Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
Η ΠΕΜΠΤΗ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ είναι η κρίσιμη μέρα του Αντώνη Σαμαρά. Πηγαίνει στις Βρυξέλλες ως υπερκομματικός εκπρόσωπος όλων των Ελλήνων, την ώρα που η πατρίδα βράζει από οργή. Πηγαίνει με τη ρητή εντολή του λαού μας να κερδίσει αυτή τη δύσκολη μάχη. Που σημαίνει ότι οφείλει να πάει με το κεφάλι ψηλά! Οχι εκλιπαρώντας έλεος γιατί «κάναμε και εμείς λάθη», όπως λέει και ξαναλέει. Το αν κάναμε λάθη και ποιοι τα κάνανε είναι δικό μας πρόβλημα και θα το λύσουμε όταν, με το καλό ή με το άγριο, αλλάξουμε τα πάντα στη δόλια πατρίδα μας...
ΕΚΕΙΝΟ που πρέπει να μάθουν από τον πρωθυπουργό οι ερίφηδες των Βρυξελλών είναι ότι έχουν να κάνουν με τον πιο ατίθασο και πιο περήφανο λαό της Ευρώπης (για να μην πω του κόσμου όλου). Γιατί περήφανο; Γιατί έχει στο ενεργητικό του μοναδικούς αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία, που ΚΑΜΙΑ χώρα της έρμης ευρωζώνης δεν έχει να αντιτάξει. Τους θυμίζω σήμερα για να τους έχει πρόχειρους ο -αδικαιολόγητα συνεσταλμένος και πολιτικά ολιγαρκής έναντι των δανειστών μας- πρωθυπουργός:
ΕΙΝΑΙ οι δύο πανεθνικοί και πολυαίμακτοι αγώνες ενάντια στην ξένη κατοχή: του 1821-29 κατά του οθωμανικού ζυγού και του 1941-44 κατά της τριπλής -γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής- κατοχής. Αγώνες που ύμνησαν και ευλόγησαν όλα τα πολιτισμένα έθνη και όλοι οι ΜΕΓΑΛΟΙ της Ιστορίας. Και που μπορεί να επαναληφθούν αν στριμωχτούμε περισσότερο!..
ΕΙΝΑΙ οι τρεις εθνικοί αγώνες, πάλι ενάντια σε ξένους δυνάστες: ο Κρητικός, με τον Βενιζέλο, για την ανεξαρτησία της Κρήτης, ο Μακεδονικός, με τον Παύλο Μελά (που σκοτώθηκε σαν χθες το 1904), για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και ο Κυπριακός, με τον Μακάριο και τον Γρίβα, για την ένωση της Κύπρου. Οι δανειστές μας πρέπει να μάθουν ότι λίγο θέλουμε να «κρεμάσουμε και πάλι την κάπα μας στην αλυγαριά»!..
ΕΙΝΑΙ οι τέσσερις δημοκρατικές επαναστάσεις, πυροδοτημένες από αδιάφθορους δημοσιογράφους: του 1843 για την επιβολή του Συντάγματος, με τους Μακρυγιάννη και Καλλέργη. Του 1862 για το διώξιμο του Βαυαρού βασιλιά Οθωνα. Του 1909 στο Γουδί, με τον Ζορμπά, που έφερε στην εξουσία τον Βενιζέλο. Και του 1922 με τους Πλαστήρα - Γονατά, που οδήγησε στο απόσπασμα τους έξη υπαίτιους της μικρασιατικής καταστροφής... Επανάσταση που δεν αποκλείεται να επαναληφθεί!..
ΕΙΝΑΙ η ενεργός συμμετοχή της Ελλάδας στους δύο παγκοσμίους πολέμους με τους ίδιους συμμάχους και με τους ίδιους εχθρούς, βασικά τους Γερμανούς. Στη νικηφόρα έκβαση του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου κρίσιμο ρόλο έπαιξε η Ελλάδα, κατά ομολογία του ίδιου του Χίτλερ, αλλά και του Στάλιν. Εκείνα τα χρόνια (1939-1945) όλες οι χώρες του σημερινού Γιούρογκρουπ είχαν υποταχθεί αμαχητί στη ναζιστική Γερμανία. Και ενώ σύσσωμη η Ευρώπη παραδινόταν στον Χίτλερ, η Ελλάδα κουρέλιαζε τη σβάστικα στην Ακρόπολη!..
ΕΙΝΑΙ οι τρεις περιφανείς στρατιωτικές νίκες που κέρδισαν οι Ελληνες τον 20ό αιώνα: μία διπλή στους βαλκανικούς πολέμους του 1912-’13 με τον Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο και μία, ακόμη πιο σπουδαία, στα αλβανικά βουνά τον Οκτώβριο του 1940 ενάντια στον ιταλικό φασισμό, με το «ΟΧΙ» του Μεταξά.
ΕΙΝΑΙ και οι τέσσερις σπουδαίοι πρωθυπουργοί παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης, ο Βενιζέλος και ο Καραμανλής, που αντιμετώπισαν επιτυχώς τέσσερις πτωχεύσεις σαν τη σημερινή, το 1827, το 1843, το 1893 και το 1932, συνδεδεμένες όλες με την ξένη εξάρτηση και τη διεθνή τοκογλυφία, ενώ ο τελευταίος ευτύχισε να θωρακίσει την Ελλάδα στην ΕΟΚ...
ΤΑ ΘΥΜΙΖΩ όλα αυτά για να συνειδητοποιήσει ο πρωθυπουργός ότι ο φάκελος της πατρίδας είναι απίστευτα πλούσιος και εξαιρετικά διδακτικός για το «τσούρμο» που θα συναντήσει στην άκαπνη και ευδαίμονα πρωτεύουσα του Βελγίου... Και, επί τέλους, για να υψώσει τη φωνή του σε αυτούς που κοκορεύονται ότι μας βοηθάνε και τρέμουν μήπως χάσουν τα λεφτά τους, ενώ η αλήθεια είναι ότι τα λεφτά τους θα τα πάρουν πίσω με το ακριβότερο στην Ιστορία επιτόκιο. Μόνο που η δόλια πατρίδα θα μείνει για πολλά χρόνια υποδουλωμένη...
ΕΚΤΟΣ και αν ξεσηκωθεί όπως τότε, τον Οκτώβρη του 1942, όταν οι αγωνιστές της αντίστασης τραγουδούσαν το «βροντάει ο Ολυμπος, αστράφτει η Γκιώνα»!..
www.real.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου