Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων

Με τον Γιώργο Περδίκη

Βουλευτής Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Κύπρου

Δεν έχουν πολλοί λαοί να παρουσιάσουν το δικό τους έπος της Πίνδου. Δεν έχουν να μιλούν για το δικό τους ΟΧΙ
Αυτές τις μέρες ο απανταχού Ελληνισμός εορτάζει το έπος του ’40, με πανηγυρικές δοξολογίες, ομιλίες και παρελάσεις. Δεν σκοπεύω να σας θυμίσω τα «αρχαία λούσα» και τις μαραμένες δάφνες από πράξεις ανδρείων. Απλά, αυτές τις μέρες του μνημονίου και της Τρόικας οφείλουμε να σημειώσουμε δυο - τρεις πραγματικότητες:

1ον Ναι, μπορεί η Ελλάδα σήμερα να βρίσκεται στον πάτο, μπορεί να γίνεται ρεζίλι με την κατάντια της, μπορεί να θεωρείται ότι έχει ξεφτιλιστεί, αλλά στη δική της πτώση δεν οδηγεί στην καταστροφή τον μισό πλανήτη όπως η Γερμανία, η Ιταλία και Ιαπωνία τις μαύρες μέρες του μεγάλου πολέμου. Παραδέχομαι ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, σε μιαν άθλια κατάσταση και σε παρακμή, αλλά αυτό δεν προκαλεί δεκάδες εκατομμύρια θανάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη, πλήρη καταστροφή της οικονομίας και εξαθλίωση ολόκληρων λαών όπως προκάλεσαν οι Γερμανοί -δύο μάλιστα φορές- τον περασμένο αιώνα. Στην παρακμή τους οι Έλληνες βλάπτουν κυρίως τον εαυτό τους, ενώ οι Γερμανοί στην δική τους παρακμή, μαυροφόρεσαν τον κόσμο. 

2ον Ναι, οι Έλληνες είπαν «ΟΧΙ» στον φασισμό και ναζισμό και πλήρωσαν βαρύ το τίμημα. Ύψωσε το αδύνατο κορμί της η Ελλάδα ενάντια στον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Οι σπουδαίοι και τρανοί δανειστές μας, οι Φινλανδοί, οι Ολλανδοί, οι Αυστριακοί κ.λπ, τι έκαναν; Για διαβάστε λίγη ιστορία. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, οι περισσότεροι συνεργάστηκαν με τον Ναζισμό (τον οποίον βεβαίως σήμερα καταδικάζουν). Ο κ. Μάριο Ντράγκι (ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας) ήταν, λέει, τις προάλλες στα περίχωρα της Μόσχας σε μνημόσυνο των στρατιωτών από το Λουξεμβούργο που αγωνίστηκαν μαζί με τα «ες - ες» και τις μεραρχίες του Χίτλερ στην πολιορκία της σοβιετικής πρωτεύουσας. Μαζί με τους χιτλερικούς ήταν επίσης στρατιώτες από την Αυστρία, τη Γαλλία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία κ.ο.κ.

Θα πουν κάποιοι ότι ήταν ακούσια η συμμετοχή. Η ιστορική έρευνα απέδειξε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Πολλοί λαοί της Ευρώπης και περισσότερες ηγεσίες συνστρατεύτηκαν με τον Ναζισμό, εθελοντικά και εν πλήρει συνειδήσει. Γι’ αυτό δεν έχουν πολλοί λαοί να παρουσιάσουν το δικό τους έπος της Πίνδου. Δεν έχουν να μιλούν για το δικό τους ΟΧΙ (εξαίρεση αποτελούν λίγοι όπως οι Πολωνοί, οι Έλληνες, οι Σέρβοι, οι Ρώσοι και οι πάντα πεισματάρηδες Εγγλέζοι). Είναι περίεργο που αυτοί οι λαοί σήμερα θεωρούνται οι λιγότερο… Ευρωπαϊστές.

3ον Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε τίποτα από τη φοβερή της περιπέτεια του ’40. Έδωσε ένα εκατομμύριο νεκρούς, καταστράφηκε οικονομικά, πέρασε από πείνα και εξαθλίωση, οδηγήθηκε (από τους Συμμάχους και από την βλακεία των ίδιων των Ελλήνων) σε ένα εμφύλιο που την κατέστρεψε ηθικά και πολιτικά και εν τέλει ως αντάλλαγμα πήρε ένα απλήρωτο γερμανικό χρέος. Πιο καλά την έβγαλε η ουδέτερη Τουρκία, που δέκα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, οι Βρετανοί τούς έφεραν πίσω στην Κύπρο για να τιμωρήσουν τους Έλληνες της Κύπρου που έχυσαν το αίμα τους στις ερήμους της Αιγύπτου και στα κατσάβραχα της Ιταλίας.

Τρεις απλές επισημάνσεις, που πρέπει, νομίζω, να τις θυμόμαστε όλοι αυτές τις γιορτινές μέρες της εθνικής υπερηφάνειας στην εποχή της παρακμής και της νέας κατοχής. Στην οποία, επιτέλους, κάποιος πρέπει να πει ένα «όχι».

www.simerini.com.cy