Χειρότερα απ’ το… μηδενικό

Ε Τ Σ Ι ΛΟΙΠΟΝ έχουν τα πράγματα της πολιτικής. Και της πατρίδας: Μετά που έκαναν έναν κύκλο οκτώ ετών, από 2004 έως 2012, κύκλο ο οποίος δεν ήταν καν μηδενικό, αφού πρόσθεσε επικινδύνως περισσότερα βαρίδια, επανέρχονται στην αρχική θέση της ανικανότητας για εκκίνηση: Η Εθνική Αντίσταση του λαού στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που εκφράστηκε με το 76% «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, την 24η Απριλίου 2004, απέτυχε έκτοτε να βρει ικανή Αντι-Διζωνική ηγεσία για να εκκινήσει προς μιαν άλλη πολιτική. Αποτυχία του ίδιου του λαού, αφού παρέμεινε με ηγέτες εκείνους των οποίων ολόκληρη η προηγούμενη σταδιοδρομία, η συνολική τους δηλαδή πολιτική παρουσία, με πράξεις ή παραλείψεις, παρήγαγε ή δεν εμπόδισε την παραγωγή του Σχεδίου Ανάν. Παρήγαγε κι ουδόλως απέτρεψε την ΔΔΟ με το συγκεκριμένο περιεχόμενο Ανάν.
Ε Ν Ω ΟΜΩΣ ο λαός απέρριψε τη ΔΔΟ, δεν είχε τη σοφία, την ευχέρεια και τη θέληση να εκδιώξει τους συγκεκριμένους ηγέτες του και ν’ αναζητήσει άλλους (ποιους, άλλωστε;), αλλά, πολύ χειρότερα, εξέλεξε, με τις νικητήριες ψήφους ΔηΚο και ΕΔΕΚ, Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2008, έναν από τους φανατικότερους της ΔΔΟ, τον Δ. Χριστόφια, όστις συγκεκριμενοποίησε τη ΔΔΟ σε «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς» με τουρκική εκ περιτροπής προεδρία. Εκείνοι που τον έκαναν ΠτΔ στον 2ο γύρο των εκλογών, ΔηΚο και ΕΔΕΚ, αφού επί 3ετία οι μεν κι επί 8μηνία οι δε, άσκησαν μιαν αναποτελεσματική επίκριση της Διζωνικής πολιτικής του (απλώς για το… «περιεχόμενό» της), ουδόλως απέστησαν κι ουδέποτε αποκήρυξαν τη ΔΔΟ, παραμόνο προφασίζονται οι μεν ότι δεν τους ενδιαφέρει η «ονοματολογία», ή ότι… ψάχνουν το «σωστό περιεχόμενό» της οι δε...
Ε Τ Σ Ι ΛΟΙΠΟΝ η Αντι-Διζωνική Εθνική Αντίσταση του λαού, είτε εξακολουθεί αυτός να διάγει εντός κομμάτων είτε απέδρασε ήδη στην αποχή, ΔΕΝ έχει προοπτικές να καταστεί Αντι-Διζωνική Πολιτική μιας Νέας Στρατηγικής. Επειδή έχει απέναντί της και εναντίον της, με διαφορετικές εκάστου ταχύτητες και ένταση: (α) Τον Χριστόφια και την ηγεσία του ΑΚΕΛ, (β) τον Αναστασιάδη και την ηγεσία του ΔηΣυ, (γ) τον Καρογιάν και την ηγεσία του ΔηΚο, (δ) τον Ομήρου και την ηγεσία της ΕΔΕΚ, ενώ οι προσπάθειες, έστω και κατ’ ίχνος διαφοροποίησης των πραγμάτων από τις ηγεσίες (ε) ΕυρωΚο και (στ) Οικολόγων απέβησαν μάταιες και άκαρπες:
Ο Ι ΗΓΕΤΕΣ ΑΚΕΛ, ΔηΣυ κι «Ενδιάμεσου Χώρου» ομνύουν πίστη στη ΔΔΟ και δεν την αποκηρύσσουν. Είναι οι ίδιες που τον Νοέμβριο του 2002 αποδέχθηκαν προς διαπραγμάτευση (και δεν απέρριψαν εξαρχής ως παντελώς απαράδεκτο) το Σχέδιο Ανάν και έκτοτε αποδεικνύεται ότι δεν έχουν τα προσόντα να πράξουν άλλο τι σε κάθε επόμενο… κύκλο.

Πηγή : www.simerini.com.cy