Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Νταβούτογλου: Νοοτροπίες και συμπεριφορές Γκαουλάΐετερ

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, 
Την περασμένη βδομάδα και προτού μεταβεί στην κατεχόμενη Λευκωσία για να δώσει, ως κατεξοχήν Γκαουλάΐτερ οδηγίες στα τοπικά ic-oglan της Άγκυρας σχετικά με την επικείμενη επίσκεψη του αντιπροέδρου Μπαΐτεν, και αφού στο μεσοδιάστημα διακύρηξε διαπρυσίως ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να πληρώσει γρόσι για μερικά απο τα εγκλήματα πολέμου σε βάρος αμάχων που η χώρα του διέπραξε στη Κύπρο και για τα οποία καταδικάστηκε απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ο Νταβούτογλου μετέβη στο Λονδίνο ως υπέρμαχος και θιασώτης της …ειρήνης στη Συρία για να συναντηθεί με τους υπόλοιπους “ειρηνοποιούς” και “Φίλους της Συρίας”.
Εκεί παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στήν γνωστή δημοσιογραφική ντίβα του CNN Christian Amanpour. Παραθέτω τις θέσεις που ανέπτυξε ο κύριος αυτός του οποίου η χώρα λειτουργεί, κατά δική της παραδοχή, ως διεθνής προβοκάτορας στη Συρία, του οποίου η χώρα κατέχει εδάφη ευρωπαϊκής χώρας, της Κύπρου, του οποίου η χώρα υποστηρίζει ότι οι Αρμένιοι διέπραξαν γενοκτονία εναντίον των Τούρκων και όχι αντίθετα, και του οποίου η χώρα δολοφονεί και φυλακίζει υπηκόους της κατά συρροή μέχρι τις μέρες μας.
Με το γνωστό ύφος του προπέτη που μας έχουν συνηθίσει αυτός και ο διπλά προικισμένος προϊστάμενος του, ο Νταβούτογλου απεφάνθη  ότι η απόφαση της Διεθνούς Κοινότητος να μην επέμβει στη Συρία, είχε ως άμεση συνέπεια την κρίση στην Ουκρανία. Με την αδράνεια της στη Συρία η Δ.Κ., κατά τον Νταβούτογλου , απώλεσε το κρίσιμο όπλο της αποτροπής (deterrence  ) και προκάλεσε έτσι την κρίση στην Ουκρανία. Κοντολογίς, η πολεμοχαρής Ρωσία ενισχυμένη λόγω Συρίας κτύπησε και στη Ουκρανία.
Θαυμάστε  επί λέξει την αναλυτική δεινότητα του Τούρκου Μέγα Μάγιστρου. “Ψυχολογικά και στρατηγικά να μου επιτρέψεις να πώ”, λέει στην κυρία, “υπάρχει αλληλουχία (link) μεταξύ της αδυναμίας της Δ.Κ. να σταματήσει το μακελειό στη Συρία και την κατάσταση στην Ουκρανία.” Και συνέχισε υποστηρίζοντας ότι “η ικανότητα αποτροπής της Δ.Κ. φθίνει συνεχώς τα τελευταία τρία χρόνια.” Η δε ομοΐδεάτισά του κ. Amanpour, η οποία για όσους δεν γνωρίζουν είχε πάθει αμόκ επί οθόνης όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ομπάμα αποφάσισε ότι δεν θα βομβάρδιζε την Συρία, υπερθεμάτισε με της εξής “πάσα” προς τον Τούρκο ισλαμιστή: “Ώστε νομίζεις ότι η αποτροπή [της Δ.Κ.] φθίνει λόγω Συρίας τα τελευταία τρία χρόνια”. Ναι,  βεβαίως, απαντά ο Μάγιστρος και παντογνώστης στου διακρατικού συστήματος. Και συνεχίζει: “Κάτι πρέπει να αλλάξει. Ένας δικτάτορας που διέπραξε τόσα εγκλήματα έναντι στη ανθρωπότητα δεν πρέπει να επιβιώσει… Εάν επιβιώσει είναι λόγω αδυναμίας της Δ.Κ. να σταματήσει αυτή την μηχανή σφαγής.”
