Σε ένα περιβάλλον που καταρρέει υπό το βάρος της αμηχανίας των ειδημόνων και της απόγνωσης των πολλών, χρειαζόμαστε τόπο να πατήσουμε σταθερό. Σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η μικρόψυχη αριθμητική και η μικρόνοη λογική απαξιωμένων λειτουργών και απαξιωτικών για τον άνθρωπο μηχανισμών, είναι ανάγκη να μείνουμε πιστοί στης αληθινής ανθρωπιάς και της φρόνησης τις αρχές. Σε μια εποχή κατά την οποία περισσεύουν οι προφάσεις και οι κραυγές, μας είναι πολύτιμες οι ήπιες φωνές, οι ευγενικές αναμετρήσεις. Σε μια περίοδο όπως αυτή που ζούμε σήμερα, όπου ο καθένας ζητεί ευκαιρία να αποποιηθεί των ευθυνών του και να τις επιρρίψει (μαζί με το ίδιο του το χρέος) σε κάποιας ειδής απρόσωπη παράταξη ή θεσμική αναπλήρωση της συλλογικής εν ευθύνῃ πράξης, είναι ζήτημα ζωής να βρισκόμαστε μαζί, να διαλεγόμαστε, να αυτοκρινόμαστε και προπαντός να συμπορευόμαστε στο στοχασμό και την πράξη, στον προβληματισμό και την άσκηση του αθλήματος της ελευθερίας, που είναι αλλότρια κάθε μορφής βίας.
Μέσα στο τεράστιο κύμα λαϊκισμού γεννιέται η ανομία και η αυτοδικία προβάλλεται ως τρόπος επιβιώσεως. Κάποιοι φαίνεται να προσδοκούν την επιστροφή της χώρας και της κοινωνίας σε φρικτές συνθήκες, άλλων εποχών. Οφείλουμε, όλοι μας, να αποτρέψουμε τέτοια ενδεχόμενα.
Αφορμή για να κάνουμε ένα βήμα πέρα από τον εαυτό μας, για ν’ απλωθούμε πέρα από το σήμερα, για να ανεβούμε πάνω από τους συμβατικούς λόγους και τις φτωχότερες εκείνων πράξεις μάς δίνουν, μεταξύ άλλων, στο τεύχος που κρατάτε το κείμενο του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου, τα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου από το Υπερώον, ανέκδοτα μέχρι σήμερα, η συνέντευξη και οι ζωγραφιές του Σωτήρη Σόρογκα, ο Λάκης Προγκίδης κι άλλοι για τον Παπαδιαμάντη, ποιητές, πεζογράφοι, δοκιμιογράφοι και μελετητές.
Η Νέα Ευθύνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου