Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ. ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ

Γράφει Ο Παρατηρητής των Βαλκανίων

Δεν ξεπεράστηκαν ακόμη οι αναταραχές της 25 Ιούλιου, που προκάλεσαν οι αυθαιρεσίες των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο και έφεραν την περιοχή χρόνια πίσω, με την αστάθεια να έχει επανέλθει σε πρώτη διάταξη και οι ίδιοι συνεχίζουν να παίζουν με τη φωτιά.
Τα μέλη της ειδικής μονάδας της αστυνομίας του Κοσσυφοπεδίου (KPS) ROSU, που είχαν δημιουργήσει την προηγούμενη κρίση, εισήλθαν πάλι για μερικές ώρες στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, με αιτιολογία την εκτέλεση άσκησης. Τριάντα ειδικά οχήματα ROSU μετέφεραν βαριά οπλισμένους αξιωματικούς και κατευθύνθηκαν στο Leposavic, περιοχή όπου είχαν σημειωθεί τα δραματικά επεισόδια τον περασμένο μήνα. Όλη η ενέργεια πραγματοποιήθηκε χωρίς τη γνώση της KFOR, της UNMIK και της EULEX. Μετά από παρέμβαση των τοπικά διαμενόντων Σέρβων, σταματήσανε και επέστρεψαν στην βάση τους.
Φυσικά η κίνηση αυτή ήταν ένα ‘’πολύ επικίνδυνο παιχνίδι
με τη φωτιά”, που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες. Για παράδειγμα μια μικρή συμπλοκή θα μπορούσε να είχε κοστίσει ακόμη και ζωές, όπως άλλωστε έγινε και την προηγούμενη φορά, όταν και ξέσπασαν τα πολύ σοβαρά επεισόδια.

Ο Διοικητής της KFOR βέβαια Στρατηγός Erhard Buhler εξακολουθώντας την γνωστή τακτική του, της δικαιολογίας κάθε ενέργειας από πλευράς αλβανών (για τους λόγους που έχουμε αναπτύξει σε άλλα άρθρα), αρνήθηκε ότι
οι ROSU, έψαχναν
για έναν ύποπτο για τη δολοφονία μέλους της,
που συνέβη κατά τη διάρκεια των ταραχών στις διαβάσεις Jarinje και
Brnjak στα τέλη Ιουλίου. Ο Buhler είπε ότι οι ROSU εκτελούσαν μια άσκηση που είχαν ήδη πραγματοποιήσει στο Νότιο Κοσσυφοπέδιο. Πάλι εκτεθειμένος ο στρατηγός που απ’ότι φαίνεται γνώριζε, αλλά δεν απέτρεψε, πρόσθεσε δε ότι οι ROSU δεν είχαν την πρόθεση να περάσουν από τα τέσσερα χωριά που κατοικούνται από Σέρβους στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Απίστευτη υποστήριξη στους Αλβανούς και εμμέσως πλην σαφώς επικρότηση της όλης ενέργειας (τι να κάνουμε το αίμα νερό δεν γίνεται), τόνισε δε ότι η KFOR είναι έτοιμη να βοηθήσει την EULEX και την KPS να συλλάβει τους υπεύθυνους για τη δολοφονία του αστυνομικού στο Jarinje ενώ προειδοποίησε ότι η κατάσταση στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο είναι τεταμένη, καθώς και ότι η κλιμάκωση της βίας θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή. Συνεχίζοντας έβαλε περισσότερο λάδι στη φωτιά λέγοντας, ότι ο αγώνας μεταξύ συμμοριών στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο είναι πολύ μεγαλύτερος από τον πόλεμο μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα, θέλοντας ίσως με αυτό τον τρόπο να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Η αστυνομία των Αλβανών KPS σε απόλυτη συμφωνία φυσικά με τον Δκτη της KFOR, εξέδωσε ανακοίνωση λέγοντας ότι η ROSU πραγματοποιεί τακτικά τέτοιες ασκήσεις σε διάφορες περιοχές του Κοσσυφοπεδίου, συμπεριλαμβανομένης και της πόλης Kosovska Mitrovica. Ισχυρίστηκαν δε ότι οι ασκήσεις δεν είχαν συγκεκριμένο σχέδιο ή υλοποίηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, αλλά αυτές ήταν τακτικές ασκήσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις διαδικασίες της αστυνομίας, σε ορισμένες χρονικές περιόδους.Βέβαια όλες αυτές οι ενέργειες και προκλήσεις της KSP είναι αναμενόμενες καθώς και η κάλυψη που τους παρέχεται από τον Δκτη της KFOR, αυτό που είναι ακατανόητο και περισσότερο επικίνδυνο είναι ότι οι εκπρόσωποι της διεθνούς κοινότητας στο Κόσσοβο, προϊστάμενοι της KFOR στο ΝΑΤΟ, EULEX, UNMIK δεν αντιδρούν στις καθημερινές προκλήσεις των αρχών στην Πρίστινα, που έχουν ξεκάθαρο στόχο την βίαιη κατάληψη του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου και το ξέσπασμα αστάθειας πάλι στην περιοχή, ξεπερνώντας έτσι το προβάδισμα στις συνομιλίες που φαινόταν να αποκτά το Βελιγράδι μετά την σύλληψη των τελευταίων κατηγορουμένων για εγκλήματα πολέμου.
Εξετάζοντας τακτικά την όλη ενέργεια η οποία ξεκίνησε νύχτα, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα, φαίνεται σαν δοκιμή σχεδίου επέμβασης στα σημεία ελέγχου Jarinje και Brnjak και ταυτόχρονα καταγραφή της ταχύτητας αντίδρασης των Σέρβων στην περιοχή αλλά και της στάσης των διεθνών οργανισμών. Για την αντίδραση των Σέρβων η απάντηση ήταν άμεση, αυτό που προβληματίζει είναι η καταγραφή της μη αντίδρασης των οργανισμών, που σίγουρα θα τους κάνει πιο προκλητικούς στο μέλλον, θέτοντας αυτόματα την σταθερότητα της περιοχής σε μεγάλο κίνδυνο, που αυτό είναι ουσιαστικά το ζητούμενο σήμερα εκ μέρους των Αλβανών και των υποστηρικτών τους. Για το ίδιο θέμα ορθά διερωτάται ο υπουργός εσωτερικών της Σερβίας Dacic μήπως η ειλικρινής διάθεση και επιμονή της Σερβίας για διάλογο και ειρηνική διευθέτηση της κατάστασης προς το συμφέρον και των δύο πλευρών, εκλαμβάνεται ως αδυναμία της Σερβίας. Βέβαια αυτή τη στιγμή οποιαδήποτε δυναμική αντίδραση της Σερβίας θα ήταν καταστροφική και στους όποιους θερμόαιμους, δεν πρέπει να επιτραπεί να εξυπηρετήσουν τις προκλήσεις.
Πολύ σημαντική και η πρόσφατη ενέργεια των Σέρβων να φέρουν το θέμα στον ΟΗΕ, αναφέροντας ότι οι Σέρβοι του βόρειου Κοσσυφοπεδίου ζητούν την βοήθεια της διεθνούς κοινότητας. Έτσι οι πρόεδροι των δήμων του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου απηύθυναν επιστολή στον ΓΓ των ΗΕ Μπαν Κι-Μουν, λέγοντας ότι η KFOR παραβίασε τα όρια της εντολής της, οδηγώντας στην υποβάθμιση των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου. Αντί της εμμονής στην εντολή της σύμφωνα με το ψήφισμα 1244, η KFOR καταπιέζει την Σέρβικη κοινότητα αμάχων, θεωρώντας αυθαίρετα τις τοπικές αρχές εγκληματικά στοιχεία. Στην επιστολή αυτή απαιτούν από τους θεσμούς του Κοσσυφοπεδίου και την KFOR να καταργήσουν όλα τα περιοριστικά μέτρα που εμποδίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου καθώς και να επανέλθει η φυσιολογική ζωή στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Απαιτούν επίσης η UNMIK να ηγηθεί της πολιτικής παρουσίας στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, και να εφαρμόσει στρατηγική με σκοπό την επιστροφή των 200.000 εκτοπισμένων Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου, η οποία να είναι έτοιμη εντός 60 ημερών. Η UNMIK αναφέρουν, αντί να προστατεύει τους 200.000 εκτοπισμένους Σέρβους ανέχεται τις προσπάθειες των Αλβανικών ιδρυμάτων να προχωρούν σε ενέργειες νέων εθνοκαθάρσεων και εξαναγκασμού σε εξορία δεκάδων χιλιάδων. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με τα Σέρβικα ΜΜΕ το ΝΑΤΟ κατέγραψε τους Σέρβους αξιωματούχους του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου ως εγκληματίες.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές, τα Βαλκάνια δεν είναι Αφγανιστάν ούτε Λιβύη, τα Βαλκάνια είναι Ευρώπη και μάλιστα η καρδιά της που ενώνει ΜΑ με δύση , βορρά με ΝΑ. Μεσόγειο. Η ειρήνη δεν πρέπει να περιλαμβάνει κερδισμένους και χαμένους. Απ’ότι φαίνεται οι Σέρβοι το έχουν καταλάβει από καιρό τώρα, κάποιος όμως πρέπει να το εξηγήσει και στους Αλβανούς πριν είναι αργά για όλους μας. Δυστυχώς το ρόλο αυτό που τον έχει αναλάβει η Γερμανία, δεν έχει καταφέρει να τον φέρει σε πέρας, ούτε να πείσει για τις ικανότητες της ή τις προθέσεις της να το πετύχει καθόσον πολύ απλά μετά 13 περίπου χρόνια από την κρίση, βρισκόμαστε στο ίδιο αν όχι χειρότερο σημείο. Μια νέα αρχή που την πρωτοβουλία θα είχε η ΕΕ συλλογικά, στα πλαίσια της οποίας θα αναζητείτο αναθεώρηση πολιτικών σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, ίσως να αποτελούσε ένα καλό σημάδι, για καλύτερες μέρες. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η φωτιά δεν έχει σβήσει, αν δεν κάνουμε τώρα αντιπυρικές ζώνες, στο τέλος δεν θα μπορούμε να την ελέγξουμε και οι θύελλες ίσως την φτάσουν μέχρι τη θάλασσα…

Πηγή : www.drougos.gr

υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

— Μέχρι την τελευταία στιγμή, οι ιδεοληψίες ή πιθανόν οι άλλου είδους δεσμεύσεις και υποχρεώσεις κράτησαν δεσμευμένη την ελληνική εξωτερική πολιτική στην τήρηση ισορροπιών στη Λιβύη και στην έμμεση στήριξη του καθεστώτος Καντάφι. Η αναγνώριση των αντικαθεστωτικών από την Αθήνα, την ημέρα που κατέρρευσε η Τρίπολη, ήταν καθυστερημένη και ανέδειξε τις αδυναμίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η αναγνώριση έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα και να είχαν επιδιωχθεί συγκεκριμένα ανταλλάγματα.
— Σύντομα θα έχουμε ένα πρώτο δείγμα γραφής από το νέο λιβυκό καθεστώς καθώς σας υπενθυμίζουμε ότι η χώρα μας έχει προκηρύξει διαγωνισμό για πετρελαϊκές έρευνες σε περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης με βάση τη μέση γραμμή. Η Λιβύη διαχρονικά ζητούσε η μέση γραμμή να υπολογιστεί με «κλειστό» τον Κόλπο της Σύρτης και χωρίς υπολογισμό της Γαύδου, κάτι που φυσικά δεν δέχεται η Ελλάδα.
— Σε σοβαρά προβλήματα και οικογενειακές ανατροπές έχει οδηγήσει η σπουδή της διοικητικής ιεραρχίας του υπουργείου Εξωτερικών να δώσει αποφάσεις μετακίνησης και τελικά να μην υπάρχουν κονδύλια για την υλοποίησή τους. Έτσι υπάλληλοι που έχουν ξενοικιάσει τα σπίτια τους στην Αθήνα και έχουν στείλει τις οικογένειές τους στους τόπους τοποθέτησής τους (λόγω σχολείων κ.λπ.) βρίσκονται τώρα ξεκρέμαστοι να περιμένουν την έγκριση δαπανών πρώτης εγκατάστασης. Ας τραβήξει το αυτί των υπευθύνων ο κ. Λαμπρινίδης, καθώς όπως φαίνεται μόνον οι ημέτεροι του Ισογείου επιβιώνουν…
• Για την ανιδιοτέλεια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής δεν υπάρχουν αμφιβολίες.
Είδατε την ξαφνική ανατροπή της τουρκικής πολιτικής στη Λιβύη. Από υπέρμαχος του Καντάφι και διαφωνώντας στο ΝΑΤΟ για τη στρατιωτική παρέμβαση στη χώρα, μετατράπηκε ξαφνικά σε προστάτη των αντικαθεστωτικών.

• Στη στροφή αυτήν (που η Τουρκία συμπεριφέρεται ως να μην υπήρξε ο κ. Ερντογάν από τους σθεναρότερους υποστηρικτές του Καντάφι) δεν παίζει ρόλο μόνο το όραμα της Άγκυρας για επανασύσταση υπό άλλους όρους της τουρκικής επιρροής στα εδάφη της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
— Η Λιβύη οφείλει 1,4 δισεκατομμύριο δολάρια σε τουρκικές επιχειρήσεις, η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου έχει πολλά συμβόλαια για έρευνα και εξόρυξη σε κοιτάσματα της λιβυκής ερήμου και οι τουρκικές επενδύσεις στη Λιβύη φθίνουν τα 15 δισ. δολάρια.
— Οπότε μάλλον δεν είναι μόνο ιδεολογικός ο λόγος της προσπάθειας της Τουρκίας να εμφανιστεί ως πάτρωνας του νέου καθεστώτος που διαμορφώνεται στην Τρίπολη.

— Αλλά και στην Αφρική τα ανοίγματα της Άγκυρας έχουν στόχους όχι μόνο οικονομικούς ή θρησκευτικούς. Για παράδειγμα, το ξαφνικό ενδιαφέρον του κ. Ερντογάν για την πείνα στη Σομαλία μήπως έχει σχέση και με τη θέση της χώρας αυτής στο Κέρας της Αφρικής; Με αύξηση της επιρροής και παρουσίας της στην περιοχή αυτή η Τουρκία ελπίζει ότι θα μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες και εκδουλεύσεις στις παγκόσμιες ναυτικές δυνάμεις, αλλά και στη Δύση, που δεν έχει και ιδιαίτερες σχέσεις με τη μεγάλη αυτή αφρικανική χώρα.
— Αν δεν κάνουμε λάθος, το Μορατόριουμ Παπούλια-Γιλμάζ προέβλεπε, εκτός των άλλων, και αποφυγή στρατιωτικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια μεγάλων εθνικών και θρησκευτικών εορτών. Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου, πάντως, όχι μονό υπήρξαν έξοδοι των τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, αλλά σημειώθηκαν και παραβιάσεις του ελληνικού ΕΑΧ και παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας εντός FIR Αθηνών. Διαβήματα έγιναν, άραγε, ή ο Φ. Ξύδας δεν έλαβε τέτοιες οδηγίες;
— Ο τούρκος υπουργός Οικονομικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Τουρκίας Αλί Μπαμπατσάν αποφάσισε συμπτωματικά να γιορτάσει το Μπαϊράμι στη... Θράκη. Η περιοδεία του τούρκου υπουργού θα ξεκινήσει από κάποιο χωριό της Ροδόπης και θα συνεχίσει στο Εσκί Τζαμί της Κομοτηνής και μετά στο Ιμαρετ της Καβάλας και στη Θεσσαλονίκη. Προφανώς κάθε δίμηνο έχει χρεωθεί και κάποιος τούρκος αξιωματούχος να περιοδεύει στη Θράκη για να μην ξεχνιόμαστε…
— Ο κ. Μπαμπατσάν είχε περιοδεύσει και πάλι στη Θράκη το 2007, όταν τον είχε κατευοδώσει η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη, ελπίζοντας ότι ο τούρκος αξιωματούχος (τότε υπουργός Εξωτερικών) θα ήταν προσεκτικός. Ο κ. Μπαμπατσάν βεβαίως δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και, αφού είχε θέσει στη συνάντηση με την ομόλογό του θέμα μειονότητας, παρουσίασε στη Θράκη όλη τη σκληρή ατζέντα του τουρκικού εθνικισμού…

— Στη Θράκη συνεχίστηκε και φέτος η φιέστα του τουρκικού (διαχρονικού) βαθέως κράτους με αφορμή το ιφτάρ του Ραμαζανιού.
Το «καραβάνι» του τουρισμού που περιοδεύει στα Βαλκάνια έστησε τη φιέστα του φέτος στη Φιλύρα. Το «καραβάνι» υποτίθεται ότι οργανώνεται από τον Δήμο Μπαϊράμ Πασά της Κωνσταντινούπολης, αλλά καθώς τα τραπέζια για χιλιάδες ανθρώπους και τα μουσικοχορευτικά συγκροτήματα που το συνοδεύουν απαιτούν μεγάλα κονδύλια, είναι μάλλον προφανές από πού προέρχονται και τι σκοπούς εξυπηρετούν.
— Θα ήταν πράγματι ενδιαφέρον να βλέπαμε πώς θα αντιδρούσε η τουρκική κυβέρνηση εάν κάποιος σύλλογος ή δήμος από την Ελλάδα αποφάσιζε κάθε χρόνο να περιοδεύει σε χριστιανικά κέντρα της Τουρκίας και να οργανώνει τέτοιου είδους εκδηλώσεις μοιράζοντας δωρεάν φαγητό (σε έναν έμμεσο προσηλυτισμό) και παρουσιάζοντας «καλλιτεχνικές» εκδηλώσεις με βυζαντινή και αρχαιοελληνική θεματολογία.

Αλλά όπως έχουμε ξαναπεί, σε τέτοια θέματα το τουρκικό κράτος είναι πραγματικό κράτος και λειτουργεί…
— Τα 20 χρόνια ανεξαρτησίας της ετοιμάζεται να γιορτάσει η ΠΓΔΜ και όπως αναφέρουν τα σκοπιανά ΜΜΕ η εορταστική ομιλία του κ. Γκρούεφσκι θα γίνει μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων. Πάλι καλά, γιατί ο κ. Γκρούεφσκι θα ήταν ικανός να ανέβει και πάνω στον Βουκεφάλα προκειμένου να κερδίσει καμιά ψήφο και να δώσει αποδείξεις του εθνικισμού του.
— Όσον αφορά τις δηλώσεις του ότι επιθυμεί τη λύση του θέματος της ονομασίας, μάλλον γίνονται εν όψει των καθιερωμένων επαφών του Σεπτεμβρίου και των επαφών που έχουν οι δυο πλευρές με τον Μ. Νίμιτς στη Νέα Υόρκη στο περιθώριο της ΓΣ του ΟΗΕ.
• Η Τουρκία είχε εκβιάσει όλη την Ατλαντική Συμμαχία στη Σύνοδο Κορυφής του Στρασβούργου προκειμένου να άρει το βέτο της για την εκλογή του κ. Ράσμουσεν στη θέση του γγ του ΝΑΤΟ. Μια από τις απαιτήσεις της ήταν να απαγορεύσει η Δανία τη λειτουργία του κουρδικού τηλεοπτικού σταθμού Roj TV.
• Η Δανία όμως είναι κράτος δικαίου και το κλείσιμο ενός τηλεοπτικού σταθμού δεν γίνεται με απόφαση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας ούτε, πολύ περισσότερο, κατ' απαίτηση της κυβέρνησης τρίτης χώρας.
— Το γεγονός ότι έγινε δικαστική έρευνα σχετικά με τις καταγγελίες της Τουρκίας για τη χρηματοδότηση του σταθμού και για σχέσεις του με το ΠΚΚ, η οποία δεν κατέληξε σε απόφαση για κλείσιμο του σταθμού, έχει εξοργίσει την Άγκυρα και σε τέτοιο κλίμα ήταν και οι δηλώσεις τού τούρκου υπουργού Επικρατείας Εγεμέν Μπαγκίς. Με τέτοια συμπεριφορά, πάντως, μάλλον ερεθίζουν χώρες όπως η Δανία, που δεν θέλουν και πολύ για να συνταχθούν με τη Γερμανία και τη Γαλλία στο αντιτουρκικό μπλοκ της ΕΕ.
— Και μια ερώτηση για τον υπεύθυνο της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Είχε τις ευλογιές του κόμματος η παρουσία του βουλευτή Ξάνθης Τσ. Μάντατζη σε ιφτάρ στην Κεσσάνη; Ρωτάμε γιατί μας έκανε εντύπωση ότι η ομιλία του έλληνα βουλευτή στην εκδήλωση του τουρκικού δήμου έγινε μπροστά από την τουρκική σημαία, ένα γιγαντιαίο πορτρέτο του Κεμάλ και έναν χάρτη που παρουσίαζε με πράσινο περίγραμμα την ελληνική Θράκη, αποκομμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο χάρτης αυτός είναι το σύμβολο του τουρκισμού στη Θράκη και παραπέμπει στο «ανεξάρτητο τουρκικό κράτος της Θράκης»…
  

Πηγή: www.paron.gr

ναυτίλος-οι Γερμανοί επενδυτές δεν είναι Αλβανοί τουρίστες ...



Το 67% των Ελλήνων εργαζομένων εργάζεται ήδη υπό καθεστώς ευέλικτης εργασίας.Και μόνον για αυτή την εξέλιξη οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι θα έπρεπε να δικαστούν...
Με τον ΦΠΑ στο 23% για τα είδη εστίασης περίπου 120.000 υπάλληλοι αυτού του κλάδου οδηγούνται στην ανεργία, όπως κινδυνεύουν να εξορισθούν στην ίδια κόλαση ακόμα 250.000 απασχολούμενοι στα 180.000 καταστήματα διαφόρων ειδών που βρίσκονται με το λουκέτο ante portas...
Για την ώρα οι αριθμοί κελαηδούν απελπισία, στο εγγύς μέλλον όμως πιθανόν να απαγγείλουν κατηγορίες...
Ε ις όσα αφορούν πολλά πάρεξ τα φράγκα, τα όπλα και τους Δυνατούς, οι ΗΠΑ είναι μια τριτοκοσμική χώρα -δέκα χρόνια μετά την ενδεκάτη Σεπτεμβρίου του 2001, το 40% των θυμάτων της ιταμής, βάρβαρης και ύπουλης επίθεσης στους Δίδυμους παραμένει αταύτιστο και στα αζήτητα.
Τα λείψανα 6.314 ανθρώπων παραμένουν στα ψυγεία -χωρίς σπονδές, χωρίς χοές, χωρίς πένθος- και, υποθέτω, με τους γιάπηδες να αναρωτιούνται για το κόστος...
Ρηχές δημοκρατίες, η κατακερατωμένη σύζυγος του τσαχπίνη (εξουσιαστή, διότι κατά τα άλλα κακοχυμένος) Ντομινίκ Στρος-Καν στο «πλευρό του» - τιμή και καμάρι της το κέρατο ου μην και η συνέχεια στην πολιτική καριέρα του «ανδρός» της, σε αυτό που, τέλος πάντων, θεωρείται (και βεβαίως είναι) δημόσιος βίος. Εκπαλαι.
Π ώς το έλεγε ο Καίσαρ (κι εσείετο στα γέλια -πνιχτά είναι η αλήθεια- η Σύγκλητος): «η γυναίκα του Καίσαρος δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια»!
Βεβαίως τον Καίσαρα, «τον άνδρα όλων των γυναικών και τη γυναίκα όλων των ανδρών», ότε ήτο νέος τον έπαιρνε (με την καλή έννοια: να τον πάει βόλτα) ο βασιλιάς Νικομήδης της Βιθυνίας - πλην όμως, με έναν τρόπο που χιλιάδες θεράποντες του Μαικήνα ανά τους αιώνες έχουν καλλιεργήσει, κάτι τέτοια δεν μας είναι παρά η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, το λάιφ στάιλ των βισκοντικών καταραμένων που τροφοδοτεί τις οθόνες μας.
Ποτέ, λόγου χάριν, όταν ομιλεί ο σπήκερ δεν λέει τη λέξη «καθεστώς» για τις ΗΠΑ, τη λέει όμως για τη Λιβύη. Το ίδιο, ο σπήκερ ομιλεί για τους 600.000 νεκρούς στο Ιράκ (όταν είναι αναγκασμένος), αλλά ονομάζει «θύματα» τους νεκρούς των Διδύμων.
Αρχαία σημειολογία, αρχαιότατη ρητορική και συνεπώς για χώρες όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τώρα η Λιβύη πάντα το καλό (η Δύση) είναι μονίμως χειρότερο απ' το κακό (τις ίδιες τους τις τυραννίδες).
Γ ια τη «συνείδηση της Δύσης» (που μάλλον δεν είναι ακριβώς η ίδια για ένα Γερμανό τραπεζίτη κι έναν Ιταλό σιδερά) έγραφε προ ημερών ευγενικός συνάδελφος, ανατρέχοντας μάλιστα στα πάθη της Γιουγκοσλαβίας - που ως άλλη Καρχηδόνα έπρεπε κι αυτή να καταστραφεί. Τότε, τώρα η Λιβύη.
Αύριο ποιος;
Οταν πάντα για τον φόνο υπάρχει κάποια δικαιολογία. Ενίοτε ισχυρή. Και συχνά η ίδια. Χωρίς καν να μπαίνουν εκάστοτε εισβολείς στον κόπο μιας κάποιας πρωτοτυπίας -σαν να μην έφυγε ποτέ η Λεγεώνα των Ξένων από το Τιμπουκτού, σαν να 'ναι το κόψιμο των χεριών στο Κονγκό απ' τους Βέλγους μια παράπλευρη απώλεια στο πλαίσιο της ευέλικτης εργασίας, σαν να μην μπορεί ο θαυμαστός γενναίος μας κόσμος παρά να αφανίζει για ανθρωπιστικούς λόγους τους ανθρώπους που δεν έχουν αξιόλογες καταθέσεις...
Τι σας λέω όμως Σαββατοκυριακάτικα -ας σας τα πει ο Παλαμάς, καθώς μας τον υπενθύμισε φίλος αναγνώστης:
«Δεν έχεις Ολυμπε θεούς
μήτε λεβέντες Οσσα,
ραγιάδες έχεις, Μάνα Γη,
σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν
τη θεία τραχιά σου Γλώσσα,
των ευρωπαίων περίγελα
και των Αρχαίων παλιάτσοι».
Μας τα χώνει ο Ποιητής, όπως βλέπετε. Τα σέβη μου...
 
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 27.VIII.2011
 

Μελαγχολικός Σεπτέμβρης

Του Γιώργου Δέλαστικ

Βαρύ, βαθιά μελαγχολικό από οικονομική, κοινωνική και πολιτική σκοπιά προμηνύεται το φετινό φθινόπωρο. Ενας πληθυσμός σε κατάσταση αβουλίας, αδράνειας και παραλυτικής απάθειας επιστρέφει από τις καλοκαιρινές διακοπές, οι οποίες ήταν σαφώς πιο μίζερες από άλλες χρονιές.
Ολόγυρα ακούγονται ανεδαφικές "λύσεις". Αλλος λέει ότι δεν θα πληρώσει την Εφορία. Αλλος πιστεύει ότι μπορεί να μην πάθει τίποτα αν πάψει να πληρώνει τις δόσεις για το στεγαστικό δάνειο ή τις κάρτες του. "Θα πάρουν οι τράπεζες μισό εκατομμύριο σπίτια; Τι θα τα κάνουν; Θα κλείσει η κυβέρνηση στη φυλακή ένα εκατομμύριο κόσμο που δεν θα πληρώσει την Εφορία; Θα κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα σε εκατομμύρια νοικοκυριά;" είναι μερικά από τα αφελή "επιχειρήματα" που ακούγονται.
Ο κόσμος αρνείται ουσιαστικά να αποδεχθεί την πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Δεν θέλει να πιστέψει ότι εκατομμύρια Ελληνες θα φτωχύνουν βίαια, πόσω μάλλον ότι θα φτωχαίνουν διαρκώς για πέντε, δέκα ή και παραπάνω χρόνια. "Μπόρα είναι, θα περάσει", σκέπτεται χωρίς να το ομολογεί.
Οικονομικός χειμώνας με παγωνιά που σκοτώνει και ατελείωτη διάρκεια βρίσκεται μπροστά μας, στην πραγματικότητα. Περί αυτού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Θα το συνειδητοποιήσουμε, άλλωστε, όλοι πολύ γρήγορα και μάλιστα με πολύ οδυνηρό τρόπο. Η εποχή της σχετικής ευμάρειας των εργαζομένων, των αγροτών και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα παρήλθε ανεπιστρεπτί. Αυτό έχουν αποφασίσει οι οικονομικές ελίτ της χώρας μας και της Ευρώπης και αυτήν τη γραμμή υλοποιούν οι πολιτικοί ηγέτες όλων των χωρών της ηπείρου. "Αέναη λιτότητα παντού" είναι το σύνθημά τους.
Θα δεχτούν οι λαοί της Ευρώπης αδιαμαρτύρητα μια τέτοια υποβάθμιση της ζωής τους ή θα επιχειρήσουν να αντιδράσουν; Και αν αντισταθούν, μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν; Είναι πασίδηλο ότι θεωρητικά υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι κατανομής του κοινωνικού πλούτου και όχι μόνο η "κινεζοποίηση" των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών που επιχειρείται. Το γνωρίζουν οι πάντες αυτό, γιατί από την προσωπική πείρα τους ξέρουν ότι ζούσαν πολύ καλύτερα μόλις δυο-τρία χρόνια πριν. Το ζήτημα όμως δεν είναι θεωρητικό. Είναι απολύτως πρακτικό. Το τι θα γίνει σε κάθε χώρα θα εξαρτηθεί από τις αντιδράσεις.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν την πολιτική τους μόνο αν συναντήσουν ανυπέρβλητες δυσκολίες και αντιστάσεις στην εφαρμογή της. Διαφορετικά, διακατέχονται από τη νοοτροπία "Αφού δεν αντιδρούν, τα υποζύγια αντέχουν, άρα, φορτώστε τα κι άλλο!". Αυτή η διαδικασία δεν έχει τέλος. Οποιος νόμιζε, π.χ., ότι ήταν αδύνατον η κυβέρνηση να αυξήσει τον ΦΠΑ για τις τυρόπιτες και τα σουβλάκια από το 13% που τον είχε πάει έχοντάς τον παραλάβει μόλις 8%, κατάλαβε πόσο αφελής ήταν μόλις του έπεσε κατακέφαλα το... 23% (!) που κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη.
Είναι αστεία η άποψη ότι "η κυβέρνηση δεν θα πάρει άλλα μέτρα λιτότητας εναντίον των εργαζομένων επειδή ο κόσμος δεν αντέχει άλλα μέτρα". Ποιος Ελληνας και ποιος Ευρωπαίος εργαζόμενος μπορούσε πριν από δύο μόλις χρόνια να φανταστεί ότι αντί για αυξήσεις θα γίνονταν μειώσεις στον μισθό του; Να όμως που έγιναν -και φυσικά θα συνεχίσουν να γίνονται χωρίς σταματημό, όσο εξαρτάται αποκλειστικά από τις προθέσεις των κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ. Ξέρουν ότι ο κόσμος αντέχει πολλά.
Πάνω από 2 τρισ. ευρώ δαπάνησαν οι κυβερνήσεις για να σώσουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Απολύτως καμία άλλη αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας δεν υπάρχει πέρα από την προσπάθεια των κυβερνήσεων της ΕΕ να μαζέψουν από τους λαούς τα λεφτά που έδωσαν στους τραπεζίτες! Ας δούμε σχηματικά πώς το επιδιώκουν.
Η σκέψη τους είναι απλή. Η ΕΕ έχει 500 εκατομμύρια κατοίκους. Αν οι κυβερνήσεις πάρουν επιπλέον 1.000 ευρώ ετησίως από κάθε κάτοικο, μαζεύουν κάθε χρόνο 500 δισεκατομμύρια, μισό τρισ. ευρώ! Σε τέσσερα χρόνια μάζεψαν από τον κοσμάκη όσα έδωσαν στις τράπεζες! Η νοοτροπία είναι αυτή, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες...

Κυρίαρχη Ελλάς (;)... για να δούμε...Φέρεται απρόθυμη να χειριστεί ό,τι καλύτερο της έχει τύχει

Του Δρος Γιώργου Παμπορίδη
Δικηγόρος με μεταπτυχιακό (MSc) στις Διεθνείς Σχέσεις και
διδακτορικό (Ph.D) στο Ναυτικό και Διεθνές Δικαίο της Θάλασσας.

Η χώρα διστάζει να διεκδικήσει τα αυτονόητα, ενθαρρύνοντας με τη στάση της την τουρκική διεκδικητικότητα τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Μεσόγειο.
Η Ελλάς για άλλη μια φορά εμφανίζεται ανέτοιμη να διαχειριστεί επείγοντα ζητήματα που αφορούν στην εξωτερική της πολιτική και τις σχέσεις της με τη γείτονα. Πιθανότατα αισθανόμενη και εκτεθειμένη στους διασώστες της από τη χρεοκοπία, φέρεται απρόθυμη να χειριστεί ό,τι καλύτερο της έχει τύχει από της ένταξής της στην ΕΕ: την ανέλιξή της σε κεντρικό ενεργειακό κόμβο της ανατολικής Μεσογείου.
Από τότε που η τουρκική εθνοσυνέλευση εξήγγειλε ότι τυχόν επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, θα αποτελέσει αιτία πολέμου, η Ελλάδα διστάζει να διεκδικήσει τα αυτονόητα, ενθαρρύνοντας με τη στάση της την τουρκική διεκδικητικότητα τόσο στο Αιγαίο όσο και στη Μεσόγειο. Έσχατο παράδειγμα η αχαρακτήριστη προσπάθεια της Άγκυρας να διεκδικήσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στη Μεσόγειο, θεωρώντας ότι το Καστελόριζο δεν υπάρχει επί του πλανήτη!
Με όρους Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, η τουρκική πολιτική είναι παντελώς παράνομη αλλά και αντιφατική. Η Τουρκία είναι μια από τις πολύ λίγες χώρες στον κόσμο που δεν έχουν επικυρώσει τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Ωστόσο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ είναι πασίδηλο γεγονός ότι η εν λόγω Σύμβαση αποτελεί κωδικοποίηση του διεθνούς εθιμικού δικαίου που προϋπήρχε και επομένως η επιλεκτική υιοθέτηση προνοιών της εν λόγω Σύμβασης από τη γείτονα, αποτελεί ουσιαστικά κίνηση αποδοχής της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας έστω και αν δεν τολμά να την επικυρώσει και τυπικά: η Τουρκία προχώρησε στον καθορισμό των χωρικών υδάτων της στη Μαύρη Θάλασσα στα 12 ν.μ. κατά τις πρόνοιες της Σύμβασης, αλλά όχι στο Αιγαίο, ενώ πρόσφατα γνωστοποίησε πρόθεσή της να διεκδικήσει ΑΟΖ, μια έννοια που γέννησε η ίδια η Σύμβαση, στη Μεσόγειο. Για άλλη μια φορά, η Τουρκία επιλέγει να εισαγάγει στο διεθνές δίκαιο ανήκουστες έννοιες φτάνοντας με το θέμα της ΑΟΖ στο απονενοημένο της αμφισβήτησης του θεμελιώδους δικαιώματος της Ελλάδας να ορίσει θαλάσσιες ζώνες με αφετηρία το Καστελόριζο. Νομικά λοιπόν, η Τουρκία για άλλη μια φορά βρίσκεται εν αδίκω αλλά και σε πλήρη αντίθεση με τη διεθνή πρακτική.
Πολιτικά τώρα, η Τουρκία με την τελευταία της αυτή κίνηση, φανερώνει μιαν αμηχανία καθώς και την παντελή της αδυναμία να χειριστεί τα τεράστια ζητήματα που ανακύπτουν από την πιθανή άσκηση από την Ελλάδα, βασικών αναφαίρετων δικαιωμάτων της όπως τη διεκδίκηση ΑΟΖ μέχρι 200 ν.μ. Αν η Ελλάδα προχωρήσει, όπως εξάλλου της επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (συμβατικό και εθιμικό) η Τουρκία θα ανακαλύψει ξαφνικά ότι περιβάλλεται από ύδατα που ανήκουν κυριαρχικά (για ζητήματα οικονομικής εκμετάλλευσης τουλάχιστον) στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Μέχρι τώρα, κάτι τέτοιο μόνο θεωρητικά θα μπορούσε να έχει κάποια σημασία. Αν όμως συνδυαστεί το γεγονός αυτό με τις εξελίξεις στο θέμα του φυσικού αερίου στο Ισραήλ αλλά και την Κύπρο, καταδεικνύεται ότι η Τουρκία κινδυνεύει να αποκλειστεί πλήρως από το ενεργειακό παιχνίδι που τόσο πολύ επιθυμούσε να παίξει πριν από 1-2 χρόνια. Η θέση ισχύος που οραματιζόταν να αποκτήσει έναντι των Ευρωπαίων ελέγχοντας τη ροή των υδρογονανθράκων από τη Ρωσία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, μετατρέπεται ξαφνικά σε εφιάλτη με την ανάδειξη των σημαντικότερων αντιπάλων της (Κύπρου, Ισραήλ αλλά και Ελλάδας) σε ρυθμιστές.
Όλα αυτά, όμως, υπό μια προϋπόθεση: ότι η Ελλάς θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα αξιώσει αυτά που αυτοδίκαια της ανήκουν. Στο κάτω-κάτω αυτά που υπηρετούν τα συμφέροντά της. Πώς είναι δυνατόν από όλα τα μέλη της ΕΕ που βρέχονται από θάλασσα, μόνη η Ελλάς, η πλέον ναυτική χώρα, να μην έχει προχωρήσει στη διεκδίκηση ΑΟΖ;
Η ΜΟΝΗ ελπίδα της Τουρκίας να μπορέσει να ανατρέψει τα σε βάρος της δεδομένα στην περιοχή είναι να «πείσει» (ή να αναγκάσει) την Ελλάδα να παραιτηθεί από αυτά τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Διαβάζω με ανησυχία στον Ελληνικό Τύπο αιχμές για όσα συζητούνται στα πλαίσια του Ελληνο-Τουρκικού διαλόγου και τρομάζω. Κρατώ όμως τη δήλωση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών που διαψεύδει όσα δημοσιεύθηκαν και κάνει λόγο για ψεύδη των Τούρκων.
Εξάλλου ένας συμβιβασμός της Ελλάδας μόνο ζημιές θα της απέφερε. Κάτι τέτοιο ή έστω και παραπομπή του όλου θέματος στις ελληνικές καλένδες (κατά την προσφιλή μέθοδο των εκάστοτε κυβερνώντων την Ελλάδα) θα ήταν βεβαίως καταστροφικό για την ίδια την Ελλάδα. Ωστόσο θα ήταν εξίσου αν όχι και περισσότερο καταστροφικό και για την Κύπρο, αφού από μια τέτοια εξέλιξη η Κύπρος όχι μόνο θα απολέσει το σημαίνοντα ρόλο που μπορεί να παίξει για την έξοδο του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αλλά και η τυχόν εξόρυξη δικού της φυσικού αερίου ή και πετρελαίου θα ετίθετο πλέον υπό τον ουσιαστικό έλεγχο των Τούρκων.
Για να δούμε λοιπόν κ. Παπανδρέου πόσα απίδια παίρνει ο σάκος: έχετε ικανές αντιστάσεις απέναντι στους διασώστες σας ώστε να τιμήσετε το βαρύ σας όνομα και να υπηρετήσετε το έθνος, ή μήπως οι υποθήκες εκτείνονται τόσο μακριά που για άλλη μια φορά διά της απραξίας και αναβολής λήψης απόφασης, θα πληρώσει τη νύφη ολόκληρος ο Ελληνισμός περιλαμβανομένης και της Κύπρου χωρίς καν να ερωτηθούμε;

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

“Η Σερβία εκβιάζεται για το Κοσσυφοπέδιο”

Ο Ρώσος πρεσβευτής στο Βελιγράδι, Αλεξαντάρ Κονούζιν, δήλωσε το Σάββατο, ότι η Σερβία εκβιάζεται ανοιχτά για το Κοσσυφοπέδιο, λόγω της μεγάλης της επιθυμίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ο Κονούζιν είπε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο χωριό Μπλάτσε, ότι από ανάγκη η Σερβία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα εθνικά της συμφέροντα στο Κοσσυφοπέδιο.
«Είμαστε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι η διεθνής κοινότητα  στο Κοσσυφοπέδιο παραβιάζει ανοιχτά το ψήφισμα 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ», είπε ο Ρώσος πρέσβης στο σερβικό χωριό στο οποίο ήταν επίσημος προσκεκλημένος.
Πρόσθεσε ότι η EULEX είχε έρθει στο Κόσοβο το 2008, ως μια ουδέτερη αποστολή, σύμφωνα με το ψήφισμα αυτό και τώρα συγκλίνει με τις θέσεις της Πρίστινα και συνδράμει τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Τόνισε ότι «η EULEX παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και εφαρμόζει διπλά μέτρα και σταθμά όσο αφορά την εφαρμογή του ίδιου νόμου».

Πηγή : http://www.echedoros-a.gr/

Ο Μπαν ετοιμάζει εκβιασμό

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Οι πληροφορίες ότι ο άβουλος γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν κι Μουν, υπό την πίεση του Ταγίπ Ερντογάν με τον οποίο διατηρεί στενή φιλική σχέση, θα εκβιάσει την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας με τερματισμό της διαδικασίας των συνομιλιών εάν η Λευκωσία προχωρήσει στους σχεδιασμούς της στο μείζον θέμα της ενέργειας, προκαλούν δικαιολογημένη ανησυχία. Εάν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, για μία ακόμη φορά θα αποδειχθεί ότι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αντιστρατεύεται τα συμφέροντα ενός κράτους-μέλους του, που την ίδια στιγμή παραμένει για 37 χρόνια θύμα στρατιωτικής κατοχής από την Τουρκία.
Προσωπικά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι η Άγκυρα θα έπειθε τους ανθρώπους της Γραμματείας του ΟΗΕ για την “ανάγκη” να εκβιαστεί η Κύπρος με το θέμα της εξόρυξης, που έχει καθοριστεί να πραγματοποιηθεί την τελευταία εβδομάδα Σεπτεμβρίου. Και ο εκβιασμός θα γίνει με τρόπο που θα “πονέσει” η Κύπρος, αφού ο Μπαν κι Μουν, που άγεται και φέρεται από τον Λιν Πάσκοε -γνωστό εχθρό της Κύπρουθα επιχειρήσει να επιρρίψει τις ευθύνες για τη δήθεν κατάρρευση των συνομιλιών στον Κύπριο πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια. Η επίρριψη ευθυνών είναι η παντοτινή απειλή για την Κύπρο και υπό τον μόνιμο αυτό εκβιασμό ο ΟΗΕ και οι Βρετανοί, με την υποστήριξη των Αμερικανών, έχουν επιτύχει οδυνηρές υποχωρήσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Βέβαια, κακώς οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες αποδέχθηκαν να μπουν στο “τρυπάκι” των ευθυνών, διότι το αποτέλεσμα ήταν πάντα εις βάρος τους. Η αποδοχή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, μίας λύσης που κυριαρχείται από ρατσισμό και καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας, ήταν αποτέλεσμα αυτών των απειλών και εκβιασμών.
Για το επερχόμενο ναυάγιο των συνομιλιών σίγουρα δεν ευθύνεται ο Δημήτρης Χριστόφιας. Παρά το γεγονός ότι τον έχω κατ ακρίνει με σκληρό τρόπο, δέχομαι ότι πίστεψε πως η διαδικασία που ξεκίνησε μετά την εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα ήταν η πλέον ορθή για να επιτύχει λύση του Κυπριακού. Και επέμενε σ’ αυτή την διαδικασία, αν και εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται λανθασμένη, ακόμα και μετά την ισοπέδωσή τους από τον νεοσουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος επέλεξε την τραγική μαύρη επέτειο της εισβολής για να ανακοινώσει πως η Τουρκία δεν αποδέχεται τίποτα, που θα μειώσει στο ελάχιστο την επιρροή της χώρας του Αττίλα σε όλο το νησί. Ο κ. Χριστόφιας έχασε μία μοναδική ευκαιρία να έχει το πάνω χέρι όταν έφτανε η στιγμή της επίρριψης ευθυνών, αφού δεν εκμεταλλεύθηκε τις πολεμοχαρείς δηλώσεις εναντίον των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η αναβολή της εξόρυξης θα αποτελέσει μία μεγάλη ήττα για την Κύπρο και τον πρόεδρό της και πολλοί στο εξωτερικό που θαύμασαν την απόφασή του να προχωρήσει σε στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ και εμμέσως τις ΗΠΑ μέσω της Νoble, δικαιολογημένα θα κάνουν δεύτερες σκέψεις. Δικαιολογημένα θα αναρωτηθούν γιατί να τον εμπιστευθούν ξανά όταν σε μία μεγάλη στιγμή για την Κύπρο, την οποία στηρίζουν για πρώτη φορά οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι, κάνει πίσω επειδή ο κ. Μπαν κι Μουν θα του επιρρίψει τις ευθύνες για την κατάρρευση των συνομιλιών, που είναι φανερό και ξεκάθαρο ότι μεθόδευσαν οι Τούρκοι από τον περασμένο Ιούλιο. Ας το ξανασκεφθεί ο κ. Χριστόφιας. Είναι προτιμότερο να του επιρρίψει ο άβουλος Μπαν κι Μουν του αναξιόπιστου ΟΗΕ τις ευθύνες, παρά να εγκαταλείψει την καλύτερη ευκαιρία που είχε ποτέ η Κύπρος από το 1974... Άλλωστε, τα μηνύματα που του έφερε η υπουργός των Εξωτερικών από το Τελ Αβίβ είναι πολύ ελπιδοφόρα...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Πολύ καλή ήταν η εμφάνιση της κ. Ερατούς Μαρκουλλή στο Ισραήλ. Συναντήθηκε με τον πρόεδρο, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας και σύμφωνα με πληροφορίες έπεισε για την ανάγκη προστασίας των πηγών ενέργειας της Μεσογείου από τις απειλές της Τουρκίας. Σύντομα θα επισκεφθούν το νησί, τόσο ο κ. Νετανιάχου, όσο και ο πρόεδρος Πέρες για να δείξουν την αλληλεγγύη τους στον κυπριακό λαό... Ένα έχω να πω: Τα οικονομικά συμφέροντα ανατρέπουν συμμαχίες και δημιουργούν άλλες σε ένα λεπτό... ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Το γεγονός ότι όλα τα στελέχη του “Νενεκιστάν” καθυβρίζουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι ένας λόγος για να του δείξει κανείς συμπάθεια. Όμως, η υπουργοποίηση της κ. Πραξούλας και μάλιστα η παράδοση του σημαντικού και ευαίσθητου τομέα της ενέργειας στην κυρία αυτή, αλλά και η παραχώρηση και άλλων υπουργείων σε οπαδούς του φιλοτουρκικού και ρατσιστικού σχεδίου Ανάν, αποδεικνύουν ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας αποφάσισε να τσιμεντώσει το “ναι”, όπως είχε ενημερώσει τον κ. Κόλιν Πάουελ δύο μέρες μετά το Πάσχα του 2004...

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ : ΤΟ ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΣ

Ὁ καθηγητὴς Ἀντώνιος Ἀ. Ἀντωνᾶκος ἔχει ἀποδείξει τὴν ἱκανότητά του νὰ δημιουργῆ πονήματα, τὰ ὁποῖα προσφέρουν ἀναγνωστικὸ ἐνδιαφέρον, ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση καὶ διαχρονικὴ χρησιμότητα! Ἔχει ἐπιτύχει νὰ κάνη προσιτὰ στὸν πολὺ κόσμο δύσκολα θέματα, ἐκλαϊκεύοντάς τα, χωρὶς αὐτὰ νὰ χάνουν τίποτε ἀπὸ τὸν δυναμισμό τους καὶ τὴν ἐπιστημονική τους τεκμηρίωση. Ὁ τρόπος αὐτὸς τοῦ ἀναλύειν καὶ γράφειν, καρπὸς βαθειᾶς γνώσεως καὶ ἰδιαιτέρας ἱκανότητος κατώρθωσε νὰ ἀφυπνίση πολὺ κόσμο καὶ νὰ τὸν φέρη κοντὰ στοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες συγγραφεῖς, τὴν γραμματεία τους, τὴν διαχρονικὴ γλῶσσα τους, τὸν στοχασμὸ καὶ τὰ διδάγματά τους!
Ὁ συγγραφεὺς στὸ ἀνὰ χεῖρας σύγγραμμα κατορθώνει νὰ κάνη κοινωνοὺς τοὺς Ἕλληνες μὲ ἕναν τρόπο προσεγγίσεως διαφορετικὸ ἀπὸ τοὺς συνηθισμένους! Μεταφέρει τὶς δοκιμασμένες σκέψεις καὶ τὶς ἀπόψεις τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων στὸ σήμερα μετατρέποντάς τες σὲ συμβουλευτικὸ λόγο γιὰ τὰ μεγάλα ἐθνικά, κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικὰ προβλήματα τῆς ἐποχῆς! Προβληματίζει γιὰ θέματα ἐθνικά, διαφωτίζει γιὰ λανθασμένες ἑρμηνεῖες, συμβουλεύει πῶς μποροῦμε νὰ διαχειριστοῦμε τὰ θέματα τοῦ Δ.Ν.Τ. τῆς λαθρομεταναστεύσεως, τῆς ὑπογεννητικότητος, τῆς παιδείας, τῆς ἀτιμωρησίας τῶν πολιτικῶν, τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ τῶν διεθνῶν σχέσεων κ.λπ.!
Ὡς γνήσιος Ἕλληνας αἰσιοδοξεῖ γιὰ τὸ μέλλον, εἶναι βέβαιος γιὰ τὶς ἱκανότητες τοῦ Ἕλληνα, πιστεύει στὴν ἐθνικὴ πνευματική, οἰκονομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀποτελμάτωση, ἡ ὁποία θὰ ἔλθη μέσῳ τῆς παιδείας, ὑπερασπίζεται μὲ πάθος τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ προτείνει τρόπους διασώσεώς της!
Ἕνα σύγγραμμα ἀπὸ τὰ σημαντικώτερα τοῦ ἐθνικοῦ δοκιμιακοῦ εἴδους τὸ ὁποῖο φιλοδοξεῖ νὰ μείνη ὡς βιβλίο ἀναφορᾶς στὴν ἑλληνικὴ βιβλιογραφία, συνεχίζοντας τὴν παράδοση τῶν ἤδη ἐπιτυχημένων πονημάτων τοῦ συγγραφέως!

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΔΜΟΣ

ΡΑΔΙΟ ΣΥΜΠΑΝ 29/8/11 ΚΑΙ ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΟΣ 1.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ 8.00ΜΜ ΩΡΑ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΚΑΟΣ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ

RADIO SYMBAN
867 NEW CANTERBURY ROAD, HURLSTONE PARK, SYDNEY

στο Ράδιο Σύμπαν στην εκπομπή του Δημήτρη Συμεωνίδη (Προέδρου της Ε.Ε.Ε.Θ Αυστραλίας) ΒΙΒΛΙΟ- ΤΕΧΝΗ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Την Δευτέρα 29 Αυγούστου  2011 και ώρα 8.00μμ ώρα Αυστραλίας και 1.00 το μεσημέρι  ώρα Ελλάδος
Ο  Αντώνης  Α. Αντωνάκος Καθηγητής – φιλόλογος και Β΄Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Θα μας παρουσιάσει το μόλις εκδοθέν νέο βιβλίο του
Το Φρονείν Ελληνικώς


Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Την  Τρίτη 23 Αυγούστου και ώρα 6.30 μμ  το παράρτημα Αυστραλίας με πρωτοβουλία του Δημήτρη Συμεωνίδη εκλεγμένου ομοφώνως από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Ε.Θ. ,που εδρεύει στην Αθήνα  αποφασίστηκε να δημιουργηθεί ιστοσελίδα της Επιτροπής Αυστραλίας. Επίσης μερικά άτομα δέχθηκαν να πλαισιώσουν την Επιτροπή με σκοπό να στέλνουμε ηλεκτρονικά μηνύματα με θέματα που αφορούν τους Έλληνες της Υφηλίου και της Μητρόπολης που αυτή τι στιγμή βρίσκεται  στην χειρότερη περίοδο της Νεότερης ιστορίας της.
Η Επιτροπή δεν έχει κομματική χροιά ,αλλά μόνο Πατριωτική και Εθνική. Ο  Ελληνισμός της Υφηλίου πάντοτε στάθηκε αρωγός στις δύσκολες στιγμές της Μητέρας  Πατρίδος. Δυστυχώς  οι Πολιτικοί της Ελλάδος κομματικοποίησαν τον Ελληνισμό με αποτέλεσμα να μην γίνεται τίποτα για το καλό όλων των ομογενών.
Υπάρχει πληθώρα παραπληροφόρησης  και γι αυτό θα προσπαθήσουμε να στέλνουμε μηνύματα ξεκάθαρα

Η Επιτροπή :

· Δημήτρης Συμεωνίδης  JP — Πρόεδρος
· Κώστας  Τζαβέλλας — Αντιπρόεδρος – Γενικός  Γραμματέας
· Τάσος Μαυρούλης — Οργανωτικός  Γραμματέας
· Δρ  Αντώνης  Τσάμογλου — Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου
· Δρ Μιχάλης  Κεφαλούκος — Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου

EMAIL  :  info@eeeth.net.au

ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Στις 7 Φεβρουαρίου 2007, στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, συμφωνείται μεταξύ της Ρωσίας της Ελλάδος και της Βουλγαρίας η κατασκευή του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από το Βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Στις 17 Μαρτίου 2007, στην Αθήνα, οι τρεις χώρες υπογράφουν την τελική συμφωνία κατασκευής του αγωγού που το χρονοδιάγραμμα όριζε την αποπεράτωσή του στο τέλος του 2010. 
Στις 25 Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Κώστα Καραμανλή) και της Ρωσίας (Βλαδιμίρ Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις  30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπογράφουν την επίσημη διακρατική συμφωνία του  South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία  και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί  πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική).
Οι επίσημες αυτές διακρατικές  συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε  Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, μιας και αποτελούσαν τότε τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα της Νότιας και Κεντρικής Ευρώπης. Επίσης, οι συμφωνίες αυτές θα μας προσέδιδαν πολλαπλά οικονομικά και πολιτικά οφέλη από τη στιγμή που θα κάναμε ενεργειακό εταίρο μας τη διαχρονικά  ομόδοξη και ομόθρησκη, με πολλά κοινά σημεία στις παραδόσεις και τον πολιτισμό, φίλη-χώρα, Ρωσία. Ταυτόχρονα, θα ετίθεντο κόκκινη γραμμή στο φθαρμένο και ξεπερασμένο από το χρόνο περιβόητο «ανήκομεν εις την δύση», του πρεσβύτερου, αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και θα οροθετείτο πως ανήκουμε όπου είναι το συμφέρον της πατρίδος μας. 
Όμως,  το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του, τότε αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, κ. Γιώργος Παπανδρέου, κατά η διάρκεια της διεξαγωγής των παραπάνω συμφωνιών προσπαθούσε να τις τορπιλίσει με καθημερινές δηλώσεις του στα ΜΜΕ. Τρανταχτό παράδειγμα σε όλους μας  η προεκλογική του ομιλία στην Αλεξανδρούπολη, στις 9 Σεπτεμβρίου 2009, όταν μεταξύ άλλων είπε: «η ΝΔ διαφημίζει τον περίφημο αγωγό αλλά η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μιας πλευράς, δηλαδή της Ρωσικής. Εμείς, θα διασφαλίσουμε τους περιβαλλοντικούς όρους σε ξηρά και θάλασσα». Με αυτόν τον τρόπο, σηματοδοτούσε πως εάν γίνει Κυβέρνηση θα ακυρώσει τις διακρατικές ενεργειακές συμφωνίες της ΝΔ και του Κώστα Καραμανλή. Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, όταν πλέον ανέλαβε τα ηνία της χώρας, ήταν να ψυχρανθούν απόλυτα οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, αφού η γείτονα χώρα θεώρησε πως η Ελλάδα δεν τηρεί συμφωνημένες συμβατικές υποχρεώσεις. Επιπλέον, κάποια χρονική στιγμή προχώρησε ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζοντας τις ακυρώσεις των συμφωνιών ως εχθρικές πράξεις.
Οι περιβαλλοντολογικές ανησυχίες, λοιπόν, του κ. Παπανδρέου (π.χ. για το έργο μεταφοράς αργού πετρελαίου) δεν πείθουν απολύτως κανένα και δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά σε όλους μας, γιατί με τις αποφάσεις του υπονόμευσε τελικά την κατασκευή δυο τεράστιων αναπτυξιακών έργων υψίστης στρατηγικής σημασίας για τη πατρίδα μας. Βέβαια, ο λόγος ακύρωσης των συμφωνιών δεν είναι άλλος από τον Αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος άσκησε όλα αυτά τα χρόνια αφόρητες πιέσεις προς την Ελληνική Κυβέρνηση για την ματαίωση των δυο αυτών συμφωνιών προς όφελος των δικών του, φυσικά, συμφερόντων και στον οποίο είναι δουλικά προσδεμένος ο «σοσιαλιστής» κ. Παπανδρέου.
Απτή απόδειξη της τακτικής του κ. Παπανδρέου για να ευτελίζει και να απαξιώνει συνεχώς τις σχέσεις του με τη Ρωσία, ήταν και η χαμηλότατου πολιτικού επιπέδου απαξία του, ως αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να δεχθεί την εθιμοτυπική επίσκεψη του νέου τότε πρέσβεως της Ρωσίας στην Αθήνα, στις αρχές του 2009. Μια επίσκεψη που τελικά πραγματοποιήθηκε αρκετούς μήνες μετά με τον Γραμματέα του τότε Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, κ. Δημήτρη Δρούτσα (κύριου συντάκτη του προδοτικού και Αμερικανικής εμπνεύσεως σχεδίου Ανάν για τη Μαρτυρική Μεγαλόνησο). Εδώ κάπου είναι άξιο λόγου να αναφέρω πως στο βιογραφικό του ο κ. Δρόυτσας δηλώνει πως γνωρίζει τη Ρωσική γλώσσα και όλοι ξέρουμε τα κίνητρα που μας οδηγούν στην εκμάθηση μιας ξένης, μη χρήσιμης εμπορικής γλώσσας.
Άσχετα όμως, με τον τορπιλισμό των σχέσεων με τη Ρωσία, ο κ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη δουλικότητά του στο άρμα των ΗΠΑ με την πρόσφατη επίσκεψη της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ κ. Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα. Ο κύριος λόγος της επίσκεψης αυτής ήταν η όσφρηση  του Ελληνικού πετρελαίου και αερίου που έχει προκύψει τελευταία και η υφαρπαγή τους μέσω συμφωνιών. Για το λόγο αυτό συνοδευόταν η κ. Κλίντον από τον ειδικό απεσταλμένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα ενέργειας κ. Μόρνινγκσταρ που συμμετείχε σε όλες  τις συζητήσεις με τους Έλληνα Πρωθυπουργό και Έλληνα ΥΠΕΞ. Κατά την αποχώρησή της η κ. Κλίντον έδειχνε απόλυτα ικανοποιημένη από το ταξίδι στην Αθήνα. Το μέλλον θα δείξει εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός παρέδωσε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέει και ο λαός μας. Το μέλλον, επίσης, θα δείξει εάν με την ευκαιρία αυτή διαπραγματεύθηκε στο ελάχιστο προς όφελος της χώρας, ως καλός πατριώτης που συνέχεια ισχυρίζεται πως είναι, τις ανθελληνικές Αμερικανικές θέσεις του ονόματος  των Σκοπίων και τις συνεχείς προκλήσεις των Τούρκων στη Θράκη,   στο Αιγαίο και στη Κύπρο.     
Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα: «Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες   αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας».,
Μετά τις εκλογές του 2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο. Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες. Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας; Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη). 
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια, στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν, δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;
Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό».
Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.
 Έτσι, ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του  πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού.  Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».
Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια  προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων. Δηλαδή, με την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.
Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του 2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.  
Συνεπώς, αποδεικνύεται πως εάν η Κυβέρνηση είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας, των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η Κυβέρνηση, λοιπόν, του επαχθούς μνημονίου, της νέας τάξεως πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης και των Αμερικανικών συμφερόντων χωρίς ανταποδοτικότητα, είναι μία επικίνδυνη κυβέρνηση που καθημερινά βυθίζεται στον οχετό των ψεμάτων, των άθλιων ανεφάρμοστων εξαγγελιών της, της εξαθλίωσης του λαού της, της χρεοκοπίας της και της απεμπόλησης ασυλίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδος μας (που η ίδια υπέγραψε μέσω του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος).
Από όλα τα παραπάνω, ο κάθε ένας εξ υμών ας συμπεράνει εάν αυτές οι θέσεις και πράξεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ συντελούν στο ύψιστο αδίκημα της Εθνικής προδοσίας ή όχι.

TI EINAI BIA

της Αρτέμιδος Καπούλα

Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»
«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»
«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»
«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»
«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»
«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορεία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»
«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»
«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»
«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»
«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»
«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»
«Βία είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»
«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»
«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»
«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες , πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»
«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση»
«Βία είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν τελευταία. Όχι για να την ζήσεις στο έπακρο αλλά επειδή απλά δεν ξέρεις τι θα υπάρχει αύριο και δεν έχεις λεφτά για μεθαύριο»

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Τουρκία εναντίον όλων

Χρόνια είχαμε να ακούσουμε τόσα μαζεμένα «casus belli» από τους Τούρκους- με αποδέκτες, κατά σειρά προτεραιότητας, το βόρειο Ιράκ, όπου οι βόμβες ήδη πέφτουν σωρηδόν στα κεφάλια δικαίων και αδίκων, τη «σύμμαχο» Συρία, και φυσικά την Κύπρο. Αιτία πολέμου, σύμφωνα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, θα είναι κάθε απόπειρα εκμετάλλευσης από την Κυπριακή Δημοκρατία των δυνάμει χρυσοφόρων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στα στενά που χωρίζουν τη Μεγαλόνησο από το Ισραήλ. Τι και αν η Κύπρος ανήκει στην Ε.Ε.; Τι και αν τις έρευνες τις έχει αναλάβει αμερικανική εταιρεία - γεγονός που, σε συνδυασμό φυσικά με την ισχύ του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ, οδήγησε την Ουάσιγκτον σε νέα σαφέστατη δήλωση υπέρ των δικαιωμάτων της Λευκωσίας στην υπόθεση της ΑΟΖ;
Η αμερικανική κυβέρνηση ξεκαθάρισε μάλιστα ότι θα υποστηρίξει τα συμφέροντα -αν απειληθούν- κάθε αμερικανικής εταιρείας. Άλλωστε οι αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες είθισται να προστατεύονται από τις αμερικανικές δυνάμεις, αλλά και οι ίδιες οι εταιρείες διατηρούν ένοπλες ομάδες με μοναδική αρμοδιότητα την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και του προσωπικού τους. Πόσο μάλλον που έχει ήδη συμφωνηθεί ότι στην πλατφόρμα άντλησης της Νoble Εnergy, θα κυματίζουν δίπλα-δίπλα... τέσσερις σημαίες- η κυπριακή, η ισραηλινή, η αμερικανική και η σημαία της Ε.Ε.. Casus belli, λοιπόν, αλλά με... ποιους και κυρίως πόσους αντιπάλους;
Θέατρο του παραλόγου εκτυλίσσεται και με μία από τις στενότερες, υποτίθεται, συμμάχους της «νέας Τουρκίας», τη Συρία, του αιματοβαμμένου δυναστικού οίκου των Άσαντ και των χιλιάδων νεκρών διαδηλωτών. Το νέο διπλωματικό θρίλερ με τη Συρία υποσκάπτει ακόμη περισσότερο τον ήδη εύθραυστο συμμαχικό άξονα μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού, που ήταν εν πολλοίς βασισμένος στην «εγκάρδια συνεννόηση» των δύο κρατών για την αντιμετώπιση του κοινού κουρδικού κινδύνου. Και το συριακό πρόβλημα ήδη δηλητηριάζει τον ακόμη στρατηγικότερης σημασίας άξονα της Τουρκίας με την Τεχεράνη, για την οποία η Συρία αποτελεί εδώ και δεκαετίες τον μοναδικό σύμμαχο στη Μέση Ανατολή.
Με τις νέες επιθέσεις εναντίον αμάχων το καθεστώς Άσαντ εκθέτει βέβαια με τον χειρότερο τρόπο την τουρκική πολιτική, αφού ο κ. Νταβούτογλου ήταν ο μόνος που συνέχισε να συζητεί με τη Δαμασκό και να μεσολαβεί υπέρ μιας πολιτικής λύσης, δικαιώνοντας ουσιαστικά τη διάκριση μεταξύ «καλών» ειρηνικών διαδηλωτών και «κακών» ισλαμιστών τρομοκρατών, που καλά κάνουν οι συριακές δυνάμεις να προσπαθούν να τους εξολοθρεύσουν. Και όλα αυτά μάλιστα σε μια στιγμή όπου όχι μόνο η... «σατανική» δήθεν Δύση, αλλά και σύσσωμες οι αραβικές χώρες κόβουν κάθε επαφή με τη Δαμασκό, αποσύροντας τους πρεσβευτές τους.
Έτσι εξηγούνται άλλωστε τόσο οι «πολεμικές» δηλώσεις του κ. Ερντογάν όσο και το δευτεριάτικο «τελεσίγραφο» του κ. Νταβούτογλου προς τον κ. Άσαντ: ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας διεμήνυσε εμφανώς εκνευρισμένος ότι, αν το καθεστώς της Δαμασκού δεν προχωρήσει «αμέσως και άνευ όρων» σε απόσυρση του στρατού από τα αστικά κέντρα, «δεν θα απομείνει τίποτε να συζητήσουμε».
Αν και η ολομέτωπη επίθεση στο Βόρειο Ιράκ «ψηνόταν» εδώ και μήνες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επισπεύσθηκε μετά τη νέα ενέδρα που έστησαν αντάρτες του ΡΚΚ σε στρατιωτική αυτοκινητοπομπή στη Νοτιοανατολική Τουρκία σκοτώνοντας 11 στρατιώτες και ένα χωρικό. Σαν απάντηση, το τουρκικό πυροβολικό έπληξε 168 στόχους εντός του ιρακινού εδάφους πριν από την κυρίως επιχείρηση από αέρος, κατά την οποία τα τουρκικά F-16 βομβάρδισαν δεκάδες στόχους στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο το «ενδιαφέρον» της Τουρκίας για το Βόρειο Ιράκ είναι... διαχρονικό -και αυτή τη φορά οι βόμβες πέφτουν ακόμη και στο Ζαπ, μεταξύ Μοσούλης και Κιρκούκ! Προσεκτικά, βέβαια, μη χτυπηθεί κανένα από τα 500 και πλέον πετρελαιοφόρα πηγάδια...
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, που μετά τις τελευταίες κρίσεις στο στράτευμα δείχνει να έχει περάσει υπό τον πλήρη έλεγχο του κ. Ερντογάν, η Τουρκία υιοθετεί πλέον μια «νέα στρατηγική», πιο αποτελεσματική και πιο αποφασιστική, στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Το κείμενο καλεί επίσης τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας «να αναλάβουν τις ευθύνες τους» για την εξάλειψη της παρουσίας του ΡΚΚ στο έδαφός τους, χωρίς ωστόσο να αναφέρει κάποια συγκεκριμένη χώρα. «Η υπομονή μας εξαντλήθηκε. Όσοι δεν διαχωρίζουν τη θέση τους από την τρομοκρατία θα πληρώσουν το τίμημα», δήλωσε ο κ. Ερντογάν. Για ποιον - ή μάλλον... ποιους χτυπά η καμπάνα;


Πηγή : http://www.tovima.gr/

Η Ζουράφα, η δύναμη του σημείου της ΑΟΖ

του Νίκου Λυγερού

Αν χρειαζόμαστε ένα φυσικό παράδειγμα της δύναμης του σημείου στην ΑΟΖ για να γίνει κατανοητή σε όλους η αξία της, αρκεί να πάρουμε τη Ζουράφα. Σε σχέση με τα μεγέθη των κλασικών νησιών του Αιγαίου, μπορεί αυτή να μοντελοποιήσει με την έννοια των φυσικών, το σημείο. Όσον αφορά στην ΑΟΖ, η ύπαρξη του φάρου υποστηρίζει την έννοια της οικονομικής δραστηριότητας ακόμα κι αν αυτή είναι του ελάχιστου βαθμού, πράγμα που σημαίνει εκ των υστέρων ότι θα χρειαστεί μία επένδυση. Με τα νέα δεδομένα της τεχνολογίας δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, επιπλέον, όταν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα στη μέση του πουθενά, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι διευκόλυνση προσφέρει ένα σταθερό σημείο. Η Ζουράφα όσον αφορά το θέμα της επικάλυψης ανήκει στην κατηγορία της Γαύδου, διότι η ΑΟΖ της Σαμοθράκης την καλύπτει. Από την άλλη, η Ζουράφα ανήκει όντως στα ακριτικά νησιά, τα οποία καλύπτουν με την ΑΟΖ τους περιοχές που δεν καλύπτει κανένα άλλο νησί. Με άλλα λόγια, λόγω του μεγέθους της Ζουράφας, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε το εμβαδόν της κυψέλης Voronoi που καλύπτει και κατά συνέπεια, να αναδείξουμε την αξία της έννοιας της ΑΟΖ. Είναι βέβαια ο ίδιος λόγος για τον οποίο η Τουρκία αμφισβητεί την ύπαρξή της ως αντικείμενο της ΑΟΖ. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να αντιληφθούμε κι εμείς ως Έλληνες τη σπουδαιότητα της Ζουράφας μέσα στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Διότι αυτή τη φορά, το μέγεθος του νησιού είναι τόσο μικρό που αναγκαστικά μας προκαλεί. Εννοούμε ότι όταν το νησί είναι μεγάλο, έχουμε την εντύπωση ότι το μέγεθος του σχετίζεται με το μέγεθος της ΑΟΖ. Εδώ το παράδειγμα της Ζουράφας αποδεικνύει ότι ακόμα κι ένα σημείο, προσφέρει σε άδειο χώρο μια ΑΟΖ που έχει εμβαδόν π(200)2 ΝΜ2. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου η κυψέλη της Ζουράφας αγγίζει και τις κυψέλες που δημιουργούν τα σημεία της τουρκικής ακτής, υπάρχει βέβαια μία τροποποίηση. Το σημαντικό όμως είναι το διαφορικό, δηλαδή τι προσφέρει η ύπαρξη της Ζουράφας ως αντικείμενο της ΑΟΖ και αυτό εντοπίζεται εύκολα στο χάρτη. Αν τα μεγέθη ήταν του ίδιου τύπου, το εμβαδόν αυτό θα ήταν σχεδόν μηδενικό. Με άλλα λόγια, αποδεικνύουμε με τη Ζουράφα την αξία της ΑΟΖ ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις.