Κατοχική κυβέρνηση

Του Μενέλαου Γκίβαλου

Μόνο μια κατοχική κυβέρνηση, ένας κατοχικός στρατός, θα αντιμετώπιζαν με τόσο μίσος, με τέτοια εχθρότητα τον ελληνικό λαό, τους πολίτες οι οποίοι διαμαρτύρονταν και αντιδρούσαν στα μέτρα που οδηγούν νομοτελειακά στην εξόντωσή τους και στο ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας. Το «δίπολο» της επιχείρησης με τίτλο «καταστολή, υποταγή, τρομοκράτηση του ελληνικού λαού» περιλαμβάνει δύο παράλληλες στρατηγικές: - Σύμφωνα με την πρώτη, προηγήθηκε η οικονομική και ιδεολογική τρομοκράτηση: αυτή περιέλαβε τα γνωστά διλήμματα: «Δραχμή ή ευρώ», «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», «Μεσοπρόθεσμο ή άρνηση της 5ης δόσης και παύση πληρωμών μισθών και συντάξεων»... Στα πιο προωθημένα διλήμματα περιλαμβάνονται το σύνθημα: «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» και η υπόμνηση περί ενδεχόμενου να υπάρξουν νεκροί από τις διαδηλώσεις, κατά το «πρότυπο» της Αργεντινής... - Η δεύτερη στρατηγική αφορά στην ακραία και συντονισμένη χρήση των μηχανισμών καταστολής. Μόνο ένας κατοχικός στρατός θα ξυλοκοπούσε με τέτοια αγριότητα ανυπεράσπιστους πολίτες, μόνο μονάδες «ταγμάτων ασφαλείας» θα μετέτρεπαν την πρωτεύουσα σε θάλαμο αερίων και θα έθεταν σε άμεσο κίνδυνο την ίδια τη ζωή χιλιάδων αθώων πολιτών. Οι μονάδες υποστήριξης των μηχανισμών καταστολής ενεργοποιήθηκαν την «κατάλληλη» στιγμή: Οι περίφημοι «κουκουλοφόροι» εμφανίστηκαν εδώ και λίγες ημέρες και συμμετείχαν σε «επιχειρήσεις προετοιμασίας» σε αγαστή συνεργασία με τις δυνάμεις καταστολής, περιμένοντας τη «μεγάλη ημέρα» κατά την οποία θα ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο... Κοινός στόχος η διάλυση της «πλατείας», η τρομοκράτηση των πολιτών, ώστε να ακυρωθεί το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ που εξέπεμπαν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών. Πράγματι, τις πρώτες ημέρες των συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων» στο Σύνταγμα η κυβέρνηση και τα συστημικά συμφέροντα προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα είτε με την υποτίμηση είτε με την περιθωριοποίηση και ενσωμάτωση του φαινομένου των «Αγανακτισμένων». Όμως σύντομα αποδείχθηκε ότι ο πρώτος πυρήνας δεν αποτελούσε παρά μια πρωταρχική έκφραση μιας συλλογικής κοινωνικής αντίδρασης και οργής που συγκροτούσε ένα συνεκτικό και δυναμικό ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ το οποίο έθετε ως κοινό ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ την απόρριψη του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και το αίτημα για ριζικές πολιτικές αλλαγές. Για τα συστημικά συμφέροντα προέκυψε και ένας «δευτέρας τάξεως» κίνδυνος: Τμήματα της μεσαίας τάξης, που πλήττονται από τη βαθύτατη ύφεση και τα ακραία οικονομικά μέτρα, συντάχθηκαν με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους που απαιτούν μια άλλη προοπτική. Για πρώτη φορά στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου μια κυβέρνηση «κατόρθωσε» να καταστήσει αντίπαλό της τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, να αντιμετωπίζει ως εχθρό έναν ολόκληρο λαό, επιχειρώντας να τον εξουθενώσει, να τον εξοντώσει. Οι δήθεν συγκρούσεις των μηχανισμών καταστολής με τους κουκουλοφόρους, οι καταστροφές περιουσιών, οι απηνείς ξυλοδαρμοί, ο κίνδυνος της ίδιας της ανθρώπινης ζωής αποβλέπουν ειδικά στην τρομοκράτηση των αστών της μεσαίας τάξης, ώστε αυτοί να ξαναγυρίσουν στα σπίτια τους και να πάψουν να συμπαρατάσσονται με τους εργαζόμενους... «Τρομοκρατήστε τους αστούς!» Αυτό είναι το σύνθημα της αντεπανάστασης που υιοθετεί η κυβέρνηση... Το «συμβόλαιο» όμως της πλήρους παράδοσης της χώρας, της εθνικής περιουσίας αποτελεί ο αποκαλούμενος «εφαρμοστικός νόμος». Εδώ η εθελοδουλία, η στάση «εθνικής μειοδοσίας» ξεπερνά κάθε φαντασία. Πρόκειται για ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ. Η «εταιρεία» που θα ξεπουλήσει τη δημόσια και εθνική περιουσία, θα αποδίδει ό,τι εισπράττει από το ξεπούλημα απευθείας στους δανειστές μας. Από τα 7 μέλη που θα αποτελούν το Ταμείο αυτό, τα τρία θα διορίζονται από τους δανειστές μας, θα είναι δηλαδή υπάλληλοι της «τρόικας»... οι οποίοι στην πράξη, ως εκπρόσωποι των δανειστών, θα παίρνουν τις αποφάσεις... Ποιες αποφάσεις; Το ξεπούλημα κάθε περιουσιακού στοιχείου του κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των αιγιαλών, την εκμετάλλευση ακόμα και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων όπως η Ακρόπολη, αλλά και του ορυκτού πλούτου της χώρας. Τα ποσά που πληρώνουμε για ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, ενοίκια και πόροι του Δημοσίου, ανήκουν πλέον στους δανειστές μας, πριν καν ξεπουληθούν οι επιχειρήσεις αυτές, ενώ τα έξοδα λειτουργίας τους θα εξακολουθήσουν να επιβαρύνουν το Δημόσιο... Όλες αυτές τις παράνομες και ληστρικές πράξεις οι δανειστές μας θα απαίτησαν και θα επέβαλαν στη Βουλή να τις ψηφίσει και να τις νομιμοποιήσει, καθιστώντας τους βουλευτές εκτελεστικά όργανα μιας ξένης δύναμης... Όσοι βουλευτές ψήφισαν αυτές τις επαίσχυντες διατάξεις, όσοι «νομιμοποίησαν» την παραχώρηση της χώρας και της κοινωνίας σε ξένους δυνάστες θα παραμείνουν εσαεί υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό. Όσοι δεχθούν να συμμετάσχουν στο περίφημο «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ» θα πρέπει να γνωρίζουν από τώρα ότι θα κριθούν ένοχοι ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, χωρίς κανένα ελαφρυντικό. Ο λαός, η κοινωνία, οι πολίτες δεν πρόκειται να καμφθούν, να συμβιβαστούν, να σκύψουν το κεφάλι. Η κυβέρνηση των εθελούδουλων και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν δεν πρόκειται να επιβιώσουν επί πολύ, δεν πρόκειται να επιτύχουν την υποδούλωση ενός περήφανου και αξιοπρεπούς λαού. Θα έχουν σύντομα την τύχη κάθε δυνάστη που καταπάτησε την ελευθερία, τη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας, του λαού μας. Πηγή : www.paron.gr