Αφιερώνεται στον σημερινό «κυρίαρχο» λαό, από τον Κωστή Παλαμά

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

«Δεν έχεις, Όλυμπε Θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα

ραγιάδες έχει Μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι.

Κούφιοι κι’ οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα

των Ευρωπαίων περίγελο και Αρχαίων παλιάτσοι».

Έτσι ζωγράφισε  ο εθνικός μας βάρδος εδώ και έναν αιώνα, τον «κυρίαρχο» ελληνικό λαό: Χωρίς λεβεντιά, γονατισμένο και σκυφτό, προορισμένο μόνο για το χαράτσι.

Περίγελο των Ευρωπαίων και παλιάτσο των Αρχαίων προγόνων μας.

Μία πολυεπίπεδη και πολύμορφη κατάπτωση μέσα στην οποία σμιλεύτηκε ο τύπος του Ραγιά της Τουρκοκρατίας, που ήταν ένα γλοιώδες ανθρωπάκι το οποίο γονάτιζε μπροστά στον Τούρκο δυνάστη.

Για τον τύπο αυτόν, η Ιστορία γράφει ότι για να μπορεί εύκολα να εκδηλώνει τον ραγιαδισμό του, είχε διαμορφώσει έτσι τη θέση του στο ζώο του ώστε όταν έβλεπε να περνά κάποιος Τούρκος αγάς, πηδούσε αμέσως και γονάτιζε μπροστά του!

Ήταν ο τύπος του νεοέλληνα ο οποίος μπροστά στους προγόνους του της κλασικής Ελλάδας φάνταζε ως παλιάτσος στους ευρωπαίους, ως περίγελος.

Θα νόμιζε κανείς ότι αυτοί οι στίχοι του Παλαμά γράφτηκαν σήμερα για ν’ αποδώσουν την συμπεριφορά του «κυρίαρχου» λαού, για τον οποίο οι Ευρωπαίοι δανειστές λένε ότι «είναι βουτηγμένος στα σκατά» και αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Ιστορική απαντοχή και δίδαγμα: Αυτός ο κόσμος των ραγιάδων του Παλαμά έκανε «θαύματα» όταν αποφάσισε να σηκωθεί όρθιος: Τόλμησε τη μεγάλη εθνική περιπέτεια των βαλκανικών πολέμων, εξεστράτευσε στα βάθη της Τουρκίας, έστησε ένα Γουδί, πύργωσε το Έπος του ’40 και της Εθνικής Αντίστασης, διέσχισε έναν αιματηρά Εμφύλιο και άρχισε να ξαναχτίζει το μέλλον του κάτω από την Αγγλο-Αμερικανική επικυριαρχία!

Τούτα τα χρόνια της σήψης και των κατοχικών Μνημονίων,  ξαναπήρε τη θέση του Ραγιά, στην οποία τον έβαλαν δοσίλογοι κυβερνήτες, οι οποίοι τον εκμαύλισαν μεθοδικά και ποικιλοτρόπως.

Για να δούμε τι θα κάνουν οι σημερινοί Ραγιάδες. Θα σηκωθούν όρθιοι; (Για τη γονατισμένη και ραγιάδικη συμπεριφορά του «κυρίαρχου» λαού, στα χρόνια τούτα της πολιτικής χολέρας βλ. π.χ. τα κείμενά μου:«Ο δοσίλογος λαός», στα «Πολιτικά Θέματα», της 18/6/1993, «Πολιτική εξαχρείωση και κοινωνικός εκμαυλισμός», στα «Π.Θ.» της 25/7/1993, «Η ευθύνη του λαού», στα «Π.Θ.» της 5/2/1993, «Κομματικός ραγιαδισμός», στην «Καθημερινή», της 20/7/1991, «Η μετάλλαξη των Ελλήνων», στα «Π.Θ.» της 7/12/2003 και «Αυτόν τον σάπιο λαό ποιος θα τον αγοράσει;» στα «Πολιτικά Θέματα» της 3/10/2012 ΦΒ).

Ερωτάται: Ένας τέτοιος λαός που έχει υποστεί εδώ και πολλά χρόνια πολιτική, ηθική και κοινωνική χλωροφορμίαση, μπορεί ν’ αποτινάξει τον ραγιαδισμό; Ίδωμεν.