Σκοτώνουν τους Έλληνες για να μας “αναπτύξουν” οι ξένοι (επενδυτές);

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Ακόμη ένα βήμα προς τον στραγγαλισμό των μικρομεσαίων Ελλήνων, φαίνεται ότι αποφάσισε να κάνει ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, ο οποίος παρόλα αυτά συνεχίζει να απολαμβάνει από ό,τι φαίνεται της απόλυτης εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού και Προέδρου της ΝΔ – του κόμματος που προεκλογικά υποσχόταν ότι θα προστατεύσει τους μικρομεσαίους – Αντώνη Σαμαρά.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έρχονται στο φώς της δημοσιότητας, Ιδιαίτερα σκληρές ποινές θεσπίζονται με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα έρθει τον Απρίλιο στη Βουλή.
Προβλέπεται το να χρωστά κανείς στο κράτος – και όχι να φοροδιαφεύγει αλλά απλά να μην μπορεί να πληρώσει - να χαρακτηριστεί ιδιώνυμο αδίκημα, προκειμένου οι ποινές να καθορίζονται ανεξάρτητα και να μην έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποιος δεν καταβάλλει φόρους και χαράτσια θα οδηγείται στη φυλακή, ακόμα και για οφειλές 1.000 ευρώ. Ταυτόχρονα αναμένεται να θεσμοθετηθεί η κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών αλλά και περιουσιακών στοιχείων, χωρίς κανέναν από τους περιορισμούς που υπάρχουν μέχρι σήμερα, κάτι που αποτελεί και απαίτηση των Γερμανών.

Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η μεθόδευση για την μεγαλύτερη αναδιανομή που έχει γίνει ποτέ στο χώρο της αγοράς ακινήτων, που θέλουν να επιβάλλουν οι δανειστές. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η τρόικα θεωρεί ότι οι Έλληνες έχουν ασυνήθιστα μεγάλη ιδιωτική, ακίνητη περιουσία.

Σύμφωνα με τα όσα “διαρρέονται” από κύκλους φίλα προσκείμενους προς αυτήν, η κυβέρνηση θέλει να προλάβει ή να ανασχέσει μία ενδεχόμενη στάση πληρωμών από τους πολίτες που μπορεί να οφείλεται είτε σε συνειδητή αντίδραση είτε σε εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητάς τους.

Ο κ. Στουρνάρας εμφανίζεται αποφασισμένος να επιβάλλει με κάθε τρόπο την επίτευξη των στόχων του προγράμματος αλλά και την τήρηση των δεσμεύσεων απέναντι στους δανειστές. Έχει ήδη δώσει σαφείς κατευθύνσεις, σε συνεννόηση πάντα με την τρόικα, για το περιεχόμενο του νέου φορολογικού νομοσχεδίου με τη λήψη πειθαρχικών μέτρων και τη θέσπιση ποινών για όσους φοροδιαφεύγουν ή αρνούνται να πληρώσουν φόρους και χαράτσια.

Για όποιον λόγο όμως και εάν παίρνουν αυτά τα μέτρα στο υπουργείο Οικονομικών – εάν τελικά έλθουν όπως αυτή την στιγμή διαρρέονται – σίγουρα υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι θα χαρούν πολύ. Γιατί αυτά τα μέτρα, οι φυλακίσεις δηλαδή ανθρώπων για χρέη ύψους των ... χιλίων ευρώ, θα σημάνουν – με δεδομένη την σημερινή κατάσταση της αγοράς – την εν ψυχρώ δολοφονία της οιουδήποτε είδους επιχειρηματικότητας στην χώρα μας.

Θα σημάνουν την πλήρη καταστροφή της όποιας αγοράς υπάρχει, καθώς αυτή την στιγμή το σύνολο σχεδόν των επιχειρηματιών – σε όποιο τομέα και εάν αυτοί ανήκουν – προσπαθεί να επιβιώσει ... ζυγίζοντας το πού και πόσο χρωστά. Με απλά λόγια όλοι χρωστάνε. Και από την στιγμή που το κράτος μετατρέπει σε ιδιώνυμο ακόμη και τα μικρά χρέη προς αυτό, είναι σαφές ότι μετατρέπεται στο νούμερο έναν στόχο που πρέπει να ξεπληρώσουν οι επιχειρηματίες.

Ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούν να πληρώσουν τους ... προμηθευτές τους, προκειμένου να καταφέρουν να συνεχίσουν να κινούνται στην αγορά. Η δε απειλή της φυλάκισης για τόσο μικρά χρέη είναι αρκετή για να αποθαρρύνει όχι μόνον κάποιον επίδοξο νέο επιχειρηματία, αλλά και να σπρώξει προς το “λουκέτο” κάποιον ο οποίος το “παλεύει”.

Ποιος χαίρεται θα πει, τότε, κανείς; Είναι δυνατόν να χαίρεται κάποιος; Ναι. Γιατί η “δολοφονία” της οικονομικής δραστηριότητας στην χώρα μας και το “νέκρωμα” της αγοράς, θα σημάνει την δημιουργία πεδίου δόξας λαμπρού για τους “μεγάλους επενδυτές” που θα έλθουν από το εξωτερικό με μεγαλύτερη ρευστότητα. Αυτοί πλέον θα βρουν μπροστά τους εκτός από ένα εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό με πολλαπλά υποτιμημένη αξία και ένα κράτος όπου δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν εντόπιο ανταγωνισμό παρά μόνον τον μεταξύ τους.

Που συνήθως – όπως έχει αποδειχθεί από κράτη όπου οι επιτροπές ανταγωνισμού λειτουργούν, σε αντίθεση με εδώ – γνωρίζουν πώς να τον ρυθμίζουν έτσι ώστε να εξασφαλίζουν υπερκέρδη.
Με απλά λόγια σκοτώνουν τον Έλληνα μικρομεσαίο επιχειρηματία, προκειμένου η ανάπτυξη να έλθει μέσω των διαφόρων πολυεθνικών. Μόνο με αυτό το σχέδιο – πλάνο, μπορεί να εξηγηθούν οι κινήσεις των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών. Οι μόνοι “ντόπιοι” που θα επιβιώσουν είναι αυτοί οι οποίοι θα καταφέρουν να μετατραπούν σε “πράκτορες” ξένων συμφερόντων στην χώρα μας. Και αυτό δεν θα το δεχθούν οι ξένες εταιρείες παρά μόνον γιατί γνωρίζουν πώς λειτουργεί το πλέγμα επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, παρά την αίσθηση “αισιοδοξίας” που προσπαθείται από το εξωτερικό να καλλιεργηθεί, αποτελεί την πλέον αυτοκτονική κυβέρνηση των τελευταίων ετών. Και παρόλο που απέναντί της βρίσκεται ο ηλίθιος και κομπλεξικός ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών που δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν ούτε μεταξύ τους, καταφέρνει να βρίσκεται από κάτω. Την ενδιαφέρει όμως;

Δεν ξέρουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι το μοντέλο ανάπτυξης που δείχνει να προτιμά είναι αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω. Οι Έλληνες πολίτες θα μετατραπούν σε ενός νέου τύπου δουλοπάροικους, ανίκανοι να κατέχουν και να διαχειρίζονται τις περιουσίες τους, αφού αυτές με κάθε τρόπο μετατρέπονται σε ασύμφορες. Την ίδια στιγμή, οι ξένες εταιρείες που θέλουν να “επενδύσουν” στην Ελλάδα όχι μόνο εξασφαλίζουν καθεστώς fast track, αποφεύγοντας όλη την γραφειοκρατία που θα πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιος Έλληνας, αλλά από ό,τι μαθαίνουμε είτε στα πλαίσια των ΕΟΖ, είτε στα πλαίσια απευθείας διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών θα τυγχάνουν ιδιαίτερων συμφωνιών όσον αφορά ακόμη και τις υποχρεώσεις τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Με απλά λόγια. Ένας μικρομεσαίος Έλληνας που επί 40 χρόνια πληρώνει κανονικά τα πάντα προς το κράτος, θα οδηγείται στην φυλακή για χρέη του, ύψους χιλίων ευρώ. Ένας όμως αλλοδαπός επιχειρηματίας που έρχεται στην Ελλάδα θα απολαμβάνει τεράστιες “εκπτώσεις” στις οικονομικές υποχρεώσεις του προς το ελληνικό κράτος.
Τι αγγελικά πλασμένος τόπος!

www.elora.gr