Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
Όλοι επείγονται … για το καλό της Κύπρου. Επείγεται ο Μπαρόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επείγεται o Φούλε, και αυτός της ΕΕ. Επείγεται και ο Νταβούτογλου της Ισλαμικής Τουρκίας και το “ic-oglan” του στην ισλαμοκρατούμενη Λευκωσία, ο Έρογλου (το «παιδί του εσωτερικού χώρου», τσογλάνι σε καλά ελληνικά, που κάνει όλα τα θελήματα του εκάστοτε Σουλτάνου της Άγκυρας).
Επείγονται και οι Εγγλέζοι και ο διαπιστευμένος τους στη Λευκωσία (δεν έχω κάνει τον κόπο να μάθω το όνομά του) εκπρόσωπός τους που θέλει να καταλύσει το κράτος που τον φιλοξενεί μέσω «παρθενογένεσης» και να φτιάξει 1-2-3 κράτη στην Κύπρο, ένα εκ των οποίων στα αποικιακά κατάλοιπα των βάσεων, που να έχει και δική του Οικονομική Αποκλειστική Ζώνη (ΑΟΖ) μέχρι την Αίγυπτο. Επείγονται και οι Αμερικανοί και ο πρέσβης τους στην Λευκωσία, ο Koeing. Αυτού γνωρίζω το όνομά του διότι (αντίθετα με τους Εγγλέζους) Αμερικανοί είναι που ελέγχουν την πλάστιγγα. Όπως το έκαναν πρίν το 2004. Τότε που «έδωσαν» την Κύπρο στους Τούρκους για να τους επιτρέψουν, οι κατά τα άλλα σύμμαχοί τους (τους οποίους από το 1945 κυριολεκτικά χρυσώνουν με δολάρια και όπλα) να επιτεθούν στον Σαντάμ το 2003.
Αυτό το αποκάλυψε ο Αμερικανός αξιωματούχος Daniel Fried, τον Ιούνιο του 2003 (μαθεύτηκε βέβαια αργότερα) ενώπιον μεγάλου ελληνο-αμερικανικού ακροατηρίου στην Ουάσιγκτον, παρουσία και του συναδέλφου του Matthew Bryza. Είχε δηλώσει τότε ο Fried: “όταν προσπαθούσαμε να πείσουμε την Τουρκία να επιτρέψει στις δυνάμεις μας να περάσουν από τα εδάφη τους στο Βόρειο Ιράκ [για να επιτεθούν στον Σαντάμ] προσφέραμε στην Τουρκία δυο κίνητρα, πολλά δισεκατομμύρια δολάρια σε δώρα και πιστώσεις, και την Κύπρο υπό τη μορφή του Σχεδίου Ανάν (… and Cyprus in the form of the Annan Plan).
Ωστόσο, οι πιστοί τους για μισό και πλέον αιώνα σύμμαχοι (loyal allies), οι Τούρκοι, τους πούλησαν (όπως σήμερα πουλούν τους Ισραηλινούς). Όμως οι Αμερικάνοι δεν πτοήθηκαν και επανήλθαν δριμύτεροι. Έτσι, μετά το 2004, στο Μπούντεσπεργκ της Ελβετίας, όταν όλα για το μέλλον της Κύπρου παίζονταν στην πλάστιγγα, η τελευταία οδηγία από την Ουάσιγκτον προς τον εκεί «εκπρόσωπό» της ήταν : “Shoot the South”.
Κυριολεκτικά και επί λέξει αυτό ήταν το μήνυμα –«Πυροβολήστε το Νότο» («Νότο» αποκαλούν την Κυπριακή Δημοκρατία στα μεταξύ τους μηνύματα οι Αμερικανοί και όχι μόνο). Και οι Αμερικανοί λοιπόν επείγονται. Δεν τους φτάνει που με αυτά που κάνουν στη Συρία πάνε φυρί φυρί να την μετατρέψουν σε “Αφγανιστάν της Μεσογείου”. Θέλουν να εγκαταστήσουν «νόμιμα» και στην Κύπρο ενα δεύτερο Αφγανιστάν , μέσω του ισλαμικού στρατού των νέο-οθωμανών που εδώ και σαράντα χρόνια κατέχει εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ποιοι άλλοι επείγονται; Για να δούμε. Βέβαια, επείγεται και η λεγόμενη «Διεθνής Κοινότητα», η “International Community” ή αλλιώς INTCOM. Αυτή ειναι η INTCOM που μέχρι χθές ήθελε να στείλει τη Συρία στη λίθινη εποχή με … αμερικανικούς βομβαρδισμούς. Είναι η INTCOM της οποίας επιφανές μέλος αλλά και θιασώτης των …αμερικανικών βομβαρδισμών είναι και το βασίλειο του σκότους – η κλεπτοκρατική σφετεριστική δυναστεία του Αλ Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας. Οι Σαουδάραβες είναι αυτοί που ανακάλυψαν επιλεκτικά και όψιμα ότι δεν μπορούν να ζούν, για λίγο τουλάχιστον, με την «υποκρισία» της INTCOM και αρνήθηκαν επιδεικτικά να αποδεχτούν τη διετή τους θητεία ως μη-μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Μας άφησαν όλους «σύξυλους» οι Σαουδάραβες με την πράξη τους αυτή. Κατηγόρησαν δημόσια το Συμβούλιο Ασφαλείας ότι δεν έδωσε εντολή … να βομβαρδισθεί η Συρία και ότι δεν κάνει τίποτα για να δικαιωθούν … οι Παλαιστίνιοι. (Όλοι οι Άραβες και επί Ερντογάν οι Τούρκοι, τους θυμούνται τους άμοιρους Παλαιστίνιους όταν τους βολεύει. Αλλά όταν αυτό δεν τους βολεύει, συμμαχούν ακόμα και με το … Ισραήλ. Παλιά αυτό το έκαναν οι Τούρκοι. Σήμερα το επιχειρούν οι Σαουδάραβες!) Στην περίπτωση της Συρίας η INTCOM έχει και ένα ακόμη επιφανές μέλος: την Αλ Κάιντα! Και όλα τα μέλη της INTCOM επείγονται να βρούν «λύσεις» σε φλέγοντα διεθνή θέματα. “Where is the International Community?” (“Που είναι η Διεθνής Κοινότητα;”) είναι το αφιέρωμα της αμερικανικής πολιτικής επιθεώρησης Foreign Policy του Σεπτεμβρίου του 2002.
Εκεί ο ενδιαφερόμενος θα βρεί κείμενα αναγνωρισμένων διεθνών πολιτικών, σχολιαστών και στοχαστών για την INTCOM. Αλλά δεν θα βρεί απαντήσεις. Η λεγόμενη «Διεθνής Κοινότητα» είναι όπως η πάλαι ποτέ «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία», για την οποία εύστοχα λέχθηκε οτι ούτε «Αγία» ήτανε, ούτε «Ρωμαϊκή» αλλά ούτε και «Αυτοκρατορία». Ήταν μια αξίωση για δύναμη και εξουσία. Η INTCOM λοιπόν δεν είναι ούτε «Διεθνής» αλλά ούτε «Κοινότητα». Δεν είναι παρά ένας ορισμός για ενα διεθνή εργαλειακό συρφετό που καλύπτει, εκλογικεύει και νομιμοποιεί, ως φύλλο συκής, τη βούληση αλλά κυρίως τις πράξεις των ισχυρών και τις ανίερες τους συμμαχίες.
Η συμβολή του γνωστού στοχαστή Noam Chomsky στο προαναφερθέν Foreign Policy τιτλοφορείται, και όχι τυχαία, “The Crimes of INTCOM”. Όσο και να διαφωνεί κάποιος με τον Chomsky αξίζει να διαβάσει την κριτική που ασκεί με το κείμενο του στην ονομαζόμενη «Διεθνή Κοινότητα». Όμως για να λειτουργήσει αποτελεσματικά στη διεθνή σκηνή η INTCOM χρειάζεται και αυτή τα δικά της “ic-oglan”.
Ποια είναι αυτά; Είναι οι λεγόμενες Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλιώς ΜΚΟ, οι οποίες δεν είναι ούτε «Μη Κυβερνητικές» αλλά ούτε και «Οργανώσεις». Είναι «Κυβερνητικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» γνωστές στα διεθνή φόρα ως GONGOS, δηλαδή Governmental Non Governmental Organizations. Αυτός είναι ο ορισμός που καθιέρωσε ο ΟΗΕ για να διακρίνει εκείνες τις οργανώσεις που τα «παίρνουν» από κράτη και είναι προπαγανδιστικά εργαλεία τους, και εκείνες που δεν τα παίρνουν. Οι τελευταίες είναι οι πραγματικές ΜΚΟ. Οι άλλες είναι ΜΚΟ-μαϊμού. Οι αυθεντικές βασίζονται στον εθελοντισμό και έχουν ιδίους πόρους. Π.χ. στην Αμερική υπάρχει η Public Interest που ίδρυσε ο Ralf Nader. Παγκοσμίως υπάρχει η γνωστότατη Greenpeace. Είναι και οι δυο αυτές ΜΚΟ αυτόνομες και αυτεξούσιες. Διότι καμιά εξουσία δεν τους βουτηρώνει το ψωμί.
Αντίθετα, οι ΜΚΟ-μαϊμού κάνουν τα «θελήματα» αυτών που τις πληρώνουν. Είναι για αυτό που χρησιμοποιώ τον όρο “ic-oglan”. Στην περίπτωση της Κύπρου, δρούν δεκάδες τέτοιες οργανώσεις που επείγονται και αυτές … για το καλό της Κύπρου. Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει σε τρείς. Είναι η PRIO (Peace Research Institute of Olso), η GMFUS (German Marshall Fund of the US) και η ICG (International Crisis Group). Προκαλώ τους αναγνώστες να μπούν στις ιστοσελίδες τους και να δούν τις «δράσεις» τους. Να μελετήσουν τις πολυτελείς εκδόσεις τους. Να δούν τους προϋπολογισμούς και κυρίως τους χρηματοδότες τους. Και να διερευνήσουν το “ιστορικό” αυτών που τις κουμαντάρουν.
Μια μελέτη μου για τις τρείς αυτές ΜΚΟ – μαϊμού κυκλοφορεί στο διαδίκτυο «ΜΚΟ: ‘Κρατικά’ Εργαλεία Προπαγάνδας, Ελέγχου και …Πλουτισμού». Εκεί ο αναγνώστης θα διαπιστώσει γιατί επείγονται οι τρείς αυτές οργανώσεις να «λύσουν» το Κυπριακό … πλουτίζοντας και παραγοντίζοντας στο μεσοδιάστημα. Τέλος, επείγεται και ο «δικός» μας – ο Alexander John Gosse Downer που βρίσκεται για ολιγοήμερη επίσκεψη στην Λευκωσία. Ο οποίος δια χειρός του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, έστειλε και διπλωματικό «τελεσίγραφο» στον Πρόεδρο Αναστασιάδη πριν αφιχθεί: ότι στις αρχές Νοεμβρίου, που θα βρίσκεται στην Κύπρο, «εύχεται» (“expressed the hope” είναι η φράση) να συνομολογηθεί το «Κοινό Ανακοινωθέν» ώστε να αρχίσουν πάραυτα οι συνομιλίες για να μη χαθεί το «παράθυρο ευκαιρίας», που υποτίθεται διαβλέπει η INTCOM ότι υπάρχει.
Όλοι επείγονται. Ο καθένας για τους λόγους του. Εγώ θα σας αποκαλύψω γιατί ειδικά επείγεται ο Ντάουνερ. Επείγεται διότι δεν είναι όποιος, όποιος. Ο Ντάουνερ είναι busybody. Και λειτουργεί με όρους «μπιζιμποτισμού». Δεν έχει χρόνο να χάνει. Ο χρόνος είναι χρήμα. Και πρέπει ως σύγχρονος “International Executive” να τρέξει να προλάβει διότι, όπως ο ίδιος παλαιότερα δήλωσε, έχει και οικογένεια να θρέψει. Για αυτό εργάζεται ως “Διευθυντικό Στέλεχος” ή έχει συμφέροντα και μετοχές σε πολλές διεθνείς εταιρείες. Όπως είναι η Bespoke, η Albright Stone Bridge Group, η Hakluyt, η Lake’s Oil, η AD Energy, η Huawei Group, η Cappelo Capital Group, η Resource House Ltd. Δεν έχει χρόνο ο άνθρωπος. Διδάσκει και σε Πανεπιστήμια στην Αυστραλία, κάνει και διεθνείς διαλέξεις, όπως πρόσφατα στο Αυστραλιανό Πανεπιστήμιο Carnegie Mellon (όπου θεματική του ήταν, Strategic Leadership …με παράδειγμα τον εαυτό του). Έχει και τακτική στήλη σε εφημερίδες.
Επείγεται λοιπόν και ο Alexander John Gosse Downer. Δεν το αντιλαμβάνεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης; Δεν μπορεί να δείξει κατανόηση; Στο κάτω-κάτω ποιο είναι το «τίμημα» που καλείται να πληρώσει για να ικανοποιηθούν ο Ντάουνερ, ο Νταβούτογλου, το “ic oglan” Έρογλου και τα υπόλοιπα μέλη της επιφανούς INTCOM; Δεν μπορεί να είναι αξίες οπως αξιοπρέπεια και συλλογικές ελευθερίες. Δεν μπορεί να είναι η κατάλυση του κράτους που μόλις πριν λίγους μήνες ο Αναστασιάδης ορκίστηκε ενώπιον Θεού και ανθρώπων να σέβεται και να υπερασπίζεται. Είναι ποτέ δυνατόν να του ζητά κάτι τέτοιο η International Community; Αποκλείεται…
Read more: http://mignatiou.com/?p=15706#ixzz2kEeQdyqa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου