Είχα πείσει τον εαυτό μου, να μην ασχοληθεί πλέον με τον Δημήτρη Χριστόφια. Ο άνθρωπος αποτελεί παρελθόν. Βρίσκεται με το μισό πόδι στο Προεδρικό και με το ενάμισι στο Κελλάκι. Ό,τι έπραξε, έπραξε. Και ό,τι παρέλειψε να πράξει, παρέλειψε. Οδήγησε το Κυπριακό σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Έσυρε την οικονομία στην πτώχευση. Απέτυχε ως ηγέτης και αρχηγός κράτους. Και η αποτυχία του αντανακλάται και στην απόφασή του, να μην τεθεί προς κρίση ενώπιον του λαού. Ένας ηγέτης που φεύγει, όπως λέει, με το κεφάλι ψηλά, πρέπει να διαθέτει και την απαιτούμενη τόλμη, και αυτοπεποίθηση, για να ζητήσει εκ νέου εντολή να κυβερνήσει.
Ο Χριστόφιας, πλέον, δεν ενδιαφέρει. Το έργο του ολοκληρώθηκε. Αυτοί πλέον οι οποίοι είναι υπό κρίση, είναι οι τρεις υποψήφιοι Πρόεδροι. Ο Νίκος Αναστασιάδης, κατά πρώτον, ως ο διαθέτων τις συντριπτικότερες πιθανότητες να εκλεγεί, ο Σταύρος Μαλάς και ο Γιώργος Λιλλήκας. Αυτοί κρίνονται, αφού ένας από αυτούς θα κληθεί να διακυβερνήσει τον τόπο στην επόμενη πιο κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της Κύπρου.
Παρά ταύτα, είναι ορισμένες ενέργειες, του απερχομένου, οι οποίες δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστες, επειδή απεικονίζουν ακριβώς τη γενικότερη νοοτροπία με την οποία κυβέρνησε ο Δημήτρης Χριστόφιας τον τόπο, την τελευταία πενταετία. Μία νοοτροπία αντιφατικών ενεργειών, αχρείαστων ή ζημιογόνων αποφάσεων και, πάνω απ’ όλα, αποφάσεων εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κόμματος.
Αποφάσισε, ξαφνικά, ο απερχόμενος Πρόεδρος να οργανώσει διάσκεψη Τύπου, για να εκθέσει τα πεπραγμένα της πενταετούς διακυβέρνησης. Αχρείαστη πράξη. Μας τα έχει εκθέσει πολλάκις και σε δημοσιογραφικές διασκέψεις και σε καθημερινές δηλώσεις του. Τα πεπραγμένα, άλλωστε, είναι εδώ. Τα βιώνει ο λαός και δεν χρειάζεται να τα επεξηγήσει ο Πρόεδρος. Τι το καινούργιο επρόκειτο να πει, πέραν των όσων μας λέγει, εδώ και πέντε χρόνια;
Ανακοινώνει τη διάσκεψη Τύπου και, αμέσως μετά, τη μεταθέτει για την επόμενη μέρα. Αλλά, και στη συνέχεια, τη διάσκεψη Τύπου τη μετατρέπει σε διάγγελμα.
Τα διαγγέλματα των αρχηγών κρατών δεν γίνονται με την πάσα ευκαιρία. Διαγγέλματα γίνονται σε κρίσιμες στιγμές για το κράτος, ή το έθνος, προκειμένου οι πολίτες να λάβουν γνώση των προθέσεων και των σκέψεων του ηγέτη τους, για το πώς αντιμετωπίζονται οι κρίσιμες ώρες για την πατρίδα.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας, όμως, έκαμε τα διαγγέλματα, ρουτίνα. Διάγγελμα για το νέο έτος, για την ανεξαρτησία, για το Πάσχα, για την επέτειο των μαύρων επετείων, διαγγέλματα για όλα. Τώρα που αποχωρεί, θέλει να κάμει και διάγγελμα για να αποχαιρετήσει τον λαό.
Έλεος! Για να πει, τι; Γνωστά εκ των προτέρων, όσα θα απαγγείλει. Φταίει ο Έρογλου που δεν έφερε τη λύση, όπως είχε υποσχεθεί, φταίει ο καπιταλισμός, οι τραπεζίτες, οι κλεφταράδες της υφηλίου για την οικονομική κατάντια της Κύπρου, η Κυβέρνηση έκαμε πολλά για τον λαό που δεν εκτιμήθηκαν, φταίνε τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση. Φταίνε οι άλλοι όλοι, εκτός από τον ηγέτη του κράτους.
Τα ακούσαμε πολλές φορές, θα τα ακούσουμε και σήμερα το βράδυ. Μόνο αυτοκριτική δεν θα ακούσουμε και μόνο για τα λάθη του Προέδρου και του κόμματος δεν θα μας πει. Πώς ο Δημήτρης Χριστόφιας, εκλεγόμενος με μία μεγάλη πλειοψηφία και έχοντας στο πλευρό του τις πολιτικές δυνάμεις του κεντρώου χώρου, κατάντησε ένας μοναχικός ηγέτης χωρίς κανένα στο πλευρό του; Απομονωμένος και κατατρεγμένος από τον λαό και τις πολιτικές δυνάμεις όλες; Κύριος υπεύθυνος για την επιστροφή του Δημοκρατικού Συναγερμού στην εξουσία; Κύριος υπεύθυνος για τη συρρίκνωση της Αριστεράς; Κύριος υπεύθυνος για την αποστασιοποίηση των μαζών του κόμματος; Μέγας συμμέτοχος ευθυνών, για όσα δεινά έπληξαν τον λαό;
Την Κυριακή, μια θλιβερή διακυβέρνηση θα πάρει τέλος. Ο Δημήτρης Χριστόφιας αποχωρεί με σκυμμένο κεφάλι, και κατατρεγμένος από τις ίδιες τις πράξεις του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου