Του Νίκου Χιδίρογλου
Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει τον Ελληνισμό ήσυχο ο Τούρκος.
Ποτέ δεν το έκανε. Από την μάχη του Μαντζικέρτ και έπειτα, για μια χιλιετηρίδα δηλαδή, ο Ελληνισμός υφίσταται τη φονική και κατακτητική μανία των Τούρκων. Οι νεκροί από τα γιαταγάνια των Τούρκων, οι οποίοι «ειδικεύονται» στις γενοκτονίες και στα παιδομαζώματα, είναι διαχρονικά, εκατομμύρια. Και τη γενοκτονική προδιάθεση των Τούρκων, δεν την έχουν πληρώσει μόνο οι Έλληνες, αλλά και όλοι οι λαοί της ευρύτερης περιοχής, όπως οι Αρμένιοι. Τώρα, ο μισαλλόδοξος, οπισθοδρομικός και σκοταδιστής ισλαμιστής Ταγίπ Ερντογάν, ο σύμμαχος αυτός της Αλ Κάιντα και συμμέτοχος στη γενοκτονία κατά των χριστιανών της Συρίας, έρχεται να μας πει από την Πολωνία, οι στρατοί της οποίας σταμάτησαν τους Τούρκους έξω από τη Βιέννη το 1683 σώζοντας την Ευρώπη από το τουρκικό λεπίδι και τον εξανδραποδισμό, πως «δεν υπάρχει χώρα που ονομάζεται Κύπρος». Πρόσθεσε, δε, πως «η ελληνοκυπριακή διοίκηση είχε γίνει δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για πολιτικούς λόγους και όχι επειδή ήταν εναρμονισμένη με τους ευρωπαϊκούς νόμους».
ΠΟΙΑ «ΦΙΛΙΑ»;
Μιας και έζησα ο ίδιος σε ηλικία πέντε ετών την εισβολή του Αττίλα και μεγάλος με το παγκόσμιο μήνυμα του «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ», ένιωσα για άλλη μια φορά προσβεβλημένος και εξοργισμένος. Όπως νιώθω κάθε φορά που βλέπω τους ριψάσπιδες θιασώτες της «ελληνοτουρκικής φιλίας», να μας πουλάνε φρου – φρου και αρώματα. Φυσικά, η δήλωση και μόνο αναδεικνύει εκτός της μισαλλοδοξίας, τα πνευματικά κενά του ανθέλληνα Τούρκου πρωθυπουργού, του ανθρώπου που θέλει να επιβάλει τη μαντίλα, ο οποίος αντλεί πολιτική στήριξη από τις ορδές των υπανάπτυκτων και αμόρφωτων Τούρκων της Ανατολίας, μιας και το όνομά του στα στόματα των – λιγοστών – αστών της γείτονος, ισοδυναμεί με ύβρη. Ο σφαγέας αυτός των Κούρδων, των Αλεβιτών αλλά και των χριστιανών της Συρίας, ο οποίος αποτελεί πλέον «κόκκινο πανί» για όλους τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής, έχει το θράσος, την ώρα που κρούει τη θύρα της Ευρώπης, να παριστάνει τον νταή, να τα βάζει με την Κύπρο, μια από τα κράτη που συνιστούν την ΕΕ, να προκαλεί, να απειλεί και να καγχάζει. Και όλα αυτά, μετά από την εισβολή του 1974, η οποία άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς, αλλά και 300.000 πρόσφυγες, ενώ η κατοχή μεγάλου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ «ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ»
Φυσικά, ο προκλητικός αυτός πολιτικός, αντλεί το απύθμενο θράσος του από τις μεθοδεύσεις υπέρ του βρετανικού κυρίως, αλλά και του αμερικανικού παράγοντα. Πολύ χαρακτηριστική για το ρόλο του βρετανικού αποικιακού παράγοντα, είναι η δράση του ανθρώπου των μυστικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου και πρώην Αυστραλού ΥΠΕΞ, Αλεξάντερ Ντάουνερ, του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ στη Λευκωσία, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να υπονομεύει και μάλιστα ανοικτά, έχοντας διαγνώσει εδώ και χρόνια το πόσο ενδοτικοί είναι κάποιοι πολιτικοί στην Κύπρο, τις προτάσεις & πρωτοβουλίες της κυπριακής πλευράς για την επίλυση του Κυπριακού. Και δεν έχει βρεθεί κάποιος να του πει να τα μαζέψει και να σηκωθεί να φύγει από την Κύπρο.
ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ξεκάθαρα πράγματα: όσο υπάρχουν βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, τόσο ο τουρκικός παράγοντας θα αποθρασύνεται. Για έναν και απλό λόγο: οι βρετανικές βάσεις, είναι και τουρκικές, το ίδιο και το αυτό. Το διαίρει και βασίλευε στην Κύπρο, ήταν πάντα ο θεμέλιος λίθος της βρετανικής πολιτικής στο νησί και αυτό, δεν θα αλλάξει τώρα. Το ιστορικό δυστύχημα ήταν ότι η Ένωση με την Ελλάδα, εγκαταλείφθηκε και προτάχθηκε η ανεξαρτησία. Η ΕΟΚΑ δεν πάλεψε για καμία ανεξαρτησία, αλλά για την Ένωση, υπό τη γαλανόλευκη. Στη διάρκεια της περιόδου 1955-59, οι Βρετανοί αποικιοκράτες έστρεψαν το «σύνοικο στοιχείο», την τουρκοκυπριακή μειονότητα, κατά της ελληνικής πλειοψηφίας, προκειμένου να καταστείλουν τη δράση των αγωνιστών της ελευθερίας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν η Κύπρος έγινε ανεξάρτητη, οι «Μπίληδες» διατήρησαν βάσεις στο νησί. Με λίγα λόγια, ποτέ δεν έφυγαν, ούτε σκοπεύουν να φύγουν, αν δεν τους διώξουν οι Έλληνες πατριώτες.
ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Επί των ημερών του αλήστου μνήμης εθνομηδενιστή Δημήτρη Χριστόφια, όποιος τολμούσε να θέσει δημόσια το θέμα των βρετανικών βάσεων αποκαλείτο «προβοκάτορας». Έτσι γενικά. Ποτέ κανείς από το ΑΚΕΛ, το κόμμα που συνεργάστηκε με τους αποικιοκράτες, δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει στον Ελληνισμό της Κύπρου γιατί είναι επιλήψιμο να διαμαρτύρεται ο κόσμος για την βρετανική στρατιωτική παρουσία στο νησί. Φυσικά, είναι παραπάνω από προφανές γιατί ενοχλούνται οι εθνομηδενιστές κομμουνιστές και φιλότουρκοι του ΑΚΕΛ, από την πατριωτική ρητορεία. Δεν θέλουν την Κύπρο ελεύθερη και ελληνική, διότι αν αυτό συμβεί, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. Και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να «ανεχθούν» δηλώσεις σαν τις παραπάνω του ανθέλληνα Τούρκου πρωθυπουργού, αρκούμενοι σε κάποια «επικριτική» ανακοίνωση σε «ήπιους» τόνους, ώστε να μην προσβληθεί το «σύνοικο στοιχείο». Και όπως είναι φυσικό, ο Ερντογάν αποθρασύνεται...
Ένας τρόπος υπάρχει μόνο για να κάτσει ήσυχα ο τουρκικός παράγοντας: μια ηχηρή απάντηση και μια κινητοποίηση του Ελληνισμού εναντίον των τουρκικών μεθοδεύσεων. Μια κινητοποίηση που θα αναδείξει πόσο θρασύδειλοι είναι οι ιθύνοντες στην Άγκυρα.
www.elora.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου