Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Χριστόφιας επιμένει να αγνοεί και να υποτιμά κατά τρόπο ολέθριο τις βασικές παραμέτρους της τουρκικής πολιτικής. Πιστεύει ότι όλα μπορεί να διορθωθούν με καταφυγή στις καλές προθέσεις μιας Τουρκίας που εδώ και 60 χρόνια επιβεβαιώνει ότι μόνο καλές προθέσεις δεν έχει έναντι της νήσου. Ο πρόεδρος Χριστόφιας, παλαιότερα, είχε επενδύσει στη χημεία του με τον κατοχικό Ταλάτ ενώ έπρεπε να γνωρίζει ότι ο Ταλάτ, όπως προηγουμένως ο Ντενκτάς, όπως σήμερα ο Έρογλου, είναι πράκτορες των συμφερόντων και φρουροί της κατοχικής Τουρκίας. Δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Τ/κ ή της Κύπρου, αλλά της Τουρκίας. Αργότερα, ο Πρόεδρος υιοθέτησε νέο εφεύρημα. Καλούσε συχνά την Τουρκία να καταλάβει ποιο είναι το συμφέρον της και να συμβάλει σε λύση του Κυπριακού στηριγμένη σε αρχές.
Μα, η Τουρκία ανέκαθεν ξέρει ποιο είναι το εθνικό συμφέρον της στην Κύπρο. Το προσδιόρισε από το 1956 ο Νιχάτ Ερίμ. Η δική μας πολιτική ηγεσία, διαχρονικά, αρνείται να το αντιληφθεί και ανάλογα να αντισταθεί στις τουρκικές μεθοδεύσεις. Προ καιρού, σε μια έξαρση κυπραίικης αρχοντοχωριάτικης πολιτικής, ο πρόεδρος Χριστόφιας κάλεσε τον Ερντογάν κα τον Γκιούλ να φάνε μαζί ψάρι στο Βόσπορο και, μεταξύ ψαριού, λευκού κρασιού και εκμέκ κατεΐφ, να συζητήσουν για την επίλυση του Κυπριακού έστω και χωρίς αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία, επειδή δεν ασχολείται με τέτοιες παιδιάστικες προσεγγίσεις ούτε καν απάντησε στην πρόσκληση σε γεύμα στο Βόσπορο… Τις προάλλες, ο Δ. Χριστόφιας προέβη σε νέα -ανεπίτρεπτη- προσέγγιση προς την Τουρκία. Την κάλεσε, από το Λονδίνο, να επιδείξει «έστω και λίγη κατανόηση, να λάβουν σοβαρά υπόψη τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του συνόλου του κυπριακού λαού, γιατί η δική μας πλευρά έκαμε οδυνηρές παραχωρήσεις μέχρι σήμερα».
Πρόκειται για την πιο απελπισμένη έκκληση -άνευ αντικρίσματος, πάλι- που ο Πρόεδρος έκανε μέχρι σήμερα στην κατοχική Τουρκία. Τι σημαίνει, η Τουρκία να επιδείξει «έστω και λίγη κατανόηση»; Και αν επιδείξει τέτοια ελάχιστη κατανόηση, πώς θα ανταποκριθεί η ελληνική πλευρά; Διότι η Τουρκία θα απαιτήσει τα ανάλογα ανταλλάγματα. Να εννοήσουμε ότι ο Πρόεδρος θα είναι έτοιμος για νέες παραχωρήσεις; Μα, ήδη, καθ’ ομολογίαν του, ακόμα και προχθές, η ελληνική πλευρά προέβη σε οδυνηρές παραχωρήσεις χωρίς κανένα αντάλλαγμα εκ μέρους των Τούρκων και το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί. «Οι συνομιλίες βαδίζουν βήμα σημειωτόν», παραδέχθηκε, και «δεν έχουμε πετύχει την πρόοδο που αναμένει ο ΓΓ (του ΟΗΕ)». Αν, λοιπόν, μετά τις οδυνηρές ελληνικές παραχωρήσεις, η μεγαλύτερη των οποίων είναι η ολέθρια διζωνική, ο Πρόεδρος αναμένει ακόμα «έστω και λίγη κατανόηση» από την Τουρκία, νομίζουμε πλανάται πλάνην οικτράν.
Η Τουρκία έχει, από το 1956, αμετάθετους εθνικούς στόχους. Πρώτα ήταν η διχοτόμηση, ύστερα η αποδόμηση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μετά την τουρκική εισβολή είναι η συνέχιση της κατοχής του βορείου τμήματος και ο έλεγχος, με ή χωρίς την υπογραφή μας, των ελεύθερων περιοχών. Δεν πιστεύουμε ότι με τέτοιες κωμικές και μη πειστικές εκκλήσεις στην… κατανόηση της Τουρκίας, στομώνονται τα σχέδιά της για υφαρπαγή όλης της Κύπρου. Αντίθετα εδραιώνεται η εκτίμησή της ότι απέναντι έχει τρεμαλέους ανθρώπους αντί Έλληνες έτοιμους να ματαιώσουν τα σχέδιά της. Η πολιτική δεν ασκείται με παρακάλια στις… καλές προθέσεις του κατακτητή. Ο υπόδουλος και ο αγωνιζόμενος διαμηνύει στον επιδρομέα και κατακτητή, και το εννοεί, ότι δεν πρόκειται να υποκύψει. Και ότι τα σχέδιά του δεν θα επιτύχουν. Τέτοια μηνύματα δεν στάληκαν ποτέ στην Τουρκία.
Πηγή : http://www.sigmalive.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου