Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Προέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Έτσι χαρακτήρισε την «υπερήφανη» Ελλάδα Γερμανός αξιωματούχος.
Πρόκειται για έναν εύστοχο χαρακτηρισμό, ο οποίος ανταποκρίνεται στα πράγματα, έστω κι αν αυτό θίγει τους «υπερήφανους» Έλληνες, οι οποίοι χρόνια και χρόνια ζουν με δανεικά!
Ενώ όμως οι «υπερήφανοι» Έλληνες ζουν με δανεικά, ψήφιζαν, στήριζαν και δόξαζαν –και αυτό το κάνουν και τώρα- όλους αυτούς που καταβρόχθισαν τα πακέτα της Ευρώπης.
Πρόκειται για μία αλήθεια την οποία ο γράφων ανέδειξε πριν από πολλά χρόνια με σχετικά κείμενά του (βλ. π.χ. «Η φαυλότητα ως στοιχείο της πολιτικής» στα «Πολιτικά Θέματα» της 25/12/1992 και «Ο λαϊκισμός και το μήνυμά του στην Ελλάδα», στα «Π.Θ.» της 10/4/1992).
Το κείμενο εκείνο, που γράφτηκε πριν από δύο δεκαετίες, καταλήγοντας έλεγε και τα εξής: «Ο λαϊκισμός στηρίχθηκε σε μία πολιτική παροχών χωρίς δημοσιονομικά και ηθικά κριτήρια... Τους αντικτύπους αυτού του λαϊκισμού ζει ήδη η ελληνική κοινωνία με όλα τα συμπτώματα της σήψης που αποπνέει γύρω της» ενώ το τέλος του διαπίστωνε: «Τώρα, η σήψη αυτή θα απλωθεί και θα την πληρώσει και η Ελλάδα και όσοι δεν μπήκαν στο χορό του λαϊκισμού, του οποίου οι λάτρεις θα χορεύουν σύντομα το χορό των κολασμένων στο πτώμα της».
Πέρασαν είκοσι ακριβώς χρόνια για να επιβεβαιωθεί αυτή η πρόβλεψη, την οποία κόμματα, ηγεσίες και λαός έκαναν πως δεν καταλάβαιναν. Τώρα η Ελλάδα είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο και έχει έναν λαό που μοιάζει άδειο πουκάμισο! Άξιος της μοίρας του και των επιλογών του!
Προέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Έτσι χαρακτήρισε την «υπερήφανη» Ελλάδα Γερμανός αξιωματούχος.
Πρόκειται για έναν εύστοχο χαρακτηρισμό, ο οποίος ανταποκρίνεται στα πράγματα, έστω κι αν αυτό θίγει τους «υπερήφανους» Έλληνες, οι οποίοι χρόνια και χρόνια ζουν με δανεικά!
Ενώ όμως οι «υπερήφανοι» Έλληνες ζουν με δανεικά, ψήφιζαν, στήριζαν και δόξαζαν –και αυτό το κάνουν και τώρα- όλους αυτούς που καταβρόχθισαν τα πακέτα της Ευρώπης.
Πρόκειται για μία αλήθεια την οποία ο γράφων ανέδειξε πριν από πολλά χρόνια με σχετικά κείμενά του (βλ. π.χ. «Η φαυλότητα ως στοιχείο της πολιτικής» στα «Πολιτικά Θέματα» της 25/12/1992 και «Ο λαϊκισμός και το μήνυμά του στην Ελλάδα», στα «Π.Θ.» της 10/4/1992).
Το κείμενο εκείνο, που γράφτηκε πριν από δύο δεκαετίες, καταλήγοντας έλεγε και τα εξής: «Ο λαϊκισμός στηρίχθηκε σε μία πολιτική παροχών χωρίς δημοσιονομικά και ηθικά κριτήρια... Τους αντικτύπους αυτού του λαϊκισμού ζει ήδη η ελληνική κοινωνία με όλα τα συμπτώματα της σήψης που αποπνέει γύρω της» ενώ το τέλος του διαπίστωνε: «Τώρα, η σήψη αυτή θα απλωθεί και θα την πληρώσει και η Ελλάδα και όσοι δεν μπήκαν στο χορό του λαϊκισμού, του οποίου οι λάτρεις θα χορεύουν σύντομα το χορό των κολασμένων στο πτώμα της».
Πέρασαν είκοσι ακριβώς χρόνια για να επιβεβαιωθεί αυτή η πρόβλεψη, την οποία κόμματα, ηγεσίες και λαός έκαναν πως δεν καταλάβαιναν. Τώρα η Ελλάδα είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο και έχει έναν λαό που μοιάζει άδειο πουκάμισο! Άξιος της μοίρας του και των επιλογών του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου