Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

1964: Η Σχολή Ικάρων και τα «κοινωνικά φρονήματα»

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων


Διοικητής: Ο Ταξίαρχος Ηλίας Καρταλαμάκης υπερασπίζει την νομιμότητα και την αξιοκρατία.
Ένα περιστατικό, όπως το καταγράφει ο ίδιος: Χτυπά το τηλέφωνο και από το Γραφείο Ασφαλείας του ΓΕΑ ακούγεται η φωνή ενός γνωστού που λέει: «Κύριε διοικητά, έχουμε ένα πρόβλημα με έναν υποψήφιο και σας παρακαλεί ο ταξιάρχης Κ. Δαβάκης να δείξετε κατανόηση».
Ο διοικητής Καρταλαμάκης γράφει: «Τί συμβαίνει κ. Παπαθεοδώρου – τον ρώτησα ανήσυχος. Εξήγησέ μου, να καταλάβω».
Επισμηναγός Παπαθεοδώρου: «Πρόκειται για τον υποψήφιο Γρηγοράκο Ελευθέριο, του οποίου τα χαρτιά που ήρθαν από τη Χωροφυλακή δεν είναι καθαρά. Τον χαρακτηρίζουν ως κομμουνιστή με δράση στην περιοχή του. Σας παρακαλεί, λοιπόν, ο ταξιάρχης Δαβάκης να τον κόψετε στο πρώτο μάθημα που θα γράψει:.
Γράφει ο διοικητής της Σχολής Ικάρων: «Στο άκουσμα αυτή της «ανήθικης» εντολής του ΓΕΑ-Α2 έγινα πυρ και μανία.Αυτόματα ξανάρθαν στο μυαλό μου οι «ίντριγκες» και «τρικλοποδιές» που έλαβαν χώρα σε βάρος μου το 1935 και 1937, όπου την μεν πρώτη φορά πέτυχαν και με έκοψαν (σ.σ. εννοεί στις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής Ικάρων) ως δήθεν «καρδιοπαθή»! και τη δεύτερη«κίνησαν γη και ουρανό» να με αποκλείσουν...».
Συνεχίζει ο Καρταλαμάκης: «Αγανακτισμένος, λοιπόν, σφόδρα και με απόφαση να μην επιτρέψω να αδικηθεί κάποιος που ενδεχόμενα είναι  αθώος, ζήτησα τον διευθυντή Α2 στο τηλέφωνο και ζήτησα τον Δαβάκη λέγοντάς του: Άκουσε Κώστα. Για τον Γρηγοράκο... εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω ατιμία και να τον κόψω εν ψυχρώ... Αν είναι ικανός θα περάσει».
Δαβάκης: «Μα βρε Ηλία, δεν σου είπε ο Παπαθεοδώρου ότι τα χαρτιά του δεν είναι  εντάξει; Θα αφήσουμε έναν κομμουνιστή να μπει στη Σχολή Ικάρων;... Φρόντισε να τον κόψετε στην έκθεση, που είναι εύκολο να γίνει».
Καρταλαμάκης: «Όχι, Κώστα. Σου ξαναλέω ότι εγώ δεν πρόκειται να κάνω τέτοια ατιμία και να έχω τύψεις σ’ όλη μου τη ζωή».
Συνεχίζοντας ο διοικητής και φθάνοντας το θέμα στον Αρχηγό της Αεροπορίας, γράφει: «...θα ένιωθα ικανοποίηση αν δεν έγραφε καλά... οπότε θα κοβόταν νόμιμα».
Τελικά ο υποψήφιος «κομμουνιστής» έγραψε τόσο καλά «ώστε έγινε αρχηγός της τάξης του» (Το γεγονός περιγράφεται από τον ίδιο τον Η. Καρταλαμάκη στο έργο του: «Ο Γολγοθάς ενός αεροπόρου», εκδ. του ιδίου, Αθήνα χ.χ. σελ. 297-299 και προηγούμενες σελίδες για τις χαλκευμένες κατηγορίες εναντίον του ως κομμουνιστή.
Τα γεγονότα αυτά τ' αναπτύσσω συνοπτικά στο προηγούμενο σχόλιό μου).
Καταλήγει ο ογκόλιθος της ηθικής και της αξιοπρέπειας Καρταλαμάκης: «Όπως ήταν φυσικό, η επιτυχία αυτή του Γρηγοράκου μου τόνωσε το ηθικό και περισσότερο την εμπιστοσύνη στις αρχές μου και τα πιστεύω μου που ακολουθούσα, ενασκώντας τη Διοίκησή μου στις κατά καιρούς μονάδες...»
Κάποτε υπήρχαν και ελάχιστοι, έστω αξιωματικοί τύπου Καρταλαμάκη. Τώρα;
Πολλά γεγονότα δείχνουν ότι αρκετοί αξιωματικοί συμφωνούν στα… τυφλά με τον υπουργό!

Δεν υπάρχουν σχόλια: