Πολιτικοί και «πολιτικοί» με παντελόνια και χωρίς παντελό¬νια. Παραίτηση: Ένα σπάνιο πολιτικό φαινόμενο στην Ελλάδα

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Δύο περιπτώσεις από την εποχή του Κ. Καραμανλή («Εθνάρχου»):

Α) Στις 17/7/1957, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Α. Αποστολίδης υπέβαλε την παραίτησή του «για λόγους υγείας, καθώς και για την ύπαρξη διαφωνιών του με ορισμένους υπουργούς».

Η «Αυγή», σε κύριο άρθρο της 19/7/1957, γράφει: «Η ουσία της παραίτησης μέλους της είναι η πλήρης χρεωκοπία της οικονομικής πολιτικής... ποτέ η πολιτική ζωή δεν είχε πέσει σε τόση διαφθορά». Που να φανταζόταν ο αρθρογράφος της εποχής ότι η διαφθορά ετούτων των χρόνων είναι ασύγκριτα χειρότερη από τότε.

Οι τότε διεφθαρμένοι πολιτικοί, μπροστά στους σημερινούς μοιάζουν αγγελούδια με φτερούγια λευκά.

Β) Στις 27/2/1958, και μετά το τέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους οι υπουργοί Π. Παπαληγούρας και Γ. Ράλλης, κατηγορώντας τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή «για αυταρχισμό».

Λόγος διαφωνίας το εκλογικό σύστημα (τα γεγονότα αυτά καταγράφονται στο έργο του Τ. Τρίκκα: «ΕΔΑ (1951-1967) τομ. Α΄, εκδ. «Θεμέλιο», 2009, σελ. 517 και 519). Ως προς τον διατελέσαντα πρωθυπουργό, μετά τη μεταπολίτευση,  Γ. Ράλλη, πρέπει να προσθέσω και την παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα, το Μάρτιο του 1993, γιατί διαφωνούσε με τους χειρισμούς της Κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη στο όνομα της Μακεδονίας (γι’ αυτή την παραίτηση βλ. τον πρόλογό του στο έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», 2002 σελ. 7).

Ψάχνει κανείς αυτά τα χρόνια της εκφυλισμένης πολιτικής να βρει μια παραίτηση (πλην Μ. Δρεττάκη) πολιτικού για λόγους διαφωνίας και δεν βρίσκει. Παντελόνια δεν φορούν πλέον οι πολιτικοί όπως είπε και η συμβολαιογράφος του Βατοπεδίου στην προανακριτική επιτροπή της βουλής για τον άφαντο πρωθυπουργό της.

Να τους προμηθεύσουμε με φούστες κλαρωτές, όπως έλεγε και ένα ασμάτιο παλιάς κωμωδίας.