Σταυριανάκος, Ελευθερόπουλος Σιμήτας, Μιχαηλίδης, Φυσεντζίδης, Περσέχ ….. εκατοντάδες ονόματα ηρώων, εκατοντάδες οι ιστορίες δόξας και ηρωισμού που κρύβονται πίσω από τα ονόματα στους τάφους του Τύμβου Μακεδονίτισσας.
Το στρατιωτικό Κοιμητήριο «Τύμβος Μακεδονίτισσας» ανεγέρθηκε στο χώρο όπου κατέπεσε το στρατιωτικό αεροσκάφος NORD ATLAS της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, της επιχείρησης «ΝΙΚΗ» τη νύκτα της 21ης προς 22α Ιουλίου 1974, το οποίο μετέφερε τους άνδρες της Α’ Μοίρας Καταδρομών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Κύπρο, με σκοπό την υποστήριξη των Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στις προσπάθειες για απόκρουση της Τουρκικής Εισβολής. Ο «Τύμβος Μακεδονίτισσας» αποτελεί μαζί με τα «Φυλακισμένα Μνήματα» τα δύο πιο σημαντικά προσκυνήματα Τιμής για τον Ελληνισμό της Κύπρου, το Άγιο Δισκάριο και το Άγιο Ποτήριο του Κυπριακού Ελληνισμού. Στο χώρο αυτό βρίσκονται οι τάφοι και τα κενοτάφια 449 Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων υπερασπιστών της Κύπρου στους αγώνες κατά των Τούρκων τόσο του 1964 όσο και του 1974. Ο κάθε Έλληνας που επισκέπτεται το χώρο αναβαπτίζεται Εθνικά και δίνει όρκο αγώνα για δικαίωση της Θυσίας των Ηρωικών Νεκρών που βρίσκονται αναπαύονται εκεί αναμένοντας τη Μεγάλη Ημέρα της Απελευθέρωσης.
Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας θα κάνει και εφέτος (ως είθισται) επίσκεψη για να αποτίσει τον «οφειλόμενο φόρο τιμής» η πολιτική, στρατιωτική και θρησκευτική ηγεσία του τόπου. Θα έχουν στηθεί στέγαστρα, διότι ο ήλιος θα καίει και θα υπάρχουν ψυγεία με παγωμένα ποτά και νερά, διότι η δίψα θα είναι μεγάλη. Θα είναι και η Φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς που θα παιανίζει πένθιμα. Θα υπάρχει και ασθενοφόρο για προληπτικούς λόγους. Θα ειπωθούν βαρύγδουπα λόγια και θα κατατεθούν δάφνινα στεφάνια και τριαντάφυλλα (ανάγκη αυτό μόνο και ναι!! τίποτε άλλο), ενώ θα αποθανατίζονται δηλώσεις και ατάκες επωνύμων. Κάπου εκεί θα είναι και ο Θανάσης, ο μόνος επιζών από την Διμοιρία του Τσαμκιράνη, καθώς και οι μανάδες των αγνοουμένων, Ελλαδιτών και Κυπρίων, που θα ακούσουν και πάλι τα ίδια χιλιοειπωμένα «θα».
Θα κάνω και εφέτος την κάθε χρονική μου επίσκεψη στον Τύμβο, μαζί με τη κορούλα μου, ασκεπής όπως σε κάθε μου επίσκεψη στον Τύμβο και ας καίει ό ήλιος, χωρίς νερό, για να νοιώσω κάτω από συνθήκες "ειρήνης και ασφάλειας" λίγη από την ζέστη και τη δίψα που ένοιωσαν οι αγωνιστές, κάτω από συνθήκες πολέμου. Θα περιέλθω ένα - ένα, όλους, χωρίς εξαίρεση, τους τάφους, θα διαβάσω τα ονόματα των νεκρών, θα φέρω στην μνήμη που τα ηρωικά τους κατορθώματα (για όσους τουλάχιστον έχω διαβάσει) και θα κλαίω με την ψυχή μου, διότι δεν μπόρεσα να φανώ «πολλώ κάρρονες τούτων». Τα μάτια της κορούλας μου θα είναι κόκκινα όπως και πέρσι και προ πέρσι, όπως κάθε χρόνο. Μόνο έτσι μπορώ να αποτίσω τον ελάχιστο οφειλόμενο φόρο τιμής προς τους ηρωικούς μας νεκρούς, διότι η αντίσταση αυτών στις ορδές του Αττίλα μου δίνει την ελευθερία να κάνω σήμερα αυτή την κατάθεση σκέψεων.
Όμως, τα δεινά μας φαίνεται ότι δεν έχουν τελειωμό. Η μοίρα; (όχι! το ξερό μας το κεφάλια) μας βάζει ακόμα ένα ορόσημο στον Ιούλιο. Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011, θρηνούμε (και πάλι) για άλλα 13 παλληκάρια που έπραξαν στην εντέλεια το καθήκον τους προς τον συνάνθρωπο και προς την Πατρίδα. Πάλι, προδομένες οι Θερμοπύλες. Η τρομακτική έκρηξη χιλιάδων τόνων ζώσας εκρηκτικής ύλης ξύπνησε ακόμα και τους πλέον νωχελείς. Ο κόσμος απεκδύεται τον κομματικό του μανδύα, αγανακτά, βγαίνει στους δρόμους, διαδηλώνει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. (Ξέρετε πότε έγινε η τελευταία μη κομματική διαδήλωση στην Κύπρο; Νομίζω ότι ήταν πριν 10 και πλέον χρόνια όταν στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών γινόταν συζήτηση για την χρήση τους ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ως όνομα των Σκοπίων, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας.) Όλοι, ή καλύτερα σχεδόν όλοι έχουν αντιληφθεί το τι έγινε πλην των πολιτικών μας, οι οποίοι προσπαθούν να επιρρίψουν αλλήλοις το πολιτικό κόστος της έκρηξης. Παραπαίουν, αναπτύσσουν περίεργους, ανούσιους συνειρμούς. Μα επιτέλους δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο τους λέξεις και εκφράσεις όπως συγνώμη, κάναμε λάθος, υποτιμήσαμε τον κίνδυνο, σφάλαμε, εκτιμήσαμε λάθος την κατάσταση…;
Όμως η δυναμική πρέπει να κρατήσει, ο κόσμος (όλοι εμείς) πρέπει να παραμείνει σε ανησυχία, έρχονται και άλλα εξίσου σοβαρά προβλήματα. Κυπριακό, συνομιλίες, διευρυμένη (τι σημαίνει αυτό πάλι) τριμερής του Οκτωβρίου, ενεργειακό και φυσικό αέριο, οικονομική ύφεση …, μόνο έτσι θα ελέγχονται οι πολιτικοί, μόνο έτσι θα υπάρχει ελπίδα βελτίωσης της δημοκρατίας, μόνο έτσι θα υπάρχει ακτίνα επιβίωσης τους ελληνισμού σε αυτό τον τόπο. Είναι αυτό ελάχιστη υποχρέωση προς τους ήρωες νεκρούς μας, τους αγνοουμένους μας, τα παιδιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου