Πως «στήνουν» την εισβολή στη Συρία ή για πόσο ηλίθιους μας περνούν!

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν ήταν αναμενόμενο. Μία ακόμη επιχείρηση black ops, έλαβε χώρα για μία ακόμη φορά στα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας. Τι συνέβη; Μια αντιαεροπορική οβίδα που εκτοξεύθηκε από τη Συρία έπληξε χτες, κέντρο υγείας στο έδαφος της επαρχίας Χατάι της Τουρκίας, όπως τουλάχιστον μετέδωσε το CNN Turk.

Σύμφωνα με το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο της Τουρκίας, δεν υπήρξαν τραυματίες.Η δε Τουρκία, σύμφωνα με την Μιλιέτ, έχει “κανονιοβολήσει” 87 φορές της Συρίας, σκοτώνοντας 12 Σύριους στρατιώτες και καταστρέφοντας αρκετά άρματα μάχης, ως αντίποινα για τις συριακές οβίδες και όλμους που πέφτουν μέσα στην Τουρκία. Και αυτή η κατάσταση από ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί, δίνοντας αφορμές και “πατήματα” σε όσους επιθυμούν να υπάρξει έξωθεν παρέμβαση στην Συρία.

Το χτεσινό όμως, με την οβίδα που έπληξε κέντρο υγείας, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο. Γιατί είτε μας θεωρούν εντελώς ηλίθιους, είτε εντελώς αποβλακωμένους από τα τουρκικά – και όχι μόνο σήριαλ – για να πιστέψουμε ότι μία ορφανή, αντιαεροπορική μάλιστα οβίδα από την Συρία, έπεσε όλως τυχαίως πάνω στον κατεξοχήν μη – στόχο, ένα νοσοκομείο ή κέντρο υγείας. Τόσα χωράφια δίπλα, τόσα σπίτι βρε αδελφέ. Αλλά πώς θα κάνουμε τον μέσο αμερικανό ή ευρωπαίο να ... φανατιστεί ακόμη περισσότερα ενάντια στο καθεστώς Άσσαντ, το οποίο δεν διστάζει να βάλλει κατά νοσοκομείων, αθώων πολιτών και ούτω καθ' εξής.
Το σενάριο γνωστό.

Όποιος δεν υποτάσσεται στην ηγεμονική πολιτική των ΗΠΑ – και του συμμάχου τους Ισραήλ φυσικά – είναι τύραννος, δολοφονεί μωρά και αρρώστους και αξίζει να του στείλουμε στο κεφάλι καμιά εκατοπενηνταριά χιλιάδες φουσκωμένους και αναβολιασμένους πεζοναύτες, για να του διδάξουν δημοκρατία και πάνω από όλα υπακοή.

Το έχουμε δει να παίζεται κατ' επανάληψη, από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και μετά. Το είδαμε πρόσφατα στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν αλλά και στην Σερβία. Και τώρα ξαναπαίζεται το ίδιο ακριβώς σκηνικό. Πρόθυμοι σύμμαχοι των ΗΠΑ και του Ισραήλ οι Τούρκοι, οι οποίοι κατά τα άλλα τα είχαν... τσουγκρίσει. Εν προκειμένω όμως συνεργάζονται, προωθώντας παράλληλα την ατζέντα του σκληροπυρηνικού Ισλάμ, το οποίο φυσικά προτιμά και το Ισραήλ, προκειμένου να εμφανίζεται ως ο υπερασπιστής του πολιτισμού στην περιοχή.

Αν λάβουμε δε υπ όψιν μας ότι η Συρία του Άσσαντ αποτελεί τον κύριο σύμμαχο του Ιράν στην περιοχή, του Ιράν που δεν έχει προβλήματα μόνον με το Ισραήλ όπως κάποιοι στην Ελλάδα θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε, αλλά έχει εξίσου αν όχι ισχυρότερες εντάσεις με την Τουρκία για πολλούς και διάφορους λόγους, τότε είναι προφανές ότι κάποιοι θα χρησιμοποιήσουν οποίονδήποτε τρόπο μπορούν προκειμένου να... ξεμπερδεύουν με την Συρία ως οργανωμένο κράτος.

Ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι το κοσμικό καθεστώς Άσσαντ, θα αντικατασταθεί από ένα συνονθύλευμα ακραίων ισλαμιστών είτε αυτοί είναι ουαχαμπίτες, είτε σουνίτες. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος, που η Συρία έχει απομονωθεί και από τα υπόλοιπα μουσουλμανικά κράτη της περιοχής, που θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους ... προστατευόμενους.

Ο Άσσαντ όμως, δεν πέφτει τόσο εύκολα, από τους αντάρτες, ακόμη και εάν αυτοί χρηματοδοτούνται και εκπαιδεύονται από όλους τους παραπάνω. Αντίθετα οι κυβερνητικές δυνάμεις δείχνουν να αντεπιτίθενται. Όσον αφορά το καθαρά στρατιωτικό επίπεδο, η συριακή αεροπορία βομβάρδισε συνοικία στο Χαλέπι την οποία ελέγχουν οι αντάρτες, ενώ οι δυνάμεις ασφαλείας προέβησαν σε συλλήψεις στη Δαμασκό, ανακοίνωσε το Συριακό Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αλλά και στα ανατολικά της χώρας, συγκρούσεις σημειώθηκαν στην πόλη Ντέιρ Ελ-Ζορ που οι αντάρτες προσπαθούν να καταλάβουν εδώ και μήνες και δεν το έχουν ακόμη καταφέρει.

Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, ο Άσσαντ προχώρησε σε μία πολύ σημαντική κίνηση, χορηγώντας γενική αμνηστία, η οποία αφορά όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν πριν από τις 23 Οκτωβρίου του 2012 με εξαίρεση εγκλήματα που έχουν διαπράξει «τρομοκράτες». 

Και αφού από τους αντάρτες δεν φαίνεται να έρχονται πολλές επιτυχίες, υπάρχει η λύση της εξωτερικής επέμβασης Δεν είναι όμως όλα απλά για τους σχεδιασμούς τους, καθώς υπάρχουν αρκετά εμπόδια. Αρχίζοντας από την Τουρκία, θα πρέπει να αναφερθούμε σε δύο βασικούς παράγοντες. Το πρώτο είναι η απροθυμία των ίδιων των Τούρκων, του τουρκικού λαού φυσικά και όχι της κυβέρνησης και της Βουλής του που έχει ήδη εξουσιοδοτηθεί να προβεί σε πόλεμο, να μπεί σε μια πολεμική περιπέτεια στην Συρία.

Όπως σημειώνεται στην ιστοσελίδα του Σάββα Καλεντερίδη, το 18% εκτιμά ότι η χώρα τους πρέπει να παίξει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών ενώ μόλις το 10% πιστεύει ότι η Τουρκία πρέπει να στείλει στρατιώτες στη Συρία.
Η πλειοψηφία των Τούρκων είναι αντίθετοι σε κάθε ανάμειξη της χώρας τους στις συριακές υποθέσεις σε περίπτωση πτώσης του καθεστώτος του προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δόθηκε την Τρίτη στη δημοσιότητα. Η δημοσκόπηση διεξήχθη από το Κέντρο Οικονομικών Μελετών και Ερευνών και Εξωτερικής πολιτικής Edam σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.500 ερωτηθέντων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, το 51% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η Τουρκία πρέπει να παραμείνει αμέτοχη χωρίς να ευνοήσει οποιαδήποτε πλευρά στη συριακή κρίση. Από την άλλη πλευρά, το 18% των Τούρκων που ρωτήθηκαν εκτιμούν ότι η χώρα τους πρέπει να παίξει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών ενώ μόλις το 10% πιστεύει ότι η Τουρκία πρέπει να στείλει στρατιώτες στη Συρία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής δύναμης που θα τελεί υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ ή του ΟΗΕ.

Και φυσικά υπάρχει και το αίνιγμα της αντίδρασης των Κούρδων του PKK οι οποίοι ίσως εκμεταλλευτούν την στρατιωτική περιπέτεια της Τουρκίας για να χτυπήσουν κυριολεκτικά πισώπλατα τον τουρκικό στρατό.
Το μεγαλύτερο όμως ζήτημα προκύπτει από την σθεναρή στήριξη της Ρωσίας στο καθεστώς της Συρίας. Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν που είδε χθες το φώς της δημοσιότητας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Aϊντινλίκ, Πούτιν και Ερντογάν είχαν ένα μάλλον σκληρό διάλογο. Σύμφωνα με το άρθρο του Χασάν Μπογούν σε τηλεφωνική συνομιλία που είχαν έγινε ο εξής διάλογος:
Πούτιν: Ακόμη και ένας Τούρκος στρατιώτης να μπει στην Συρία θα το αντιμετωπίσουμε σα να μπήκε στην Μόσχα¨
Ερντογάν: Αυτό είναι απειλή, δεν μπορούμε να το δεχτούμε.
Πούτιν: Δεχτείτε το όπως θέλετε...
Και ακολούθησε σιωπή.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, η Τουρκία δεν μπορεί να πάρει... ελαφρά αυτή την θέση. Ό,τι και αν λένε οι Αμερικάνοι και οι Ισραηλινοί. Γιατί υπάρχει από πίσω και το παράδειγμα της Γεωργίας!

www.elora.gr