Οι "κύριοι"!

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Ολημερίς και ολονυχτίς, σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και Τύπο ακούμε και  διαβάζουμε για τις στρατιές των πολιτικών καλεσμένων: Ο κύριος τάδε, ο κύριος βήτα, ο κύριος… Τόση πολύ κατάχρηση και ανεπίτρεπτη χρήση της προσαγόρευσης ώστε να εξευτελίζονται οι πάντες.

Το "κύριος" χρησιμοποιείται για τους καταδικασμένους παιδεραστές, για τους φυγόδικους καταχραστές  του δημοσίου χρήματος, για τους κάθε λογής μιζαδόρους, τους εμπόρους λευκής σαρκός, τους κάθε λογής λαθρέμπορους και πάει λέγοντας…

Τί σημαίνει όμως το αηδές "κύριος" κατά το λεξικό; Σημαίνει: "τιμητική προσωνυμία ανδρός" - "άνθρωπος σοβαρός και αξιοπρεπής". Συνεπώς -και κατά κανόνα-ανεπιτρέπτως αποκαλούνται "κύριοι" και όσοι δεν συγκεντρώνουν αυτές τις προϋποθέσεις και όσοι βρίσκονται στη φυλακή ή είναι φυγόδικοι για ατιμωτικά αδικήματα, και για πρόστυχη συμπεριφορά. Πολύ περισσότερο δεν πρέπει να προσφωνούνται με το "κύριος" πολιτικοί εγκληματίες που οδήγησαν την Ελλάδα στο Μνημόνιο και τον φαύλο λαό της στον αργό θάνατο.

Επιμύθιο: Λίγη φειδώ στη χρήση του όρου δεν βλάπτει.

Όσο για τον γράφοντα τον αρνείται για λόγους αυτοπροστασίας και διαχωρισμού, από τους καθημερινούς "κυρίους" που κατακλύζουν την αγορά. Αν η Ελλάδα είχε τόσους "κυρίους" δεν θα ήταν "πνιγμένη στα σκατά".

Αυτά περί των… κυρίων με την παρατήρηση ότι ο γράφων θεωρεί αυτή την προσωνυμία ως προσβολή της προσωπικότητάς του. Προς το παρόν δεν αισθάνομαι σκατωμένος.