Ο Δ. Χριστόφιας δεν ανέμελψε ακόμα μια ειλικρινή «συγγνώμη»

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΤΑ ΛΑΘΗ είναι ανθρώπινα. Ουδείς αλάνθαστος, ούτε και αυτός ο πολύς Πάπας. Όταν διαπράττεται ένα λάθος, κάθε σοβαρός άνθρωπος προβαίνει σε αυτονόητες ενέργειες: Απολογείται. Ζητά γνήσια συγγνώμη. Και, αν κατέχει δημόσιο αξίωμα, αποχωρεί αμέσως με ευπρέπεια και αξιοπρέπεια, αναμένοντας την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης, αν το ολίσθημά του ισούται με κακούργημα. Η έκρηξη στο Μαρί είναι πέραν του κακουργήματος.
Είναι έγκλημα εκ προμελέτης, επειδή ΟΛΟΙ, περιλαμβανομένου και του Προέδρου, ΓΝΩΡΙΖΑΝ για την επικινδυνότητα των 98 κοντέινερ. Είναι και έγκλημα εξ αμελείας επειδή πολλοί, με πρώτο το διοικητή της ναυτικής βάσης, είχαν κατ’ επανάληψη προειδοποιήσει ότι το φορτίο έπρεπε είτε να προστατευθεί είτε να μετακινηθεί επειδή συνιστούσε ατομική βόμβα μεγατόνων. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, με επικεφαλής τον καθυστερημένα παραιτηθέντα υπουργό Εξωτερικών, έλεγαν, σε όσους προειδοποιούσαν, ότι πρόκειται για πολιτική απόφαση.
Δηλ. ο ικανότατος Πρόεδρος και ο εξίσου ικανότατος Μ. Κυπριανού ήξεραν τι έκαναν. Ήξεραν; Αποδείχτηκαν οι χειρότεροι και πιο επικίνδυνοι μαθητευόμενοι μάγοι. Ο Μ. Κυπριανού, αντί να απολογηθεί, κλαψούρισε ότι στοχοποιείται. Αλλ’ υλοποιούσε πιστά πολιτική Χριστόφια, η οποία αποσκοπούσε, πρώτον, στο γλείψιμο του αιμοσταγούς δολοφόνου Άσαντ της Συρίας.
Δεύτερον, στη μη ενόχληση του άλλου ανεκδιήγητου ηγέτη του Ιράν, Αχμαντινετζάντ.
Τρίτον, στην ολέθρια παράκαμψη της επίσημης πολιτικής της ΕΕ. Τέταρτον, στην εγκληματική υποτίμηση των πολλαπλών επιπτώσεων από το χειρισμό του ζητήματος. Αν ο Μ. Κυπριανού διαφωνούσε με την πολιτική Χριστόφια, γιατί δεν παραιτήθηκε πριν από δυόμισι χρόνια; Μετά την έκρηξη, γιατί άφησε να διαρρεύσει τόσος χρόνος και αφού ήδη στη συνείδηση των πολιτών κρίθηκε ως μέγας συνένοχος; Ο μέγας ένοχος και πρώτος πολιτικά υπεύθυνος, όμως, είναι ο Δ. Χριστόφιας.
Θα το ξαναπούμε: Κρίθηκε κατ’ επανάληψη, ζυγίστηκε, μετρήθηκε και βρέθηκε πολιτικά λιποβαρής. Δεν θα αναφερθούμε σε όσα σκανδαλώδη και πρωτοφανή σημειώθηκαν επί της τριετούς προεδρίας του, που κατερειπώνουν τη φαντασιώδη εικόνα, που το ΑΚΕΛ θέλησε να κτίσει στις συνειδήσεις των μελών του, ως κόμματος τάχα υπεύθυνου, σοβαρού και που ξέρει τι πρέπει να κάνει. Αυτοί οι βολικοί μύθοι μετατράπηκαν τελικά σε καπνίζοντα ερείπια. Θα αναφερθούμε στο πολιτικό ήθος του Προέδρου.
Στη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου, είπε στους εμβρόντητους πολιτικούς αρχηγούς ότι «εγώ δεν γνώριζα τίποτε». Αυτή και μόνη η δήλωσή του ήταν αρκετή για να τον εξαναγκάσει να υποβάλει αυθωρεί την παραίτησή του και να πάει σπίτι του. Και να αναμένει το Γενικό Εισαγγελέα να του προσάψει κατηγορίες. Αν δεν γνώριζε, τότε δεν είναι υπεύθυνος Πρόεδρος. Αν γνώριζε -και γνώριζε-, τότε είναι ένοχος κακουργήματος και εγκλήματος κατά του τόπου και του λαού.
Σε ποια σοβαρή χώρα κατεδαφίζεται η οικονομία και καταστρέφεται ο τόπος και ο Πρόεδρος και η κυβέρνηση παραμένουν ακόμα στη θέση τους; Σε καμιά, πλην της παντέρμης Κύπρου. Ο Δ. Χριστόφιας, τη Δευτέρα, 11/7/2011, όφειλε να προβεί σε μία πράξη ίσως εξιλέωσης: Να απολογηθεί για την πρωτοφανή καταστροφή, που προκάλεσε στον τόπο, να ζητήσει συγγνώμη και να πάει σπίτι του.
Ούτε μια συγγνώμη δεν τόλμησε να αναμέλψει ακόμα. Μια συγγνώμη, όμως, απαιτεί υψηλή συναίσθηση καθήκοντος, υπευθυνότητας, σοβαρότητας, πολιτικού ήθους, ψυχικού σθένους, πνευματικής καλλιέργειας, απέραντη αγάπη για τον τόπο και, κυρίως, απεριόριστο σεβασμό προς τους πολίτες, που άδικα υποφέρουν ξανά από εγκληματικές παραλείψεις και ηλιθιότητες των κυβερνώντων.

Πηγή : www.sigmalive.com