Η Κύπρος προδόθηκε από Ιωαννίδη, Μακάριο και πολιτικούς της Μεταπολίτευσης

Συνέντευξη του Κώστα Δημητριάδη στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα»

Με μία ακόμη επέτειο να συμβαίνει, επί 37 συναπτά έτη από τα γεγονότα της Κύπρου την οποία θα «εορτάσουμε» σε λίγες ημέρες και η οποία κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη συνενοχής και ευθύνης, πάνω από τα κεφάλια όλων και προπάντων των ανευθυνο-υπεύθυνων της μεταπολιτευτικής (και όχι μόνον) καταστάσεως και εντεύθεν αλλά και των πολιτών αυτής της χώρας της φαιδράς πορτοκαλέας, περί του ζητήματος του Κυπριακού και της υποβόσκουσας συγκάλυψης των πραγματικών γεγονότων επί δεκαετίες, καθώς και της αποκάλυψης επιτέλους των πραγματικών υπευθύνων της τραγωδίας της Κύπρου, μίας τραγωδίας δίχως από μηχανής θεούς και κάθαρση, έρχεται να αναταράξει τα λιμνάζοντα ως είθισται νερά του οτιδήποτε σημαντικού το οποίο χρειάζεται διερεύνηση σε αυτόν τον τόπο, το βιβλίο-έρευνα (γραμμένο στο πολυτονικό σύστημα μάλιστα, ως μία ακόμη ουσιαστική μορφή αντίστασης στην «νέα γλώσσα» που κάποιοι προσπαθούν με σχέδια δεκαετιών να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό), μα και κατάθεση ψυχής του Κώστα Δημητριάδη με τίτλο «1974 Κύπρος: Η μεγάλη προδοσία» από τις εκδόσεις «Πελασγός» του Γιάννη Γιαννάκενα, τους οποίους εδώ θα πρέπει να ευχαριστήσω δημοσίως αμφοτέρους, τόσο για την παραχώρηση τούτης της συνέντευξης όσο και του χρόνου τους, χάριν μνημοσύνου πεσόντων αλλά και επιβιωσάντων εις έναν ακόμη «άγνωστο πόλεμο» για το νεοελληνικό κράτος. Το παρόν πόνημα δείχνει διατεθειμένο να πει τα πράγματα έξω από τα δόντια επιτέλους, προβαίνοντας στην αποκαθήλωση «θεών» και «δαιμόνων», ας περάσουμε το λοιπόν εις το βάθος του κήπου, μέσω κάποιων εκ των ερωτήσεων που ζητούν απάντηση επί τόσες δεκαετίες για το τις πραγματικά πταίει, διότι πέραν των αγνοουμένων-αγνοηθέντων στην ουσία, των βετεράνων που πετάχτηκαν απαξιωμένοι να πεθάνουν σε μία γωνία, του απλού κόσμου που έχασε τις περιουσίες του, αλλά και τους δικούς του ανθρώπους, η ιστορία αναμένει πραγματικές απαντήσεις περί του θέματος χωρίς υπεκφυγές, πολιτικές σκοπιμότητες και αγιοποιήσεις.

...............συνέχεια στις www.metopo.gr