Γραφειοκρατία και Αποκέντρωση

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Η μεγάλη κοινωνική και πολιτική πόρνη που εκπορνεύει τους πολιτικούς και την κοινωνία και αποτελεί την καταβόθρα που ποτίζει το πολιτικό σύστημα της σήψης.

Για να μην πάμε πίσω, στον Κωλέτη, που διόριζε τους ψηφοφόρους του, που αποκαλούσε Ελληνάδες μου που θέλουν να φάνε, σημειώνω ότι μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας τέθηκε ως σημαντικός στόχος από τις κυβερνήσεις, τα κόμματα, τους λεγόμενους κοινωνικούς φορείς αλλά και της επιστήμης του διοικητικού δικαίου και όχι μόνο.

Δεν υπάρχει κυβέρνηση, που να μην υπόσχεται την "πάταξη της γραφειοκρατίας".

Δεν υπάρχουν προγράμματα των κομμάτων που να μη την θέτουν στο… απόσπασμα!

Επιτροπές επί Επιτροπών και πακτωλός χρημάτων για  να… μελετηθεί και να καταπολεμηθεί η κοινωνιοκτόνος και πατριδοκτόνος γραφειοκρατία.

Όμως, η μεγάλη γητεύτρα, η μεγάλη ερωμένη κάθε εξουσίας παραμένει αμετακίνητη στο βάθρο της και στα πόδια της σέρνονται πολιτικοί, πολιτικάντηδες και κυβερνήσεις αφού αυτή τους στηρίζει, τους ποτίζει και τους καρπίζει. Τους φέρνει τα περίφημα… ψηφαλάκια.

Ανάμεσα σε αυτή και στην πολιτική αναπτύσσονται ακατάλυτοι δεσμοί, κι αν προστεθεί και η σύμφυτη διαφθορά που συνοδεύει κάθε εξουσία, τότε έχουμε το γρανιτένιο αμάλγαμα: Εξουσία - γραφειοκρατία - διαφθορά = πολιτικό σύστημα της σήψης.

Έτσι, το κράτος και η δημόσια διοίκηση από υπηρέτες της κοινωνίας - δεν λέω σκοπίμως των πολιτών που σπανίζουν εν Ελλάδι - μετατρέπονται σε τυράννους της.

Πρόκειται για ένα αντικοινωνικό και αντιδημοκρατικό φαινόμενο και μια διοικητική πρακτική του νεοελληνικού κράτους, γεγονός το οποίο ουσιαστικά - πέραν των άλλων - αφυδατώνουν τη δημοκρατία ή την οδηγούν σε υπολειτουργία.

Πρόκειται για μια αλήθεια, την οποία επεσήμανε ο γράφων εδώ και δεκαετίες, αλλά πολιτικοί ταγοί, πολιτικά κόμματα, τοπικοί άρχοντες και "κυρίαρχος" λαός… χτενίζονται (βλ. π.χ. τα κείμενά μου: "Τοπική Αυτοδιοίκηση και Δημοκρατία" στην Επιθεώρηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έτους 1974, τεύχ. ΙΑ - "Λαϊκισμός και Δημοκρατία. Διαλεκτική της αποκεντρωμένης  δημοκρατίας και του λαϊκισμού", ένθετο στα "Πολιτικά Θέματα" της 29/10/1993.

Η διοικητική αποκέντρωση και η οικοδόμηση μιας ουσιαστικής τοπικής αυτοδιοικήσεως θα αποτελούσε ένα ισχυρό ανάχωμα κατά της γραφειοκρατίας και του νοσηρού διοικητικού συγκεντρωτισμού, ο οποίος θεριεύει τη διαφθορά.

Πρόκειται για μια αναγκαιότητα, την οποία ο γράφων ανέδειξε  εδώ και σαράντα χρόνια με το έργο του; "Το πρόβλημα της ουσιαστικοποιήσεως των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως στην Ελλάδα" (Αθήνα 1974)

Ματαίως και ανωφελώς, αφού με τις κάποιες απόπειρες που έγιναν αυτά τα χρόνια, το πείραμα απέτυχε δεδομένου ότι ο δημοτικός κομματισμός, η δημοτική ασχετοσύνη και η λουδοβίκειος συμπεριφορά της πλειοψηφίας των τοπικών εκπροσώπων απορρόφησε μεγάλο μέρος της διαφθοράς της Κεντρικής Διοικήσεως (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: "Ο ρόλος του δημάρχου και η διοικητική αποξένωση του δημοτικού συμβουλίου" στην "Αυγή", της 18 και 19 Μαΐου 1977 - "Δημοκρατία Κομμάτων ή Πολιτών;" στην "Καθημερινή της 26/1/1990 - "Η διαφθορά στην αυτοδιοίκηση" (βλ. το άρθρο μου: "Επιτάφιος λόγος για την αυτοδιοίκηση" (στο περιοδικό "Ηλιαία", τεύχ. Οκτωβρίου 2006 και "Η Αυταπάτη της λαϊκής κυριαρχίας στην τοπική αυτοδιοίκηση", στην "Ηλιαία" τεύχ. Δεκεμβρίου 2006).

Τι αποδεικνύεται, λοιπόν, από τη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος όλα αυτά τα χρόνια της σήψης και της παρακμής; Αποδεικνύεται ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι ικανοί ούτε να κυβερνηθούν ούτε να αυτοκυβερνηθούν.

Και επειδή οι ξένοι το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά και επειδή οι "υπερήφανοι" Έλληνες ζούμε με δανεικά και με απλωμένο το χέρι, αυτοί έρχονται να μας κυβερνήσουν και να μας υποδείξουν λύσεις (βλ. το άρθρο μου ο "Ζήτουλας λαός" στην "Ηλιαία", τεύχ. Δεκεμβρίου 2007).

Γι' αυτό και η εδώ Αμερικανική Αποστολή υποδείκνυε στο υποτελές ελληνικό κράτος την διοικητική αποκέντρωση, γιατί θεωρούσε την Ελλάδα ως την πλέον συγκεντρωτική χώρα του κόσμου (βλ. "Τέταρτο Συνέδριο των Πόλεων της Ελλάδος", εκδ. Δήμου Αθηναίων, Αθήνα 1951 πρβλ. και H. Aldefer: "Η διοικητική αποκέντρωσις" στην Επιθεώρηση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τεύχ. Γ΄/1955).

Γι' αυτό και οι… αντιπαθείς Τροϊκανοί έρχονται στην Ελλάδα - η ίδια τους παρακάλεσε να έρθουν -  και υποδεικνύουν, και συμβουλεύουν και, κυρίως, αποφασίζουν για ό,τι την αφορά.

Όλα τα άλλα είναι ανέξοδα νταϊλίκια για τζάμπα μάγκες.

Συμπέρασμα: Γραφειοκρατία - διαφθορά - αναξιοκρατία - κομματισμός - ωχαδελφισμός και πολιτικός τυχοδιωκτισμός. Δεν πρόκειται να εκλείψουν από το βοθροποιημένο δημόσιο βίο της Ελλάδας και τον χλωροφορμιασμένο πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά "κυρίαρχο" λαό.

To σάπιο σύστημα χρήζει ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!