Η κασέτα και το μαγγανοπήγαδο

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Μ Ι Α ΚΑΣΕΤΑ (αν ξέρουν οι νεότεροι τι ήταν η κασέτα) ακροαζόταν ο συνάδελφος, απ’ το αρχείο. Ραδιοφωνική συζήτηση των αρχηγών των κομμάτων μας, ΔηΣυ, ΑΚΕΛ, ΔηΚο, ΕΔΕΚ, το… 1980. Για το Κυπριακό. Οι δύο εκ των συζητούντων, εδώ και χρόνια αποδήμησαν εις Κύριον. Οι άλλοι δύο μακράν της δημοσιότητος. Πλην, όμως, όλα όσα τότε συζητούσαν, ρητόρευαν, δημαγωγούσαν και επί των οποίων κομματικώς συγκρούονταν, δεν έχουν αλλάξει ούτε κατ’ ίχνος σχεδόν. Είναι γεγονός. Θα το διαπιστώσει κανείς, ανατρέχοντας στους τόμους των εφημερίδων: Πόσο διαφέρει το περιεχόμενο της αρθρογραφίας του 1980, απ’ την αρθρογραφία του 2013; Και πόσο διαφέρουν τα εκατέρωθεν αντιπαρατιθέμενα επιχειρήματα μετά από 33 χρόνια;

Β Ε Β Α Ι Ω Σ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ, όχι απ’ το 1980, αλλά απ’ το 1974, αναλλοίωτη η καταθλιπτική και μη ανατραπείσα ουσία του Κυπριακού. Και από πολλά χρόνια νωρίτερα, μόνιμες, αμετάλλακτες, οι γενεσιουργές αιτίες του. Και οι «δράστες» παραγωγής και αναπαραγωγής του. Όπως μόνιμη παραμένει και η αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισής τους. Και αυτό είναι το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μας.

Ε Α Ν ΑΚΟΥΣΕΙ κανείς σήμερα μια συζήτηση για το Κυπριακό, μεταξύ των κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου (ΔηΣυ), Άντρου Κυπριανού (ΑΚΕΛ), Μάριου Καρογιάν (ΔηΚο), Γιαννάκη Ομήρου (ΕΔΕΚ), πόσο νομίζετε ότι μπορεί να διαφέρει από τη συζήτηση του 1980 μεταξύ των Γλαύκου Κληρίδη (ΔηΣυ), Εζεκία Παπαϊωάννου (ΑΚΕΛ), Αλέκου Μιχαηλίδη (ΔηΚο) και Βάσου Λυσσαρίδη (ΕΔΕΚ); Βρισκόμαστε, δυστυχώς, ο Ελληνισμός και με τις τότε και με τις τώρα ηγεσίες μας, στο στάδιο εκείνο που η στήλη ενίοτε περιέγραψε με την παρομοίωση του παλιού μαγγανοπήγαδου: Το συμπαθέστατο τετράποδο υποζύγιο, με τις παρωπίδες στα μάτια, ζευγμένο στο οριζόντιο κατάρτι στο αλακάτι στον ίδιο πάντα κύκλο που γυρίζει τον μηχανισμό άντλησης του νερού απ’ το πηγάδι. Εκείνο, τουλάχιστον, έβγαζε ύδωρ. Εδώ;

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Αποτύχαμε μέχρι σήμερα γιατί δεν είχαμε ηγεσία ικανή να οραματιστεί, να σχεδιάσει και να θέσει σε εφαρμογή μια συγκεκριμένη εθνική σ τ ρ α τ η γ ι κ ή . Γιατί οι πολίτες (ο λαός) δεν απαιτήσαμε να έχουμε ηγέτες ικανούς να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν μακροχρόνια πολιτική αποτελεσματικής αντιμετώπισης των εχθρών μας, ανατροπής των εναντίον μας στρατηγικών τους στόχων και προοπτικής νικηφόρας επίτευξης της βούλησης όλων μας για απελευθέρωση.

Γ Ι΄ ΑΥΤΟ αξίζει να δώσουμε επιτέλους περισσότερη προσοχή οι πολίτες, σ’ εκείνους τους νέους ανθρώπους, επιστήμονες και μελετητές, που μοχθούν για την Εθνική Στρατηγική, αφήνοντας τους δημαγωγούς ηγέτες «μας», μόνους να βαρβατζίζουν στο… άνυδρο μαγγανοπήγαδό τους…

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Όταν ο πρόεδρος του ΔηΣυ κ. Αβέρωφ δηλώνει ότι το Κυπριακό και ο Ντάουνερ και το… «τσιμέντωμά» του και ούτω καθ’ εξής δεν είναι θέμα δημοσίων δηλώσεων, να υποπτευθούμε ότι «αδειάζει» τις… «μαχητικές» δηλώσεις του προέδρου Αναστασιάδη και τις αντι-τελεσιγραφικές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών κ. Γιαννάκη Κασουλίδη και συντάσσεται, ίσως, με τις υποδείξεις του κ. Τουμάζου Τσελεπή των Χριστόφια - ΑΚΕΛ, μην κακοφανίσουμε τα (όλα;) Ηνωμένα Έθνη, ή, μήπως, κάτι άλλο έχει στο μυαλό του που δεν κατάφερε η αναξιότης μας να το αντιληφθεί;

www.sigmalive.com