Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Η ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ Πρέσβυς ε.τ.:

Κυρίες και κύριοι μετά από τις ομιλίες των προλαλησάντων θα μου επιτρέψετε να είμαι όσο το δυνατόν λακωνικότερος, ώστε να δώσω την ευκαιρία στο ακροατήριο για ερωτήσεις οι οποίες, λόγω του επιπέδου του ακροατηρίου, θα είναι πιθανότατα πολύ πιο σημαντικές από την ομιλία μου.
Νομίζω ότι είναι ενδεδειγμένο να σκεφτούμε ότι οι χώρες οι γειτονικές μας, οι χερσαίες χώρες που προσδιορίζουν τον περίγυρό μας, με εξαίρεση τα Σκόπια είναι σύμμαχοι ή εταίροι μας στις σημαντικότατες οργανώσεις που είναι η Ευρώπη ή το ΝΑΤΟ. Παρά ταύτα οι σχέσεις μας είναι προβληματικές. Και θα ξεκινήσω γεωγραφικά με την Αλβανία που έχουμε την επικαιρότητα δημοσίας  επιδείξεως της σημαίας της «Μεγάλης» Αλβανίας μέσα στο Βελιγράδι, Αυτή η γεωγραφική παρουσίαση  των αλβανικών φιλοδοξιών φέρνει στο μυαλό μου τη σκέψη  ότι προσφάτως συνηντήθησαν οι Πρωθυπουργοί Ελλάδος και Αλβανίας και όπως εγράφη στον τύπο –παρεμπιπτόντως συμφωνώ με τους συναδέλφους που εμνημόνευσαν ότι ελάχιστα ο ελληνικός τύπος ή οι διάφοροι αναλυταί ασχολούνται με τα ελληνικά προβλήματα τα διεθνή ή τις σχέσεις με τους γείτονες, πολλοί βέβαια ασχολούνται με το τι συμβαίνει στην άλλη άκρη της γης κι όχι στην γειτονιά μας. Λοιπόν διαβάσαμε στην εφημερίδα ότι ελέχθη από τον Πρωθυπουργό μας εις τον Αλβανό ομόλογό του ότι η Ελλάς ενδιαφέρεται για την εθνική της μειονότητα που καταλαμβάνει το νότιο τμήμα του κράτους της Αλβανίας. Και προσετέθη ότι ο Αλβανός Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον ΄Ελληνα ομόλογό του ότι έχει μεγάλο σεβασμό για τις ευαισθησίες του. Προ ημερών εγράφη στις εφημερίδες ότι το ΜΙΤ, το γνωστό Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, έκανε μια μελέτη για τα σημαντικότερα πρόσωπα της ιστορίας τα οποία έπαιξαν ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας και κατήρτισε κατάλογο 100 προσώπων δια μέσου των αιώνων. Τις πρώτες 7 θέσεις από τις 10 και 20 από τις 100 κατείχαν και κατέχουν πρόσωπα της αρχαίας Ελλάδος. Από τους 7 Γερμανούς πρώτος θεωρείται ο Χίτλερ. Εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει στον κατάλογο των σπουδαίων Ελλήνων, ο Λύσσανδρος, ο σπουδαίος Σπαρτιάτης ναύαρχος, που εδήλωνε ότι τους άνδρες τους εξαπατούμε με όρκους και τους παίδες με τους αστραγάλους. Φαίνεται ότι η Αλβανοί διαβάζουν  πολύ Πελοποννησιακό πόλεμο ενώ οι ΄Ελληνες που έχουν κρίση, δεν έχουν καιρό να το διαβάσουν και δεν καταλαβαίνουν τι μας λένε. Λοιπόν μετά την παρουσία της σημαίας της επεκτατικής, τα σχολικά βιβλία της Αλβανίας, κ.λ.π. αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο αλβανικός αετός, πραγματικό λιοντάρι,  βρυχάται. Δίπλα έχουμε τον κ. Γκρούεφσκυ. Οικοδομεί μεγάλα κτίρια, ανδριάντες, βέβαια δεν πολυσκάβει, γιατί υπάρχει το ρητό ότι οι πέτρες ομιλούν και δεν θέλει να πέσει σε καμία μικρή Αμφίπολη πουθενά. Εν συνεχεία πάω
στην Βουλγαρία, η οποία έχει τα βάσανά της ,άλλωστε είναι η μόνη που είναι μετά από εμάς φτωχότερη στην Ευρώπη, στους δύσκολους αυτούς καιρούς. Είμαι υποχρεωμένος να θυμηθώ βέβαια ότι και το βουλγαρικό νότιο έδαφος σκεπάζει τάφους από γενοκτονίες Ελλήνων. Και ότι μόνον ένας ΄Ελληνας, ο Ρήγας Φεραίος,  βρέθηκε να μιλήσει για αγάπη και ειρηνική συνύπαρξη των Βαλκανικών Λαών. Και κανένας από κανέναν άλλον εθνοτικό χώρο .
Καθώς ο κ. Κοραντής κάλυψε πάρα πολύ καλά τα της Θράκης και της Τουρκίας, θα ήθελα να πω δύο πράγματα για την Κύπρο. Στην Κύπρο έχουμε όλες αυτές  τις εξελίξεις που λεπτομερώς  ανεφέρθησαν. Μετά την εισβολή και την κατάληψη είχε κυκλοφορήσει ένα στίκερ με το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ, μάλλον την έχουν ξεχάσει την Κύπρο οι πιο πολλοί και ομιλούμε μονίμως για τους διακοινοτικούς διαλόγους. Στον διακοινοτικό διάλογο είναι από την μια μεριά οι Ελληνοκύπριοι και από την άλλη η ηγεσία των «Κουίσλιγκς». Αναφέρομαι στον διάσημο Πρωθυπουργό της Νορβηγίας, που υπήρξε προδότης του χώρου του. Γι’ αυτό οι Τ/Κ συνομιληταί στηρίζονται στον στρατό κατοχής και στον πληθυσμιακό, με μεγάλη υπεροχή, παράγοντα που λέγονται έποικοι. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι Κύπριοι, κι εμείς οι ΄Ελληνες δεν τους συμβουλέψαμε να επιμένουν να συνομιλήσουν ενδοκοινοτικώς μόνο με Κύπριο Τούρκο που να μην είναι των προηγουμένων, όπως σας εμνημόνευσα, προδιαγραφών και προς τον οποίον, αποκλειομένων του κατοχικού στρατού και των εποίκων, μπορούν να είναι συμφιλιωτικοί και γενναιόδωροι.
Δυστυχώς, ομιλούσαν  για χρόνια με τον «ηγέτη των τουρκοκυπρίων» Ντενκτάς και τους διαδόχους του. Με αυτά τα μυαλά νομίζω ότι μπορούμε να γυρίσουμε, πλέον, στο γενικό θέμα, «ποια είναι η διεθνής θέση της Ελλάδος».
Η διεθνής θέση της Ελλάδος που έχει στον άμεσο περίγυρό της τα προμνημονευθέντα. ΄Ότι είναι η ιστορία του ελληνικού κράτους μια ιστορία αγώνων, θυσιών, που πάντοτε δεν δικαιώθηκαν λόγω της αντιπαλότητος  των εχθρών και της δολιότητος των φίλων μας. Και μάλιστα στο σημείο αυτό, θα ήθελα να φύγω από το θέμα αυτό γιατί προ καιρού, ξένος συνάδελφος, Πρέσβυς διαπιστευμένος  στην Ελλάδα, χώρας που δεν συνορεύει με την Ελλάδα, μου έκανε την χάρη να μου διαβάσει  μια έκθεσή του περί Ελλάδος την οποία υπέβαλλε στην Κυβέρνησή του, με δύο προϋποθέσεις. Την διάβασε γρήγορα και υπήρχε ο σιωπηρή συμφωνία ότι δεν θα κρατούσα σημειώσεις. Υπάρχει μια μακρά  προεισαγωγή που καλύπτει με πολλή αγάπη την ελληνική αρχαιότητα και το Βυζάντιο. Μια αξιοπρόσεκτη παρατήρηση είναι ότι η  κατά γενική παραδοχή, μέγιστοι  πολιτικοί του ελληνικού έθνους, ο Περικλής και ο Βενιζέλος, δυστυχώς, είχαν συνδέσει την ιστορική τους παρουσία με την μεγάλη ζημιά, καταστροφή που υπέστησαν τα κράτη των οποίων ηγήθησαν. Η Αθηναϊκή υπερπολιτεία και το Ελληνικό κράτος. Ο εκλεκτός αυτός συνάδελφος αφιερώνει πολλές παραγράφους στα εντός της Ελλάδος διαδραματιζόμενα πολιτικά γεγονότα και υπογραμμίζει με συμπάθεια και θλίψη ότι οι ΄Ελληνες έχουν φοβερά έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις που τις χαρακτηρίζει το μίσος και η μοχθηρία. Και το συγκρίνει με άλλες χώρες στις οποίες κι εκεί υπάρχουν κάποτε, ισχυρές πολιτικές διαμάχες αλλά όχι αυτό το πάθος, το μίσος, και δίνει το χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σε κάποιο ξένο Κοινοβούλιο νεοσσός βουλευτής πλησιάζει έναν πιο πεπειραμένο στο κόμμα του και του λέει: εδώ είμαστε εμείς κι εκεί είναι οι εχθροί μας, κι έδειξε το αντίπαλο κόμμα.  Δεν είναι εχθροί, είναι αντίπαλοι, οι εχθροί είναι μέσα εδώ του απήντησε ο πεπειραμένος παλαιός. Στην Ελλάδα οι εχθροί είναι εδώ, και οι του κόμματος και  οι του αντιπάλου κόμματος κι εκείνοι που πολιτεύονται κι εκείνοι που δεν εκφράζουν γνώμη. Αυτό καταστρέφει ως προϋπόθεση κάθε τι το οργανωμένο, μελετημένο και παραδεκτά μακροπρόθεσμο.
΄Εχω υπηρετήσει σε οκτώ πόστα στο εξωτερικό. Τα τέσσερα ως Πρεσβευτής και σε Βαλκανική χώρα. Η Ελλάδα μας, δυστυχώς, είναι σαφώς μειονεκτική ως προς την ενασχόληση της πολιτικής της ηγεσίας με τα εξωτερικά θέματα της πατρίδας μας. Συνέπεια είναι η προβληματική σχέση των πολιτικών ηγεσιών με την διπλωματική μας υπηρεσία. ΄Ολοι οι συνάδελφοι έχουν πρόβλημα να μπορέσουν να ελκύσουν την προσοχή της συνήθως απησχολημένης εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας που έχει το μεγάλο πρόβλημα, της οργάνωσης της κατάκτησης της εξουσίας ή την άμυνα κατά των επιτιθεμένων αντιπάλων που είναι η εκάστοτε αντιπολίτευση, η οποία εφ΄όσον καταλάβει την εξουσία, δεν διαδέχεται μια φυσιολογική κυβέρνηση, κατακτά κάτι, κι εν ονόματι της κατακτήσεως αρχίζει η διανομή ρουσφετίων και θέσεων. Αυτό είναι καταστρεπτικό.
Πιστεύω, ότι επέτυχα να εκφράσω την οποίαν έχω πικρία γι αυτό το δυσάρεστο που είναι χαρακτηριστικό και των νεοελληνικών πραγμάτων και θα επιδίωκα να τελειώσω με μια πρόχειρη αναφορά στην Ευρώπη που αντιμετωπίζει πολλά αδιέξοδα. Το βασικό της πρόβλημα είναι ότι αναδύονται νέες ισχυρές παγκόσμιες δυνάμεις, δεν αναφέρομαι μόνον στην Κίνα, η Κίνα είναι ειδικός παράγων διότι η Κίνα έλκει και την ηυξημένη, έντονη προσοχή των Ην. Πολιτειών. Οι δε Ην. Πολιτείες αναγκάζονται να προσέξουν περισσότερο την περιοχή του Ειρηνικού και λιγότερο τον Ατλαντικό και τα επέκεινα του Ατλαντικού.
Πιστεύω πως η συμμετοχή μας στην Ευρώπη έχει μια προοπτική αρκετά μελαγχολική γιατί μετά από τις ωραίες ονειροπολήσεις ιδρυτών και πρώτων κινησάντων, η Ευρώπη απέκτησε μια οιονεί  καρκινική εξαλλαγή στις Βρυξέλλες μιας φοβερής γραφειοκρατίας η οποία δεν νομίζω ότι έχει και πολύ, συνολικά, ενδιαφέρον, να προγραμματίσει τα επόμενα βήματα ενοποιήσεως, η οποία δεν θα είναι όμως ομοσπονδιακή με ονειροπολήσεις των Ην. Πολιτειών της Ευρώπης.  Αυτό δεν είναι δυνατόν διότι στην Ευρώπη υπάρχουν πάρα πολλοί λαοί οι οποίοι δεν επιθυμούν να πάψουν να είναι διακριτοί εθνικά και αυτόνομοι.


ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ :
"ΟΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ"
15/10/2014  
Πανεπιστημιακό Εντευκτήριο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (Ακαδημίας και Σίνα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: