Γενικό ξεπούλημα

Του Μελέτη Η. Μελετόπουλου

ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ απολύτως αναμενόμενο, η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική

αποσταθεροποίηση, η κοινωνική αποσύνθεση και η διεθνής απαξίωση του

Ελληνικού κράτους οδηγούν τώρα σε απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Προς το παρόν, αυτή δεν εκδηλώνεται με τα παραδοσιακά μέσα, π.χ. εδαφική

διεκδίκηση με στρατιωτικά μέσα ή αυτονομιστικά αποσχιστικά κινήματα

κατασκευασμένων «μειονοτήτων».

Αν και είναι μάλλον ζήτημα χρόνου να εκδηλωθούν και τέτοια φαινόμενα. Αυτό

που γίνεται τώρα είναι μία γενική εφόρμηση εξαγοράς όσων περιουσιακών

στοιχείων απέμειναν στην κυριότητα του Ελληνικού κράτους, συσκευασμένη

ως «επένδυση»: Ρώσοι αγοράζουν νησιά στο ενεργειοφόρο Ιόνιο, βιομηχανίες

και ιστορικές ποδοσφαιρικές ομάδες στην βόρειο Ελλάδα, Κινέζοι αποκτούν

λιμάνια, και το χειρότερο, στο παζάρι εισβάλλουν δυναμικά οι Τούρκοι, που

έχουν ήδη αγοράσει μαρίνες ακριτικών νησιών (!) και τώρα τον Αστέρα της

Βουλιαγμένης.

Διερωτάται κανείς εάν οι Τούρκοι προωθούν με οικονομικά (προσώρας)

μέσα την επανένταξη της Ελλάδας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που

οραματίζονται να αναβιώσουν. Αλλά οι Τούρκοι κάνουν τη δουλειά τους, και

μάλιστα την κάνουν πολύ καλά.

Το ΤΑΙΠΕΔ όμως δεν διαθέτει απολύτως καμία έννοια της εθνικής

κυριαρχίας και του εθνικού συμφέροντος Ο υποτίθεται υπερπατριώτης και

μακεδονομάχος κ. Σαμαράς, που ελέγχει το ΤΑΙΠΕΔ, δεν έχει επίγνωση

της αρχής ότι στο διακεκυρηγμένο εχθρό σου, τον εισβολέα που κατέχει το

ήμισυ της Κύπρου και που παραβιάζει καθημερινά τον εθνικό εναέριο χώρο

σου, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ έναντι οποιουδήποτε τιμήματος;

Η κυβέρνηση που ορκίστηκε ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας να

φυλάττει το εθνικό συμφέρον, δεν αντιλαμβάνεται ότι η εθνική ανεξαρτησία

δεν πωλείται σε οποιαδήποτε τιμή και ότι οι πρόγονοι μας δεν έκαναν την

Επανάσταση του Εικοσιένα για να επιστρέψουν οι Τούρκοι δύο αιώνες

αργότερα ως «επενδυτές».

Αλλά έχασα: το εθνικό συμφέρον είναι, για τους πολιτικούς μας, τους

επικοινωνιολόγους τους και τους οργανικούς διανοουμένους τους,

παρωχημένη έννοια (όχι όμως και για τους Τούρκους φυσικά). Οποιαδήποτε

παρέμβαση αντιβαίνει στους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς». Άλλωστε

είναι παγκοσμίως γνωστό ότι οι επενδύσεις, ακόμα και αν προέρχονται από

χώρες με περιφερειακές φιλοδοξίες, είναι παντελώς άσχετες με οποιαδήποτε

γεωπολιτική σκοπιμότητα...

Είναι η υπνωτιστική επιρροή των τουρκικών σήριαλ, που μαζικά πλέον

εκπέμπονται από μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς και παρουσιάζουν μία

ωραία ατμόσφαιρα στην οποία οι Ραγιάδες τα περνούν περίφημα με τους

Οθωμανούς αφέντες τους;

Είναι η συστηματική διάβρωση του πατριωτισμού και του έθνους, από τους

προοδευτικούς διανοουμένους και ψευδοϊστορικούς μας, και η συκοφάντηση

του Εικοσιένα ως «εθνικιστικής» και «σωβινιστικής» και κατ' ουσίαν

τρομοκρατικής εξέγερσης εναντίον των φιλήσυχων νομίμων κυριάρχων μας

Τούρκων;

Είναι η έλλειψη οποιασδήποτε επίγνωσης του εθνικού συμφέροντος από μία

συμπλεγματική γενιά πολιτικών, που έμαθε να απεχθάνεται την πατρίδα και

το εθνικό συμφέρον;

Είναι η πλήρης απουσία αρχών και αξιών μίας πολιτικής τάξης απαίδευτης,

δειλής και ανιστόρητης, που απέφυγε να εκπληρώσει έστω και το στοιχειώδες

της καθήκον, δηλαδή την τιμητική υπηρεσία στα σύνορα;

Είναι το πάθος για την εξουσία και ο τρόμος για την απώλειά της, που θα

συνοδευτεί πιθανότατα από ειδικά δικαστήρια για διαφθορά και πολλά άλλα;

Ή είναι κάτι άλλο, πιο βαθύ, πιο σκοτεινό, πιο ανομολόγητο;