Στρατός και Σύνταγμα!

Ο. πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Ακούστηκε προσφάτως ότι «ο στρατός δεν είναι  επίορκος και θα είναι  νομιμόφρων στην τήρηση του Συντάγματος».

Πρόκειται για μια εξωπραγματική, εξωκοινωνική και εξωσυνταγματική άποψη, και να γιατί:

Η παρ. 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος ορίζει και επιτάσσει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Αναλύοντας αυτή τη συνταγματική επιταγή θα έλεγα ότι:

1)      Εδώ και χρόνια παραβιάζεται συνεχώς το Σύνταγμα από τους εναλλασσό­μενους εξουσιαστές, που ανασκολόπισαν κάθε λογής νομιμότητα, θεσμούς και κοινωνική δικαιοσύνη.

2)      Είναι αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στην Τρόικα και στην πλήρη κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, υπογράφοντας τα «Μνημόνια»  κατά ωμή παραβίαση του άρθρου 28 παρ. 2 του Συντάγματος, δηλαδή με την ψήφο 180 βουλευτών.

3)      Είναι οι εξουσιαστές που πλαστογράφησαν τα οικονομικά στοιχεία και παρέδωσαν την πατρίδα χειροπόδαρα δεμένη στις τοκογλυφικές Αγορές!

4)      Είναι οι εξουσιαστές που υποθήκευσαν το παρόν και το μέλλον των Ελλήνων και ξεπουλούν τον εθνικό μας πλούτο και την εθνική μας γη.

5)      Είναι οι άθλιοι εξουσιαστές που λεηλάτησαν τα ταμεία του κράτους και έγιναν πάμπλουτοι χωρίς τιμωρία.

6)      Είναι αυτοί που κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος, το οποίο προστατεύεται από το Σύνταγμα.

Είναι  αυτοί που, που, που...

Συνεπώς, είναι αυτοί, οι κυβερνώντες, που με τη βία της νομοθετικής εξουσίας, παραβιάζοντας όλους τους ηθικούς και ανθρώπινους νόμους, κατέλυσαν το Σύνταγμα.

Πρόκειται για την πιο πρόστυχη, την πιο χυδαία και την πιο αποτελεσματική βία, η οποία οδηγεί ευθέως στην κοινωνιοκτονία και εθνοκτονία.

Άρα: Των πραγμάτων ούτως εχόντων, ο ελληνικός στρατός, ως θεματοφύλακας και φορέας του πατριωτισμού, οφείλει να τον εκδηλώσει για την ανατροπή των σημερινών Εφιαλτών.

Η επέμβαση του στρατού επιβάλλεται στο όνομα της περιφρούρησης του Συντάγματος και του κλασικού πολιτικού και κοινωνικού δόγματος που λέει: Η σωτηρία της πατρίδας είναι υπέρτατος νόμος.

Το αντίθετο, θα σήμαινε βροντερή επιορκία του στρατού, ο οποίος παραμένει απαθής και αδρανής μπροστά στην καταστροφή της πατρίδας.

Όταν η πατρίδα πεθαίνει, όταν το έθνος των Ελλήνων οδεύει στον ιστορικό αφανισμό, ο στρατός δεν δικαιούται να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο και να παρακολουθεί το θάνατό τους στο όνομα μιας πρόστυχης και χυδαίας δημοκρατίας.

Μιας δημοκρατίας, κάθε ώρα της οποίας σηματοδοτεί την επίσπευση του ολοκληρωτικού θανάτου της πατρίδας.

Ο στρατός, λοιπόν, επωμίζεται αυτό το ιστορικό καθήκον, αφού ο αποχαυνωμένος και σάπιος λαός αφέθηκε να κουμαντάρεται από τους Εφιάλτες.

Παραφράζοντας τη φράση του Ροβεσπιέρου, θα έλεγα: Βιάσου στρατέ της πατρίδας να προλάβεις τον αφανισμό της Ελλάδας από τον χάρτη των ιστορικών εθνών και όταν έρθεις να μη βγάλεις την τιμημένη στολή των εθνικών αγώνων.