υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

— Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη και υπήρξε τέτοιο κλίμα στις συναντήσεις του κ. Αβραμόπουλου με τον Νταβούτογλου, αλλά μαθαίνουμε ότι η ελληνική πλευρά έδειχνε πρόθυμη να συμβάλει με κάθε τρόπο στην προώθηση της «ήπιας διπλωματίας» που θέλει να ασκήσει ο τούρκος υπουργός για να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.

— Για παράδειγμα, ενώ είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο ο πολιτισμός εντάσσεται στη νεοοθωμανική ατζέντα του τούρκου υπουργού, ο κ. Αβραμόπουλος έσπευσε να προτείνει ο ίδιος να υπάρξει πρόγραμμα ανταλλαγής… αρχαιολόγων. Με τη διαφορά, βεβαίως, ότι οι δικοί μας αρχαιολόγοι θα επικεντρωθούν σε ανασκαφές που έχουν σχέση με τον πολιτισμό των... Χετταίων. Αν θέλουμε κανονικά ανταλλαγές αυτού του είδους, τότε γιατί δεν επέμεινε η ελληνική πλευρά για συμμετοχή ελλήνων αρχαιολόγων σε ανασκαφές στη Μικρά Ασία ή των βυζαντινολόγων σε έρευνες στην Κωνσταντινούπολη; — Ο κ. Νταβούτογλου, πάντως, φαίνεται ότι στο κοινό όραμά του για το μέλλον έβαλε στο μάτι και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Έτσι, πρότεινε όχι μόνο να πυκνώσουν οι θαλάσσιες συνδέσεις μεταξύ των νησιών του Αιγαίου με τις απέναντι τουρκικές ακτές, αλλά και να υπάρξει σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τη Σμύρνη. Αφού εξήρε λοιπόν τη σημασία του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, έριξε μια ακόμη ιδέα, την κατασκευή ταχείας σιδηροδρομικής γραμμής από την Κωνσταντινούπολη προς τη Θεσσαλονίκη. Φαίνεται ότι δεν αρκεί πια η Εγνατία Οδός για τις μεταφορές της Τουρκίας και θέλουν να ενισχύσουν το δίκτυο... — Μετά την παρεμβατική πολιτική στη Θράκη, ο κ. Νταβούτογλου γνωρίζει ότι απαιτείται και άλλου τύπου και είδους διείσδυση για να υπάρξει πλήρης πολιτική επιρροή στη Θράκη και τη Βόρεια Ελλάδα, για την οποία εξάλλου δεν έχει κρύψει ότι τη θεωρεί σημαντικό κομμάτι της οθωμανικής κληρονομιάς... — Είναι, πάντως, γνωστή η τακτική του κ. Νταβούτογλου να παρουσιάζει τις υποτιθέμενες κινήσεις καλής θέλησης προς τις μη μουσουλμανικές μειονότητες της Τουρκίας, ώστε να προβάλλει απαράδεκτες απαιτήσεις για την ελληνική μειονότητα της Θράκης. Γι' αυτό και είναι ακατανόητο γιατί στη διάρκεια της συνάντησης η ελληνική πλευρά έσπευσε να του δώσει «πάσα» εκφράζοντας ευχαριστίες για τη λειτουργία ελληνικού σχολείου στην Ίμβρο (το οποίο είχε κλείσει μετά τον μαζικό διωγμό των Ελλήνων από το νησί) αλλά και για τη χορήγηση τουρκικής υπηκοότητας σε έλληνες μητροπολίτες, ώστε να συμμετάσχουν στη Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. — Έπειτα από όλα αυτά, ήταν αρκετά πιο εύκολο για τον κ. Νταβούτογλου να θέσει θέμα τόσο για τα εκπαιδευτικά ζητήματα της μειονότητας και την απαίτηση για πλήρη τουρκοποίηση της εκπαίδευσης όσο και για την εκλογή των μουφτήδων… Ποιος δίνει συμβουλές για όλα αυτά; — Πάντως, οι προσκλήσεις των Κωνσταντινουπολιτών στον κ. Νταβούτογλου, οι επαφές κάθε φορά που έρχεται στην Αθήνα, οι επισκέψεις τους για επαφές με τούρκους αξιωματούχους μάλλον νομιμοποιούν πια τον κ. Νταβούτογλου να αναφέρεται σε «τουρκική διασπορά» (όταν ομιλεί για τους εκπατρισθέντες Έλληνες), όπως και έκανε, χωρίς να λάβει -όπως μαθαίνουμε- απάντηση στη διάρκεια των συνομιλιών του στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών… • Το τελευταίο Υπηρεσιακό έστειλε δύο κλητήρες στο εξωτερικό. Θα μπορούσε να μας πει το ΥΠΕΞ πόσοι υπηρετούν στο εξωτερικό και τι κοστίζουν τον μήνα, μαζί με τα έξοδα εγκατάστασης και οικοσκευής; Μα είναι δυνατόν να σπαταλάνε έτσι τα χρήματα για θέσεις που δεν χρειάζονται και που, αν πράγματι χρειάζονται, θα μπορούσαν να καλυφθούν με ελάχιστα χρήματα από επιτόπιο προσωπικό; Αλλά τα ρουσφέτια καλά κρατούν… — Το νέο κουίζ στο υπουργείο Εξωτερικών έχει να κάνει με την πρεσβεία στο Παρίσι. Ο κ. Χαλαστάνης φαίνεται ότι θα συνεχίσει να ζεσταίνει τη θέση, ώστε να τη βρει ζεστή ο επίδοξος διάδοχός του. Οι μεθοδεύσεις, πάντως, για την επιλογή προκαλούν εντονότατες αντιδράσεις στο ΥΠΕΞ, καθώς δρομολογείται κοτζάμ νομοθετική ρύθμιση για να βολευτεί και αποκατασταθεί (επαγγελματικά) ο άνθρωπος. Εξάλλου, αποτελεί πολιτική παράδοση στη χώρα: κάθε αποτυχών πολιτευτής να… αξιοποιείται σε υπεύθυνες και σημαντικές θέσεις… — Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα περιλαμβάνονται στην επιστολή του αναγνώστη και γνώστη των θεμάτων περί της σαρίας στη Θράκη, δικηγόρου Κατερίνης, Δ. Γκελντή, έχει ασχοληθεί στο παρελθόν και με τη διεκδίκηση ελληνικών περιουσιών στην Κωνσταντινούπολη. Ο κ. Γκελντής, με αφορμή τα όσα γράψαμε για την ερώτηση βουλευτών της ΔΗΜΑΡ που ζητούν την κατάργηση της σαρίας στη Θράκη, συμφωνεί με τη δική μας ανάλυση και επισημαίνει ότι κατάργηση της απόκλισης από τον Αστικό Κώδικα μπορεί να γίνει μόνο εάν συναινεί η μειονότητα, κι αυτό είναι φυσικά κάτι που δύσκολα μπορεί να αποδειχθεί, καθώς ιδέες για δημοψηφίσματα πρέπει να αποκλεισθούν για πολλούς λόγους. — Συγχρόνως όμως μαθαίνουμε ότι, ενώ μεν η απόκλιση από τον Αστικό Κώδικα υπέρ της σαρίας προβλέπεται στη Συνθήκη της Λωζάννης, υπάρχουν τουλάχιστον δυο θέματα που παραβιάζουν βασικές συνταγματικές αρχές: η αρχή της ισότητας των φύλων και η υπεροχή του συμφέροντος τέκνου, ενώ υπάρχει σωρεία άλλων προβλημάτων, καθώς τα ιεροδικεία στερούν τους διαδίκους από τις εγγυήσεις δίκαιας δίκης, δεν υπάρχει πρόσβαση στον κανόνα δικαίου κ.λπ. — Και μια σημαντική υπενθύμιση, καθώς όλο και σκαλίζουν κάποιοι από τη Θράκη το θέμα της Ρόδου και της Κω. Οι μουσουλμάνοι της Δωδεκανήσου δεν υπάγονται στη σαρία, κάτι στο οποίο έχει γνωμοδοτήσει και ο Άρειος Πάγος (ΑΠ 738/1967). — Μας ενημέρωσαν ότι από ιστοσελίδα Κωνσταντινουπολιτών εκφράστηκαν παράπονα για τις αναφορές της στήλης στον κ. Λ. Βίγκα, στέλεχος της ομογένειας που έχει εκλεγεί και εκπροσωπεί τις μη μουσουλμανικές μειονότητες της Τουρκίας στην τουρκική υπηρεσία διαχείρισης βακουφίων. Θα λέγαμε ότι εκτιμούμε απολύτως τις προσπάθειες που καταβάλλουν η ομογένεια και οι λιγοστοί «ρωμιοί» που απέμειναν στην Πόλη για την ανάκτηση των περιουσιών και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων τους. Αυτό στο οποίο επιμένουμε όμως είναι ότι δεν μπορεί ο αγώνας αυτός να γίνεται χωρίς να υπολογίζεται και το εθνικό κέντρο (για όσους το αισθάνονται έτσι), ώστε να μην προσφέρεται άλλοθι στην τουρκική πλευρά να εγείρει θέματα στη Θράκη και να χρησιμοποιεί τα «ανοίγματα» στην ελληνορθόδοξη κοινότητα για να εξωραΐσει την εικόνα της στην ΕΕ. — Όσο για τον κ. Βίγκα, πρέπει να αναγνωριστεί ως θετική η προσπάθειά του να εκπαραθυρωθούν τα παλιά ΔΣ μεγάλων βακουφικών περιουσιών (π.χ. Μπαλουκλί), αρκεί βεβαίως να εξασφαλιστεί διαφάνεια στην ανάδειξη νέων ΔΣ, που θα διαχειρισθούν με ακόμη μεγαλύτερη διαφάνεια, και όχι προς ίδιον όφελος, τις τελευταίες μεγάλες κοινοτικές περιουσίες που έχουν απομείνει. Το αναφέρουμε γιατί πολλά ακούγονται για το ενδιαφέρον και τούρκων επιχειρηματιών σχετικά με την «αξιοποίηση» των ελληνικών αυτών περιουσιών… Συμπτωματικά, τα νέα αυτά τζάκια τούρκων επιχειρηματιών συνδέονται στενά με το κόμμα AKP του Τ. Ερντογάν, στο οποίο μαθαίνουμε ότι έχουν στραφεί εσχάτως και αρκετά ηγετικά στελέχη των ομογενών…  www.paron.gr