Αρχίζει τον πολιτικο-«ιδεολογικό» του «αγώνα» μετά την πτώση της δικτατορίας, επιλέγοντας την επανάσταση εντασσόμενος στο ΚΚΕ.
Αφού πήρε το «βάφτισμα του προοδευτικού» θα εγκαταλείψει την επανάσταση –δεν γνωρίζω σε πόσο χρόνο- και απ’ εκεί θα ορμήσει ακάθεκτος στο σάπιο πολιτικό σύστημα.
Γίνεται σύμβουλος, μυστικοσύμβουλος επιφανών πολιτικών παραγόντων του συστήματος της σήψης και θ’ αναλάβει την διεύθυνση της εφημερίδας που θεωρείται ναυαρχίδα της Ν.Δ..
Όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί τον αγαπημένο όλων των ΜΜΕ διατηρώντας ταυτόχρονα και δική του εκπομπή.
Κάνει σφαιρικές και ανώδυνες αναλύσεις για το σύστημα, ασκώντας «κριτική» χαϊδευτική!
Ταυτόχρονα γνωρίζει άριστα ότι από το 2001 υπάρχει ως κόμμα ο ΛΑΟΣ με τον ιδρυτή τού οποίου, μας λέει, «είχαμε πολιτική φιλία 25 χρόνων» (έτσι δηλώνει στην συνέντευξή του που έδωσε στις 17 Απριλίου στο Ρ/Φ Real F/M, ως εκπρόσωπος τύπου του κόμματος).
Αυτό σημαίνει ότι σ’ αυτά τα 15 χρόνια λειτουργίας του ΛΑΟΣ είχε όλη την άνεση να ενταχθεί σ’ αυτόν, για να βοηθήσει τον φίλο του, με τον οποίο μάλιστα είχε και πολιτική φιλία!
Στη συνέντευξη αυτή μας είπε και τα εξής: «Δεν πήγα στη Ν.Δ. γιατί αλλάζει θέσεις»! Εδώ μένεις άφωνος! Τις περισσότερες πολιτικές και ιδεολογικές κωλοτούμπες τις έκανε ο νέος του αρχηγός (το πολιτικό αδιανόητο αυτό φαινόμενο το καυτηρίασε ο γράφων με πλείστα όσα κείμενά του, βλ. π.χ. «Οι πολιτικές και ιδεολογικές κωλοτούμπες του Προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη» (24/3/3010) – «Γ. Καρατζαφέρης: Ο μαέστρος της πολιτικής κωλοτούμπας» (19/5/2010) – «Ιστορικές παραχαράξεις του πολιτικού πρωκτοκυβιστή Γ. Καρατζαφέρη» (16/9/2011) κ.λπ., κ.λπ.
Τα κείμενα αυτά στάλθηκαν σε εκατοντάδες παραλήπτες και ο χαρακτηρισμός «κωλοτούμπας» πολιτογραφήθηκε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο.
Γνωρίζει πολύ καλά ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΛΑΟΣ ότι αν κατορθώσει να πιάσει το 3% θα εκλεγεί βουλευτής –όπως όλα δείχνουν- και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο φόρεσε την «ιδεολογία» του... πατριωτικού κόμματος το οποίο ψήφισε το Α’ Μνημόνιο!
Ακολουθώντας τη νέα κωλοτούμπα του νέου αρχηγού του δηλώνει κι αυτός αντιμνημονιακός ενώ άλλα έλεγε στις αναλύσεις του!
Επί του προκειμένου, λοιπόν, έχουμε κωλοτούμπες στο τετράγωνο. Δικαιολογώντας την επιλογή του αυτή μας είπε ότι «Προτίμησε τον ΛΑΟΣ γιατί: «Η Ν.Δ. αλλάζει θέσεις». Και πρόσθεσε: «Θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για το νέο κυβερνητικό σχήμα».
Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος και ο ΛΑΟΣ θα μετάσχουν –αν το φέρουν τα πράγματα, σε οποιαδήποτε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ!
Αυτή την τυχοδιωκτική πολιτική την δικαιολόγησε γιατί «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Έτσι ο άκρατος μακιαβελισμός βαφτίζεται «τέχνη του εφικτού», ενώ πρόκειται για απόλυτη εφαρμογή του γκεμπελικού δόγματος: «Πολιτική είναι η τέχνη που καθιστά δυνατά και όσα φαίνονται αδύαντα».
Το φαινόμενο αυτό –και αμέτρητα ανάλογα που ανθίζουν στην αγοραία πολιτική πιάτσα αυτών των χρόνων, επιβεβαιώνουν την κοινωνιολογική διαπίστωση του Κ. Μαρξ που έγραψε ήδη το 1859: «Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά, αντίθετα, το κοινωνικό τους είναι καθορίζει τη συνείδησή τους» (Ανάλυση αυτού του θεμελιώδους κοινωνικού νόμου βλ. στο έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία», εκδ. «Κάδμος» 2010, σελ. 45 επ. όπου το Κεφάλαιο: «Οι τρόποι διαμόρφωσης της συνείδησης» Πρβλ. και το ομότιτλο κείμενό μου στο μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία» τεύχ. Απριλίου 2009, σελ. 22).
Ως τ. επαναστάτης –όπως και ο γράφων- ο υποψήφιος βουλευτής επικρατείας θα γνωρίζει άριστα ότι το ατομικό συμφέρον είναι αυτό το οποίο καθόρισε την τωρινή του επιλογή. Έτσι, αν εκλεγεί βουλευτής αλλάζει και τα «είναι» και από κομμουνιστής γίνεται όψιμος εθνικιστής!
Το συμφέρον διέπει τα πάντα, άλλο αν αυτό το κρύβουν –ή νομίζουν ότι το κρύβουν- οι πολιτικάντηδες κάθε λογής.
Λίαν αφελώς ο γράφων εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα υποστήριξε ότι: «Η ιδεολογία δεν είναι εμπόρευμα» (βλ. «Η Καθημερινή», της 16/3/1990).
Άργησε να καταλάβει ότι η ιδεολογία και η πολιτική είναι ΜΟΝΟ εμπόρευμα, το οποίο σκεπάζουν τα κάθε λογής φληναφήματα περί πατρίδος, συμφέροντος του λαού και πάει λέγοντας.
Λόγια της καραβάνας και πολιτικές συμπεριφορές «επαναστατών» του γλυκού νερού, για τους οποίους ο Λένιν έγραφε και τα εξής: «Δεν είναι δύσκολο να είσαι επαναστάτης όταν η επανάσταση έχει πια ξεσπάσει και φουντώσει, όταν στην επανάσταση προσχωρεί ο καθένας, απλώς από ενθουσιασμό, επειδή είναι της μόδας, κάποτε μάλιστα και για να σταδιοδρομήσει προσωπικά» (βλ. το έργο του: «Ο `αριστερισμός` παιδική αρρώστια του Κομμουνισμού», ανάτυπο από την έκδοση Εξωτερικού «Διαλεκτά Έργα» εκδ. «Γνώσεις», Αθήνα, χ.χ. σελ. 408).
Στα 1977, παρακολουθώντας την πλημμυρίδα των «επαναστατών» που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια –μετά την πτώση της δικτατορίας- σχολιάζοντας το πιο πάνω κείμενο του Λένιν έγραφα και τα εξής: «Είναι ακριβώς η ίδια σχεδόν εικόνα –που καυτηρίαζε ο ίδιος από την αθρόα προσχώρηση των πρώην αντιπάλων στους μπολσεβίκους- που παρουσίασε η Ελλάδα στις 24 Ιουλίου του 1974. Πρόκειται για παράλληλους βίους των απανταχού του κόσμου καιροσκόπων «ιδεολόγων» οι οποίοι ξαφνικά νιώθουν ότι είναι «σοσιαλιστές», «κομμουνιστές» και «προοδευτικοί» «αγωνιστές».
Καταλήγοντας τότε κατέληγα με την πρόβλεψη ότι αυτούς τους «ιδεολόγους θα τους πληρώσει η Ελλάδα και χαρακτήριζα «αυτού του είδους την εκμετάλλευση πιο φοβερή και πιο αποκρουστική από την εκμετάλλευση εργατών της τσιμεντοβιομηχανίας» (βλ. τη μελέτη μου: «Η αλήθεια για την καταγωγή και εφαρμογή του θεσμού της αυτοδιοίκησης την Ελεύθερη Ελλάδα της κατοχικής Περιόδου», στο περιοδικό «Τοπική Αυτοδιοίκηση» τεύχ. Αυγούστου 1980, σελ. 33).
Καταλήγω: Η Ελλάδα έφτασε εδώ που έφτασε όχι μόνο από την απόλυτη διαφθορά, τις μίζες και άχρηστα εξοπλιστικά προγράμματα αλλά και από «ιδεολόγους» αυτού του είδους. Συνωθούνται στο σάπιο πολιτικό σύστημα να πάρουν πόστα.
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών δεν σώζεσαι με τίποτα!
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου