"Λειτούργησαν άψογα οι θεσμοί"!

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτή την πολιτική απάτη στον κύβο διακηρύσσουν, με την υποκρισία χιλίων Αυστραλοπιθήκων, οι επί τεσσαρακονταετία νεκροθάφτες και νεκροθάφτισσες της Ελλάδας.

Ανάμεσα στα τόσα και τόσα που δεν λειτούργησαν στην πιο διεφθαρμένη "δημοκρατία" του κόσμου ήταν και οι θεσμοί, τους οποίους κατάργησαν επισήμως οι εξουσιαστές.

Να, δύο και μόνο παραδείγματα:

Α)   Στα 1989, ο πατριάρχης του ελληνικού λαϊκισμού και ηθικός αυτουργός της διαφθοράς του ελληνικού λαού, ο "χαρισματικός" Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν κατηγορούμενος για τα "πιτσικαρισμένα pampers" της Τραπέζης Κρήτης.

Σκάνδαλο των σκανδάλων, στο οποίο κληθείς, ως κατηγορούμενος, να καθίσει στο σκαμνί, προτίμησε να ανεβεί στο προεκλογικό μπαλκόνι της Κοζάνης, λέγοντας στα παραληρούντα πλήθη: "Κανένας θεσμός. Μόνον ο λαός. Και αυτό το μήνυμα το στέλνουμε στους ξένους και στα παρασιτικά οικονομικά και άλλα κυκλώματα" (βλ. "Ελευθεροτυπία" της 15/4/1989).

Αποτέλεσμα: Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, κουρέλιασε το θεσμό της Δικαιοσύνης, η οποία ΔΕΝ τόλμησε να τον προσαγάγει βιαίως στο δικαστήριο και συνεπώς αυτοκαταργήθηκε  παρανομούσα και αδρανούσα.

Έτσι μέσα σ' ένα κλίμα τρομοκρατίας που άσκησαν τα φανατισμένα πλήθη του ΠΑΣΟΚ έξω από το Ειδικό Δικαστήριο, αυτό "αποφάσισε" την απαλλαγή του με εκείνο το διαβόητο 7:6, δηλαδή αθώωση με μία ψήφο!

Άρα θεσμός Δικαιοσύνης μηδέν (για τη δίκη αυτή και τα καθ' αυτήν διατρέξαντα, και τους λόγους που οδήγησαν στην απαλλαγή του βλ. το έργο του μέλους του Ειδικού Δικαστηρίου Σπ. Σπύρου: "Να, γιατί αθωώθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και χρεοκόπησε η Ελλάδα" (εκδ. "Πελασγός - Ι. Γιαννάκενας", Αθήνα 2010. Πρβλ. και το έργο μου: "Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα", εκδ. "Ergo", Αθήνα 2002, σελ. 110-111).

2)   Βρισκόμαστε στα 1993 και στην αποθέωση του λαϊκισμού και της ρεμούλας ξεσπά το περίφημο σκάνδαλο του Καλαμποκιού.

Παραπέμπονται σε δίκη "μπροστάρηδες" υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και το δικαστήριο - για πρώτη φορά το τόλμησε - καταδίκασε τους υπουργούς του σε φυλάκιση, την οποία εξέτισε μόνον ένας.

Ο νυν αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Ε. Βενιζέλος ήτα τότε υπουργός Δικαιοσύνης με πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος καταπατούσε όλους τους θεσμούς.

Τι έκαναν λοιπόν οι δικαιοκτόνοι λαϊκιστές;

Έκαναν "πρόταση ψηφίσματος" στη Βουλή των Ελλήνων για: "να αρθούν κατά το άρθρο 47 παρ. 2 του Συντάγματος οι συνέπειες της καταδίκης του υπουργού… από το Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 86 του Συντάγματος χάριν της ίδιας της αξιοπιστίας της έννομης τάξης μας και του δημοκρατικού και δικαιοκρατικού πολιτεύματος της χώρας" (βλ. "Πρακτικά Βουλής", Συνεδρίαση ΙΕ΄  της 26/11/1993, σελ. 437).

Αυτό το παγκοσμίως πρωτότυπο ψήφισμα, το οποίο καταργούσε δικαστική απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου, είχε το θράσος να διακηρύσσει "με το πλέον ρητό και πανηγυρικό τρόπο ότι ο…..(παραλείπω το όνομα)  ήταν και είναι αθώος και η εναντίον δίωξη ήταν πολιτική και η απόφαση κατάφορα άδικη…"

Μετά την πρόταση αυτή, την οποία υπέγραψαν: Ανδρέας Παπανδρέου, Ιωάννης Αλευράς και Απόστολος Κακλαμάνης,  ο επί της Δικαιοσύνης υπουργός αλλά και … συνταγματολόγος Ε. Βενιζέλος, με το υπ' αριθ. 689/21.12.1993 έγγραφό του, έκανε την εξής πρόταση, ζητώντας χάρη για τον καταδικασθέντα υπουργό από τη Βουλή.

"Προς τον κ. Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, αρ. πρ. 689/21.12.1993.

Με την 24/1990 απόφαση του κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος Ειδικού Δικαστηρίου, καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως 3 ετών και 6 μηνών ο τέως Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών… Εν όψει αυτών…. και το ότι ο ελληνικός λαός και με την ψήφο του τον ανέδειξε σε βουλευτή κατά τις εκλογές της 10/10/1993, παρακαλώ τη Βουλή, όπως παράσχει… τη συγκατάθεσή της για την απονομή χάριτος σε αυτόν ως προς την άφεση του υπολοίπου της ποινής, όσο και ως προς την άρση των κατά νόμο συνεπειών της καταδίκης".

Αποτελέσματα ψηφοφορίας του "χαλκείου της διαφθοράς" - όπως χαρακτήρισε τη Βουλή ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, σε αγόρευσή του της 15/10/2010 - επικαλούμενος φράση του ΓΑΠ.

Από τους 169 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι 161 ψήφισαν υπέρ της προτάσεως καταργώντας την… Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη (για το ζήτημα αυτό βλ. το πιο πάνω έργο μου, σελ. 202-206 όπου το κεφάλαιο: "Ο "σεβασμός" των θεσμών".

Ο γράφων, σχολιάζοντας τότε αυτή την βάναυση καταπάτηση των δικαστικών αποφάσεων "στο όνομα του λαού", τη χαρακτήριζε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και ως βάναυση ανατροπή αρχών και κανόνων του ποινικού δικαίου στο όνομα της πολιτικής σκοπιμότητας και της προστασίας των "δικών μας ανθρώπων" (όπ. π. σελ. 207).

Στο κείμενο εκείνο, παρέθετα και τούτο το σχόλιο της "Αυγής": "Η κυβέρνηση ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου και αρχίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τη δικαιοσύνη, που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσουν και τι επιπτώσεις θα έχουν στο δημόσιο βίο της χώρας…" (φ.22 - 12 - 1993).

Επειδή όμως η μεγάλη πλειοψηφία του φαύλου λαού - που ψηφίζει και ξαναψηφίζει καταδικασμένους πολιτικάντηδες - δεν ενδιαφέρεται ούτε να μάθει και ούτε να θυμάται, οι πολιτικοί απατεώνες τολμούν να δηλώνουν ότι στην περίπτωση των συλλήψεων της "Χρυσής Αυγής" "λειτούργησαν άψογα οι θεσμοί".

Κούνια που τους κούναγε!

Ούτε που κατάλαβαν τι έκαναν σε βάρος και των θεσμών, και της πατρίδας και των "Ελλήνων που είναι πνιγμένοι στα σκατά", που δεν τους αντέχουν άλλο.