Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΑΓΚΑΘΙ: Το Κόσοβο, ο αλβανικός εθνικισμός και η σύγκρουση συμφερόντων

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΚΙΑΡΗ


Δεκαεπτά Φεβρουάριου 2008. Η ημέρα που η Βουλή του Κοσσυφοπεδίου ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του. Πέντε χρόνια μετά στην Ευρώπη κυριαρχεί ένα ερώτημα: Απέδωσε η ευρωπαϊκή στρατηγική στο Κόσοβο; Το Κοσσυφοπέδιο έχει αναγνωριστεί από περίπου 100 κράτη και από το 1999 μέχρι σήμερα η ιστορία του είναι πολυτάραχη: από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς εναντίον της Σερβίας στην ανάπτυξη της KFOR και στη δημιουργία ενός προτεκτοράτου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και από εκεί στη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του.

Ο προβληματισμός που επικρατεί πλέον σε ευρωπαϊκό επίπεδο στρέφεται κυρίως γύρω από το ζήτημα του ελέγχου της κοσοβαρικής ελίτ.
«Μπορέσαμε να δημιουργήσουμε ένα κράτος δικαίου;», διερωτώνται αναλυτές και αξιωματούχοι και θέτουν ακόμα το εξής ερώτημα: Κατά πόσο ελέγχεται ο αλβανόφωνος πρωθυπουργός, Χακίμ θάτσι, που διασυνδέεται με τον αμερικανικό παράγοντα, προέρχεται από τα σπλάχνα του UCK (του οποίου υπήρξε ηγέτης) και για τον οποίο στο παρελθόν έχουν εκτοξευθεί κατηγορίες ότι ήταν επικεφαλής συμμορίας εμπορίου ανθρώπινων οργάνων, ναρκωτικών και όπλων;

ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ. Υπάρχει, όμως, και ένα άλλο ερώτημα, το οποίο αφορά την ελληνική εξωτερική πολιτική: Πώς χειρίζεται η ελληνική διπλωματία σήμερα το ζήτημα της αναγνώρισης ή μη του Κοσσυφοπεδίου, ενός κράτους που αποτελεί, υπό πολλές έννοιες, βραδυφλεγή βόμβα στο εσωτερικό των Βαλκανίων, ειδικά τώρα που οι παραστρατιωτικές ομάδες, είτε αλβανοφώνων είτε Σέρβων, στην περιοχή της νότιας Σερβίας βρίσκονται ένα βήμα πριν από τη σύγκρουση και που ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός αναπτύσσεται ραγδαία;

Τον περασμένο Ιανουάριο, το αλβανικό εθνικιστικό κόμμα «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» υπέβαλε αίτημα στην κεντρική εφορευτική επιτροπή που αφορούσε τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την ένωση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο. Αυτή η κίνηση από τους εθνικιστικούς κύκλους της Αλβανίας δεν είναι τυχαία, δεδομένου ότι πραγματοποιείται σε μια χρονική συγκυρία που ο αλβανικός εθνικισμός «φουντώνει» και εκδηλώνεται σε πολλές περιπτώσεις διά στόματος του πρωθυπουργού, Σαλί Μπερίσα, ο οποίος κάνει λόγο για ανοικτά αλβανικά σύνορα στην Πρέβεζα.

Όπως δήλωσε, μάλιστα, τον περασμένο Ιανουάριο ο πρόεδρος της «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας», Κρέσνικ Σπαχίου, «τα δύο αλβανικά κράτη θα πρέπει να ενταχθούν στην Ε.Ε. ως αλβανική ομοσπονδία με δύο καντόνια», κάτι που, όπως διευκρίνισε, θα καταργήσει τα σύνορα, χωρίς όμως να τα αλλάξει. Νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 2008, ο Σαλί Μπερίσα είχε ανακοινώσει ότι χορηγεί την αλβανική ιθαγένεια στους Αλβανούς, όπου και αν διαμένουν, προχωρώντας σε αυτή την κίνηση -συμβολικά-από την Αυλώνα, όπου 100 χρόνια πριν είχε ανακηρυχτεί η ανεξαρτησία της Αλβανίας. Φυσικά, η κατάσταση παραμένει θερμή στην περιοχή, όταν ο Χακίμ θάτσι δηλώνει ότι «η Σερβία παίζει με τη φωτιά, θέτοντας σε κίνδυνο την προοπτική ευρωπαϊκής ένταξής της», όταν αναφέρεται σε αυτονομία του βόρειου Κοσσυφοπεδίου. Αρκεί να υπενθυμιστεί ότι ο πρωθυπουργός της Σερβίας, Ιβιτσα Ντάσιτς, τον περασμένο Νοέμβριο έλεγε ότι το Κοσσυφοπέδιο «υπεκλάπη» από τη Σερβία και έθετε το ζήτημα της «σωτηρίας τμήματος αυτού», δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι ο ισχυρότερος σύμμαχος του Βελιγραδιού είναι η Μόσχα.

Πέντε χρόνια μετά τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, μπορεί να διακρίνει κανείς την υφέρπουσα ένταση στη χώρα. Η πόλη Μιτρόβιτσα, εξάλλου, είναι χωρισμένη στα δύο. Στη γέφυρα του ποταμού Ιμπάρ, που χωρίζει το σερβοκρατούμενο βόρειο τμήμα της πόλης από τον αλβανικό νότο είναι εύκολο να διακριθούν τα συρματοπλέγματα. Εκτός αυτών, τον περασμένο Ιανουάριο άγνωστοι έβαλαν φωτιά σε τρία κυβερνητικά οχήματα στο Κοσσυφοπέδιο. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά τότε, οι Αρχές εξέλαβαν την ενέργεια ως διαμαρτυρία εναντίον της διαπραγματευτικής διαδικασίας μεταξύ Σέρβων και Κοσοβάρων.

ΟΙ ΗΠΑ. Η ισχυρή παρουσία των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν αναπτύξει από την αρχή τη δραστηριότητά τους στο Κοσσυφοπέδιο, δίνει την εντύπωση ότι η πολιτική ηγεσία του Κοσόβου, παρά τον προβληματισμό που εκδηλώνεται στην Ευρώπη, μπορεί να κινείται με άνεση, έχοντας τη στήριξη της Δύσης. Στο Κόσοβο αυτή τη στιγμή βρίσκονται πάμπολλοι Αμερικανοί πρώην αξιωματούχοι, οι οποίοι είναι έτοιμοι να επενδύσουν στο κρατίδιο. Οι «New York Times» ανέδειξαν πρόσφατα το θέμα της επιστροφής των Αμερικανών επιχειρηματιών, οι οποίοι εμφανίζονται ως λομπίστες. Μεταξύ άλλων, οι «ΝΥΤ» αναφέρουν:

«Η λίστα των Αμερικανών που ασχολούνται με δουλειές στις τηλεπικοινωνίες, τα ανθρακωρυχεία και με άλλα καλοπληρωμένα κυβερνητικά συμβόλαια μοιάζει με το “Who is Who" της πρόσφατης αμερικανικής διπλωματικής ιστορίας στην περιοχή. Ο κρατικός οργανισμός τηλεπικοινωνιών του Κοσόβου, η επικερδέστερη επιχείρηση της χώρας, πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί. Η μία προσφορά έχει γίνει από επενδυτικό fund που ίδρυσε η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μαντλίν Ολμπράιτ, ενώ λομπίστας για τον αντίπαλο όμιλο ήταν ο Τζέιμς Πάρνπου, ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Μπιλ Κλίντον στα Βαλκάνια. Και οι δύο θεωρούνται ήρωες στη χώρα, λόγω του ρόλου τους στον πόλεμο του 1999 που απέσπασε το Κόσοβο από τη Σερβία, δημιουργώντας ένα από τα νεότερα κράτη στον κόσμο».

«ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΤΕ»
Καλά πληροφορημένη διπλωματική πηγή ανέφερε πριν από λίγες ημέρες όχι «δεν θα αργήσει η ημέρα που η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο». Είναι άγνωστο από πού αντλεί αυτή τη βεβαιότητα ο εν λόγω διπλωμάτης. Η βασική επιχειρηματολογία της Ελλάδας στο ζήτημα άρνησης της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου έχει να κάνει με το ενδεχόμενο να υπάρξει κακό προηγούμενο στο πεδίο της επίλυσης του Κυπριακού ή να προκύψει στο μέλλον ένα αντίστοιχο με εκείνο του Κοσόβου ζήτημα στη Θράκη.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή σήμερα τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά και την εκδήλωση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού. Την προσοχή κύκλων της ελληνικής διπλωματίας προκάλεσε η συμφωνία που υπέγραφαν η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας για την «κοινή αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης».

Το ερώτημα, πάντως, είναι αν η οικονομικά εξασθενημένη Ελλάδα θα μπορέσει να επιμείνει στη στάση που τηρεί σταθερά όσον αφορά το ζήτημα της αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου, ιδιαίτερα δε σε μια χρονική συγκυρία που ξένες διπλωματικές πηγές αναφέρουν στο παρασκήνιο ότι «η οικονομική κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει σε εθνική καταστροφή» τη χώρα μας.

Πηγή φημερίδα Παραπολιτικά

Δεν υπάρχουν σχόλια: