Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Ένας χρόνος μετά το Μαρί: Χιλιάδες πολίτες έξω από το Προεδρικό του Θανάτου

Η αγανάκτηση δεν έσβησε ένα χρόνο μετά την δολοφονική έκρηξη στο Μαρί. Χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου βρέθηκαν και πάλι έξω από το Προεδρικό του Θανάτου και απαίτησαν την παραίτηση των ενόχων και την παραδειγματική τιμωρία τους. Η Λευκωσία ήταν αστυνομοκρατούμενη πόλη αφού το σαθρό, μονοκομματικό καθεστώς Χριστόφια έτρεμε την οργή των πολιτών. Οι ήρωες του Ναυτικού και της Πυροσβεστικής μας θα δικαιωθούν και το καθεστώς μαζί με τους υποστηρικτές του θα πάρουν την θέση που τους αξίζει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.
Σε μια μεγαλειώδη και συγκινητική συγκέντρωση θύμησης, αλλά και διαμαρτυρίας, έξω από το Προεδρικό, που θύμιζε τις περσινές συναθροίσεις των αγανακτισμένων στον ίδιο χώρο, χιλιάδες συμπολίτες μας όλων των ηλικιών, ιδιαίτερα νέοι, τίμησαν ψες, ακριβώς ένα χρόνο μετά το κρατικό έγκλημα στο Μαρί, τη μνήμη των 13 θυμάτων.
Η εκδήλωση σημαδεύτηκε από την παρουσία των στενών συγγενών των θυμάτων, ενώ το πρόγραμμα περιλάμβανε εισηγητικές ομιλίες από τους νομικούς Δήμητρα Παπαλεοντίου και Αχιλλέα Αιμιλιανίδη.
Μεταδόθηκε επίσης μαγνητοσκοπημένο απόσπασμα από το πόρισμα Πολυβίου, που επιρρίπτει απερίφραστα την πολιτική και ηθική ευθύνη προσωπικά στον Πρόεδρο Χριστόφια, για την καταστροφή στο Μαρί από την έκρηξη των εμπορευματοκιβωτίων με τα πυρομαχικά του δικτάτορα Άσαντ.
Ο Σόλων Αντάρτης, από τους εθελοντές συντονιστές της εκδήλωσης, τόνισε σε παρεμβάσεις του, μεταξύ άλλων, ότι «πραγματικά, μας αξίζει μια καλύτερη ζωή και χρειάζεται να αγωνιστούμε όχι μόνο για να τιμούμε τους 13, αλλά για να μην ξαναέχουμε άλλο Μαρί στον τόπο. Οι 13 ήρωες του Μαρί έδωσαν τη ζωή τους γιατί το καθήκον είχε σημασία γι’ αυτούς. Όχι σαν άλλους που κατασκηνώνουν στις καρέκλες τους, παίρνουν τους παχυλούς μισθούς και ούτε ένα συγγνώμη δεν ξέρουν να πουν».
Στην ομιλία της η νομικός Δήμητρα Παπαλεοντίου είπε μεταξύ άλλων: «Ακόμα μια μαύρη επέτειος προστέθηκε στη μακρά οδό του μαρτυρίου της πατρίδας μας, ως αποτέλεσμα της αποδεδειγμένης κυβερνητικής ανεπάρκειας για την οποία βαρύνεται πρωτίστως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος προκλητικά συνεχίζει μέχρι σήμερα να καμουφλάρεται πίσω από την ασυλία του».
Αναφερόμενη στη θυσία των 13, είπε χαρακτηριστικά ότι «κατά τραγική αντίφαση, ο δικός τους σωματικός διαμελισμός δεν μπορεί παρά να λειτουργεί προς την κατεύθυνση συγκόλλησης της δικής μας διαμελισμένης προσωπικής, κοινωνικής και εθνικής συνείδησης».
Εξάλλου, ο δικηγόρος Αχιλλέας Αιμιλιανίδης ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «εκείνο που μάθαμε από το Μαρί είναι ότι το κυπριακό κράτος μπορεί να σκοτώσει τα παιδιά του και να αυτοκαταστραφεί, χωρίς να χρειάζεται εξωτερικό εχθρό ή αντίπαλο. Εδώ και ένα χρόνο μια σαθρή αίσθηση ξεφτίλας παραδέρνει τα πάντα. Οι ηγέτες μάς ντροπιάζουν, αρνούμενοι να παραδεχτούν τις ευθύνες τους και φερόμενοι κατά τρόπο απρεπή στους συγγενείς των θυμάτων, στους πολίτες αυτού του τόπου, αλλά και στην ίδια τη δημοκρατία». Ψάχνοντας τον πατέρα στις στάχτες…
Η Μαρία Ιωαννίδου, σύζυγος του πλοί- αρχου Ανδρέα Ιωαννίδη, για πρώτη φορά κατονόμασε το ΑΚΕΛ ότι ακολουθεί καταστροφική πολιτική ως κυβερνών κόμμα και πρόσθεσε: «Σήμερα τα παιδιά μου έψαχναν τον πατέρα τους στις στάχτες και στον αέρα της ναυτικής βάσης και γι’αυτό δεν μπορεί κανένας να μιλά με τρόπο προσβλητικό για τους ανθρώπους που μαρτύρησαν. Δεν φύγαμε, ούτε θα φύγουμε από το καθήκον μας, γιατί έχουμε μεγάλους δασκάλους όπως τον Γρηγόρη Αυξεντίου και τον Κυριάκο Μάτση και δεν πρόκειται ποτέ να χαρίσουμε την κατεχόμενη γη μας. Αν θέλει ο κύριος Πρόεδρος να χαρίσει το σπίτι του δεν έχει καν το δικαίωμα γιατί είναι προγονικό, δεν είναι δικό του. Εγώ δεν δέχομαι να ξεπουληθεί η πατρική μου γη και αυτοί που είναι πρό- θυμοι για κάτι τέτοιο, είναι προδότες». Εξάλλου, η κόρη της, Κυριακή Ιωαννίδου, πήρε τον λόγο για πρώτη φορά και είπε ότι «εμείς δεν είμαστε ριψάσπιδες ούτε δειλοί. Ο πατέρας μου είχε δώσει όρκο ότι “μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μου θα υπηρετώ τας σημαίας” κι αυτό έκανε».
Η Κάτια Κλεάνθους σύζυγος του Κλεάνθη Κλεάνθους, είπε ότι «σήμερα ήταν ίσως η δυσκολότερη μέρα όλου του χρόνου. Σήμερα άκουσα τη βουλευτή κ. Χαραλαμπίδου σε εκπομπή στην τηλεόραση, η οποία αναφέρθηκε στις ευθύνες και απέδωσε από μόνη της, ευθύνες στους στρατιωτικούς. Δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει στρατιωτικός. Μάλλον, της έχουν διδάξει ότι όταν βρίσκεσαι μπροστά στο καθήκον, το πιο εύκολο είναι να το βάλεις στα πόδια. Κάτι τέτοιο έκανε αυτός που τους κυβερνά και αυτός που υποστηρί- ζουν. Εμείς δεν θα το βάλουμε στα πόδια. Ελπίζουμε ότι θα υπάρξει δικαίωση. Έχουν μείνει λίγοι μήνες στον Πρόεδρο, ας τους χαρεί, ευχόμενη ότι δεν θα μας προκαλέσει άλλα δεινά».
Τι Μίλτος, τι Χρίστος, ήταν ένα!
ΚΟΡυΦΑIΑ στιγμή της εκδήλωσης, το τραγούδι του νεαρού Ανδρέα Σάββα που έγραψε και αφιέρωσε στον Χρίστο και τον Μίλτο Χριστοφόρου.
Δύο αδέλφια αγαπημένα,
δύο ναυτάκια ευτυχισμένα,
τι Μίλτος, τι Χρίστος, ήταν ένα.
Η μάνα τους η αγκαλιά τους,
φοβερή ήταν η μαγκιά τους.
Όμως τους κόψαν τα φτερά τους
και τους σβήσαν τα όνειρά τους.
Παίρνοντας τον λόγο μετά το τραγούδι, η μητέρα των διδύμων Πόπη Χριστοφόρου είπε ότι «θέλει να περάσει το μήνυμα ότι τα παιδιά της έχουν κα- ταφέρει να περάσουν στην απέναντι όχθη. Εμείς εδώ είμαστε στρατιώτες και όπως κάθε στρατιώτης, όπως ο Μίλτος και ο Χρίστος και οι 13, ήξε- ραν το χρέος τους. Κι εμείς για να καταφέρουμε να περάσουμε απέναντι και να τους συναντήσουμε, πρέπει να ξέρουμε το χρέος μας και όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας».
πηγή: Σημερινή (12/07/2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια: