ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Κώστας Μαυρόπουλος

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας                           

Σύνταγμα της Ελλάδας 

ΤΜΗΜΑ Δ': Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120

      1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε' Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχί-ζει να ισχύη από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.

      2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και την Δημοκρατία αποτελούν θεμε-λιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

      3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

     4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύση με την βία.

 Συνέλληνες!

      Τρία από τα μεγαλύτερα σφάλματα του Κων/νου Καραμανλή, του πρε-σβύτερου, ήσαν:

      α) Η νομιμοποίηση «άνευ όρων» του ΚΚΕ·

      β) η ρήση του: «Η Κύπρος κείται μακράν·

      γ) η κλήση στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου.

      Ως δικαιολογία για το πρώτο σφάλμα χρησιμοποιήθηκε η επιταγή της πάλαι ποτέ Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (σήμερα Ευρωπαϊκή Ένω-ση), σύμφωνα με την οποία για να καταστή ένα κράτος μέλος της, για δημοκρατικούς λόγους, δεν επιτρεπόταν να διώκεται, ως παράνομο, οποιο-δήποτε πολιτικό Κόμμα. Εφ’ όσον, λοιπόν, είχε αποφασίσει να ενταχθούμε στην ΕΟΚ, έπρεπε να υποταχθούμε στην επιταγή της.

      Υπήρχε διέξοδος; Βεβαίως! Επικαλούμενος τις εθνοπροδοσίες του ΚΚΕ από την εμφάνισή του:

•  Κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής εκστρατείας – 1919-1922 καλούσε τους κουρασμένους στρατιώτες – πολεμούσαν συνέχεια από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων 1912-1913 και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918 – ακόμα και σε λιποταξία·

•   το 3^ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ-ΚΚΕ, πραγματοποιήθηκε 26.11. – 3.12. 1924, έδινε την Μακεδονία και την Θράκη στους Βουλγάρους και οι αποφάσεις του επικυρώθηκαν από το 6^ο Συνέδριο του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1935·

•  ενώ την 28^η Οκτωβρίου 1940, αρχή του πολέμου με την Ιταλία, η ηγεσία του ΚΚΕ – πλην Νίκου Ζαχαριάδη, ήδη κρατουμένου, με την γνωστή σε λίγους Έλληνες επιστολή του προς τον Ελληνικό λαό – μετά την καθυστε-ρημένη, λόγω της απελπισμένης αντίστασης των στρατιωτών μας στα ναζι-στικά στίφη – εφαρμογή του σχεδίου «Μπαρμπαρόσα», δηλ. την επίθεση των χιτλερικών στρατευμάτων στην ΕΣΣΔ – σύσσωμη η ηγεσία του ΚΚΕ καλούσε τον Ελληνικό λαό στον «υπέρ πάντων αγώνα…»·

•  την περίοδο 1944-1949, σε δύο φάσεις, η ηγεσία του ΚΚΕ εξαπέλυσε

τον Συμμοριτοπόλεμο, που σήμερα επεβλήθη να ονομάζεται απλά «Εμφύ-λιος…»

      ο Κων/νος Καραμανλής, ο πρεσβύτερος, έπρεπε να δηλώση ότι δεν έχει αντίρρηση για την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, αλλά η τότε ηγεσία του έπρεπε πρώτα να καταδικάση δημοσίως τις εθνοπροδοσίες των προηγου-μένων ηγεσιών του.

      Ως προς το δεύτερο σφάλμα του, με την ρήση: «Η Κύπρος κείται μα-κράν», που «δικαιολογήθηκε», προτάσσοντας την ασφάλεια της Ελλάδος, το αφήνω στην κρίση των αναγνωστών.

      Έρχομαι στο τρίτο του σφάλμα, δηλ. στην κλήση του Ανδρέα Παπαν-δρέου. Έχω την γνώμη πως θα έπρεπε να καταλάβη ή, τουλάχιστον, να εξετάση διεξοδικά, αν επρόκειτο για έναν ικανό οικονομολόγο είτε για έναν «Δούρειο Ίππο» με ανθρώπινη μορφή, σταλμένο από τους κύκλους της Παγκοσμιοποίησης, με σκοπό την καταστροφή της οικονομίας της Ελλάδος.

      Αν ο λαός της Ελλάδος δεν έχει καταλάβει ακόμα τον ρόλο του Αν-δρέα Παπανδρέου για την σημερινή κατάσταση της χώρας μας, όσο και τον ρόλο του καλλίτερου «μαθητή» του, του Κώστα Σημίτη, τότε είναι άξιος της τύχης του, αλλά δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του για την κατάσταση εκείνων, οι οποίοι δεινοπαθούν σήμερα μαζί του!

      Δεν θα κάνω λόγο για τον ρόλο του γιου του Ανδρέα, Τζέφρυ, το πασίγνωστο «παιντί» – όπως τον αποκαλούσε η μητέρα του Μάργκαρετ, ανησυχώντας για το μέλλον του…

      Αν η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει την βούληση να αλλάξη την κατά-σταση, τι απομένει;

      Η εφαρμογή της τετάρτης παραγράφου του άρθρου 120 του Συντά-γματος, άρθρο 4, που προέταξα στο παρόν σημείωμα:

4   Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύση με την βία.