Γράφει ο Γιώργος Λεκάκης
Μέλος του Δ.Σ της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Μέλος του Δ.Σ της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Πριν λίγες ημέρες, σε αυτήν εδώ την στήλη (29.6.12) έγραφα άρθρο με τίτλο «Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα». Πολλοί έσπευσαν τότε να ειπούν πως πρόκειται για μονομερή άποψη κάποιων ρομαντικών και ευαίσθητων Ελλήνων, απέναντι σε ένα ανάλγητο διεθνές κατεστημένο «γραβατωμένων σφιγγοκωλάριων». Έλεγα, βέβαια, ότι η (διεθνής) Διανόηση δεν μπορεί να υπακούει τέτοιες αρυτίδωτες φάτσες. Και δη η γερμανική διανόηση, που έχει κορυφές (Γκαίτε, Σίλλερ, Νίτσε) που εξύμνησαν την Ελλάδα, που την τοποθέτησαν στα ύψη που της πρέπει, που την μελέτησαν, που την αγάπησαν, που την αντέγραψαν. Και να που έρχεται το Γερμανικό Κέντρο της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων (PEN) να βάλει τα πράγματα στην θέση τους και να αποκαταστήσει κάπως την γερμανική Διανόηση.
Με ανακοίνωσή του, λοιπόν, το Γερμανικό Κέντρο της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων λέει τα εξής:
«Εμείς, οι συγγραφείς του Γερμανικού Κέντρου της Διεθνούς Οργάνωσης (PEN), δεν θέλουμε να σιωπούμε περαιτέρω, για την απαράδεκτη συμπεριφορά του δικού μας κράτους και των δικών μας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης απέναντι στο κράτος-μήτρα του δικού μας πολιτισμού: Η Ελλάς και οι Έλληνες δυσφημούνται και προσβάλλονται στην δική μας χώρα.. Όμως η Γερμανία είναι εκείνη που δημιουργήσει τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες η Ελλάς σήμερα υποφέρει. "Πακέτα βοηθείας" βοηθούν περισσότερο τους πιστωτές των ελληνικών τραπεζών, παρά τον ελληνικό λαό, που με τα μέτρα λιτότητας οδηγείται πιο βαθειά στην πτώχεια.
Οι Έλληνες γνωρίζουν, πώς ζει κανείς κάτω από την γερμανική Κατοχή. Με την αποχώρησή του, ο γερμανικός στρατός άφησε πίσω του ένα κατεστραμμένο κράτος. Η δραχμή έχασε την αξία της, εξ αιτίας των τρομακτικών εξόδων για την διατροφή των γερμανικών στρατευμάτων. Κοντά σ' αυτά προστέθηκε και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων. Αυτό το ποσόν ανέρχεται σήμερα με τους τόκους και τα επιτόκια στα 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το Γερμανικό Κέντρο της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων, που χρέος της είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, απαιτεί: Η Γερμανία πρέπει να πληρώσει αυτά τα χρέη, καθώς και ανάλογες αποζημιώσεις για τις ζημίες που προξένησαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα».
Από τους 100 αντιπροσώπους ψήφισαν 98 υπέρ και 2 κατά.
Σημείωση: Η μετάφραση έγινε από τον φίλο μου, εκπαιδτυτικό και συγγραφέα Δαμιανό Βασιλειάδη, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Αυτή είναι η ακριβής ανακοίνωση του Γερμανικού Κέντρου της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων για την συμπεριφορά της Γερμανίας έναντι της Ελλάδος, που εξεδόθη στις 12 Μαϊου 2012, στην πόλη Rudolstadt, όπου έλαβε χώρα η ετήσια συνέλευση του. Και κανένα ελληνικό ΜΜΕ δεν την μετέδωσε αυτούσια! Στις ανακοινώσεις των πρακτορείων - όπως ήταν φυσικό, άλλωστε ο όρος «πρακτορείο ειδήσεων» παραπέμπει σε. πράκτορες - λείπει κάθε αναφορά στην υποχρέωση της Γερμανίας για την επιστροφή του κατοχικού δανείου!
Το ποσόν φυσικά δεν είναι αυτό που απαιτεί το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Όμως είναι μια, αξιόλογη τοποθέτηση, η οποία και δεν είδε ακομη και στην Γερμανία το φως της δημοσιότητος, εκτός από την εφημερίδα του κόμματος «Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ», που την δημοσίευσε.
Στην πραγματικότητα δεν έιναι αυτό το ποσόν του κατοχικού δανείου. Με τις ισοτιμίες, τους τόκους, τα επιτόκια και τα έτη που πέρασαν οι Γερμανοί μας χρωστούν περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ - βάσει και υπολογισμών και Γερμανού επιστήμονος - μόνο από το κατοχικό δάνειο!...
Διαβάστε επίσης: «Schuldet Deutschland den Griechen 70 Milliarden?» του Sven Felix Kellerhoff στο «WELT ONLINE», 17.9.2011.
Για περισσότερα: ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ http://ethnikonthematon.blogspot.com.
Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα και από τις κλοπές αρχαιοτήτων της Ελλάδος επί Κατοχής, καθώς και από τις λεηλασίες παράνομων ανασκαφών στο ελληνικό έδαφος το ίδιο διάστημα - βλ. σχ. και Γ. Λεκάκη «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής», εκδ. «Κάδμος», 2012.
Ο υπουργός που αλλάζει
γραφεία για. πλάκα.
Αλήθεια, έχουν επίγνωση οι υπουργοί της Ελλάδος ότι ζουμε σε περίοδο μεγάλης λιτότητος; Ότι δεν έχουμε λεφτά; Ότι βρισκόμαστε σε κρίση; Μάλλον, όχι. Εκτός κι αν ξέρουν πως δεν είναι έτσι τα πράγματα, και μας δουλεύουν ψιλό γαζί.
Γιατί, πώς αλλιώς εξηγείται ότι την ώρα που η Ελλάδα καίγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ο νέος υφυπουργός Εξωτερικών κ. Τσιάρας αλλάζει γραφεία για. πλάκα! Την Δευτέρα 7 Ιουλίου και εν όψει της εγκαταστάσεώς του στον 8ο όρ. του κτηρίου της Ακαδημίας 3 η μεταφορική εταιρεία που είχε προσληφεί προς τούτο άδειασε εντελώς τον χώρο για να ... αλλάξει διακόσμηση! Κι ενώ η μεταφορά είχε ολοκληρωθεί, κατά τις 4 μ.μ. οι μεταφορείς άρχισαν να.... ξαναφέρνουν τα έπιπλα και τα λοιπά αντικείμενα στην θέση τους, με την αιτιολογία ότι τελικά τα γραφεία δεν είναι. κατάλληλα, γιατί αφ' ενός ο χώρος είναι μικρός, αφ' ετέρου δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές. Γιατί, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει ιδιαίτερη τουαλέττα προς χρήσιν των .... υψηλών προσκεκλημένων του υφυπουργού!!!! Η μεταφορά πέρα δώθε συνεχίζεται με άγνωστη εξέλιξη... Οι πληροφορίες λένε ότι ο υφυπουργός θα εγκατασταθεί τελικά στο κτήριο της Ακαδημίας 1...
Και ανατριχιάζει ο Έλλην πολίτης, όταν βλέπει πως την ώρα που τα εθνικά θέματα βρίσκονται στο κόκκινο και οι Έλληνες αντιμετωπίζουν στην πλειοψηφία τους πρόβλημα επιβιώσεως, οι υπουργοί τους, αντί να είναι «υπό το έργον», με όλην την σημασία της λέξεως, όπως οφείλουν, αντί να στρωθούν και να δουλέψουν για την προστασία των συμφερόντων της πατρίδος, αναλώνονται σε μετακομίσεις και διακοσμήσεις, τις οποίες για άλλη μια φορά πληρώνουμε εμείς, οι Έλληνες, θέτοντας μάλιστα ως κριτήριο την τουαλέττα των υψηλών επισκεπτών!!!
Ποιος μας φταίει τελικά; Οι ξένοι ή εμείς οι ίδιοι που έχουμε υφυπουργούς οι οποίοι αντί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και στην κρισιμότητα των στιγμών συνεχίζουν να είναι στον κόσμο τους - στην κοσμάρα τους, που λέει ο λαός μας - και να ασχολούνται με γραφεία και μετακομίσεις, χρεώνοντάς τες, φυσικά, στον λογαρισμό του υπουργείου, και δεν εννοούν να αλλάξουν στάση ούτε αυτή την ύστατη ώρα ενώπιον των ακραίων καταστάσεων που βιώνουμε. Άσε που αναρωτιέμαι: Εάν δεν μπορεί κάποιος να οργανώσει σωστά με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μια μετακόμιση-εγκατάσταση των γραφείων του, πώς θα οργανώσει την εξωτερική πολιτική της χώρας;
Να αποδοθούν τα κειμήλια του Βενιαμίν του Λεσβίουστην Λέσχη που φέρει το όνομά του
Η παρακμή του Πλωμαρίου
Με επιστολή του προς τον δήμαρχο Λέσβου (κ.ά. φορείς), η «ΛΕΣΧΗ ΠΛΩΜΑΡΙΟΥ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ο ΛΕΣΒΙΟΣ» ζητάει να αποδοθούν τα κειμήλια του λογίου Βενιαμίν του Λεσβίου σε αυτήν, ενώ παράλληλα κάνει μια αναδρομή-αναφορά στην παρακμή του Πλωμαρίου. Η επιστολή της Λέσχης έχει ως εξής:
«Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι το Πλωμάρι καταλαμβάνει σημαντικό μέρος της νεώτερης ιστορίας της Λέσβου.
Και ως σπουδαίο βιομηχανικό και ναυτικό και εμπορικό κέντρο, είτε μοναδικό λιμάνι του νότιου μέρους του νησιού, είτε ως το δεύτερο αστικό κέντρο της Λέσβου, είτε ως πρωταγωνιστικό στοιχείο στην απελευθερωτική διαδικασία του 1912, είτε ως πρωτεύουσα του, και σήμερα, αποκομμένου νότιου τμήματος, που δεν έχει πουθενά διέξοδο.
Από την μικρασιατική καταστροφή και μετά, άρχισε η σταδιακή παρακμή του Πλωμαρίου, με την αποβιομηχάνιση, λόγω απώλειας της βασικής αγοράς που αποτελούσε η Μικρά Ασία, η αδυναμία ανακατεύθυνσης του εμπορικού στόλου, σε αιγαιακή ναυτική - γιατί όχι και μεσογειακή - η αδυναμία προβολής και εκμετάλλευσης του μοναδικού εκλεκτού και πολύ απέχοντος ποιοτικά λεσβιακού λαδιού, η πλήρης εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα της γεωργικής παραγωγής. Για λόγους που οφείλονται στο ανύπαρκτο κράτος και την οργάνωσή του, αλλά και για λόγους που οφείλονται στους ίδιους τους Πλωμαρίτες και την αδιαφορία τους για τα πάντα. Και ασφαλώς στην αδυναμία των ανθρώπων που το διοίκησαν τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Τελευταίο επίτευγμα η απώλεια της γαλάζιας σημαίας του Αγίου Ισιδώρου, που είχε διατηρηθεί επί μία τουλάχιστον εικοσαετία.
Σήμερα βεβαίως η κατάσταση έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Η πραγματική κατάσταση είναι ενός χωριού με όψη μικρού αστικού κέντρου. Χωρίς υπηρεσίες, χωρίς δρόμους, χωρίς στοιχειώδη οργάνωση - ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν είναι τουριστικός τόπος με συνεχώς ανοιχτή αγορά - βρίσκεται λίγο προ του τέλους. Και με μια δημοτική εκπροσώπηση, στην οποία κυριαρχεί το εγώ.
Το τελευταίο δείγμα απαξιωτικής συμπεριφοράς προς το Πλωμάρι, είναι και η απόφαση του Δ.Σ. Λέσβου ή επί το ορθότερον Μυτιλήνης, να μεταφερθούν όλα τα εθνικοϊστορικά και λαογραφικά ευρήματα του νησιού στο αντίστοιχο μουσείο Καλλονής - που προετοιμάζεται πυρετωδώς για την περίπτωση αναθεώρησης του «Καλλικράτη».
Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και σημαντικά ενθυμήματα του Βενιαμίν Λεσβίου, που αφρόνως πριν χρόνια, παραδόθηκαν στην Μυτιλήνη, προς φύλαξη.
Μόλις το πληροφορηθήκαμε, αντιδράσαμε με έγγραφό μας προς τον δήμαρχο Λέσβου και η απάντηση από τον αντιδήμαρχο κ. Τσακίρη ήταν ότι «δεν αποκλείεται και η μεταφορά τους στο Πλωμάρι, αλλά απαιτείται απόφαση του Δ.Σ.».
Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επανερχόμαστε και ζητούμε την βοήθεια και συμπαράσταση, όλων όσων ευαισθητοποιούνται.
Τα κειμήλια τα αφορώντα τον μεγάλο Βενιαμίν να αποδοθούν στον ειδικό διάδοχό του την Λέσχη Πλωμαρίου Βενιαμίν ο Λέσβιος, που ήδη κατέχει και διαφυλάττει, όση από την συλημένη βιβλιοθήκη του έχει απομείνει, την χειρόγραφη «Φυσική» του, το «Τετραβάγγελό» του, τα «Στοιχεία Μαθηματικών», έκδοση Λειψίας, που πρόσφατα αγοράσθηκε από δημοπρασία και την χειρόγραφη επιστολή του, που δωρίθηκε από τον συλλέκτη και επίτιμο μέλος της Λέσχης, Μιχάλη Τσιπίδη.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η Λέσχη, έχει την θέληση και την δυνατότητα να διαφυλάξει όλα τα παραπάνω κειμήλια, σε μια ασφαλών προδιαγραφών προθήκη, που με τις κατάλληλες εξηγήσεις και περιγραφές, θα μπορούσε να αποτελέσει τουριστικού ενδιαφέροντος έκθεμα.
Η πορεία των πραγμάτων δείχνει ότι το Πλωμάρι στο μέλλον δεν θα έχει παρά μόνον τις παραλίες του, όσο θα αντέξουν στην βάρβαρη ανθρώπινη επίθεση και τίποτ' άλλο.
Ας ανακτήσει τουλάχιστον όσα του ανήκουν, μήπως και μπορέσει να συγκροτήσει ένα υβριδικό μουσείο, που θα μπορούσε να εμπλουτισθεί και να αναπτυχθεί.
Περιμένουμε με πολλές ελπίδες, την συμπαράσταση όλων όσων πιστεύουν, πως καλό είναι να αγανακτείς με την κατοχή των ελγινείων μαρμάρων από τους Άγγλους, αλλά ακόμα καλύτερο είναι να σκέφτεσαι πως ανάλογες συμπεριφορές, δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν στον τόπο μας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ».
www.xronos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου