ΥΠ. ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

Πανηγυρίσαμε δεόντως την «προσφορά» της Τουρκίας να επιτρέψει ύστερα από σχεδόν μισό αιώνα την επαναλειτουργία ελληνικού μειονοτικού σχολείου στην Ίμβρο. Λίγο ακόμη και οι διάφοροι «πρόθυμοι» θα πίεζαν για να δοθούν ανταλλάγματα στην Τουρκία ως επιβράβευση για την… καλή συμπεριφορά της.

Η μόνη λεπτομέρεια που κανείς δεν υπολόγισε είναι ότι θα πρέπει να βρεθούν και μαθητές για το σχολείο, καθώς, όπως μαθαίνουμε, ο νόμος απαιτεί την ύπαρξη τουλάχιστον 12 μαθητών για να λειτουργήσει το σχολείο. Η προσπάθεια των Ιμβρίων είναι φιλότιμη, ώστε να συμπληρωθεί ο αριθμός αυτός, αλλά από την κινητοποίηση μόλις τέσσερις μαθητές έχουν βρεθεί και μάλιστα έπειτα από επιδότηση της μετακίνησης των οικογενειών τους από την Ελλάδα στο νησί. Δεν θέλουμε να είμαστε καχύποπτοι, αλλά θα είναι πραγματικά τραγικό να ανακοινωθεί από την Τουρκία ότι δόθηκε άδεια για να επαναλειτουργήσει το σχολείο, αλλά δεν υπάρχει πια Ελληνισμός στο νησί για να το τροφοδοτήσει με μαθητές. Θα είναι η πρώτη παραδοχή, με τη σφραγίδα και των ομογενών, ότι η Ίμβρος έχει αφελληνιστεί οριστικά. Μήπως τελικά αυτός ήταν και ο στόχος τους; *** — Σύγχυση προκάλεσε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στην ομιλία του την Πέμπτη, που χρησιμοποίησε τον νεωτεριστικό όρο «σύζευξη» των ΑΟΖ Κύπρου, Ελλάδας και Μάλτας. Όσοι νόμισαν, πάντως, ότι υπονοούσε οριοθέτηση μεταξύ των τριών χωρών, μάλλον κάνουν λάθος, καθώς δεν υπάρχει τέτοια γειτνίαση, μια και η υφαλοκρηπίδα της Μάλτας, ακόμη και στην καλύτερη οριοθέτηση για την Ελλάδα, δεν συνορεύει με αυτήν της χώρας μας. Όσο για την Κύπρο, είναι γνωστό ότι για να υπάρξει γειτνίαση με την ελληνική ΑΟΖ, θα πρέπει να πεισθούν η Τουρκία και η Αίγυπτος να εγκαταλείψουν τις διεκδικήσεις τους σε ένα μεγάλο μέρος της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου. Και αυτό μάλλον δεν μπορεί να συμβεί ούτε με «σύζευξη» ούτε με κάποια κοινοτική οδηγία… Δεν έχει αρνητικές συνέπειες η πρωτοβουλία ευρωπαϊκοποίησης του ζητήματος της ΑΟΖ, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Τέτοια ζητήματα, ειδικά με την Τουρκία, δεν λύνονται με καμία ευρωπαϊκή νομοθεσία, με κανένα ευρωπαϊκό κεκτημένο… — Μάλλον θα ξέχασε να μας ενημερώσει το ΥΠΕΞ για το διάβημα που όφειλε να κάνει στην Άγκυρα για την άσκηση SAR έρευνας και διάσωσης που πραγματοποίησε από 17-18 Απριλίου σε περιοχές μεταξύ της Λέσβου και της Χίου. Το πρόβλημα δεν είναι η διενέργεια της άσκησης, αλλά ότι η Τουρκία στην NAVTEX που εξέδωσε κάνει λόγο για «τουρκική περιοχή ευθύνης SAR»… Του τα έψαλε για τα καλά...  Κάποια στιγμή χρειαζόταν να τα ακούσει ο γάλλος ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και του έτυχε να πέσει πάνω στην κύπρια ευρωβουλευτή του ΔΗΣΥ Ελένη Θεοχάρους, που είναι από εκείνες που δεν μασάνε τα λόγια τους. Αφού λοιπόν άκουσε στη διάρκεια της συνεδρίασης του Ευρωκοινοβουλίου για την Κύπρο, τον γάλλο συνάδελφό της να συνδέει την ανάκαμψη της Κύπρου και της Ελλάδας με τις... τουρκικές επενδύσεις, πηρέ τον λόγο η κ. Θεοχάρους και του απάντησε ότι η Κύπρος «δεν θα φύγει από την κατοχή της “τρόικας” για να πάει στην πλήρη κατοχή της Τουρκίας» και αφού εξήγησε ότι οι Κύπριοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει Τουρκία, του συνέστησε, εφόσον το θέλει τόσο πολύ, να «καλέσει την Τουρκία να επενδύσει στη δική του χώρα…». Βουβαμάρα… Θαυμάσαμε την κ. Θεοχάρους για το σθένος της να αντιπαρατεθεί με ένα πολύ βαρύ όνομα στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά μας εντυπωσίασε κυρίως η απουσία αντιλόγου στον κ. Κον Μπεντίτ από έστω και έναν έλληνα ευρωβουλευτή.. — Η κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών, που καλοβλέπουν και στηρίζουν ουσιαστικά την αντιπολίτευση στη Σύρια, δεν αισθάνονται την ανάγκη τουλάχιστον να εξηγήσουν στην ελληνική κοινή γνώμη για ποιον λόγο η Ελλάδα στηρίζει ομάδες ακραίων ισλαμιστών. Δεν είναι πια μόνο υποθέσεις και σενάρια, αλλά η ιδία η Αλ Κάιντα αποκάλυψε ότι έχει υπό την αιγίδα της μια μεγάλη αντάρτικη ομάδα στη Συρία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι υποτιθέμενοι εξεγερμένοι είναι αυτοί κυρίως που έχουν στραφεί εναντίον των χριστιανών της Συρίας… — Η κ. Αλεξία Μπακογιάννη, που διευθύνει εταιρεία επικοινωνίας, θα όφειλε να γνωρίζει, λόγω της καταγωγής της και μόνον, ότι στη Θράκη υπάρχει μουσουλμανική και όχι «τουρκική» μειονότητα. Προφανώς από κεκτημένη ταχύτητα, στο δελτίο Τύπου που διένειμε με τη συνέντευξη του παππού της Κ. Μητσοτάκη σε τουρκική εφημερίδα, αναφέρθηκε σε «τουρκική» μειονότητα. Απλώς, ας είμαστε προσεκτικοί σε τέτοια ζητήματα, ειδικά όταν αφορούν και έναν πολιτικό, τον Κ. Μητσοτάκη, που παρά τα όσα του καταμαρτυρεί κανείς, στη Θράκη προσπάθησε και πέτυχε πολλά για την ισονομία και ισοπολιτεία της μειονότητας. *** Μπλεξίματα… Μας έφθασε η είδηση για την επικεφαλής του Ιστορικού και Διπλωματικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών, κ. Φωτεινή Τομαή-Κωνσταντοπούλου, η οποία συνεχίζει να διαχειρίζεται (με σπουδαία προσωπική προβολή) τη δημόσια περιουσία του πιο κρισίμου και σημαντικού αρχείου της χώρας. Η κ. Τομαή-Κωνσταντοπούλου, δημοσιοποιώντας τμήματα του Αρχείου, ειδικά εκείνα που είχαν σχέση με τους έλληνες Εβραίους, απέκτησε στενή σχέση με μέρος του εβραϊκού λόμπι και έτσι χρίσθηκε πρόσφατα εκπρόσωπος της Ελλάδας για το «Εβραϊκό Ολοκαύτωμα» ή κάτι σχετικό. Όμως μια καταγγελία -και μάλιστα δημόσια- ήρθε από τον γνωστό επικοινωνιολόγο Ζ. Κοέν, ο οποίος αποκάλυψε ότι η κ. Τομαή-Κωνσταντοπούλου καταδικάσθηκε πρόσφατα για τι άλλο; Για λογοκλοπή! Αναφέρει λοιπόν ο κ. Κοέν: «Στις 25 Ιανουαρίου φέτος το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ' αριθμόν 525/2013 απόφασή του καταδίκασε την υπεύθυνη του Αρχείου του ΥΠΕΞ και προσφάτως τοποθετηθείσα εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ITF (Task Force for International Cooperation on Holocaust Education) κ. Φωτεινή Τομαή και τις Εκδόσεις Παπαζήση για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων του βιβλίου που εξέδωσε η κ. Τομαή με τίτλο “Αληθινές Ιστορίες 1, 2, 3, ...11 Ολυμπιονικών”. Σύμφωνα με την απόφαση, μεταξύ άλλων, η κ. Τομαή πρέπει να πληρώσει στους αρχικούς συγγραφείς το ποσό των 20.000 ευρώ και να δημοσιεύσει την απόφαση σε δύο πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδες. Με την απόφαση αυτή, όμως, η κ. Τομαή δεν ξεμπλέκει με τα νομικά της προβλήματα, αφού έχει κατατεθεί εναντίον της και μήνυση (ποινικό αδίκημα) για πλαστογραφία και απάτη, σύμφωνα με τους μηνυτές Ελένη Κεφαλοπούλου και Άρη Φωτιάδη». Ελπίζαμε ότι θα υπήρχε άμεση διάψευση του δημοσιεύματος. Αλλά δυστυχώς, αν και πέρασε ένα δεκαπενθήμερο, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Επειδή έχουμε θέσει και πάλι το ζήτημα της επιλεκτικής δημοσίευσης του πολύτιμου Αρχείου του ΥΠΕΞ σε συγκεκριμένη εφημερίδα, σε μόνιμη στήλη που διατηρεί (αφιλοκερδώς;) η κ. Τομαή Κωνσταντοπούλου, εκμεταλλευομένη την πρόσβαση που της προσφέρει στο Αρχείο η υπηρεσιακή θέση της, περιμένουμε απάντηση από το ΥΠΕΞ. Εκτός εάν η λογοκλοπή είναι κάτι που επιβραβεύεται στη Β. Σοφίας…  www.paron.gr