερδίσει την μάχην του: Είπε το όχι, έγινε Γιάννης... -Τι του μένει; Να γίνη και άγαλμα. Θα γίνη λοιπόν. Αλλ’ όχι, όπως ηυχήθημεν άλλοτε, από μάρμαρον του Πεντελικού. Θα γίνη από τον ορείχαλκον που θ’ αποδώσουν ταπεινωμένα, αιχμάλωτα, τα εχθρικά πυροβόλα, αυτά που τον εξύπνησαν εις τας τρεις το πρωΐ...
Η στήλη αύτη ησθάνθη τώρα, τας ημέρας αυτάς της χαράς, την ανάγκην να φυλλομετρήση την ιστορίαν της —τους παλαιούς της λογαριασμούς— να ανατρέξη εις περασμένους καιρούς, να ενθυμηθή. Αλλά ησθάνθη προ παντός την ανάγκην να γράψη ό,τι φρονεί, ό,τι σκέπτεται δια τον άνθρωπον αυτόν, ο οποίος, αφού επί δεκαέξ έτη ηγωνίσθη εναντίον ημών των Ελλήνων εις μάτην δια να χρησιμεύση εις την Ελλάδα, εις μεν τέσσαρα έτη κατώρθωσε να την αναπλάση, εις δε μίαν ώραν την έσωσε».
Ύστερα από τα όσα αναφέραμε, αγαπητοί φίλοι, και με δεδομένη την σημερινή υποταγή των ηγετών μας στο ΔΝΤ, το συμπέρασμα είναι ένα: «ΤΑ ΟΧΙ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΑΞΑΔΕΣ»!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)