Εδω μιλά ο εκπρόσωπος μιάς χώρας που το 1974 δολοφόνησε με την κρατική της
μηχανή το 1%  του πληθυσμού τη Κύπρου, που με την ίδια μηχανή έκαψε 3000 κουρδικά χωριά στη διάρκεια του βρώμικου της πολέμου την δεκαετία του 1990 κατά του ενός τρίτου του πληθυσμού της που δεν είναι Τούρκοι, με πάνω απο 40,000 νεκρούς, που το 2011 θανάτωσε με βομβαρδισμούς δέκαδες αθώους Κούρδους που έκαναν εμπόριο στα ανατολικά της σύνορα, μια χώρα που έχει τις περισσότερες καταδίκες απο όλες τις ευρωπαϊκες χώρες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και για την οποία όλος ο κόσμος έμαθε πρόσφατα ότι οργάνωσε με ισλαμιστές τρομοκράτες τις επιθέσεις με χημικά εναντίων αμάχων στη Συρία για να παραπλανήσει τους αμερικανούς να επιτεθούν στον Ασαντ! Και για το οποίο ζήτημα η κυρία του CNN τήρησε σιγή ιχθύος μήπως και ενοχλήθεί ο υψηλός της προσκεκλημένος και απωλέσει την εικόνα του ως ειρηνοποιού και ηθικοπλάστη.
Υφίσταται, αναντίλεκτα, αλληλουχία ανάμεσα στις δυό κρίσεις. Ο Νταβούτογλου έχει δίκιο. Απο την ανάποδη όμως. Επειδή ακριβώς απέτυχε η συνωμοτική  προσπάθεια των Δυτικών, με μπροστάρη την Τουρκία και τους λοιπούς ενεργούμενους της Ουάσιγκτον στην Δ.Κ. να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ, όπως έπραξαν στη Λιβύη και να συνεχίσουν απο τη Δαμασκ ακάθεκτοι για την Τεχεράνη, αντέδρασαν στη Ουκρανία. Για να τιμωρήσουν την Ρωσία που θεώρησαν, ορθά, ως  τον κύριο αίτιο για την αποτυχία τους. Διότι η Ρωσία “δεν κάθησε καλά” οπως στην Λιβυή, στα Βαλκάνια και αλλού. Αποφάσισαν λοιπόν να την τιμωρήσουν παραδειγματικά κτυπώντας την στο μαλακό της υπογάστριο, στην Ουκρανία. Πιστεύοντας, έτσι, ότι ο Πούτιν θα γονατούσε  και θα φώναζε “ήμαρτον”. Και ότι θα παρεδιδετο και στη Συρία και στη Ουκρανία. Υπήρξε, πράγματι, τόσο επιδερμική η γνώση τους για τη Ρωσία που δεν διανοήθηκαν κάν οτι η Μόσχα θα άρπαζε την ευκαιρία και μαζί και την στρατηγική σημασίας χερσόνησο της Κριμέας ή Ταυρίδας, το ιστορικό όνομα της με το οποίο την αποκαλούσε η Μεγάλη Αικατερίνη.
Η παραπάνω εξήγηση, αν και με εκφράζει, δεν είναι δική μου. Ανήκει στον αμερικανό αναλυτή George Friedman, δημιουργό και αρχηγό της Strategic Forecasting, περισσότερο γνωστής ως Stratfor, μιάς εταιρίας ανάλυσης και πρόγνωσης με άμεσες προσβάσεις σε όλες τις αμερικανικές υπηρεσίες (ο Friedman υπήρξε βετεράνος τους) που απέκτησε μεγάλη φήμη και αξιοπιστία για τις αναλυτικές τις δεινότητες στη μεταψυχροπολεμική εποχή και που την διαβάζουν ευλαβικά όλα τα ΥΠΕΞ του κόσμου.
Όλα τα παραπάνω γράφονται διότι έχουν άμεση σχέση με την Κύπρο και το μέλλον της Κύπρου.  Στήν Κύπρο η μόνη ειρήνη που μπορεί να υπάρξει είναι η τουρκική! Όπως την αντιλαμβάνεται ο Νταβούτογλου και  το κεμαλο-ισλαμικό του συνάφι. Όλων, όπως και των ic-oglan τους στην Λευκωσία, η Κύπρος δεν μπορεί να υφίσταται ως συκροτημένο και αυτεξούσιο κράτος παρά μόνο ως σατραπεία της Άγκυρας και με τον κάθε Νταβούτογλου να την διαχειρίζεται ως Γκαουλάΐτερ.
Αυτή τη αντίληψη για την Κύπρο και τον λαό της η Άγκυρα επιβεβαιώνει και επαληθεύει με τη συμπεριφορά της και τις πράξεις της σε διεθνή φόρα και μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ. Δεν χρειάζεται να απαριθμιστούν αυτές οι νοοτροπίες και συμπεριφορές που είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα.   Όχι μόνο δεν υφίσταται κυπριακό κράτος για την Άγκυρα, δεν αποδέχεται ότι υπάρχουν κάν Έλληνες στην Κύπρο. Υπάρχουν Τούρκοι και υπάρχουν Ρωμιοί, κατάλοιπα της πάλαι πότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όταν το 1974 επιτέθηκαν μαζικά με τον Νατοϊκο τους στρατό, οι επιδρομείς έριξαν φυλλάδια πρός τον “Τουρκικόν  και Ρωμέΐκον λαόν” ότι οσονούπω θα έσωζαν και τους δυό!
Για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ειδικά, τρείς εξηγήσεις είναι δυνατές για τη σημερινή του πολιτική. Η πρώτη είναι ότι αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει αλλά είναι αποφασισμένος να “κλείσει” το κυπριακό στη βάσει μιάς έστω και “τουρκικής ειρήνης” διότι είναι πεπεισμένος ότι  τα πράγματα θα χειροτερεύσουν στο μέλλον  και ελπίζοντας ότι η Άγκυρα θα δείξει “μεγαλοψυχία” και θα σωφρονισθεί απο τους Δυτικούς, ώστε η παρουσία της στη Κυπρο να λάβει την μορφή “ευμενούς ηγεμονίας”. Η δεύτερη είναι ότι όπως και στη περίπτωση του τέως Προέδρου που κατηγορεί,  είναι και αυτός “αχάπαρος” ως προς το τί διακυβεύεται, κάτι που φάνηκε με την πολιτική του γύμνια και αδυναμία τον περασμένο Μάρτη και ότι τελικά πορεύεται χωρίς στρατηγική και με …βάρκα την ελπίδα. Υπάρχει και η τρίτη ωστόσο εκδοχή. Ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι γίνεται, επιδιώκει να ξεφύγει πρωτίστως απο τον εφιάλτη της κρατικής χρεοκοπίας και να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική ρευστότητα στη περιοχή ώστε να θωρακίσει την χώρα και τον λαό έναντι της τουρκικής βουλιμίας με αποτελεσματικές περιφερειακές συμμαχίες και συνασπισμούς και με στρατηγικό εργαλείο την ενέργεια. Το γεγονός είναι ότι διαμορφώνεται ένα καινούργιο στρατηγικό περιβάλλον στη περιοχή, στο οποίο η Κύπρος μπορεί να λειτουργήσει ως ισότιμος παίκτης.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι η τρίτη εκδοχή που βρίσκεται πίσω απο την πολιτική του Προέδρου διότι είναι η μόνη που διασφαλίζει την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού στην Κύπρο. Διότι με τις άλλες δυό ο κάθε Νταβούτογλου θα λειτουργεί ως Γκαουλάΐτερ της Άγκυρας αποστέλλοντας διαταγές όχι μόνα στα ic-oglan στα κατεχόμενα, αλλά σε ολόκληρη την Κύπρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: