"Όταν η αλήθεια πονάει..."

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Oμολογώ ότι τα αμερικανικά τηλεγραφήματα, τα οποία εξασφάλισε από τον ιστότοπο WikiLeaks και αποκάλυψε η εφημερίδα Πρώτο Θέμα την περασμένη Κυριακή, με προσγείωσαν ανώμαλα. Οι αναφορές του Αμερικανού πρέσβη Ρόναλντ Σλίκερ για τον τρόπο που ασκώ το δημοσιογραφικό επάγγελμα δεν με ξένισαν, διότι λίγο πολύ οι διπλωμάτες του Στέιτ Ντιπάρτ μεντ έχουν εκφράσει παράπονα και έχουν ασκήσει κριτική για τα κείμενα και τις ανταποκρίσεις μου, ενώ ένας από τους «περίεργους» της πρεσβείας είχε στείλει επιστολή καταγγελίας στον τότε διευθυντή του Έθνους Γιώργο Χαρβαλιά, ο οποίος και τον έβαλε στη θέση του.
Όμως, δεν τέθηκε ποτέ σε αυτές τις συζητήσεις θέμα απόσυρσης της διαπίστευσής μου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της δημοσιογραφικής μου κάρτας, κάτι που θα ακύρωνε την παρουσία μου στην Ουάσιγκτον, καθώς οι ανταποκριτές δεν μπορούν να εργαστούν χωρίς την προηγούμενη έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης. Το μεγαλύτερο όπλο εναντίον των ξένων δημοσιογράφων είναι η ακύρωση της διαπίστευσης. Η εισήγηση του Αμερικανού πρέσβη «να με περιορίσουν γρήγορα», αποκόπτοντας τις δημοσιογραφικές μου επαφές με την αμερικανική κυβέρνηση, αποτέλεσε σοκ για μένα, καθώς συνειδητοποίησα ότι είχε τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο που είχα πληροφορηθεί πως πρότειναν στην αμερικανική πρεσβεία Ελληνοκύπριοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και καθηγητές.
Εδώ και καιρό αναζητώ αμερικανικά έγγραφα που με αφορούν, όχι από μαζοχισμό, αλλά επειδή πιστεύω πως η γνώμη των διπλωματών για τους δημοσιογράφους προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον. Ενημερώθηκα, λοιπόν, για τον καβγά του πρώην πρέσβη στην Κύπρο Μάικλ Κλόσον με το μακαρίτη ειδικό συντονιστή Τόμας Γουέστον για την αφεντιά μου. Ο πρώτος απαιτούσε να τερματιστεί η ενημέρωση και ο δεύτερος απαντούσε πως, παρά την κριτική μου εναντίον των ΗΠΑ, «δρα ως δημοσιογράφος και παρουσιάζει και τις θέσεις μας»...
Ενημερώθηκα για την παρεξήγηση μεταξύ του πρώην πρέσβη στην Αθήνα Τομ Μίλερ πάλι με τον κ. Γουέστον, επειδή ο τελευταίος μού παραχώρησε συνέντευξη για το Έθνος χωρίς να τον ρωτήσει. Ενημερώθηκα για τις αναφορές της πρεσβείας που αφορούσαν στις δήθεν «αντιαμερικανικές ανταποκρίσεις» μου στο Mega την περίοδο του πολέμου στο Ιράκ, ενημερώθηκα για το «στόλισμα» που μου επιφύλαξαν οι πρώην πρέσβεις Τσαρλς Ρις και Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Ο δεύτερος, ο οποίος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ομιλεί για την «άδολη αγάπη» που τρέφει για την Ελλάδα, έκανε ευτυχώς δεύτερες σκέψεις όταν τέθηκε στο τραπέζι το να με κατηγορήσουν για κλοπή απόρρητου εγγράφου, με αφορμή τη δημοσίευση στο Έθνος του τηλεγραφήματος της Αμερικανίδας πρέσβειρας στα Σκόπια.
Στα έγγραφα υπάρχουν και μερικές θετικές αναφορές. Με... υμνούν, π.χ., στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009, όταν, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για τα Ίμια, δήλωσα δημόσια ότι μόνο η Αμερική δίνει το δικαίωμα, ακόμα και σε ξένους υπηκόους, όπως εγώ, να αναζητούν την αλήθεια στα αρχεία τους. Σε άλλο τηλεγράφημα τους προκαλεί... θετική εντύπωση το ότι σε ένα από τα άρθρα μου κατά τη διάρκεια του πολέμου στα Βαλκάνια άσκησα κριτική στον Μιλόσεβιτς...
Δεν θα το πιστέψετε, αλλά δεν κακίζω τους Αμερικανούς για την πρόταση να μου κόψουν την πρόσβαση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ –πρόταση που τελικά δεν υλοποιήθηκε– ούτε για την κλοπή των κωδικών του ηλεκτρονικού μου ταχυδρομείου ούτε για την ταλαιπωρία με την εφορία ούτε για πολλά άλλα πάθη μου. Αυτοί που φταίνε είναι όσοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα ζήτησαν επιτακτικά να ακυρωθεί η διαπίστευσή μου και η δημοσιογραφική μου κάρτα. Με αυτούς τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Και δεν είναι προειδοποίηση· είναι ανακοίνωση... 

Πηγή : www.epikaira.gr