Οι «Μεσσίες» του «Βήματος»

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Κάθε φορά που «Το Βήμα» θέτε ένα στόχο για την εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων, εφευρίσκει και έναν Μεσσία!

Για να μη γυρίσουμε πολύ πίσω σκιαγραφώ τους... μεσσιανικούς προσανατολισμούς του από την εποχή του 1952 οπότε είχε ανακαλύψει τον... Μεσσία Παπάγο.

Σε λίγα χρόνια θα προσκυνήσει τον... Μεσσία Γεώργιο Παπανδρέου, τον οποίο θα εγκαταλείψει συμμαχώντας με το Παλάτι στην ανατροπή του, η οποία προετοιμάστηκε στην οδό Στησιχόρου.

Τότε, τον Ιούλιο του 1965, θα ανακαλύψει πιο μεγάλο Μεσσία, τον Κ. Μητσοτάκη, τον οποίο στήριξε μετά μανίας.

Έρχεται η δικτατορία του 1967 και ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα, συνεχίζει  κανονικότατα την έκδοσή του, ενώ «Η Καθημερινή» της Βλάχου κλείνει.

Η... επάρατη Χούντα πέφτει και το «Βήμα» δοξάζει το νέο Μεσσία που λέγεται Κ. Καραμανλής.

Στα 1981 έρχεται ο Μεσσίας Ανδρέας Παπανδρέου, ο φαύλος των φαύλων, τον οποίο αγκαλιάζει και υμνεί το «Βήμα» με τη... δημοκρατική παράταξη.

Ο «χαρισματικός» τα... τινάζει και στο πόδι του έρχεται ο έτερος... προοδευτικός Μεσσίας Κ. Σημίτης, στον οποίο η καλή εφημερίδα... δίνει τα ρέστα της!

Ο «εκσυγχρονιστής» Μεσσίας, μετά από οκταετή διεφθαρμένη διακυβέρνηση αποχωρεί και παραδίδει το δαχτυλίδι του...  κινήματος στον κληρονομικό διάδοχο Τζέφρη ή Giorgo, τον οποίο η εφημερίδα δοξάζει «με όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις».

Ο κληρονόμος θ’ αποδειχθεί ο πιο ακατάλληλος «κυβερνήτης» του κόσμου και ο «κυρίαρχος» λαός ετοιμάζεται «να τον πάρει με τις πέτρες»!

Τότε το «Βήμα» τον αποκαλεί αποτυχημένο πρίγκιπα (βλ. φ. της 7/1/2012 όπου το κύριο άρθρο με τον προειδοποιητικό τίτλο: «Έως όπου καταδικαστούν») και  οσμιζόμενο... ψητό στη Νέα Δημοκρατία, ανακαλύπτει τον Μεσσία της που ακούει στο όνομα Α. Σαμαράς.

Πάνω, λοιπόν, σ’ αυτό το όνομα ανακαλύπτει, λόγω.... πατριωτισμού, τον Νέο Μεσσία γράφοντας στον τίτλο – μετά φωτογραφίας ολοσέλιδης- του «ΒΗΜΑgazino»: «Μπορεί να κάνει ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά;», ενώ στο σαλόνι και επίσης μετά μεγάλης φωτογραφίας διαβάζουμε: «Μπροστά στην αναμέτρηση με την Ιστορία» (φ. της 24 Ιουνίου 2012, σελ. 39-43).

Δυστυχέστατα, για την Ελλάδα –και για την εφημερίδα- ο Α. Σαμαράς δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό έστω και μικρού Μεσσία και ούτε έχει καμμία δυνατότητα να αναμετρηθεί με την... Ιστορία! Είναι  μία από τα ίδια!

Εξάλλου μία χώρα πολλαπλώς χρεοκοπημένη και με έναν λαό «που είναι βουτηγμένος στα σκατά» -όπως λένε οι ξένοι δανειστές μας- έχει ανάγκη από μπουλντόζες για να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου.

Για το εθνικό αυτό έργο οι σημερινοί πολιτικοί είναι εντελώς ακατάλληλοι και ως τέτοιοι ανήκουν στα μπάζα της ιστορίας!