ΤΟ ΜΙΣΟΣ

ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΙΩΝΕΣ, ΜΕΓΑΛΟΙΔΕΑΤΙΚΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΜΑΣ. ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ. ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΛΙΚΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟ ΚΡΟΤΑΛΙΣΜΑ ΤΟΝ ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Η ιστορία του μίσους κρατάει από τους Βαλκανικούς Πολέμους του '12-'13. Το Δεκέμβριο του 1920 το Συμβούλιο των Πρεσβευτών στο Λονδίνο ενέκρινε την ανεξαρτησία της Αλβανίας με τα σύνορά της όπως ακριβώς είναι σήμερα. Από τότε πολλές εθνικιστικές φωνές ήταν αυτές που αντιδρούσαν άλλοτε ειρηνικά και άλλοτε με τα όπλα και την τρομοκρατία κατά των Ελλήνων κατοίκων της Β. Ηπείρου υποστηρίζοντας ότι τα σύνορα δε θα έπρεπε να ήταν αυτά, καθώς οι Έλληνες κράτησαν εδάφη και περιοχές που δεν τους ανήκαν, αλλά και προέβησαν σε εθνοκάθαρση των Τσάμηδων, κατοίκων της Τσαμουριάς. Πρόκειται για την περιοχή της Ηπείρου που εκτείνεται κατά μήκος της ακτής ανάμεσα στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα και μέχρι το Βουθρωτό και ανατολικά μέχρι τους πρόποδες του όρους Ολύτσικας (Τόμαρος). Η περιοχή ταυτίζεται με τη Θεσπρωτία και ένα μικρό της τμήμα ανήκει σήμερα στην Αλβανία με κέντρο την κωμόπολη Κονίσπολη. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών οι Τουρκαλβανοί της Θεσπρωτίας, οι επονομαζόμενοι «Τσάμηδες», παρέμειναν στη Θεσπρωτία, καθώς δήλωσαν ότι είναι Έλληνες προκειμένου να μη χάσουν τις περιουσίες τους. Έτσι, παρέμειναν στα μέρη τους, χωρίς όμως να πάψουν να εκδηλώνουν τα ανθελληνικά τους αισθήματα με κάθε τρόπο και σε κάθε ιστορική ευκαιρία που τους δινόταν. Αποδείξεις για το παραπάνω βρίσκει κανείς ανατρέχοντας στην ιστορία.

Για παράδειγμα, το Μάιο του 1917, όταν τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν τη Θεσπρωτία, οι Τσάμηδες πήραν τα όπλα και εντάχθηκαν στον ιταλικό στρατό, με κορυφαία κίνηση την ύψωση της ιταλικής σημαίας στην Πέρδικα και την εκδίωξη των ελληνικών αρχών. Η στάση τους απέναντι στην Ελλάδα μαλάκωσε μετά την αποχώρηση των ιταλικών στρατευμάτων, ενώ η ενίσχυσή τους σε χρήμα και οπλισμό συνεχίστηκε από τις ιταλικές αρχές, ιδίως μετά την κατάκτηση της Αλβανίας. Αργότερα και αμέσως μετά τις διατάξεις της Συνθήκης της Λοζάνπς το 1922 οι Τσάμηδες -έπειτα από παρεμβάσεις της ιταλικής διπλωματίας στην Κοινωνία των Εθνών- δεν αντηλλάγησαν και παρέμειναν στην Ελλάδα, ενώ μεγάλα τμήματα των περιουσιών τους κατασχέθηκαν.

Στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα οι Τσάμηδες εντάσσονται στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής φέροντας και αναγνωριστικό περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό ή και κανονική γερμανική στολή. Από τότε άρχισε μια αντιπαράθεση που σέρνεται ως τις μέρες μας. Τα τελευταία 25 χρόνια έχει πάρει τη μορφή άλλοτε διπλωματικών διεκδικήσεων, άλλοτε μεμονωμένων συγκρούσεων, ακόμα και ένοπλων, με νεκρούς και τραυματίες, άλλοτε μαζικών επιθέσεων με εμπρησμούς και προπηλακισμούς Ελλήνων της Β. Ηπείρου, άλλοτε τη μορφή προεκλογικής προπαγάνδας για τα αλβανικά εθνικιστικά κινήματα, ενώ έχει γίνει και προκάλυψη για δραστηριότητες του αλβανικού οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα.

ΤΟ ΜΙΣΟΣ

Οι υπολογιστές με τις μεγάλες οθόνες είχαν «παγώσει» σε εικόνες από το βίντεο που είχε ανέβει στα τέλη του περασμένου Αυγούστου στο YouTube. Μπροστά από τις οθόνες, με τα δάχτυλα σε διάταξη στα πληκτρολόγια κάθονταν αστυνομικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, της Κρατικής Ασφάλειας και πιο πίσω όρθιοι στέκονταν κάποιοι της Αντιτρομοκρατικής και κάποιοι από την ΕΥΠ που κρατούσαν φακέλους στα χέρια με πολλές φωτογραφίες και διάφορα έγγραφα. Οι ήχοι από το βίντεο κατέκλυζαν σχεδόν ολόκληρο τον όροφο του γραφείου στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όπου γινόταν η σύσκεψη. Αλβανοί πυροβολούσαν την ελληνική σημαία. Ριπές από Καλάσνικοφ. Τα τα τα τα τα τα... «Θα σας σκοτώσουμε όλοι σας τους Έλληνες» ακουγόταν. Λίγο μετά «Θα σας γαμ... όλη την Ελλάδα». Και ξανά τα Καλάσνικοφ. Βερμούδες παραλλαγής, αθλητικά παπούτσια, κίτρινα εκδρομικά μποτάκια, μαντίλια στα πρόσωπα. Μετά ακούγονταν γέλια και κάτι παραγγέλματα στα αλβανικά. Στο τέλος, ένας τους έβαζε φωτιά στη σημαία. Και όλοι μαζί αποθανατίζονταν κρατώντας μια αλβανική σημαία. Τέλος. Τα πρόσωπα των Ελλήνων αστυνομικών, αλλά και αυτών της ΕΥΠ δεν έδειχναν ιδιαίτερα ανήσυχα.

«Απεναντίας, θα έλεγα» μας διαβεβαιώνει ένας άνθρωπος των ελληνικών υπηρεσιών που συμμετείχε στην κινητοποίηση που σήμανε η ανάρτηση του βίντεο στο YouTube. «Δεν ήταν κάτι που βλέπαμε πρώτη φορά». Ο ίδιος άνθρωπος μάλιστα ήταν ο μόνος από την ομάδα που από την αρχή υποστήριζε ότι το συγκεκριμένο βίντεο δεν έχει τραβηχτεί σε ελληνικό έδαφος. «Δεν έχουν τα κότσια για κάτι τέτοιο, έστω και ένας Έλληνας να τους έπαιρνε χαμπάρι, θα τους έγδερναν ζωντανούς» μας λέει. Και συνεχίζει με κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: «Πολύ δύσκολα θα βρεις Αλβανούς που ζουν στην ελληνική ύπαιθρο και έχουν τέτοιες ανθελληνικές απόψεις. Όσοι κατά καιρούς έχουν πρωταγωνιστήσει σε τέτοια περιστατικά έρχονται απέξω και φεύγουν, κάνουν τον τσαμπουκά τους ή έτσι νομίζουν κι εξαφανίζονται. Αλλά είναι μεγάλη ιστορία...».

Οι αλβανικές εθνικιστικές ομάδες και η δράση τους στην Ελλάδα δεν είναι κάτι καινούριο. Η ιδέα της «μεγάλης Αλβανίας», το θέμα των Τσάμηδων, η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Ιόνιο, τα θέματα της Β. Ηπείρου και αλβανικές διεκδικήσεις ελληνικών εδαφών της Ηπείρου, η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου και το αίτημα από την πλευρά Αλβανών φανατικών για ένωσή του με την Αλβανία είναι θέματα που τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του 90 έρχονται και παρέρχονται με συχνότητα που πολλές φορές εξαρτάται από τις γενικότερες γεωπολιτικές στρατηγικές στο χώρο των Βαλκανίων, αλλά και από τις ευρύτερες ισορροπίες στην περιοχή. Άλλωστε η παγκοσμιοποίηση της διπλωματίας είναι ικανή για πολλά. Ακόμα και πίσω από το κάψιμο της ελληνικής σημαίας στα αλβανικά βουνά -και όχι στο Χελμό κοντά στα Καλάβρυτα, όπως ανέφεραν τα αρχικά δημοσιεύματα-αναρτήσεις- ίσως και να βρίσκεται η σκλήρυνση της ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στο θέμα της λαθρομετανάστευσης προσδοκώντας από την Ελλάδα σκληρότερη στάση, χωρίς να αποδέχεται το παραμικρό μερίδιο ευθύνης. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα..

Για την τελευταία υπόθεση με τους πυροβολισμούς και το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, που -επαναλαμβάνουμε- έγινε στην Αλβανία, αλλά τα ηλεκτρονικά ίχνη πρόδωσαν ότι η ανάρτηση του βίντεο έγινε από την Ελλάδα, συνελήφθη ένας Αλβανός, γεννημένος το 1986 στην περιοχή Φιέρι. Ο ίδιος, που αρχικά εμφανίστηκε ως αρχηγός «παρακρατικής, παραστρατιωτικής οργάνωσης Αλβανών εξτρεμιστών», είπε ότι δεν είχε κάποια σχέση με όσους πρωταγωνιστούν στο βίντεο και ότι απλώς του το έστειλε ένας φίλος του από την Αλβανία κι εκείνος το ανέβασε στο YouTube. Παρ’ όλ’ αυτά, δε γλίτωσε την απέλαση, καθώς δεν είχε χαρτιά που να πιστοποιούν τη νόμιμη παραμονή του στην Ελλάδα. Το επεισόδιο θα μπορούσε να θεωρηθεί λήξαν αν τις μέρες που ακολούθησαν τη δημοσίευση του βίντεο (σημειωτέον δε ότι είναι το πρώτο από μια σειρά ομοίων του που συνοδεύεται από πραγματικά πυρά πυροβόλων όπλων ΑΚ-47) δε συνέβαιναν ορισμένα περίεργα περιστατικά σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, τα οποία προκάλεσαν την κινητοποίηση των αστυνομικών αρχών, αλλά και της ελληνικής μυστικής υπηρεσίας.

Λίγες μέρες μετά την ανάρτηση του βίντεο, όπως καταγγέλθηκε, ένας Έλληνας που το σχολίασε αρνητικά δέχτηκε επίθεση από αγνώστους μέσα στο σπίτι του στην περιοχή Χαραμίδι της Μυτιλήνης. Όπως δήλωσε ο 27χρονος Έλληνας, μια ομάδα από 6-7 Αλβανούς εισέβαλαν στο σπίτι του και τον ξυλοκόπησαν. Η καταγγελία έγινε την Τρίτη 28 Αυγούστου. Παρόμοια περιστατικά καταγγέλθηκαν και σε τουλάχιστον τρεις διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, χωρίς όμως οι αστυνομικές αρχές να δώσουν λεπτομέρειες και χωρίς τα θύματα να δημοσιοποιήσουν περισσότερα στοιχεία. Οι επιθέσεις αυτές καταγράφηκαν στη Θεσπρωτία, στη Λαμία και στην Εύβοια. Στα δελτία συμβάντων των κατά τόπους αστυνομικών διευθύνσεων καταγράφηκαν απλώς ως συμπλοκές «μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών, υπηκόων Αλβανίας».

Σταματούν, όμως, εδώ οι πληροφορίες των ελληνικών αρχών σχετικά με τους εθνικιστικούς θύλακες που αναπτύσσονται τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια σε ελληνικό έδαφος; Πρόκειται για περιστατικά με χαρακτηριστικά που περιορίζονται αυστηρά στα ιδεολογήματα περί «μεγάλης Αλβανίας» και μόνο; Ή μήπως υπάρχουν κι άλλες προεκτάσεις που μπορεί να φτάνουν σε συνεργασίες με τις ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος ή ακόμα και σε συμπράξεις με ακροδεξιά στοιχεία; Ένα τέτοιο συμπέρασμα φαίνεται να βγαίνει από τη συνέχεια του ρεπορτάζ...

Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τότε που ο Αμερικανός καθηγητής ευρωπαϊκών σπουδών και μελετητής των «βελούδινων» επαναστάσεων από το 1989 και μετά, Timothy Garton Ash, σημείωνε στο βιβλίο του Anarchy and Madness σχετικά με τις γεωπολιτικές αλλαγές στα Βαλκάνια και ιδίως για το Κόσοβο, με τίτλο «Πριν και μετά τον πόλεμο των 78 ημερών»: «Η αλβανική μαφία έχει ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της. Στην Πρίστινα οι νεαρές γυναίκες δεν κυκλοφορούν έξω το βράδυ από φόβο μην τις απαγάγουν και καταλήξουν στην πορνεία. Η χρήση ναρκωτικών έχει εκτιναχθεί στα ύψη μεταξύ των φοιτητών. Οι μεταπωλητές ναρκωτικών έχουν επιστρέψει. Την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου διαπράχθηκαν 22 ανθρωποκτονίες, πολλές από τις οποίες με συνοπτικές εκτελέσεις. Πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου οι Κοσοβάροι δήλωναν ότι το Κόσοβο δε θα γινόταν μια δεύτερη Αλβανία, διεφθαρμένη και αναρχούμενη, έρμαιο του περιστρόφου και του γκανγκστερισμού, αλλά να που το Κόσοβο μοιάζει ολοένα και περισσότερο με την Αλβανία. Οι γκάνγκστερ έχουν καταλάβει όλο το χώρο που άφησε ελεύθερο η βραδύτητα των Δυτικών». Η καταγραφή αυτή δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την παρατήρηση ενός απλού διαβάτη σε πολυσύχναστο δρόμο όπου μόλις άρχιζε το μποτιλιάρισμα.

Πυρήνας του οργανωμένου εγκλήματος στα Βαλκάνια, το Κόσοβο δε θα μπορούσε να μη φιλοξενήσει τη μυστηριώδη συνύπαρξη εθνικιστών Αλβανών με ομάδες κακοποιών και του ευρύτερου βαλκανικού υποκόσμου. Από τότε πέρασαν μερικά χρόνια -περίπου μέχρι το 2000- μέχρι οι ελληνικές αρχές να αρχίσουν να συλλέγουν συστηματοποιημένες πληροφορίες και στοιχεία για τη δράση αυτών των κυκλωμάτων σε ελληνικό έδαφος. Η πιο δύσκολη διαδικασία από όλες ήταν -και παραμένει- ο διαχωρισμός της εγκληματικής από την εθνικιστική δραστηριότητα.Όπως όμως τονίζεται από κάποιες πηγές, η δεύτερη δραστηριότητα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλώς η προκάλυψη. Οι πληροφορίες, λοιπόν, των ελληνικών αρχών, συμπεριλαμβανομένων της ΕΛ.ΑΣ., της ΕΥΠ και του Γενικού Επιτελείου Στρατού, περιγράφουν τα ακόλουθα:

 Από τα τέλη του 1999 και τις αρχές του 2000 έχουν καταγραφεί κινήσεις τουλάχιστον 10-12 ομάδων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κυρίως στη Βόρεια, στην Ήπειρο και στη Δυτική Μάκεδονία, που φέρονται να καθοδηγούνται από πρώην στελέχη του UCK (Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσόβου), τα οποία φλέρταραν με την ιδέα της δημιουργίας του Απελευθερωτικού Στρατού Τσαμουριάς. Οι πληροφορίες φέρουν τα μέλη αυτών των αλβανικών ομάδων να μην ξεπερνούν τα 200. Οι δραστηριότητές τους όμως, κυρίως στη συλλογή, στη μεταφορά και στην απόκρυφη όπλων με επίκεντρο το λεκανοπέδιο της Αττικής, φέρονται να είναι αξιοσημείωτες. Η μεγάλη διασπορά όπλων από τις αποθήκες του αλβανικού στρατού από την κρίση του 1997 και έπειτα μοιάζει πλέον με παραγγελία λιανικής μπροστά στον οπλισμό που έχει εισρεύσει στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο από την Αλβανία αλλά και από τη Βοσνία και την Κροατία. Οι αρχές εκτιμούν ότι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν εισαχθεί και αποθηκευτεί σε εκατοντάδες σημεία περισσότερα από 500.000 όπλα διαφόρων τύπων, τα οποία έρχονται με όλους τους τρόπους που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Το ενδιαφέρον, όμως, δεν είναι αυτό. Είναι οι ποικίλες διασυνδέσεις που έχουν αναπτύξει και συνεχίζουν να αναπτύσσουν όλες αυτές οι ομάδες που κινούνται μέσα στο σύγχρονο ασαφές πλαίσιο «εθνικισμός-οργανωμένο έγκλημα-τρομοκρατία». Γιατί, όπως μας διαβεβαιώνουν πηγές διαφόρων προελεύσεων που μίλησαν στο Esquire, «η εποχή μας και από εγκληματολογικής άποψης είναι ολωσδιόλου μπερδεμένη». Μία από τις πηγές είναι ένας άνθρωπος που υπηρέτησε για χρόνια στη θέση του συνδέσμου της ΕΛ.ΑΣ. με ξένες υπηρεσίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Το κουβάρι είναι πολύ μπερδεμένο. Ο παράνομος οπλισμός που εισάγουν στην Ελλάδα κυκλώματα που φέρονται να καθοδηγούνται από Αλβανούς κακοποιούς δεν αξιοποιείται μόνο για ενέργειες του κοινού ποινικού δικαίου. Δε σας έχει κάνει εντύπωση τα τελευταία χρόνια ότι όπλα και πυρομαχικά αλβανικής αλλά και ρωσικής προέλευσης έχουν κατασχεθεί σε αποθηκευτικούς χώρους που χρησιμοποιούσαν ως γιάφκες νεαροί συλληφθέντες για συμμετοχή σε αυτό που τα media στην Ελλάδα ονομάζουν “νέα ελληνική τρομοκρατία” Η δεξαμενή, σύμφωνα με τις συνδυαστικές μας εκτιμήσεις, φαίνεται πως είναι η ίδια. Από την είσοδο των όπλων μέχρι και την αποθήκευσή τους σε διάφορα σπίτια και αποθήκες και από εκεί στη διοχέτευσή τους στην αγορά μεσολαβούν πολλοί άνθρωποι και όχι για τον ίδιο λόγο.Έχει δημιουργηθεί μια ενιαία αγορά στην οποία προσφεύγουν πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές αφετηρίες» λέει. «Ήδη από το 2010, όταν στην Ελλάδα άρχισε να φαίνεται η οικονομική κρίση σε όλα τα επίπεδα, είχαμε καταγράψει αυξητικές τάσεις των αλβανικών

εθνικιστικών κινήσεων, είτε για λόγους ιδεολογικής συσπείρωσης και ανακίνησης των παραδοσιακών εθνικιστικών αιτιών, όπως το θέμα των Τσάμηδων, είτε για λόγους που σχετίζονται άμεσα με το οργανωμένο έγκλημα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι μια κοινωνία σε τόσο μεγάλη κρίση παραχωρεί διάφορους τομείς ζωτικών δραστηριοτήτων της οικονομίας στη διαφθορά και στο οργανωμένο έγκλημα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο όταν κατέρρευσαν τα κουμμουνιστικά καθεστώτα στην ανατολική Ευρώπη πολλοί τομείς της οικονομίας πέρασαν στα χέρια διάφορων μαφιών, καθώς αυτές είχαν ήδη στελεχωμένο ένα μηχανισμό παραγωγής και λειτουργίας της οικονομίας».

Οι πληροφορίες των αρχών όσον αφορά τον Απελευθερωτικό Στρατό Τσαμουριάς είναι συγκεκριμένες: Εκτιμάται ότι είναι σε θέση να κινητοποιήσει περίπου 5.000 άντρες σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, εκ των οποίων οι τουλάχιστον 1.500 έχουν εμπειρία από πολεμικές επιχειρήσεις τόσο στο Κόσοβο την περίοδο 1998-1999 όσο και στη FYROM το 2001. Οι ελληνικές αρχές παρακολουθούν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, όχι περισσότερους από 15 Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα ως πιθανούς συνδέσμους-συνεργάτες του UCC με καθήκοντα κατασκοπείας σε ελληνικό έδαφος. Ήδη από το 2007 και έπειτα η ανακάλυψη τουλάχιστον 20 κρησφύγετων με όπλα στην Ήπειρο, στην Αττική και στη Βοιωτία (Καλάσνικοφ, Μπερέτες, Μακάροφ, χειροβομβίδες κινεζικής προέλευσης, αλλά και αντιαρματικά τύπου RPG) συνδέεται με κάποιους τρόπους με τη δράση αυτών των εθνικιστικών κινημάτων. Από την άλλη πλευρά, πολλές είναι οι πληροφορίες και οι αναφορές που συνδέουν αυτές τις ομάδες με τουρκικές παραστρατιωτικές οργανώσεις, σενάριο που μεταφράζεται κατά το δοκούν τα τελευταία χρόνια από τις ελληνικές πολιτικές αρχές σε συνδυασμό πάντοτε με τις εξελίξεις στο εσωτερικό οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο. Τρανό παράδειγμα οι καλοκαιρινές πυρκαγιές. Η ελληνική πολιτεία συνηθίζει, ιδίως σε περιπτώσεις που δεν έχει να... πληρώσει για σέρβις στα πυροσβεστικά ελικόπτερα, να αποδίδει πυρκαγιές σε τουριστικά νησιά στη δράση ξένων εθνικιστικών ομάδων, αλλά και Τούρκων πρακτόρων.

Μία από τις σημαντικότερες προσμείξεις και συνεργασίες Αλβανών εθνικιστών στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό εικάζεται από τις αρχές ότι είναι και εκείνη με ομάδες Ελλήνων εθνικιστικών. Τα στοιχεία μάλιστα φωτογραφίζουν τις ομάδες κρούσης της Χρυσής Αυγής εναντίον ανήμπορων μεταναστών από τις Ινδίες, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν. Πρόκειται για τρεις διαφορετικές κατηγορίες Αλβανών μεταναστών, θα πουν άνθρωποι των αρχών, αναφορικά με αυτούς που συνεργάζονται με Έλληνες «διώκτες» μεταναστών.

Είναι αυτοί που το κάνουν για λόγους φυσιολογικής και ανθρώπινης ανάγκης να πάνε με τον ισχυρό, αυτόν που κάνει το κουμάντο στην αγέλη. Αυτοί, δηλαδή, που για τους δικούς τους λόγους θέλουν να είναι συνεργάτες των ισχυρών, κάτι που δεν είναι καινούρια ανακάλυψη στην ιστορία των κοινωνικών συγκρούσεων και όχι μόνο. Στα τέλη Νοεμβρίου 2009 στο Νέο Κόσμο καταγράφηκε πολυπληθής επίθεση εναντίον μεταναστών που διατηρούσαν εμπορικά καταστήματα στην περιοχή. Όλοι τους κατέθεσαν ότι η επίθεση είχε οργανωθεί από Έλληνες και ότι συμμετείχαν Αλβανοί που ζούσαν στην περιοχή, πολλοί εξ αυτών είχαν δικά τους εμπορικά καταστήματα. Είναι αυτοί που για να αποδείξουν ότι είναι πλήρως ενταγμένοι στην ελληνική κοινωνία φέρονται να ασπάζονται ό,τι πιο «ελληνικό» πλασάρεται στις πιάτσες και στις γειτονιές όπου ζουν και εργάζονται προσδοκώντας τα δικά τους οφέλη.

Μια δεύτερη κατηγορία είναι εκείνοι που επιδίδονται σε εθνικιστικές εξάρσεις ως δευτερεύουσα δραστηριότητα, καθώς προηγούνται άλλου είδους συνεργασίες και συμμαχίες, κυρίως σε σκοτεινές δραστηριότητες που δεν απέχουν από αυτές του οργανωμένου εγκλήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμμετοχή ενός Αλβανού μεγαλοξενοδόχου στις ακτές της χώρας του, διοργανωτή καλλιστείων και επιχειρηματία γενικώς, στα επεισόδια που προκάλεσαν εις βάρος μικροπωλητών στη λαϊκή αγορά του Μεσολογγίου μέλη της Χρυσής Αυγής παρουσία βουλευτή της. Και αυτή η κατηγορία θεωρείται ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εξαργυρώνει στο πολλαπλάσιο τη συμμετοχή της σε παρόμοιες επιθέσεις.

Τέλος, είναι αυτοί που πράγματι μισούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά για καθημερινούς, ιδίως την εποχή της κρίσης. Από το 2003 έως το Μάιο του 2011 οι Αλβανοί μετανάστες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, εξήγαγαν προς τη χώρα τους 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Από τότε και έπειτα η Ελλάδα σταμάτησε γι αυτούς να είναι η βαλκανική-ευρωπαϊκή κότα με τα χρυσά αβγά. Το Ελ Ντοράντο έπαψε να τροφοδοτεί την αλβανική οικιακή και άρα την κρατική οικονομία. Η Ελλάδα πλέον στα μάτια των Αλβανών μεταναστών μοιάζει με τη χώρα που τους εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και τώρα τους στέλνει σωρηδόν πίσω με one-way φτηνά εισιτήρια. Έτσι, κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι εύκολο να μισούν τη χώρα που τους πρόσφερε ένα άπιαστο επίπεδο ζωής και τώρα φαίνεται να τους το παίρνει πίσω. Και όταν μιλάς για κοινωνικές κατηγορίες που δεν έχουν τα εργαλεία να εξηγήσουν τη σημερινή κατάσταση, τότε φαίνεται να ισχύει από όλες τις εκδοχές -και παραλλαγές- ένα πετυχημένο tweet που έπεσε στο μάτι μου τελειώνοντας αυτό το ρεπορτάζ: «Είναι πιο εύκολο να κρεμάσεις δέκα ελληνικές σημαίες στο μπαλκόνι σου παρά να ανοίξεις ένα βιβλίο ιστορίας»...

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ

Στις αρχές του περασμένου Ιουλίου ο ηγέτης του κινήματος «Αυτοδιάθεση» του Κοσόβου Αλμπίν Κούρτι διαδήλωσε μαζί με εκπροσώπους και απλούς Αλβανοτσάμηδες στα ελληνοαλβανικά σύνορα διεκδικώντας όχι μόνο την ένωση της Αλβανίας με το Κόσοβο, αλλά και την ένταξη στην Αλβανία ελληνικών εδαφών που κατά την άποψη του κινήματος του «βρίσκονται υπό ξένη κατοχή». Ο

ρόλος του ομιλητή θεωρείται από διπλωματικούς κύκλους ιδιαίτερα σημαντικός, που επί του παρόντος επηρεάζει ακόμα ένα εθνικιστικό κίνημα, την «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία», αλλά και διάφορες οργανώσεις Τσάμηδων, ιδίως αυτές που δραστηριοποιούνται κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και μεταξύ των άλλων διεκδικήσεών τους είναι οι αποζημιώσεις (περίπου 5 δισ. ευρώ) από την Ελλάδα προς τους Τσάμπδες για τη γενοκτονία που υπέστησαν, αλλά και ο επαναπατρισμός όσων οι περιουσίες κατασχέθηκαν και αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν. Παράλληλα, ο πρόεδρος του κινήματος «Μεγάλη Αλβανία», Κότσο Ντανάι. στα μέσα του καλοκαιριού απείλησε με πολεμικές επιχειρήσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας από τον UCC (Απελευθερωτικό Στρατό Τσαμουριάς), που από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες θεωρείται ένοπλο παρακλάδι του γνωστού UCK. Διατείνεται -και είναι αλήθεια- ότι η εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας δεν έχει αρθεί και ούτε το απλό Σύμφωνο Φιλίας που υπεγράφη το 1996 είναι ικανό να οδηγήσει στην άρση της.Ένα από τα σημαντικότερα αιτήματά του είναι η αποδοχή από την πλευρά της Ελλάδας της Τσαμουριάς ως ουδέτερης ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.

ΕΡΥΘΡΟΜΑΥΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Στις αρχές ίου περασμένου Αυγούστου ο ακραίος εθνικιστής ηγέτης του κόμματος της «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας», Κρέσνικ Σπάχιου, ουσιαστικά δεξί χέρι του Αλμπίν Κούρτι, έπλευσε μαζί με στελέχη και ακτιβιστές της οργάνωσης ανοιχτά της Κέρκυρας επιχειρώντας να χαράξει τα δικά του χωρικά ύδατα στα ανοιχτά του νησιού. Ακόμα και οι ίδιες οι αλβανικές αρχές, για λόγους ασφαλείας και διπλωματικού χειρισμού έναντι των ελληνικών αρχών, του απαγόρευσαν να προσεγγίσει την περιοχή τπν οποία είχε προαναγγείλει. Το περιστατικό συνέβη στις 2 Αυγούστου στη θαλάσσια περιοχή των Στενών της Κέρκυρας, απέναντι από τους Αγίους Σαράντα. Το αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι Top Channel, που επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα ζητήματα της Τσαμουριάς, μετέδωσε τότε ότι «ομάδα νεαρών της “Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας” έπλευσε με αλιευτικό σκάφος στην περιοχή των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα με σκοπό να διαμαρτυρηθεί για τη συμφωνία ορισμού των θαλάσσιων συνόρων με τους γείτονες». Προσπάθησαν να πλησιάσουν το σημείο που εκείνοι θεωρούν ως σύνορα, αλλά οι λιμενικές αρχές της χώρας τους τους σταμάτησαν.Έτσι, χρησιμοποιώντας τζετ σκι, άπλωσαν μια κόκκινη λωρίδα στα κατά φαντασίαν σύνορα κι έφυγαν. Λίγο αργότερα ο αρχηγός τους Κρέσνικ Σπάχιου δήλωνε στα κανάλια: «Η “Ερυθρόμαυρη Συμμαχία” βρίσκεται σήμερα εδώ για να εφαρμόσει την απόφαση του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου (σ.σ. που ακύρωσαν τη συμφωνία της ελληνοαλβανικής ΑΟΖ) τοποθετώντας το σύνορο εκεί όπου πρέπει να είναι. Το παζάρι του πρωθυπουργού Σαλί Μπερίσα με τον Αντώνη Σαμαρά δεν μπορεί να αλλάξει τα εκατοντάδες χιλιόμετρα συνόρου των Αλβανών στο Ιόνιο. Δηλώνουμε ότι δεν υπάρχει Αλβανός, έστω κι αν αυτός είναι ο πρωθυπουργός, που θα μεταβάλει τα σύνορα των Αλβανών και θα πουλήσει τα εδάφη μας». Αυτά λίγες μέρες προτού η ομάδα των αυτοσχέδιων κομάντος στήσει την ελληνική σημαία στην πλαγιά του αλβανικού λόφου για να την πυροβολήσει και μετά να την κάψει. Και ας υπέγραφε το βίντεο ως μια ομάδα Αλβανών μοτοσικλετιστών, «Motoristat Fierak Albanian Stunt»

Όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Esquire, πρώτη δημοσίευση στο διαδίκτυο borioipirotika.blogspot.gr