Γερμανικές «αποζημιώσεις» το 1961

Ο  πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Βρισκόμαστε στα 1976 και η «Ελληνική Δημοκρατία» αποφασίζει να αποζημιώσει τα τέκνα της που εκτελέστηκαν στην Κατοχή από τους Γερμανούς κατακτητές.

Νομική βάση της αποζημίωσης, το Νομοθετικό Διάταγμα 4178/1961, το οποίο, υποθέτω, θα ακολούθησε την απελευθέρωση του διαβόητου εγκληματία Μέρντεν, για τον οποίο έγινε ειδικό Ν.Δ., μετά την καταδίκη του από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Το τότε κράτος των γραικύλων τον φυγάδευσε ουσιαστικά μέσα σε μια νύχτα.

Έρχομαι στο θέμα της κρατικής απάτης.

Με την υπ’ αριθ. 010038/02/27.2.1976 Ειδοποίηση του Υπουργείου Οικονομικών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους – Τμήμα Αποζημιώσεων (Ν.Δ. 4178/1961), ειδοποιείται – και μάλιστα επειγόντως – ο γιος του εκτελεσμένου Δημητρίου Πανάγουλια, Νίκος Πανάγουλιας,κάτοικος Φαναρίου Καρδίτσας, όπως εισπράξει το σχετικό ποσόν.

Συγκεκριμένα το ειδοποιητήριο έγγραφο, λέει: «Γνωρίζομεν υμίν ότι απεστάλη εις πρακτορείον Τραπέζης Ελλάδος Καρδίτσης, η υπ’ αριθ. 21026εντολή πληρωμής εκ δρχ. 175, δια την καταβολήν υμίν ποσοστού 4% της επιδικασθείσης αποζημιώσεως, συμφώνως προς τας διατάξεις του Ν.Δ. 4178/1961 και παρακαλούμεν όπως μεριμνήσετε δια την είσπραξιν».

Ο Διευθυντής...

Ο πατέρας του δικαιούχου εκτελέστηκε στις 28 Ιουλίου 1944.

Ο παραλήπτης του εγγράφου (το οποίο έχω σε φωτοτυπία) αρνήθηκε να εισπράξει αυτό το ευτελές ποσόν των 175 δρχ. που αποτέλεσε το 4% του συνολικώς επιδικασθέντος που ανερχόταν σε 4.375 δρχ. και σε 25 δόσεις!

Έτσι, η «αποζημίωση» χάθηκε ολόκληρη και είναι άγνωστο που κατέληξε και ανάλογες περιπτώσεις θα έπρεπε να ήταν πολλές.

Το θεώρησα ντροπή, μου είπε ο φίλος Νίκος Πανάγουλιας, που από μικρό παιδί έχασε τον πατέρα του και μπόρεσε να επιβιώσει εκτός Ελλάδας και μάλιστα κάνοντας δική του ξυλεμπορική εταιρεία.

Αυτές, λοιπόν, τις «αποζημιώσεις» κατέβαλαν οι Γερμανοί στα χιλιάδες θύματα!

Ελλάς: Η χώρα των γραικύλων κυβερνητών!